Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Αμόκ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόνωση και την απώλεια της λογικής και του εαυτού ενός γιατρού σε μια ζούγκλα των Τροπικών της Μαλαισίας. Στο Επεισόδιο στη λίμνη της Γενέβης ανακαλύπτεται γυμνός σε μια σχεδία ένας Ρώσος λιποτάκτης πολέμου. Στη Λεπορελλα, μια αλλόκοτη υπηρέτρια με ανύπαρκτη ζωή στο αρχοντικό ενός βαρόνου στις όχθες του Δούναβη, ερωτεύεται το αφεντικό της με καταστροφικές συνέπειες. Στο κλασικό και πολυδημοσιευμένο Στο φως του φεγγαριού έχουμε την ιστορία ενός ταπεινωμένου πάθους σ' ένα μικρό γαλλικό λιμάνι, όπου...

Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του Στέφαν Τσβάιχ (Βιέννη 1881 - Πετρόπολις, Βραζιλία, 1942), που αν και δημοσιεύτηκαν πολλές φορές και σε διάφορες μεταφράσεις στην Ελλάδα σε προηγούμενες δεκαετίες, παραμένουν κατ’ουσίαν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που ανακαλύπτει ξανά τον Στέφαν Τσβάιχ τα τελευταία χρόνια. Γραμμένες από έναν από τους διασημότερους αυτόχειρες της λογοτεχνίας, έχουν κοινό παρονομαστή την αυτοχειρία και βίαιους θανάτους. Το ΑΜΟΚ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόν...

Δύο νουβέλες με φόντο την κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα της Πράγας των αρχών του 1900, εποχής αναταραχών λίγο πριν το τέλος της αυστριακής κυριαρχίας, όταν στην πόλη αρχίζει να γίνεται έκδηλος ο διχασμός μεταξύ Γερμανών και Τσέχων. Οι "Δύο ιστορίες της Πράγας" αποτελούν, χάρη στην ακριβή περιγραφή των τοποθεσιών, έναν ποιητικό οδηγό για τους επισκέπτες και τους θαυμαστές της Πράγας. Είναι το τελευταίο νεανικό έργο του Ρίλκε, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την πόλη της νιότης του, και ταυτόχρονα μια αφετηρία για τα μεταγενέστερα ταξίδια του.

Σε μια μικρή πανσιόν στη Ριβιέρα, ένα σκανδαλιστικό περιστατικό μοιχείας πυροδοτεί την εξομολόγηση μιας γηραιάς αριστοκράτισσας στον αφηγητή. Η κυρία τού εμπιστεύεται το "αμαρτωλό" μυστικό της, μια ερωτική ιστορία που διήρκεσε είκοσι τέσσερις ώρες και συντάραξε την καθωσπρέπει ζωή της. Το "Είκοσι τέσσερις ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας" γνώρισε αρκετές θεατρικές και κινηματογραφικές διασκευές, με κορυφαία την ταινία του 1961 με πρωταγωνίστρια την Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

Μια σαρανταδυάχρονη αριστοκράτισσα χήρα φτάνει στο Μόντε Κάρλο και επισκέπτεται το καζίνο, όπου παρακολουθεί με ενδιαφέρον την υψηλή κοινωνία να ποντάρει. Την προσοχή της τραβάει ένας όμορφος νέος, που χάνει όλα του τα χρήματα και αποχωρεί απελπισμένος. Φοβούμενη ότι θα κάνει κάποια τρέλα, η γυναίκα τον ακολουθεί και τελικά του σώζει τη ζωή περνώντας μια νύχτα μαζί του. Αυτή η νύχτα όμως αλλάζει και τη δική της ζωή για πάντα και η επόμενη μέρα που ξημερώνει της επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις... Στις "Εικοσιτέσσερις ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας", ο Τσβάιχ, ευαίσθητος ανα...

Θρίλερ και νηφάλια περιγραφή της σχιζοφρενικής φυγής από την πραγματικότητα. Το βιβλίο στο οποίο στηρίχτηκαν δύο λαμπρές καριέρες, του Βιμ Βέντερς και του Πέτερ Χάντκε. Ο Μπλοχ, ένας πρώην διάσημος τερματοφύλακας πηγαίνοντας ένα πρωί στη δουλειά του σε ένα εργοστάσιο συμπεραίνει πως έχει απολυθεί. Αρχίζει να περιπλανιέται στους δρόμους της Βιέννης όπου τα πάντα του προκαλούν δυσφορία. Πηγαίνει σινεμά, πιάνει κουβέντα με την ταμία· την ξανασυναντά αργότερα και καταλήγουν σε ξενοδοχείο. Την επόμενη, χωρίς προφανή λόγο, τη στραγγαλίζει. Φεύγει εσπευσμένα από την πόλη και...

Η γεωμετρική γραφή του Χάντκε και ο εμφανώς προκατασκευασμένος χαρακτήρας των βιβλίων του, που θεωρούνται από τα πλέον λογοκρατούμενα της σύγχρονης λογοτεχνικής παραγωγής, κέντρισαν το ενδιαφέρον μου για την αποκρυπτογράφηση διαγραμμάτων ή ενός πιθανού καννάβου, βάσει των οποίων πιθανό να ήταν γραμμένη η νουβέλα αυτή. Κατέγραψα λοιπόν τα γεγονότα της κάθε μέρας σε αντίστοιχα τετραγωνάκια και επιχείρησα διάφορους συνδυασμούς, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μάλλον απογοητευτικό. Ωστόσο η εργασία αυτή δεν πήγε χαμένη, γιατί έχοντας μπροστά μου μια τόσο λεπτομερή κάτοψη, μπόρεσα να επ...

Αριστερόχειρη γυναίκα σημαίνει στην κυριολεξία αδέξια γυναίκα. Και η Μαριάννε, η ηρωίδα της νουβέλας του Χάντκε, ζώντας τη ζωή μιας μοντέρνας γυναίκας ως προς το ντεκόρ και συγχρόνως τη ζωή μιας παραδοσιακής γυναίκας μέσα στην επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, γίνεται η αριστερόχειρη, η αδέξια γυναίκα, μια γυναίκα που παίρνει ανεξήγητες αποφάσεις και επιτελεί ανεξήγητες κινήσεις. Ξαφνικά και χωρίς φανερή αιτία διώχνει τον άνδρα της, και προσπαθεί να ζήσει τον πρώτο ρόλο -ελλείψει δεύτερου. Μέσα στη μοναξιά της, χωρίς σύζυγο να τον φροντίζει και με παραμελημένο το παιδί της,...

Ένα καλοκαίρι καυτό, στα υψίπεδα του Τιρόλου. Ένας αφηγητής, μια νέα γυναίκα, ένας Αύγουστος άνυδρος και στεγνός. Η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται το έργο του Στέφαν Τσβάιχ είναι βαριά, αποπνικτική, καλοκαιρινή. Ο συγγραφέας αντιστοιχεί τις πράξεις, τις αισθήσεις, τις αντιδράσεις, τις διαθέσεις και τις ψυχικές μεταπτώσεις των διαφόρων χαρακτήρων με τις εναλλαγές των καιρικών συνθηκών, μια ιδέα που απαντά κανείς τόσο σε τούτη τη νουβέλα όσο και σε άλλα έργα του Τσβάιχ.. Έτσι, στη Γυναίκα και το τοπίο, οι ήρωες, και κυρίως η νεαρή κοπέλα την οποία συναντά ο συγγραφέα...

Σ' αυτή την καλοκαιρινή ιστορία, που κρατάει μόλις μια μέρα και μια νύχτα, ο αφηγητής, με τις αισθήσεις του σε υπερδιέγερση εξαιτίας της πνιγηρής ζέστης, αντιλαμβάνεται τη φύση σαν μια γυναίκα δίνοντάς της τα χαρακτηριστικά μιας άγνωστης κι αινιγματικής νεαρής κοπέλας· τη βλέπει σαν μια διψασμένη ύπαρξη που ερωτοτροπεί με τον ουρανό, την ενσάρκωση του αρσενικού, και μας περιγράφει με ιδιαίτερο λυρισμό κι έντονο αισθησιασμό την ένωσή τους.

Ο Άρτουρ Σνίτσλερ, από τους πρώτους συγγραφείς που χρησιμοποίησαν την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου, με τη "Δεσποινίδα Έλζε" φέρνει με επιτυχία σε πέρας ένα φιλόδοξο εγχείρημα: να μας δώσει μια νουβέλα που εκτυλίσσεται εξολοκλήρου στο μυαλό της κεντρικής ηρωίδας. Με το διεισδυτικό του βλέμμα και με τον διάχυτο, ειλικρινή ερωτισμό που χαρακτηρίζει τα περισσότερα έργα του, ανατέμνει τον γυναικείο ψυχισμό με μιαν ακρίβεια που ελάχιστοι άνδρες συγγραφείς κατάφεραν να πετύχουν και σκιαγραφεί, μέσα από μια πλοκή που κρατά λίγες μόνο ώρες, την πορεία μιας νεαρής γυναίκας προς τ...

Ο Γκουστλ -υποκοριστικό του Άουγκουστ στο αυστριακό γλωσσικό ιδίωμα- είναι ένας νέος από μικροαστική οικογένεια με περιορισμένα οικονομικά. Δεν έχει ιδιαίτερα προσόντα εκτός από την εμφάνισή του. Ο Γκουστλ ξέρει πόσο ιχνές είναι οι προοπτικές του για οποιαδήποτε σταδιοδρομία και στρέφεται στη στρατιωτική καριέρα. Στις αρχές του αιώνα ο στρατός ήταν μια ανώνυδη διέξοδος, όπου σημασία είχαν η τήρηση ενός συγκεκριμένου κώδικα τιμής, το κατάλληλο παράστημα και η εξιδανίκευση ορισμένων αξιών που η επιπόλαιη χρήση τους συχνά κατέληγε να διατηρεί μόνο το λεκτικό τους κέλυφος. Ο Γκ...

Με τη νουβέλα του "Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν", που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, ο Άρτουρ Σνίτσλερ, ένας από τους σημαντικότερους Αυστριακούς συγγραφείς των αρχών του 20ού αιώνα, καταθέτει μια βαθιά και λεπτολόγο ψυχολογική σπουδή της γυναικείας συνείδησης, καταγγέλλοντας συνάμα την κοινωνική ανισότητα ως προς τις ελευθερίες των δυο φύλων. Με φόντο την Αυστρία της εποχής του αφηγείται δυο αποφασιστικές εβδομάδες από τη ζωή της ηρωίδας του, εφαρμόζοντας μοντερνιστικές τεχνικές όπως ο ελεύθερος πλάγιος λόγος και ο εσωτερικός μονόλογος. Η κυρία Μπέρτα Γκάρλαν, η αυστρ...

"Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ' ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ' έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτιά με ένας θεός ξέρει τι είδους σκ...

Βολεμένος οικογενειάρχης, ο ήρωας του βιβλίου υπνοβατεί, όπως χιλιάδες άλλοι όμοιοί του, στα προκάτ τοπία μιας αναπόφευκτης ζωής. Μεταμορφώνεται, όμως, κυριολεκτικά από τη στιγμή που βλέπει στον ύπνο του πως δολοφονεί μια γριά. Ο αναγνώστης παρακολουθεί λεπτό προς λεπτό τη ζωή αυτού του ανθρώπου τις δύο μέρες που ακολουθούν τη νύχτα του εφιάλτη, καθώς διασχίζει δρόμους, πλατείες κι απέραντες εκτάσεις ενός εγκαταλειμμένου Παρισιού. Το βιβλίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς το καλύτερο του άλλοτε «τρομερού παιδιού» της γερμανόφωνης λογοτεχνίας. Πραγματικά, ο Χάντκε, μ' αυτό τ...