Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η οβάλ ταμπέλα έγραφε Μουσείο Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου. Κάθε Τρίτη κλειστά. Πήραν τα έντυπα που τους έδωσε. Του είπαν πως, αν ήθελε, μπορούσε προσωρινά να διαμορφώσει ένα χώρο στο υπόγειο και να μένει. Παλιά είχαν εκεί το αρχείο της Σχολής, "αλλά με την υγρασία", του είπαν, "καταστράφηκαν τα πάντα".

Η ηρωίδα απέναντι από συμβάντα, εντολές και κρυμμένες ενοχές σε περιτύλιγμα στάχτης από θυμούς παμπάλαιους! Αντιμέτωπη με μια ανίατη αρρώστια στα σαράντα της χρόνια, σε χείμαρρους αλλοτινής οργής και κάτω από θλιμμένες μαρκίζες αναζητά τον εαυτό της. Ψάχνει την αποδοχή, για να γαληνέψει η ψυχή της.

Η φήμη του πειρατού Νέγρου αφίχθη μέχρι των Παρισίων. Ιδού τι λέγει περί αυτού η εφημερίς των Παρισίων "Ο Τύπος" κατά μήνα Ιούλιον του 1851: Υπάρχει σήμερον εις το Αρχιπέλαγος άτρομος τις πειρατής, όστις διαπράττει κακουργήματα μεθ' υπερβαλλούσης επιτειδιότητος και φρονήσεως. Διαχέει τον τρόμον εις τους δυστυχείς ταξιδιώτας, τους μέλλοντας να διαπλεύσωσι το μέρος της θαλάσσης, ένθα ιδιαιτέρως εδρεύει. Φέρει δε όνομα Νέγρος, και πατρίδα κέκτηται εις Σάμον, ηλικίαν έχων 35 ετών, ωραίον ανάστημα, ευρείας ωμοπλάτας και κράσιν αυλητικήν. Έχει οπαδούς της αρπαγής περί τους 15...

η Κάλλας έναν Άγνωστο Θεό ευσυγκίνητο, μια πάνω απ' όλα τα μελοδράματα Νέα Τραγωδία, έναν τρόπο υπεράνθρωπα ανθρώπινο είπε, κήρυξε. της καρδιάς της υπόθεση πια κι η πιο μεγαλόσχημη παρτιτούρα, σκαλί-σκαλί προς τον ουρανό και τα σώματα μαζί με τις ψυχές έδειξε πως πηγαίνουν, πως προορίζονται.

Ένα βιβλίο ύμνος στον έρωτα, τη συντροφικότητα και το θεσμό της οικογένειας Στο έργο ο συγγραφέας αφηγείται την αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού, του Μιχάλη και της Άννας, που έμεινε ο ένας στο πλευρό του άλλου για 45 ολόκληρα χρόνια αλλά δυστυχώς η ζωή επιφύλαξε στον καθένα ξεχωριστά, ένα άδοξο τέλος. Όπως και ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει: "Το νέο μου βιβλίο αναφέρεται σε μια αληθινά συγκινητική ιστορία που θα σας κάνει να νιώσετε για πρώτη φορά το τι σημαίνει πραγματική και ανιδιοτελής αγάπη. Είναι ένα βιβλίο "ύμνος" στον έρωτα, στη συντροφικότητα και στο θεσμό της ο...

Μια συντροφιά που τα έχει όλα. Κανείς δεν παρεξηγεί κανέναν. Απουσίες και παρουσίες που μας συντροφεύουν. Μικρά διαλείμματα κάνουμε και συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Και όλα συμβαίνουν, επειδή υπάρχει λόγος. Και πρέπει να ζούμε, σα να είναι η τελευταία μέρα της ζωής μας. Χωρίς φανφάρες, εντυπωσιασμούς και πυροτεχνήματα. Απλά... μαγικά!

Η Ρίτα γεννήθηκε από μητέρα Σμυρνιά που έφτασε στην Θεσσαλονίκη μετά την καταστροφή της Σμύρνης και κατέληξε στις παράγκες της Καλαμαριάς. Η οικογένειά της έζησε τα σκληρά χρόνια του πολέμου και της κατοχής. Μαζί με τα αδέλφια της πάλεψε να ξεφύγει από την μιζέρια και τις προκαταλήψεις φτάνοντας στην καταξίωση με όνειρο μια καλύτερη ζωή.

Οι σταγόνες της βροχής στάζουν από τα πλατιά φύλλα του αιωνόβιου δέντρου πριν καταλήξουν στην παλάμη του πατέρα. Το τρεχούμενο νερό λένε, καθώς κυλάει, αν συναντηθεί με περισσότερες από πέντε πέτρες, είναι καθαρό.

... Ο καιρός περνούσε, ο Πάρις μεγάλωνε και εγώ είχα αφήσει τις βραδινές περιπλανήσεις μου και ασχολιόμουν με τα παιδιά μου, και τα δύο μου παιδιά, τον Πάρι και την Μυρτώ, που την είχα αγαπήσει σαν πραγματική κόρη μου. Για ένα είμαι σίγουρη, ότι είμαι άτομο δοτικό, γεμάτο αγάπη και ειλικρινή συναισθήματα για τον συνάνθρωπο και ειδικά γι' αυτά τα δύο παιδιά. Αναδιπλώνοντας τις μνήμες μιας ολόκληρης ζωής δεν θυμάμαι να έχω κάνει κακό σε κανένα, γι' αυτό και ποτέ μου δεν πίστεψα πως τα δικά μου γονίδια μπορεί να είναι τόσο διαφορετικά από αυτά της μητέρας μου, της πραγματ...