Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ιστορία με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις που θα μπορούσε να αναφέρεται τόσο στην κοινωνία του σήμερα ή ακόμα και σε παρελθοντικές ή / και μελλοντικές κοινωνίες.

Εκείνα τα χρόνια ξεκινούσαν από τους ορεινούς κι ημιορεινούς τόπους, που έχουν λίγα σιτάρια, οι παρέες δρεπανηφόρες να θερίσουν μεροκάματο τον κάμπο. Βδομάδες φευγάτοι από τα σπίτια τους, ακόνιζαν με τον πωρόλιθο της υπομονής το μισοφέγγαρο λεπίδι της επιθυμίας. Μετά ήρθαν τα ροδάκινα και οι κυρίες επί των τιμών τους. [...]

Παραμυθένιες ιστορίες με επίκεντρο τη Ρώμη, ίσως όμως κι ένα κολάζ από πραγματικά περιστατικά. Όπως και να ΄χει, ο Δημήτρης Σούκουλης καταφέρνει με το "Σκουληκοσύννεφο" να μας μεταφέρει στον σοφό κόσμο των εντόμων. Εκεί, κανένα συναίσθημα δεν είναι ντροπή και όλα τα έντομα ρισκάρουν και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν κάθε όνειρο στη ζωή αλλά και στον έρωτα. Ακόμα και το σκουλήκι χωρίς όνομα αλλάζει και γίνεται πλέον Σκουληκοσύννεφο. Αν αφεθείτε στον μαγικό κόσμο του συγγραφέα, μπορεί κάποια μέρα να το δείτε ψηλά στον ουρανό κι ίσως -γιατί όχι;- να πιάσετε και κουβέντα μαζ...

Ποιοι είναι αυτοί οι επτά σκύλοι; Ο βιβλιοφάγος και σκανταλιάρης Ραξ, που τρώει την Κυρία με τις καμέλιες. Ο έξυπνος, δαγκωνιάρης, ακατανίκητος σαμουράι Shogun, που αδιαφορεί για τον κίνδυνο και ξαναπέφτει στον ασβέστη. Η σνομπ Blackie, που γίνεται χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Η λεπτεπίλεπτη και όμορφη Λώρα που αναρωτιέται με αγωνία τι σημαίνει "να ζευγαρώσετε". Ο αρχοντικός και ανήσυχος Λέων, που επιβάλλεται με το παράστημα και την καλή καρδιά του, αλλά όχι και με το μυαλό του. Η πονηρή και λαίμαργη Φοίβη, που καραδοκεί για να φάει το φαγητό των άλλων. Η σιωπηλή Φαίδρα, με...

Ένα σπίτι, δέκα γάτες! Δέκα τετράποδοι μικροί φίλοι που δεν αγοράζονται, δεν πωλούνται, δεν γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης με κανένα τρόπο. Οι φίλοι προσεγγίζονται, χαρίζονται και περνούν την σύντομη ζωούλα τους κοντά μας, ενώ γι` αυτούς είμαστε όλος τους ο κόσμος.

Περπατώ. Περπατώ στο πάρκο. Γύρω μου υπάρχουν κεφάλια. Που βγαίνουν από το γρασίδι. Που πηδούν στο σιντριβάνι. Που παίζουν μπάλα. Να ένα κεφάλι που κοιτάει. Ένα που απορεί. Ένα που γελάει. Αποκλείεται! Δεν είναι κεφάλια. Κάθομαι οκλαδόν και κλείνω για λίγο τα μάτια μου. Βάζω τα χέρια μου σε θέση διαλογισμού, είπα ένα-δυο οοοομμμ και ξανανοίγω τα μάτια μου. Πράγματι, κοιτώντας γύρω μου, δεν υπάρχουν πια κεφάλια. Οπότε συνεχίζω τον περίπατό μου ανενόχλητος, κρατώντας το κεφάλι μου με το δεξί μου χέρι. Ένας αρχαίος μύθος λέει ότι τα πάρκα δεν ήταν πάντα πάρκα...

Το "Σπίτι των παλιών πραγμάτων" είναι μία διαδρομή σε τόπους, καταστάσεις, αισθήματα, παρέα με ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, αφήνοντας όμως βαθιά και ανεξίτηλα ίχνη στο πέρασμά τους. Ποιήματα και πεζά που περνάνε από το ένα ύφος στο άλλο, με γλώσσα άλλοτε λόγια κι άλλοτε δημώδη, τα έργα αυτά καλύπτουν μία μεγάλη χρονική περίοδο που ξεκινάει από τον προηγούμενο αιώνα και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Ο άντρας και η γυναίκα, η ζωή και ο θάνατος, ο έρωτας και η απώλεια, η μνήμη και η λήθη, συνθέτουν τον καμβά της θεματικής εστίασης του Δημήτρη Β. Τρι...

Πρόκειται για διπλού περιεχομένου έργον. Λογοτεχνικόν και Βοτανολογικόν. Στο πρώτον Μέρος περιγράφεται κατά ευχάριστον και συναρπαστικον τρόπον η απώλεια ενός Σταθουριού και οι συνέπειες από αυτό το συμβάν αλλά και από κάθε προσφιλές ή χρήσιμον. Στο λογοτεχνικόν περιεχόμενον κυρίαρχον μήνυμα είναι η αντιμετώπιση της απωλείας αγαθού και προσφιλούς, η απροσεξία των οικιακών βοηθών και πολλά άλλα μηνύματα. Πάνω απ’ όλα όμως το βαθύτερον νόημά του είναι η καταστροφή της χλωρίδας και ο αφανισμός της γεγονός, που δεν φαίνεται να συγκινεί τους υπευθύνους. Στο δεύτερον Μέρο...

Το στοίχημα είναι μια αληθινή ιστορία του Μακρονησιού. Το Μακρονήσι με τη σειρά του, όπως ξέρουμε, είναι μια αληθινή ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, όταν οι απροσκύνητοι καταδιωκόμενοι από το κράτος των προσκυνημένων πήραν τα βουνά. Και όσοι δεν πρόφτασαν ή δεν μπόρεσαν σύρθηκαν στις εξορίες και τις φυλακές, στους τόπους των μαρτυρίων και των εκτελέσεων.

Ενας μεγάλος πρωταγωνιστής των γηπέδων, ένα μοναδικό γκολ, ένας έρωτας που τον βασανίζει.

Ο Γιάννης Ψυχάρης το 1866 πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ελλάδα και εμπνέεται το πεζογράφημά του "Το ταξίδι μου". Το έργο αυτό τυπώθηκε στη Γαλλία και είναι το πρώτο ελληνικό πεζογράφημα που γράφτηκε με όλους τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής.

Ο Γιάννης Ψυχάρης το 1866 πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Ελλάδα και εμπνέεται το πεζογράφημά του "Το ταξίδι μου". Το έργο αυτό τυπώθηκε στη Γαλλία και είναι το πρώτο ελληνικό πεζογράφημα που γράφτηκε με όλους τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής.

"Έτσι κ' η αγάπη μας δε χάνεται ποτές. Όταν το στόμα σου μου λέει σ' αγαπώ, δεν το λες εσύ· το λένε μέσα σου χίλιες γενιές που σου μάθανε την αγάπη. Όταν το πούνε τα παιδιά μας κατόπι, σε χρόνια και χρόνια, εμείς πάλε μέσα τους θα το λέμε." "Το ταξίδι μου" (1888) είναι ένα έργο-σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών Γραμμάτων, το "μανιφέστο" του δημοτικισμού, το σπουδαιότερο βιβλίο του Γιάννη Ψυχάρη, ηγετικής μορφής του αγώνα για την επίλυση του γλωσσικού ζητήματος, που αποφαίνεται ότι: "Γλώσσα και πατρίδα είναι το ίδιο". Ο Ψυχάρης (ο οποίος υπέγραψε μόνο με το επώνυμό...

Σε μια διαδρομή από το Διδυμότειχο μέχρι τη Ρόδο δυο ήρωες διαφορετικών εποχών μοιάζουν ν' αναζητούν ο ένας τον άλλο μέσα στο χρόνο και το χώρο της Ελλάδας. Η αρχαιολόγος Γεωργία ανακαλύπτει σε κάποια ανασκαφή το μονόγραμμα ενός βυζαντινού άρχοντα, του Ανδρόνικου. Μια σειρά από περίεργες συμπτώσεις την οδηγούν και στ' άλλα μονογράμματα που χαράζει ο Ανδρόνικος στο δρόμο της προσφυγιάς μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης προς την ελεύθερη Μονεμβασιά. Ποιος ήταν όμως ο Ανδρόνικος; Γιατί συμβαίνουν όλες αυτές οι συμπτώσεις στη Γεωργία; Πειρατές, ησυχαστές μοναχοί, αμερικανοί...

Στην τελευταία επέτειο των γενεθλίων του φίλου μας του Μιχάλη, αποφασίσαμε εμείς οι φίλοι του να του κάνουμε δώρο κάτι ξεχωριστό: να του δωρίσουμε τη Ρόουζ! Η Ρόουζ ήταν ένα πανέμορφο θηλυκό, χωρίς ταμπού, λιγομίλητη, ανοιχτή σε όλα, με μοναδικό χαρακτήρα! Πήγαμε και της ψωνίσαμε τα καλύτερα ρούχα για να δείχνει ακόμα πιο όμορφη: μίνι φούστα, μια πανέμορφη μεταξωτή μπλούζα με βαθύ ντεκολτέ, που άφηνε να βγαίνουν έξω τα πλούσια στήθη της και ψηλοτάκουνες κόκκινες γόβες, στιλέτο. Καθισμένη στο μπαρ περίμενε υπομονετικά αυτόν που θ' απολάμβανε την θεϊκή παρουσία της. Ο Μιχ...