Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αναζητώντας τον "χαμένο" θησαυρό. Το επίκτητο πάθος για το "μάλαμα" για την ανακάλυψη της μυθικής φωλιάς, του "χρυσού ήλιου" το αραξοβόλι του "ασημένιου φεγγαριού" το δρόμο για το "διάδημα των άστρων". Ερωτευμένος από το μάλαμα το θεϊκό, παραβίαζα τα "όρια της λογικής" για τα χρυσά μάτια του. Κατέβηκα σε βάραθρα, μπήκα έρποντας σε σπηλιές, πέρασα επικίνδυνους ατραπούς μέσα από γκρεμούς, για να βρω κάποιο ίχνος από τη χρυσόσκονη των ονείρων, από το πέρασμά του... Γιάννης Χαρκιολάκης

Οι "Σταγόνες βροχής" είναι μια συλλογή κειμένων που συνθέτουν έναν ετερόκλητο, επομένως αληθινό, κόσμο. Λιτές αναφορές σε πλούσια συναισθήματα, με τη φόρμα της ποίησης ή του πεζού λόγου, αλλά πάνω απ’ όλα με τη δύναμη της ψυχής.

Στιγμή, απλή, καθημερινή, αιώνια. Στιγματίζει, αλλοιώνει, ανατρέπει. Στιγμή, έμπνευση, συναίσθημα, αντίληψη. Ανακαλύπτει, συνθέτει, δημιουργεί. Στιγμή, φαντασία, ενόραση, μαγεία. Ελευθερώνει, ανατέλλει, αναγεννά.

Στο λυκόφως της εκπνοής της ειδωλολατρίας και της καθιέρωσης του χριστιανισμού, μερικές γυναίκες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ιστορική πορεία του κόσμου. Πίσω από κάθε σπουδαίο άνδρα κρυβόταν μια πανέμορφη συνήθως γυναίκα. Μπορεί να μην είχε δική της φωνή, αλλά επηρέαζε τον ισχυρό εραστή και καθόριζε τη μοίρα χιλιάδων. Αν ήταν σκληρή, οι λαοί υπέφεραν, εάν όχι, προόδευαν προς δόξα του μονάρχη τους. Φαύστα, σύζυγος του Μέγα Κωνσταντίνου και Ευδοξία, του αυτοκράτορα Αρκαδίου οι καταχθόνιες γυναίκες που σκόρπιζαν θάνατο. Αγία Ελένη, Ευδοκία και Θεοδώρα, πρόσφεραν πολλά κρυμμέ...

Δώδεκα συν ένα ή 12+1 συνθέτουν ένα κύκλο αναζήτησης στα πικρά χρόνια της φωτιάς, στα χρόνια που ο άνθρωπος αγωνιζόταν να βρει τα βήματα του. Δώδεκα συν ένα η περιπλάνηση στο μυστικό κόσμο του ανθρώπου. Εκεί που παραμονεύουν τ' αναπάντητα "γιατί", το ίδιο τυραννικά όπως "τότε". Δώδεκα συν ένα εκφράζουν δώδεκα βιβλία -έργο ζωής- στο δύσκολο δρόμο της αυτογνωσίας. Γράφτηκαν επί τέσσερις δεκαετίες με διαφορετικές συνθήκες αλλά πάντα με τα ίδια ερωτηματικά και τις ίδιες αμφιβολίες. Δώδεκα συν ένα -το ένα, το δέκατο τρίτο σχεδιάζει πέρα από τη σύμβαση του χρόνου μια "Στ...

Η καταιγίδα δυναμώνει, μα η φωτιά ατάραχη καίει . Οι σπίθες μπλέκονται με τις σταγόνες και ερωτοτροπούν. "Χωρίς εσένα θα ήμουν ενα τίποτα. Βλέπω στα μάτια σου μια φλόγα να χορεύει" λέει η καυτή σπίθα στη δροσερή σταγόνα. "Χωρίς εσένα θα ήμουν ενα τίποτα" επαναλαμβάνει η σταγόνα, "βλέπω στα μάτια σου ένα θορυβώδες ποτάμι να τρέχει" συμπληρώνει και φιλιούνται παθιασμένα. Χρωματιστές στάχτες αφήνουν πίσω τους. Ο καπνός μυρίζει άνοιξη... Το "Στη γιορτή" είναι μια αληθινή ιστορία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ελ Ρόι, που περιγράφει τα γεγονότα της εξέγερσης των τεράτων...

Βγήκα στη μεγάλη λεωφόρο. Ήταν άδεια γιατί ήταν πολύ αργά. Αν και σε αυτή την πόλη έχεις την αίσθηση ότι δεν κοιμούνται ποτέ, τώρα δεν ήταν ξύπνιο τίποτα, παρά μόνο λίγες εικόνες που δραπέτευαν από τα όνειρα των ανθρώπων, μέχρι και αυτές να διαλυθούν, όπως οι ανάσες μας στο κρύο.

Μήπως όμως η ίδια η πράξη της συγγραφής ενός βιβλίου δεν είναι μια πράξη αλαζονική; Αναρωτήθηκε πώς πείθεις κάποιον να μη φερθεί κατά τρόπο συμβατικό, όταν όλα συντελούν προς αυτό; Γιατί ν' ακούσει τα λόγια τα δικά σου ακόμα κι όταν είσαι βέβαιος πως κατέχεις τις απαντήσεις, τις λύσεις; Σαν δάσκαλος, σοφός και σίγουρος που διδάσκει αφ' υψηλού, δε θα είχε καμία τύχη. Μα βέβαια δε θα μετέφερε τη γνώση του αυτούσια, αλλά θα προσπαθούσε να εμπνεύσει. Κανένας δε χρειάζεται λόγια έτοιμα και αλήθειες σε σωστή σύνταξη, αυτό που χρειάζεται είναι έμπνευση. Έτσι δεν χρειαζότανε να είν...

Περπατώντας στην αγαπημένη μου πόλη, ανακαλύπτω ένα μονοπάτι. Το διασχίζω, βγαίνει στην άλλη άκρη του δρόμου και βλέπω τρεις ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι να διαφύγουν από μια αδιόρατη απειλή. Τους ακολουθώ, γίνομαι ένα με αυτούς και κρυβόμαστε σε ένα ερημικό κτίριο βαθιά μέσα στο δάσος. Εκεί, γίνομαι μάρτυρας στην αποκάλυψη ενός αποτρόπαιου εγκλήματος. Τα ερωτηματικά που μου γεννιούνται είναι πολλά. Στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσω τα γεγονότα, αυτά μου γίνονται πιο δυσνόητα. Συνέβησαν όλα αυτά, ή το μυαλό μου παίζει περίεργα παιχνίδια;

Το τέρας νικιέται; Είναι η κατάθλιψη γένους θηλυκού; Τη γνώρισα σε μια ημερίδα με θέμα την κατάθλιψη. Όταν τελειώσαμε, με πλησίασε για να μου μιλήσει. "Ρίτα Αλεξίου" μου συστήθηκε, κι εγώ ένιωσα αμέσως το ανεξήγητο συναίσθημα που υμνούν οι ποιητές και καταριούνται οι ιεροεξεταστές. "Έχω συνεχώς κρίσεις πανικού" μου είπε και κοίταξε γύρω της. Ήταν όμορφη ή, τουλάχιστον, έτσι μου φάνηκε. "Αυτό νιώθατε κι εσείς;" με ρώτησε. "Ναι" της απάντησα. "Πόσα χρόνια;" "Από τότε που υπάρχω". "Θέλεις να βρεθούμε;" "Ναι" μου έγνεψε. Και μου άλλαξε τη ζωή. Μπορεί μια επιτυχη...

Το τέρας νικιέται; Είναι η κατάθλιψη γένους θηλυκού; Τη γνώρισα σε μια ημερίδα με θέμα την κατάθλιψη. Όταν τελειώσαμε, με πλησίασε για να μου μιλήσει. "Ρίτα Αλεξίου" μου συστήθηκε, κι εγώ ένιωσα αμέσως το ανεξήγητο συναίσθημα που υμνούν οι ποιητές και καταριούνται οι ιεροεξεταστές. "Έχω συνεχώς κρίσεις πανικού" μου είπε και κοίταξε γύρω της. Ήταν όμορφη ή, τουλάχιστον, έτσι μου φάνηκε. "Αυτό νιώθατε κι εσείς;" με ρώτησε. "Ναι" της απάντησα. "Πόσα χρόνια;" "Από τότε που υπάρχω". "Θέλεις να βρεθούμε;" "Ναι" μου έγνεψε. Και μου άλλαξε τη ζωή. Μπορεί μια επιτυ...