Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Χαραυγή" είναι το τέταρτο βιβλίο του Φρίντριχ Νίτσε. Γραμμένο σε αφοριστικό ύφος, προσπαθεί να αποκαλύψει, με όλη τη δηκτικότητα και την παραδοξότητα που χαρακτηρίζουν τη γραφή του μεγάλου φιλοσόφου, τα προσωπεία και τις ψευδαισθήσεις των ευρωπαϊκών αξιών. Χάρη στις εμπνεύσεις, τις διαπιστώσεις, αλλά και τη λογοκρατική μέθοδό του, το έργο αυτό υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς σύγχρονους στοχαστές, από τον Σίγκμουντ Φρόυντ ως τον Μισέλ Φουκό.

Μετέφρασα τα κείμενα αυτά του Φρειδερίκου Νίτσε για άσκηση της προσοχής και της μνήμης μου, περισσότερο όμως επειδή τα αγάπησα. Η επιλογή έγινε χωρίς ν' ακολουθήσω άλλο παρά τη διάθεσή μου, τη συγκίνηση και την ευχαρίστησή μου, κάθε φορά που η λάμψη του πνεύματος του συγγραφέα με παρέσυρε, με ενθουσίαζε, κάθε φορά που διέκρινα μέσα από το έργο, την ανώτερη πνευματική ρώμη και το εύθραυστο ανθρώπινο πλάσμα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Μαύρο άνθος του 19ου αιώνα, ο μηδενισμός άφησε μεγάλα έργα και ενέπνευσε μύθους και αφηγήσεις. Υπάρχει γερμανική εκδοχή του μηδενισμού, ρωσική και εν γένει ευρωπαϊκή. Με τους δύο παγκόσμιους πολέμους και μια σειρά επαναστάσεων και κοινωνικών κινημάτων, μπορούμε να πούμε ότι ο "ευρωπαϊκός μηδενισμός" επαλήθευσε εξαμβλωματικά τις νιτσεϊκές και λοιπές προφητείες. Το μηδέν αποδείχθηκε ιστορικός και μεταφυσικός γρίφος. Επιτέμνοντας εδώ τις προφητείες του Νίτσε, του Μαλλαρμέ και του Χάιντεγκερ, και χωρίς να έχουμε προθέσεις ιστορικής παρουσίασης, προσπαθούμε απλώς να δείξουμε τα...

Αρκεί μονάχα οι άνθρωποι να κυριαρχούν επί των άλλων ανθρώπων, για να γεννηθεί η διαφοροποίηση των αξιών. Αρκεί ορισμένες τάξεις να κυριαρχούν επί των άλλων τάξεων για να γεννηθεί η ιδέα της ελευθερίας. Αρκεί οι άνθρωποι να ιδιοποιηθούν και να καθυποτάξουν τα πράγματα που χρειάζονται για να ζήσουν, αρκεί να τους επιβάλλουν μία διάρκεια που τα ίδια τα πράγματα δεν διαθέτουν, ή να τα αφομοιώσουν διά της βίας, και ιδού η γένεση της λογικής. Η σχέση κυριαρχίας δεν είναι "σχέση", όπως ακριβώς ο τόπος όπου ασκείται η κυριαρχία δεν είναι τόπος. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον...

Αρκεί μονάχα οι άνθρωποι να κυριαρχούν επί των άλλων ανθρώπων, για να γεννηθεί η διαφοροποίηση των αξιών. Αρκεί ορισμένες τάξεις να κυριαρχούν επί των άλλων τάξεων για να γεννηθεί η ιδέα της ελευθερίας. Αρκεί οι άνθρωποι να ιδιοποιηθούν και να καθυποτάξουν τα πράγματα που χρειάζονται για να ζήσουν, αρκεί να τους επιβάλλουν μία διάρκεια που τα ίδια τα πράγματα δεν διαθέτουν, ή να τα αφομοιώσουν διά της βίας, και ιδού η γένεση της λογικής. Η σχέση κυριαρχίας δεν είναι "σχέση", όπως ακριβώς ο τόπος όπου ασκείται η κυριαρχία δεν είναι τόπος. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον...

Οι μεγάλοι θεματικοί πυρήνες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται η μελέτη αυτή είναι δύο. Ο πρώτος έχει να κάνει με την αλήθεια και την γνώση, ο άλλος με τον πολιτισμό και το αισθητικώς υπάρχειν. Ωστόσο, οι δύο αυτοί πόλοι, καθώς συνδέονται μεταξύ τους με ένα άκρως ζωτικό αξίωμα, δεν εξετάζονται σαν δύο απολύτως ξεχωριστά πεδία, αλλά τελούν υπό αμοιβαία όσμωση. Έτσι, ο Διόνυσος ανταλλάσσει συνωμοτικά νεύματα με τον Ζαρατούστρα, όπως και οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές με τους εκλεκτούς της γης, που υπάρχουν "πέρα από το καλό και το κακό". Το κείμενο συνοδεύουν οι σημειώσεις το...

Ο υπεράνθρωπος, η θέληση για δύναμη, η αιώνια επιστροφή. Βασικά θέματα, έννοιες-κλειδιά της ώριμης φιλοσοφίας του Νίτσε και ενός μεγάλου έργου, του Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα. Ενός έργου γοητευτικού και συνάμα απόκρυφου, μεστού νοήματος και συνάμα απρόσιτου, φιλοσοφικού και συνάμα ποιητικού. Ακολουθώντας καταπόδας την πορεία και τη διδασκαλία του Ζαρατούστρα/Νίτσε, ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου επιχειρεί να διαλευκάνει τις ιδέες ενός φιλοσόφου, που μαζί με τον Μαρξ και τον Φρόιντ, θεωρείται ένας από τους ιδρυτές-πατέρες της σύγχρονης σκέψης.

[...] Στο παρόν βιβλίο δεν επιχειρώ να κάνω μια τοποθέτηση του Ζαρατούστρα στην ιστορία της παλαιότερης και νεότερης φιλοσοφίας παρά μόνο περιστασιακά· επίσης, δεν εξετάζω αναλυτικά την αντιπαράθεση του προς άλλες φιλοσοφίες και συστήματα σκέψης ούτε προσπαθώ να ανακαλύψω τα μονοπάτια που άνοιξε για τους μεταγενέστερους στοχαστές. Βασικός μου στόχος είναι να ερευνήσω και να αποκρυπτογραφήσω το ίδιο το κείμενο ώστε να δώσω, στο μέτρο του δυνατού, έναν "οδηγό ανάγνωσης" του συγκεκριμένου έργου σε συνδυασμό με την υπόλοιπη φιλοσοφία του Νίτσε. [...] (από τον πρόλογο του συγ...

Το "Λυκόφως των ειδώλων", ο "Αντίχριστος" και το "Ecce Homo" ("Ίδε ο άνθρωπος") είναι τα τρία τελευταία έργα του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου Φρίντριχ Νίτσε. Χάρη στο μη συμβατικό και αφοριστικό ύφος τους αποτελούν μια συναρπαστική επιτομή της σκέψης του και έχουν διπλό σκοπό: πρώτον, την κριτική του "παρακμάζοντος" ευρωπαϊκού πολιτισμού (από τα ιδεολογικά θεμέλιά του τον πλατωνισμό και τον χριστιανισμό, ως το σύγχρονο πρόσωπο του -φιλοσοφικό, καλλιτεχνικό, ιδεολογικό, πολιτικό, κοινωνικό)· και, δεύτερον, την προώθηση της ιδέας της δημιουργίας ενός καινούριου πολιτισμού, που...

Τα δύο φιλοσοφικά έργα του Νίτσε σε έναν τόμο.