Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Κώστας Δούκας πείθει κυριολεκτικά τον αναγνώστη των επών να πλησιάσει το αρχαίο κείμενο και να διαπιστώσει ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω των 80% των ομηρικών λέξεων αυτουσίων για να εκφραστεί. Ο Κώστας Δούκας πέτυχε το ανέλπιστο: "Να ξαναζωντανέψει την ομηρική διάλεκτο". Κατάφερε να φωτίσει τον συνδετικό κρίκο που ενώνει την ενιαία ελληνική γλώσσα στην πορεία της από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. [...] (Πολυξένη-Ασκληπιάς Κυριακάκου, από το Σημείωμα του Εκδότη)

Η λογοτεχνική παραγωγή του Πότη Κατράκη διακρίνεται για την τεράστια έκτασή της, αφού ξεπερνάει τους τριακόσιους τόμους, ενώ καλύπτει όλα τα είδη του έντεχνου λόγου, είτε αυτά ανήκουν στην πεζογραφία (μυθιστόρημα, διήγημα, δοκίμιο, ταξιδιωτικά), είτε στη δραματουργία, είτε στην ποίηση (παραδοσιακή ή σε ελεύθερο στίχο). Εκείνο που ξαφνιάζει είναι το γεγονός ότι στην εργογραφία του Κατράκη, η ποσότητα δεν αποβαίνει σε βάρος της ποιότητας, καθώς μαρτυρούν τα σημαντικά βραβεία που έχει λάβει. Ωστόσο, ανάμεσα στο πλήθος των έργων του, το ανά χείρας βιβλίο διεκδικεί τα πρωτεία. Σ...

Στο νέο του βιβλίο ο Νάνος Βαλαωρίτης αναλύει το πώς πιθανόν συντέθηκαν τα δυο ομηρικά έπη με το αλφάβητο ως ρητορικό και συμβολικό νήμα και μέρος του κειμένου. Αλλιώς δεν εξηγούνται η έκταση των ποιημάτων και η χρήση του αλφαβήτου ως χωριστικά σημεία μόνο. Ο ποιητής με τη μέθοδο της θεματικής ακροφωνίας (κάθε γράμμα από το αλφάβητο εκπροσωπεί τον πρώτο ήχο του ονόματος στο οποίο αναφέρεται) επιλέγει λέξεις που αρχίζουν από τα γράμματα των τίτλων για να συντάξει τα κύρια θέματα της κάθε ραψωδίας. Για παράδειγμα λέξεις που αρχίζουν από άλφα καθορίζουν τα κύρια θέματα της ραψ...

Αυτό το βιβλίο, με τη διαύγεια του λόγου και τη ευρυμάθεια που το χαρακτηρίζει, διαβάζεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το βιβλίο εξερευνά τους τρόπους με τους οποίους τα ομηρικά έπη προσδίνουν βαθύτητα και οικουμενικό νόημα σε γεγονότα τα οποία, στους ταραγμένους καιρούς που απεικονίζονται στα έπη, πρέπει να υπήρξαν πολύ κοινότοπα. Κεντρική θέση στο θέμα αυτό έχει η ομηρική άποψη για τη σημασία του να είσαι ήρωας, στη ζωή και στον θάνατο... Μια συσσώρευση παρατηρήσεων, που έγιναν με ευαισθησία και υπομονή, φωτίζει την τέχνη του ποιητή στη χρήση υποβλητικών και εκφραστικών λεπ...

Κατά τους Αλεξανδρινούς χρόνους (300 - 100 π.Χ.) οι Έλληνες και όχι μόνον- ευτύχησαν να κάνουν κτήμα των άρτια έργα, όπως τα "Αργοναυτικά", που υπήρξαν πνευματικό δημιούργημα της ακμάζουσας ελληνιστικής γραμματείας. Το έπος διακρίνεται για τον κομψό, λεπτό και εκφραστικό του στίχο. Η εθνική εκείνη εποποιία αναδεικνύει τα κατορθώματα των ηρώων, δημιούργημα σύλληψης του ευφάνταστου νου των αρχαίων Ελλήνων, όπου η ιστορία διανθίζεται με μυθοπλασίες, καθώς μύθος και ιστορία συνδέουν ως αδιάσπαστοι κρίκοι την πλοκή του όλου έργου. Στα τέσσερα βιβλία (ραψωδίες), οι περιπέτειες...

Τα "Διονυσιακά" είναι το μεγαλύτερο ποίημα που μας κληροδότησε η ελληνική αρχαιότητα και είναι διαιρεμένο σε 48 βιβλία, όσα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια μαζί. Το κεντρικό τμήμα τους (βιβλ. 13-40) έχει ως θέμα την εκστρατεία του θεού στην Ινδία. Ο Νόννος δεν περιορίζεται στην εξιστόρηση των κατορθωμάτων του Διονύσου, αλλά σύμφωνα και με την βασική ποιητική αρχή του, την ποικιλία, το ποίημα καταλήγει να είναι μεταξύ άλλων και ένα μυθολογικό εγχειρίδιο, στο οποίο παρελαύνουν όλοι οι γνωστοί μύθοι της αρχαίας Ελλάδος. Μαζί μ'αυτούς υπάρχουν αναφορές στην αστρολογία, στην μαγεία, στα...

Η ησιόδεια ποίηση, όπως αποκρυσταλλώνεται στα έπη Θεογονία και Έργα και Ημέραι, έχει πρόσφατα επανέλθει στο επίκεντρο του ερευνητικού προβληματισμού αναφορικά με τη λειτουργία της στο πλαίσιο της αρχαϊκής επικής ποίησης. Ο φαινομενικά απλοϊκός ποιητής από τη Βοιωτία, πρότυπο που ο ιστορικός θετικισμός του 19ου αιώνα είχε συστηματικά προβάλει, έχει παραχωρήσει σήμερα τη θέση του σε μια σαφώς διεισδυτικότερη και ωριμότερη θεώρηση της ησιόδειας ποιητικής δημιουργίας. Η μελέτη του κοινού στο οποίο απευθύνεται, η κατανόηση των συμβάσεων που οριοθετούν την επική ποίηση και συνθέτ...

Στη μακρά αρχαιολογική πορεία του Βάσου Καραγιώργη, τα ομηρικά κείμενα αποτέλεσαν έναν αχώριστο σύντροφο, όπως το Ευαγγέλιο για τον μοναχό. Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια υπήρξαν σταθερό σημείο έμπνευσης και αναφοράς για τον διακεκριμένο μελετητή της κυπριακής αρχαιολογίας, από τα φοιτητικά του χρόνια και τις ανασκαφές του στη Σαλαμίνα έως εκείνες της Παλαιπαίφου, και ένα μεγάλο μέρος των συγγραμμάτων του έχουν έναν oμηρικό απόηχο, μικρό ή μεγάλο. Αναζητώντας μια διέξοδο κατά την απομόνωση του πρόσφατου εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού, ο Βάσος Καραγιώργης στράφηκε και πάλι στα ομηρικ...

Η Μάνη είναι η ιστορική περιοχή της Πελοποννήσου. Εδώ, εκτείνεται ως αυχένας του Ταΰγετου, ο Σαγιάς, μέχρι το ακρωτήρι Ταίναρο. Χωρίζεται στην Ανατολική ή προσήλια Μάνη, η περιοχή, που βλέπει προς τον Λακωνικό κόλπο και η Δυτική ή Αποσκιάδα, ή Αποσκερή Μάνη, που αντικρίζει τον Μεσσηνιακό κόλπο. Ένα γεωγραφικό, Βορειότερο κομμάτι, που είναι η περιοχή μέχρι την Καρδαμύλη, λέγεται Μεσσηνιακή ή Έξω Μάνη. Η ανθρώπινη παρουσία στη Μάνη είναι πανάρχαια. Πολύ πρόσφατα βρέθηκαν λιθοποιημένοι ανθρώπινοι σκελετοί 300.000 περίπου ετών και ανθρώπινα εργαλεία 1.000.000 ετών και πλέ...

Ο Τριφιόδωρος, ή κατ΄άλλους Τρυφιόδωρος, είναι Αλεξανδρινός γραμματικός και ποιητής του 5ου μ.χ. αιώνος. Το ποιητικό του έργο "Ιλίου Άλωσις", που είναι και το μόνο σωζόμενο, εκδίδεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατά τρόπο πλήρη και εμπεριστατωμένο. Μας καταπλήσσει το γεγονός ότι, ενώ είναι έργο του 5ου μ.χ. αιώνος, οι στίχοι του είναι ποιημένοι σε δακτυλικό εξάμετρο και γραμμένοι στην Επική Ελληνική Γλώσσα, κατά τα Ομηρικά πρότυπα, και αφηγείται γεγονότα και περιστατικά που δεν περιλαμβάνονται στην Ιλιάδα, ιδίως δε την κατασκευή του περίφημου Δουρείου Ίππου.

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να παρουσιάσει στο ελληνικό κοινό μια έγκυρη σχολιασμένη έκδοση ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος μικρού έπους της ύστερης αρχαιότητας. Οι ποιητές ποτέ δεν έπαψαν να "ανακυκλώνουν" τον Όμηρο. Όσοι καταπιάσθηκαν, με καθαρά επική θεματολογία, και δη όσοι συνέγραφαν κατά την Αλεξανδρινή περίοδο και τους επόμενους αιώνες, κλήθηκαν, από τις λογοτεχνικές απαιτήσεις της εποχής τους, να φέρουν εις πέρας το δύσκολο εγχείρημα της διαμόρφωσης μιας "ανανεωμένης" γραφής και της συγκρότησης αυθύπαρκτης λογοτεχνικής προσωπικότητας στο πλαίσιο της μακραίωνης επικής...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συ...

"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε, το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας: " Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν, από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του, μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός." Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συμ...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την Ιλιάδα, το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρίαμο...

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης ολοκληρώνει με τις 12 τελευταίες ραψωδίες από την "Ιλιάδα", το μεγάλο έπος του Ομήρου, μετά την ιστορική πλέον μετάφρασή του της "Οδύσσειας". Είναι η πρώτη μεγάλη μετάφραση που γίνεται μετά τη μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή. Ο Πρίαμος, γιός του Δαρδάνου, στρέφει το βλέμμα του Θαυμάζοντας τον Αχιλλέα· ψηλόκορμος κι ωραίος, μ' έναν θεό του φάνηκε παρόμοιος. Συνάμα ο Αχιλλέας τον Δαρδανίδη Πρίαμο θαύμαζε κι αυτός, την όμορφή του όψη, τον τρόπο που μιλούσε. Όταν, ένας τον άλλον βλέποντας, τον αμοιβαίο θαυμάσμό τους χόρτασαν, πρώτος τον λόγο πήρε ο Πρία...

[...] Ο Κώστας Δούκας πείθει κυριολεκτικά τον αναγνώστη των επών να πλησιάσει το αρχαίο κείμενο και να διαπιστώσει ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω των 80% των ομηρικών λέξεων αυτουσίων για να εκφραστεί. Ο Κώστας Δούκας πέτυχε το ανέλπιστο: "Να ξαναζωντανέψει την ομηρική διάλεκτο". Κατάφερε να φωτίσει τον συνδετικό κρίκο που ενώνει την ενιαία ελληνική γλώσσα στην πορεία της από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. [...] (Πολυξένη-Ασκληπιάς Κυριακάκου, από το Σημείωμα του Εκδότη)

Η επική ποίηση της ελληνικής αρχαιότητας αντιπροσωπεύεται από τρεις μεγάλους ποιητές: τον Όμηρο, τον Ησίοδο και τον Απολλώνιο το Ρόδιο. Οι εκδόσεις Ζήτρος έθεσαν σε κυκλοφορία στη θεσπισμένη σειρά "Μεταφρασμένοι συγγραφείς της αρχαίας ελληνικής γραμματείας" την ομηρική Ιλιάδα και την ομηρική Οδύσσεια. Στην προσπάθειά μας να ολοκληρώσουμε στη σειρά αυτή διάφορα γραμματειακά είδη, θέτουμε σε κυκλοφορία έναν τρίτο τόμο επικής ποίησης που περιλαμβάνει δύο μεγάλους ποιητές, τον Ησίοδο και τον Απολλώνιο το Ρόδιο. Η "Θεογονία" είναι ένα ποιητικό εγχειρίδιο κοσμολογίας, στο οποίο...