Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ίσως η πιο σημαντική από τις πολυσυζητημένες διαφορές ανδρών-γυναικών να έγκειται εκεί: ότι οι άνδρες βλέπουν τη ζωή σαν θέατρο, ενώ οι γυναίκες το θέατρο σαν ζωή. Εκτός από το να εξηγεί την όποια ευσυγκινησία των γυναικών, αυτό, εξηγεί, ενδεχομένως, και την πρωτοβουλία της Αλεξάνδρας Μυλωνά: να πάρει τη φόρμα των σύντομων θεατρικών μονολόγων και να τη μετατρέψει σε φωνές αληθινών γυναικών. Έτσι κι αλλιώς, τυπωμένοι σε καθημερινή εφημερίδα (με μία μόνο εξαίρεση, στο τέλος, που επιβεβαιώνει τη γνήσια θεατρική τους ταυτότητα), οι μονόλογοι έχουν κάτι από χρονογράφημα κα...

Galla Placidia η τελευταία μεγάλη Αυγούστα της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η αδικημένη από την Ιστορία μοναχοκόρη του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α' έζησε μία συναρπαστική ζωή ανάμεσα σε αυλικές ίντριγκες, μία πολύχρονη αιχμαλωσία, πλούτη, δόξα, αλλά και πόνο, αφήνοντας πίσω της έργα τέχνης, για να θυμίζουν το πέρασμά της από τον κόσμο. Ήταν το τελευταίο άστρο που έλαμψε, στο λυκόφως της χιλιόχρονης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, λίγο πριν την σκεπάσει το σκοτάδι του Μεσαίωνα. Αυτή είναι η μυθιστορηματική βιογραφία της βγαλμένη από την αφήγηση διαφόρων προσώπων της οικογενείας τ...

Το αν, φίλε μου, είναι λέξη επικίνδυνη. Μια ανόητη γλωσσική εφεύρεση του ανθρώπου είναι αυτός ο διάολος το αν, για να μπορεί να ξεγελά τον εαυτό του. Να μιλάς για τη ζωή από εδώ και πέρα με να, και ποτέ το ανάποδο. Μην αμφιβάλεις, μόνο να επιθυμείς. Κι ό,τι επιθυμείς πραγματικά θα δεις πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο τέλος θα γίνεται δικό σου.

Η γυναίκα. Η ιστορία του θηλυκού που από έμβρυο ακόμα συναισθάνεται τη φύση της. Γεννιέται και ενσαρκώνει την κοινωνική της θέση, την διεκδικεί μα και την υπακούει. Μεγαλώνει κι εξελίσσεται και βλέπει και δρα, πάντα ως Γυναίκα. Ως κορίτσι, ως Μητέρα, ως Γιαγιά, ως εγγονή και πάλι απ΄ την αρχή. Μέσα απ΄ αυτόν τον ρόλο επιβιώνει, πληγώνεται και πληγώνει, κρίνει και κρίνεται, ερωτεύεται, γνωρίζει τον Άνδρα, τον αγαπά και τον μαθαίνει. Γεννά τα παιδιά της, τιμωρεί και τιμωρείται, κυριαρχεί και υποδουλώνεται για να φτάσει να διαχειρίζεται επάξια ως και το θάνατο, φτάνοντας...

Μια ιδιωτική έκδοση, περιορισμένων αντιτύπων, με επιλεγμένα ποιήματα και πεζά που έχουν γραφτεί από τον Αλέξη Αντωνόπουλο στο διάστημα 2013-2015. Οκτώ κεφάλαια, πενήντα κείμενα (πολλά εκ των οποίων βγαίνουν για πρώτη φορά έξω από τα τετράδια)· ένα δώρο για όσους έχουν ανακαλύψει, ή θέλουν να ανακαλύψουν, κάτι δικό τους στις λέξεις του. Και κάπου ανάμεσα στις λέξεις, ένα από τα πιο επικίνδυνα ερωτήματα που μπορούμε ν’ απευθύνουμε στον καθρέφτη μας.

... Η Φιλήβη είχε σπουδάσει Τοπογράφος στο ΕΜΠ, της πήρε εφτά χρόνια να τελειώσει τη σχολή καθώς δεν την ενδιέφερε καθόλου το αντικείμενο και είχε από πολύ νωρίς μετανιώσει γι' αυτή την επιλογή. Όταν έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις δεν είχε καλά - καλά σκεφτεί τι ήθελε να κάνει στη ζωή της. Όλα θυσιάστηκαν στον βωμό της υποτιθέμενης επάγγελματικής αποκατάστασης, του κοινωνικού στάτους και της γνώμης της γειτόνισσας που έμενε από κάτω. Στη Βόρεια Ελλάδα αποκλείεται να είναι έτσι τα πράγματα, παρηγορούσε τον εαυτό της. Όλοι το λένε. Οι άνθρωποι εκεί είναι έξω καρδιά, φαΐ, τσουρ...

[...] "Δεν έχουν σημασία οι επέτειοι. Μ' αρέσει πάντα να φαντάζομαι αυτήν την ανορθογραφία μέσα στον άνυδρο κόσμο των φιλολόγων, αυτόν τον άνθρωπο που φωτογραφήθηκε να χαϊδεύει τη στήλη της Ηγησούς. να τον σκέφτομαι να παρατηρεί ακόμη όλο αγωνία τη Σαρκοφάγο, εκείνο το δοχείον θανάτου, που γινόταν μπρος στα μάτια του ένας ζωντανεμένος τόπος ερωτικού σμιξίματος δύο νέων. Σκεφτόταν να τους στήσει μια παγίδα: "... να ξαναζωντανέψω τη λάρνακα. Να 'ναι πάλι κλειστή και πάλι με γυμνά σώματα μέσα, που θα πετιούνταν όμως με λαχτάρα σε λίγο σα νεκραναστημένα". Αλλά τις παγίδες μάς τ...

Είμαι ζωγράφος, εικονοποιός και φανατικός αναγνώστης της ποίησης. Η ποίηση είναι το καταφύγιό μου. Η ποίηση με παρηγορεί, με περιθάλπει. Θαυμάζω τους ποιητές, τους παρακολουθώ, συνομιλώ νοερά μαζί τους. Ως εικονοποιός συμμερίζομαι απόλυτα την αγωνία για την παραγωγή, είτε της εικόνας είτε του ποιήματος. Η αγωνία λοιπόν του ποιητή μπρος στη λευκή σελίδα. Η αγωνία του ζωγράφου μπρος στο λευκό τελάρο. Η μάχη του ποιητή με τις λέξεις, για να υποταχθούν στο "νόημα" και να το εκφράσουν. Ο αγώνας του εικαστικού με τα υλικά για την ανάδυση της εικόνας που θα μιλήσει εκ μέρους το...