Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας άντρας, μπαίνοντας στο διαμέρισμά του, βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν εισβολέα, τον οποίο καταφέρνει να ακινητοποιήσει και να φιμώσει. Όταν ο δεύτερος ελευθερώνεται, ξεκινά ένα άγριο παιχνίδι εξουσίας που εξελίσσεται σε θρίλερ, αποκαλύπτοντας καλά κρυμμένα μυστικά... Ποια τελικά είναι η σχέση αυτών των δύο αντρών;

The aim of this booklet is to decode the allegories and symbols in the literary work of Tennessee Williams. There can be no doubt that Williams constructs an image of himself through his theatrical heroes and heroines. Val Xavier (Orpheus Descending), Lot (The Kingdom of Earth) and other Christ figure characters are just camouflaged projections of Williams's life and times. The process of self sanctification involves his theatrical characters along with Christian hagiology and his own traumatic experiences. As a playwright he uses theatrical characters as a dramaturgical d...

Ήταν πλούσιος αλλά ένιωθε φτωχός... Είχε γονείς όμως ουσιαστικά ήταν ορφανός... Η ζωή του έμοιαζε με καταιγίδα και τα βήματά του τον έσπρωχναν ανελέητα στην άβυσσο... Εκεί βίωσε τη φρίκη της... Μέσα στο σκοτάδι της ανυπαρξίας δοκίμασε να βρει το χαμένο του εγώ στις ουσίες εξάρτησης... Και έφτασε μέχρι το χείλος του θανάτου... Τότε ήταν που γνώρισε τη στοργή και στη συνέχεια την αγάπη και στάθηκε στα πόδια του... Μα η άβυσσος καραδοκούσε και τον ήθελε πίσω στα σκοτάδια της... Η μοίρα όμως στο μεταξύ είχε πάρει τις δικές της αποφάσεις...

Εσωτερικό διαμερίσματος. Στο βάθος μια μεγάλη τζαμόπορτα, που βγάζει έξω στη βεράντα. Αργά το απόγευμα. Η σκηνή άδεια. Μακρά σιωπή. Κάποια στιγμή ακούμε βήματα να πλησιάζουν. Σχεδόν ταυτόχρονα, ένας σκύλος αρχίζει να γαβγίζει. Τα βήματα σταματούν έξω από την είσοδο. Βλέπουμε τώρα το σκύλο πίσω από το τζάμι, με τα δυο του πόδια στο γυαλί, να γαβγίζει επίμονα. Ακούμε απ' έξω κάποιον να ξεκλειδώνει την πόρτα... Το έργο διαδραματίζεται μια μέρα του Αυγούστου, αργά το απόγευμα, μέχρι και την επομένη λίγο πριν το μεσημέρι.

"Το έργο, εκτός από την πρωτοτυπία - ο Χίτλερ εκτελείται από τον σωσία του Αδάλφο ο οποίος διαφεύγει ως Χίτλερ στην Αργεντινή με την αγαπημένη του Εύα Μπράουν - έχει οικουμενική βάση που προάγει τις αρετές και την ειρήνη μέσω του Πολιτισμού. Όπως το απαιτούσε το έργο, υπάρχει κράμα τρόμου, με λυρισμό και στοχασμό." Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά ΜΑ, ΒΑ, Πρόεδρος "ΣΠΕΚ" - "Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου"

Τον κίνδυνο της θάλασσας δεν τον αντέχουν αυτοί που περιμένουν, αυτοί που καρτερούν τους δικούς τους να γυρίσουν από το ψάρεμα. Οι ώρες είναι ατέλειωτες και τα βλέφαρα δεν κλείνουν. Δεν μπορούν να κοιμηθούν να χορτάσουν τον ύπνο. Οι σκέψεις στριφογυρίζουν στο μυαλό τους αδιάκοπα: Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που είδα τον καλό μου; Θα 'ρθει; Γιατί άργησε; Η κοπελιά δύσκολα παίρνει την απόφαση να παντρευτεί ψαρά. Προτιμά να πάει νύμφη σε άλλο χωριό μακριά από τη θάλασσα. Οι νεαροί ψαράδες τσακώνονται με τους βουνίσιους γιατί τους παίρνουν τα κορίτσια τους. Οι...

Η ζωή υπήρξε πάντα ο καλύτερος τραγικός συγγραφέας, αλλά και ο άνθρωπος άριστος εφευρέτης αντιστάσεων. Η συγκλονιστική ιστορία των αδελφών Ανδρέα και Μιχαλάκη Καραολή, η λυσσαλέα πάλη με μόνο όπλο τα γένια, η απάντηση στο σκοινί της κρεμάλας. Ο πόλεμος πίσω από το συρματόπλεγμα των κρατητηρίων Κοκκινοτριμιθιάς. Άγνωστες πτυχές της εποποιίας 55-59 που αξίζει τον κόπο να μάθει κάθε Νεοκύπριος.

Το θέατρο καθρεφτίζει τη ζωή με την ομορφιά και την ασχήμια της. Πρωταγωνιστές της (ή κομπάρσοι) όλοι εμείς, που αναζητούμε εναγωνίως τη λύση του δράματος και την κάθαρση...

Ένας ενοριακός δρόμος παραμένει δύσβατος και κλειστός λόγω εγκατάλειψης των εργασιών που γίνονταν σ' αυτόν. Οι ενορίτες κι όλος ο κόσμος ταλαιπωρούνται, αλλά η αδιαφορία τόσο των αρμοδίων όσο και των πολιτών για τα χάλια του δρόμου είναι πλήρης. Με την απρόσμενη δημοσίευση μιας εύστοχης επιστολής του Αλέξανδρου Γεωργίου, καταφθάνει εσπευσμένα το συνεργείο κι επιδιορθώνει το δρόμο σε μιάμιση μέρα. Οι ενορίτες ενθουσιάζονται. Αναγνωρίζουν αυθρόρμητα τον Αλέξανδρο ως ευεργέτη τους κι αποφασίζουν να τον τιμήσουν. Ο Αλέξανδρος όμως αρνιέται την πατρότητα της επιστολής, δεν αποδέ...

"Μιαν πόρτα έχει... η Ζωή!". Μονόπρακτη ξεκαρδιοτική κωμωδία, που συνδυάζει στοιχεία του παραλόγου, της φαρσοκωμωδίας και του υπερρεαλισμού, όμως φθάνει και εισέρχεται στα όρια της πικρής κοινωνικής αλήθειας, μετατρεπόμενη σε σύγχρονη τραγωδία. Μια νεωτερική θεατρική πρόταση, Αριστοφάνειου ύφους, που ξεδιπλώνει με χιούμορ και παραβολές τις ψυχές, τις ιδεοληψίες και τους χαρακτήρες των ηρώων, για να αναδυθούν μέσα απ' αυτές τα μηνύματα και οι ηθικές προστακτικές του συγγραφέα. Μια νέα εκδοχή, που εμπλουτίζει την κυπριακή και την πανελλήνια δραματουργία, ανοίγοντας νέες μορ...

Η μάχη μαινόταν άγρια. Οι Εγγλέζοι είχαν στήσει ενέδρα στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ κι εκείνοι μάχονταν υπέρ βωμών και εστιών. Ο σιδερένιος λύκος ένιωσε την καρδιά του να σκυρτά καθώς τον αντίκρυσε. Ο Κύπριος τρομοκράτης που πρόβαλε ίδιος ημίθεος μέσα στη βροχή και το αστραπόβροντο, δεν ήταν άλλος από το γιο του, τον Λευτέρη. Το δίλημμα σαν τρικυμία, ορθώθηκε μέσα του απειλητικό. Κονταροκτυπιόνταν εκεί πέρα άγρια ο Εγγλέζος συνταγματάρχης με τον πατέρα και ο αγώνας ήταν σκληρός. Ο Τομ Μπράουν με θολωμένα μάτια έβαλε το δάκτυλο στην σκανδάλη. Ποιος θα νικούσε τελικά; Ο γονιός ή...

Το θεατρικό έργο "Ο Τρελός" είναι ένα ιστορικό έργο το οποίο πραγματεύεται την μετά 55-59 εποχή, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Γραμμένο με σαφήνεια, λιτότητα και αισθησιασμό σε κρατά σε εγρήγορση αλλά και αγωνία από την αρχή μέχρι το τέλος. Το έργο, χωρίς να εστιάζει στην ιστορία και στα δραματικά γεγονότα, παραθέτει στη θεατρική πράξη με ένα επιδέξιο αλλά και πρωτότυπο τρόπο για την εποχή που γράφτηκε την κινηματογραφή παρέμβαση με φόντο τα ιστορικά ντοκουμέντα αποδεικνύοντας τόσο έμπρακτα τα λεγόμενα, όσο και την πραγματικότητα της ιστορίας, την αλήθεια αλλά και τ...

Το έργο τοποθετείται σ' ένα από τα όμορφα χωριά της πατρίδας μας, που φημίζεται για την ιστορική του κληρονομιά, τη γραφικότητά του, τη φιλοξενία των κατοίκων του, αλλά και για το ωραίο παστέλλι του. Βασικός ήρωας του έργου είναι ο Θουκής, ένας ενδιαφέρων τύπος, που προσπαθεί με διάφορους τρόπους να δώσει νέα πνοή στο χωριό του, φέρνοντας πίσω τους απόδημους συγχωριανούς του. Χωρίς να έχει τοπικιστικό πνεύμα, βλέπει με λύπη του ότι το χωριό του ξεπουλιέται και νοθεύεται.

Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους. Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, όμως, είναι δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο. (Λέων Τολστόι) Οι γονείς ανησυχούν για το παιδί. Θέλουν να γίνει όπως παλιά. Ο υπερβολικός ζήλος τούς οδηγεί να χρησιμοποιήσουν κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο εκτός από τον πιο απλό, αυτόν της φροντίδας και της αγάπης. Μια σειρά κωμικοτραγικών καταστάσεων περιγράφει πώς μια συνηθισμένη οικογενειακή κρίση παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις.

Ύστερα από χρόνια απουσίας, ο μεγάλος γιος επιστρέφει στο πατρικό του για να έρθει αντιμέτωπος, ακόμη μια φορά, με τους εφιάλτες της παιδικής του ηλικίας. Η ουσιαστική έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας και τα κρυμμένα μυστικά επιβεβαιώνουν το ήδη τεταμένο κλίμα και ζητούν επιτακτικά να αποκαλυφθούν και να εξαγνιστούν. Το "Σπίτι" ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο στη Νέα Σκηνή "Νίκος Κούρκουλος" τον Απρίλιο του 2017, και εντασσόταν στο πλαίσιο του θεματικού κύκλου "Ο συγγραφέας του Μήνα".

Ο Γιάννης Οικονομίδης επιχειρεί στο "Στέλλα κοιμήσου" μια βαθιά κριτική ανάλυση της οικογενειακής δομής που συνοψίζει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων εξάρτησης και καταπίεσης. Το εκρηκτικό υλικό του αυτοσχεδιασμού ηθοποιών που ενσαρκώνουν ζωντανούς ρόλους επεξεργάστηκε και επιμελήθηκε με βάση τις πρόβες και τις παραστάσεις ο Αντώνης Ιορδάνου, μέλος του θιάσου. Το έργο αποτυπώνει με γλωσσική ακρίβεια και συναισθηματική οξύτητα τις δυναμικές της σύγκρουσης, την κατάρρευση των χαρακτήρων και την τελική διάσπαση της οικογενειακής ενότητας, μέσα από την αμφισβήτηση της πατριαρχ...

Ο Αντωνής ο άρκοντας με τα πολλά τα μάλλια, χωράφκια, αμπέλια πόλικα τζιαι σπίθκια τζιαι ριάλια. Έρεσσεν ένα δειλινόν που του χωρκού τη βρύση, τζι ετσάς εκοντοστάθηκε την δίψαν του να σβήσει. Ήταν τζειαμαί τζι η Χριστινού στην ομορκιά στη χάρη απού τες πρώτες του χωρκού τ' αντρός της το καμάρι. Εδίκλησεν τζιαι είδεν την, Πλάστη μου ποια εν' τούτη, πο 'σιει περίσσια πάνω της ούλλα της γης τα πλούτη; Ένιωσεν μεσ' στες φλέβες του το γαίμαν του ν' αφταίνγει πεζεύκ' απού τον άππαρον τζιαι σύγκοντα πηαίννει. - Αν είσαι κόρη ξωτικόν τζιαι τον Σταυρόν του βάλλει, φύε τζιαι χάθου...