Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ζακ είναι ένας σκύλος. Ο αφηγητής δεν είχε φανταστεί ποτέ τον εαυτό του να φροντίζει κατοικίδιο ζώο, μέχρι που αναλαμβάνει τη μέριμνα του Ζακ. Περιστατικά καθημερινότητας αυτής της σχέσης γίνονται διαδρομές αναζήτησης επαναφέροντας κρίσιμα βιώματα από το παρελθόν. Ποιητικό και στοχαστικό αφήγημα διερευνά δυνατότητες να ειπωθεί εκ νέου εκείνο που έμοιαζε τελεσίδικα αφηγημένο. Μια πορεία από το είμαι στο γίνομαι.

Ο τόμος "Η τριλογία του '80" περιλαμβάνει τα τρία πρώτα βιβλία με τα οποία έκανε δυναμική είσοδο στη λογοτεχνία ο Άρης Μαραγκόπουλος στη δεκαετία του ογδόντα: "Όλντσμομπιλ" (Ιούνιος 1982), "Ψυχομπουρδέλο" (Μάιος 1983), "Δεν είναι όλα σινεμά!" (Ιούνιος 1985). Και τα τρία βιβλία χαρακτηρίζει η εμμονική πολεμική τους απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα που εκείνη την εποχή διείσδυε αργά αλλά σταθερά στην Ελλάδα με όχημα τη φτηνή λάιφ στάιλ μόδα των περιοδικών τύπου Κλικ, τη νεογέννητη ιδιωτική τηλεόραση και την πολιτική της όψιμης σοσιαλδημοκρατίας που ισοπέδωνε κάθε ένν...

"Ο "Χεμ" καθόταν με ένα μπουκάλι Ndovu στο χέρι κοιτάζοντας προς το ποτάμι. Ο Τάκης τον πλησίασε και κάθισε οκλαδόν. Πήρε και αυτός ένα μπουκάλι Safari Lager. Κάτω στο ποτάμι, ένας αργοπορημένος ιπποπόταμος βυθιζόταν στο νερό. Ο Τάκης είδε την αντανάκλασή του στην ήρεμη ακροποταμιά. Ένα πρόσωπο χωρίς μύτη, χωρίς στόμα, χωρίς μάτια. Ένα αχρησιμοποίητο πρόσωπο. Ταράχτηκε. Δεν ξόδεψα τίποτα, αναρωτήθηκε. [...] Ο "Χεμ" έστριψε τον βραχίονα σε ένα φορητό RCA Victor πικάπ και με τεράστια επιδεξιότητα ακούμπησε τη βελόνα στον περιστρεφόμενο δίσκο. Μια εξαίσια μουσική άρχισε να...

Νοερά μένω για λίγο ακόμα μέσα στην τάξη και πλήθος εικόνες κι ακούσματα συνωθούνται μέσα μου, κομμάτια από ύμνους και τραγούδια, που οι απλοί στίχοι τους συνέθεταν όλο το φάσμα της "διδακτέας ύλης" κείνων των κρίσιμων από πολλές απόψεις χρόνων· προσευχούλες και τραγουδάκια, που μαζί με τη γλύκα της μελωδίας τους στάλαζαν μέσα στις τρυφερές ψυχές μας την αγάπη για το συνάνθρωπο, για τη φύση, για την Πατρίδα, για την Ελευθερία, την πίστη σε έναν Θεό κι όσα άλλα όμορφα και χρήσιμα χαράχτηκαν μέσα μας "τα πρώτα μας χρόνια τ' αξέχαστα". Την "αντιμισθία" της δασκάλας τα περισσότ...

Αν περιμένεις αγαπημένε αναγνώστη να βρεις "Ουσία", "Ζωή", συμπυκνωμένη μέσα σε λίγες λέξεις, αν δεν είσαι από εκείνους τους θεωρητικούς τύπους που τη βρίσκουν με ατελείωτες αναλύσεις, αλλά προτιμάς της καρδιάς τη γραφή, ή αλλιώς, ένα άγγιγμα ψυχής... Τότε μάλλον κρατάς στα χέρια σου το σωστό βιβλίο... γιατί δεν χρειάζεται ο άνθρωπος τον εγωισμό του για να επιβιώσει, αλλά πριν τον χάσει δεν μπορεί να νιώσει τι σημαίνει αυτό. Αυτό είναι το "σχολείο" - "Ζωή", το "μυστήριο" - "Ζωή", η "μαγεία" - "Ζωή", η "αλήθεια" - "Ζωή", η "ελευθερία" - "Ζωή"... Αυτό που τόσο δύσκολα...

"Ανοίγει τα μάτια της απότομα, το σεντόνι κολλημένο πάνω της, το μαξιλάρι να βράζει, το ρολόι να δείχνει δέκα και είκοσι, και η ησυχία του δρόμου να προμηνύει μια ελαφρώς δυσοίωνη Κυριακή". Στην ιστορία της Μαριαλένας Σεμιτέκολου, όλα κινούνται με ήρεμους ρυθμούς· δεν συμβαίνει τίποτα, κι όμως συμβαίνουν τα πάντα... Δημιουργείται ένα υποδόριο σύμπαν που ο πυρήνας του "βράζει", παρά τη φαινομενική απλότητα με την οποία αποτυπώνονται η διαχείριση της καθημερινότητας και η αποδοχή της από τον κεντρικό χαρακτήρα, τη Μαρίνα. To βιβλίο φωτίζει όλα εκείνα μέσα από τα οποία η...

Δεκαοκτώ κείμενα της Πηνελόπης Δέλτα παρουσιάζονται εδώ. Άγνωστα αλλά όχι ανέκδοτα, μια κι έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά έντυπα από το 1910 έως το 1922. Για την ύπαρξη κάποιων από αυτά είχαμε πληροφορίες από τη δεκαετία του 1950, μια και τα είχε εντοπίσει -προφανώς στο αρχείο της- ο ευσυνείδητος επιμελητής της Αλληλογραφίας της, ο Ξενοφών Λευκοπαρίδης. Κανένας μελετητής ωστόσο δεν είχε κάνει τον κόπο να ερευνήσει στις βιβλιοθήκες και να δει συστηματικά τα παλαιά περιοδικά ή τις εφημερίδες που αναφέρονταν. Τα κείμενα φανερώνουν την ενασχόληση της Πηνελόπης Δέλτα με θέμα...

Αύγουστος του 1966. Στο μπροστινό δωμάτιο της μονοκατοικίας τα φώτα χαμηλώνουν. Η βελόνα ακουμπά τον δίσκο και το "And I love her" των Beatles ξεκινά. Η δεκαοκτάχρονη Μαρία και ο εικοσάχρονος Μάνος χορεύουν σφιχταγκαλιασμένοι. Η αφετηρία της ιστορίας δυο νέων σαν μικρές πινελιές στην κοινωνική και πολιτική ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα.

Ο νεαρός Ροΐδης -που θα κατέληγε να γίνει ο σημαντικότερος Νεοέλληνας συγγραφέας-, αποφασίζοντας να μελετήσει τα του δυτικού Μεσαίωνα, έδωσε φυσικά το "Η Πάπισσα Ιωάννα", έδωσε όμως και άλλα μεσαιωνολογικά κείμενα. Ενώ όμως η Πάπισσα είναι πασίγνωστη, οι σύντομες μελέτες που περιλαμβάνονται στο ανά χείρας βιβλίο έχουν μικρή διάδοση σήμερα. Το δοκίμιο "Αι μάγισσαι του μεσαιώνος" (1868) είναι το σημαντικότερο φεμινιστικό κείμενο στην ελληνική γλώσσα, απ’ όσα ξέρω εγώ τουλάχιστον. Μέσω της υπεράσπισης των μαγισσών ο κατά τα άλλα μισογύνης(;) αυτός συγγραφέας υπερασπίζεται βέβ...

Ο Γιώργος δεν πρόλαβε να πει στη μητέρα του όσα ήθελε, γιατί εκείνη έφυγε νωρίς. Η Μαρία δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τον πατέρα της. Η Λουκία νιώθει ότι ο σύζυγός της δεν την άκουγε πραγματικά, όσο ήταν παντρεμένοι. Ο Ανδρέας έχει πολλά να πει στον εραστή της γυναίκας του. 20 διαφορετικά πρόσωπα, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, "ακουμπάνε" τις ψυχές τους πάνω σ' ένα λευκό χαρτί. Σπάνε τη σιωπή τους και τολμάνε να χαράξουν έναν δρόμο προς τη λύτρωση απ' όσα τους βαραίνουν. 20 γράμματα αναζητούν παραλήπτες. Ακόμα κι αν δεν καταφέρουν να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους,...

Έχεις κάτι καλό να προτείνεις για τίτλο; Δεν χρειάζεται να διαβάσεις το βιβλίο, δεν έχουμε καιρό, απλώς σκέψου κάποιον καλό τίτλο. Δεν φαίνεται πια ούτε το όνομα του συγγραφέα, πάει, σάπισε κι αυτό, δεν ξέρω καν ποιος έγραψε το κείμενο. Θα διασώσω το βιβλίο του σαπισμένου συγγραφέα, αφού δεν μπορώ να διασώσω τον ίδιο. Θα βάλω κι ένα όνομα για συγγραφέα. Μη μου πεις πως θα το πάρουν είδηση. Και λοιπόν; Όλοι θα καταλάβουν και κανείς δεν θα κάνει τίποτα. Είναι όλα ψεύτικα, Ευζώιε, πρέπει να το συνηθίσεις. Ακόμα κι εσύ είσαι ψεύτικος. Ακόμα κι εγώ είμαι ψεύτικος. Δεν υπάρχουμε,...

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του, έμελλε να γένει πραγματικότητα. Ξαφνικά και αναπάντεχα, γύρισε ο τροχός και τον έφερε καπάκι. Έζησε αυτά που ποθούσε μια ζωή. Όμως ο δρόμος δεν είχε μονάχα ροδοπέταλα. Μετά την στροφή, του’ λαχαν νεροφαγιές και λασπουριά. Απρόσμενα! Κι έτσι παραδομένο στην καλή ζωή, τονε βρήκαν απροετοίμαστο. Γλίστρησε, έπεσε, κατρακύλησε κι έπιασε πάτο. Καταράστηκε την τύχη και την μοίρα του. Μέχρι που κατάλαβε πως ο δρόμος, είναι δρόμος. Αυτός είναι! Τι πα να πει στραβός, κακοτράχαλος, λασπωμένος, κι αγκαθογέμωτος; Την ευθύνη την είχε ο ίδιος....

Το κείμενο αυτό, το πρώτο που ο συγγραφέας του δημοσίευσε στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1967, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες στην εφημερίδα "Αι Κροκεαί", του χωριού Κροκεές, στη Λακωνία, το 1971 και 1972. Ως βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος τον Σεπτέμβριο του 1972, ταυτόχρονα με το Objet sans valeur: Υπήρξε το μόνο πλην της "Λεγεώνας" βιβλίο του Γ.Μ. που δόθηκε στη δημοσιότητα το έτος που γράφτηκε. Είχε διατυπωθεί ως αντίρρηση στα "Δεκαοχτώ Κείμενα". (Λογοτεχνική αντίρρηση, εννοείται.) Ο Μίδας έτυχε πολλών επαίνων και μιας επίκρισης. Η επίκριση δ...

Ένα βιβλίο με ποιητικά πεζά που απαγγέλθηκαν μαζί με τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στην Ελευσίνα στα Αισχύλεια 2017 από τους κύκλους Επιτάφιος και Το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού και έναν κύκλο ποιημάτων επίσης πάνω στον τόπο, την απώλεια, τη μνήμη, την Ιστορία, την ύπαρξη.

4 ιστορίες για τον ανθρώπινο πόνο, τη φιλοσοφία, το μεταφυσικό που υπάρχει μέσα στο φυσικό, οι ματωμένες αλυσίδες που σέρνουνε από τη σάρκα, ενάντια και κόντρα στον μάταιο δρόμο προς την δικαιοσύνη. Το πνεύμα της αδικίας που στοίχειωσε και η αιώνια αναζήτηση που συγχρόνως χτυπάει συνέχεια με κεραυνούς αυτό το νεκρό κορμί που ζει ακόμα... ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΣΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ Η ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ "... -Τι είσαι; Τι είσαι; ... Ο καθρέφτης σου. Κι ένα τσεκούρι κατεβαίνει στα πόδια του, πρώτα το ένα και μετά το άλλο, αχρηστευμένα."

Κοιτάζω προσεκτικά και κάπως ανυπόμονα θα έλεγα από τον ένατο όροφο του πανύψηλου ξενοδοχείου, να απολαύσω σε αυτή τη χρονική και γεωγραφική συγκυρία τη θέα προς τα βορειοανατολικά του ανοικτού ορίζοντα. Θέλω να αποτυπωθεί καλά στο ενδότερο στρώμα, στο βαθύτερο τμήμα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, να τη συνηθίσω. Άλλωστε θα την έχω καθημερινά μπροστά μου για αρκετό χρονικό διάστημα, όλο ετούτο το καλοκαίρι. Έχω απέναντί μου τις σκοροφαγωμένες από το χρόνο και την υγρασία πλαγιές του λόφου Τέλεγκραφ, με την τεράστια αυλακωτή κολόνα στο πάνω μέρος του να ελέγχει τον αχανή περ...

Επιστημονική φαντασία με ελληνικότατα, πατριωτικότατα υλικά. O Γιάννης Βαλτής με οίστρο αχαλίνωτο και συχνά βλάσφημο ανατινάσσει όλα τα εθνοπατριωτικά, θρησκευτικά στερεότυπα, τις παγιωμένες εθνικές εμμονές και προκαταλήψεις, από το Μακεδονικό ώς την Θεσσαλονίκη ερωτική πόλη. Η Θεσσαλονίκη ειναι η σκηνή και τα πρόσωπα, υπαρκτά και ιστορικά οι ήρωες του. Επιστημονική φαντασία με υλικά της ιστορίας και της επικαιρότητας.

Πέλαγος των πυγολαμπίδων Βαδίζοντας ανάμεσα στις δρυς και τις καστανιές η Σάγιοκο αντίκριζε τα γυμνά της πόδια να πλέουν μέσα στο πέλαγος των πυγολαμπίδων και η σκέψη της ξαναγύριζε στα χρονικά και τα μονόπρακτα. Μετά τη δύση του ήλιου οι λάτρεις της εσπερινής ιερουργίας συνάζονταν στους πυργίσκους και στα υψώματα και ξεκινούσαν να δοξολογούν τον γαλαξία, άρχιζαν με τις κλωστές και την ανέμη να απαριθμούν τις σκοτεινές ευλογίες της νύχτας.

Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για μια νέα θεώρηση των κοινωνικών αναγκών του νεοέλληνα. Όχι. Λύσεις δεν προτείνει η συγκεκριμένη θέαση του κοινωνικού γίγνεσθαι, όπως περιγράφεται στο βιβλίο. Πως θα μπορούσε να το κάνει άλλωστε, αφού η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου είναι χαοτική. Δεν υπάρχουν συνταγές για το "Ευ Ζην". Το μοναδικό μας χρέος όμως, είναι να προσπαθήσουμε. Και το "Γέλιο του ήλιου" μας δίνει με απλό τρόπο ένα παράδειγμα μιας τέτοιας προσπάθειας.

Η "Συν-έν-τευξη" διέπει άφθονη δράση. Η περιπέτεια όμως, περί της οποίας πρόκειται, συντελείται στο επίπεδο όχι προσώπων και χαρακτήρων, αλλά των έλξεων και των απωθήσεων στη γλώσσα -στο επίπεδο, λοιπόν, της παραγωγής του νοήματος. Από τούτο και αποτελεί -άφθονη πάλι- λογοτεχνία (και ως εκ τούτου πατριωτική πράξη). Από την άποψη του απτού μέρους της προσπάθειας η δράση εξικνείται από το ερώτημα για την επικοινωνία και τη δημιουργία ως το "ερώτημα" για το "ερώτημα". Από πλευράς χειρισμού βασίζεται στην αιφνιδιαστική φόρτιση που υφίστανται τα λόγια καθώς ο συγγραφέας επιχειρε...