Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό που έγινε στον Όλυμπο και στα Πιέρια κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων είναι πρωτόγνωρο και σημειολογικό. Για μας αυτό αναμφίβολα σημαίνει την τρίτη ελληνική αναγέννηση και σηματοδοτεί νέα πορεία του ελληνισμού στα πέρατα του κόσμου, όπως τότε με τον Ηρακλή και το Διόνυσο, ύστερα με το Μεγαλέξανδρο, και τώρα με την Ολυμπιακή φλόγα ως συνισταμένη της ανέκαθεν συναρπαστικής διαδρομής της ελληνικής σκέψης στα πέρατα του κόσμου.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Τα μεσαιωνικά και νεότερα κείμενα της ελληνικής λογοτεχνίας έχουν μόλις αρχίσει να επωφελούνται από τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών υπολογιστών για την έρευνα της γλώσσας, του μέτρου και, γενικότερα, του ύφους των. Tο μεσαιωνικό έπος, ή μυθιστόρημα, του Διγενή Ακρίτη, στη μορφή που παραδίδεται από το χειρόγραφο του Εσκοριάλ, είναι κείμενο-κλειδί στην εξέλιξη της νεοελληνικής λογοτεχνίας, γι αυτό από τη στιγμή της ανακάλυψής του, πριν από έναν αιώνα, δεν έπαψε να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των μελετητών. Ο παρών Πίνακας συμφραζομένων (concordance) -καρπός ενός μεγαλύτερου π...

Η "Οδύσσεια", είναι μια ηρωική αφήγηση μιας άλλης μακρινής εποχής και κοινωνίας, με άλλα ήθη και έθιμα και διαφορετικής ηθικής και πνευματικής δομής. Φυσικά απευθύνονταν σε όλους τους ανθρώπους, που τότε είχαν λίγες γνώσεις, συγκρινόμενοι με το μέσο πολίτη της εποχής μας, όμως είχαν μυαλό πιο καθάριο και με πολλή σοφία. Κάτι που δεν συμβαίνει στην εποχή μας με τις τόσες ενασχολήσεις, με πιο βασική την οκτάωρη απασχόληση, η οποία μας οδήγησε στη σημερινή εξωφρενική κατάσταση του άκρατου υλισμού. Ο συγγραφέας εκείνο που προσπάθησε και θέλει να τονίσει είναι ότι την Ιθάκη παντ...

Αν ήθελε κανείς να βρή και να απαριθμήσει ένα-ένα τα στοιχεία των ικανοτήτων, που διέθετε ο ποιητής της "Οδύσσειας" και της "Ιλιάδος", για να συνθέση αυτό το κορυφαίο και αξεπέραστο στους αιώνες πνευματικό δημιούργημα, θα κατέληγε στο γενικό συμπέρασμα: Τα είχε όλα! Ήταν ο εκλεκτός των θεών· τον επέλεξαν, για να χαρίσουν στους ανθρώπους αυτό το αριστούργημα. Μέσα λοιπόν στα "όλα" του Ομήρου ξεχωρίζει η ικανότητά του να περνά το πραγματικό γεγονός από την δυνατή φαντασία του και ύστερα να το παρουσιάζη κατάφορτο από στολίδια: προσωποποιήσεις, αλληγορίες, παρομοιώσεις... Μ...

Ακούγεται συχνά, και είναι σωστή, η άποψη ότι για τους μεγάλους συγγραφείς της αρχαιότητας κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση. Είναι όμως εξίσου σωστό πως ορισμένες μεταφράσεις, καταξιωμένες για την πιστότητα, την ποιότητα και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Τέτοια έργα με διαχρονική αξία είναι αναντίρρητα και οι μεταφράσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που σμίλεψαν ο Ν. Καζαντζάκης και ο Ι. Κακριδής, σπουδαία μνημεία νεοελληνικού λόγου που κέρδισαν την εκτίμηση των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν, το...

Μια πρωτότυπη νέα "Οδύσσεια" ξαναγραµµένη από έναν σύγχρονο δηµιουργό. Ο Μιχάλης Γκανάς ξαναγράφει και ξαναλέει την "Οδύσσεια" µε τον δικό του τρόπο, βάζοντας µέσα στο κείµενο στοιχεία από την πλούσια γλωσσική µας παράδοση. Θυµήθηκε ολοκάθαρα εκείνη την ηµέρα που διάβηκε στερνή φορά την όµορφη καµάρα να πάει στα καράβια του, έτοιµα να σαλπάρουν για την Αυλίδα τη µικρή και τη µεγάλη Τροία. Με τον λαό τριγύρω του, την Πηνελόπη πλάι και τον Τηλέµαχο µωρό να κλαίει και να χτυπιέται σαν να ’ταν Κάλχας κι έβλεπε το τι τους περιµένει: αυτόν και τη φαµίλια του, τους Έλλη...

[...] Η μετάφραση, όπως παρουσιάζεται εδώ ολοκληρωμένη, έγινε σε δύο μεγάλες χρονικές περιόδους, και με μεγάλη επίσης χρονική απόσταση μεταξύ τους. Κατά την πρώτη (1992-1997) μεταφράστηκαν οι επτά πρώτες Ραψωδίες (α - η) και κατά τη δεύτερη (2010-2015) οι υπόλοιπες δέκα επτά (θ - ω). Η αρχή της όλης μετάφρασης έγινε, όπως άλλωστε και στην περίπτωση του Κακριδή και του Μαρωνίτη, από τη Ραψωδία ε, και μάλιστα με αφορμή τη συγκεκριμένη του τελευταίου που μόλις τότε είχε κυκλοφορήσει (1988). [...]

Ο συγγραφέας προσπάθησε να κάνει μια απόδοση της Ιλιάδας στη σημερινή καθομιλουμένη για να διαβάζεται ευχάριστα από τον πολύ κόσμο, ασχέτως μόρφωσης, χωρίς βέβαια ν' αλλοιώνεται το Ομηρικό έπος, γιατί είναι τα Ομηρικά έπη απαράμιλλα και μοναδικά μέσα στα εκατομμύρια συγγραφικά αριστουργήματα των μεγάλων συγγραφέων και διανοητών της ανθρωπότητας, με τους 15.693 στίχους τους στο αρχαίο κείμενο. Στην απόδοσή του ενσωματώνονται και δικά του πολύστιχα ή ολιγόστιχα στιχουργήματα, σύντομες σημειώσεις και επισημάνσεις. Είναι φανερός ο θαυμασμός του συγγραφέα για το Ομηρικό έ...

Το αριστουργηματικό έπος του Ομήρου τώρα σε κόμικ για όλες τις ηλικίες! Οι ήρωες ζωντανεύουν μέσα από ζωγραφικές εικόνες και η πλοκή ξετυλίγεται μέσα από πυκνούς διαλόγους, πιστούς στον Ομηρικό Λόγο. Ένα μαγευτικό ταξίδι στην αρχαιότητα που αξίζει να το απολαύσετε! "... Ο μέγας ποιητής μαζεύει τα άνθη της αβύσσου και τα στέλνει στους μελλοντικούς αιώνες σε υπέροχα μικρά μπουκέτα θείου λόγου, δεμένα θαυμαστά σε ρυθμικό δακτυλικό εξάμετρο. Για όσο υπάρχει άνθρωπος επί της γής!... Τα άνθη αυτά θελήσαμε να σου προσφέρουμε παραστατικά αγαπητέ αναγνώστη, με σεβασμό όμως στ...

Την Ιλιάδα στη συνολική της μορφή "συνέρραψε" ένας μεγαλόπνοος ποιητής. O Όμηρος. Η προσωπικότητά του έρχεται μέσα από το θάμπος των αιώνων, τυλιγμένη σε ένα μυστήριο καταγωγής, διάρκειας βίου, τόπων διαμονής και τρόπων σύνθεσης του αριστουργηματικού αυτού ποιήματος της ανθρωπότητας. Εκφράζει το έργο αυτό, την αληθινά τιτάνια προσπάθεια του μεγάλου ποιητή να συγκεντρώσει και να συνταιριάσει αναπλαστικά ένα πλήθος από αρχαιότερα "δημοτικά" τραγούδια, που μ' αυτά ο ανώνυμος λαός διηγήθηκε έναν περιλάλητο εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στον ελλαδικό κόσμο. Μια σκληρή δεκάχρονη σύγκρ...

Ακούγεται συχνά, και είναι σωστή, η άποψη ότι για τους μεγάλους συγγραφείς της αρχαιότητας κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση. Είναι όμως εξίσου σωστό πως ορισμένες μεταφράσεις, καταξιωμένες για την πιστότητα, την ποιότητα και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Τέτοια έργα με διαχρονική αξία είναι αναντίρρητα και οι μεταφράσεις της "Ιλιάδας" και της "Οδύσσειας" που σμίλεψαν ο Ν. Καζαντζάκης και ο Ι. Κακριδής, σπουδαία μνημεία νεοελληνικού λόγου που κέρδισαν την εκτίμηση των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν,...

Η εργασία αυτή αναδείχνει την γένεση της ελληνικής ναυτικής παράδοσης στα Ομηρικά έπη και τους Ομηρικούς Ύμνους. Εξετάζει και παρουσιάζει την έννοια της ναυτικής ισχύος με την σχετική με αυτήν πραγματεία του Θουκυδίδη, τα δρώμενα "σιμά στα κοίλα πλοία" και τις θαυμαστές ναυτικές περιγραφές και παρομοιώσεις στην Ιλιάδα. Αποκαλύπτει και παρουσιάζει την συνάφεια των Ομηρικών Ύμνων με την θάλασσα και ιδιαίτερα καταγράφει και ερμηνεύει τα μηνύματα του θείου Ποιητού που προδιέγραψαν την θαλασσινή μοίρα του έθνους μας με τις φωνές του πιο αγαπημένου του ήρωα Οδυσσέα στην θαλασσόβρ...

Η "Οδύσσεια", που δημιουργήθηκε πριν από σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια στην ελληνική Μ. Ασία, είναι μαζί με την "Ιλιάδα" του Ομήρου το παλαιότερο ποίημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που παραδόθηκε ακέραιο. Έργο που και στον σημερινό αναγνώστη εξακολουθεί να είναι άμεσα κατανοητό και όμως, ως έργο τέχνης, θέτει πάντα προβλήματα. Ο Uvo Holscher στο βιβλίο του θεωρεί το έπος του Οδυσσέα ως προϊόν της μετάβασης από την προλογοτεχνική μορφή του παραμυθιού στην έντεχνη μορφή της λογοτεχνίας και κάνει προσιτές στον αναγνώστη τις ιδιαιτερότητες αυτού του αριστουργήματος της αρχαίας π...

Το γλαφυρό αφηγηματικό ύφος του πονήματος μετουσιώνει το μελετητή σε ταξιδευτή με τις ποιητικές εκφράσεις της διαδρομής που άλλοτε ηχούν όπως στη φράση: "Άμον βοερόν ποτάμ’ σκίζ’ και πάει", άλλοτε ρέουν σαν το νερό, στη φράση: "Εποταμίεν ας σα δάκρα" και άλλοτε προβάλλουν τη λεβεντιά όπως: "Ψηλέσσα γαρή άμον ραχοκέφαλον". Οι Πόντιοι και όσοι ενδιαφέρονται να μελετήσουν τα κείμενα της ποντιακής διαλέκτου θα απολαύσουν τη μαγεία της θυγατρικής τής ελληνικής γλώσσας, για την οποία, μεταξύ άλλων, ο Βολταίρος σημείωσε: "Είθε η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών".