Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Τα παιδιά της θύελλας" είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό, μια μαρτυρία της αντίστασης στην ιταλική και γερμανική κατοχή, της αντίστασης στο φασισμό, στη βία, στην αδικία. Η ζωή στα δύσκολα εκείνα χρόνια, τα συναισθήματα των απλών ανθρώπων, οι τραγικές στιγμές της πίκρας, οι δοξαστικές ώρες της μεγάλης χαράς και έκστασης, οι τολμηρές αποφάσεις... περιγράφονται με διαύγεια, με χιούμορ και σχεδόν χωρίς εμπάθεια. Εκείνο όμως που δίνει στο βιβλίο ιδιαίτερη αξία είναι ο ρόλος των παιδιών. Των παιδιών της Κατοχής που μεγαλώνουν απότομα, γίνονται ξαφνικά άντρες και, ενώ δεν σταματο...

Ο Γιάννης Κακουλίδης, πρόσφυγας της Μικρασιατικής καταστροφής, χαρακτηριστικός αγωνιστής της γενιάς του, πριν περάσει στην αφήγηση των περιπετειών του, αφιερώνει αρκετές σελίδες στον αγώνα των πρώτων προσφύγων να επιζήσουν. Περιγράφει ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα που κουβάλησαν μαζί τους τα θύματα εκείνης της τραγωδίας, την καθημερινή τους ζωή, την πρόγευση της πολιτικής συμμετοχής με την υποχρεωτική ένταξη στην ΕΟΝ. Ύστερα έρχεται η Κατοχή, η φυσιολογική ανάπτυξη αντιστασιακού πνεύματος, η συμμετοχή στο ΕΑΜ και αργότερα στην ΕΠΟΝ. Τότε αρχίζει η μυθιστορηματική περιπέτεια τ...

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στις θηριωδίες (εκτελέσεις και βασανισμούς αμάχων κάθε ηλικίας) από τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς καθώς επίσης και στις κάθε είδους καταστροφές, λεηλασίες και κλοπές, όπως προκύπτουν από διάφορα Δελτία Τύπου Ελληνικών Υπουργείων του 1946. Σκοπός της συγγραφής είναι να αποκτήσουν οι αναγνώστες της μια γενική και όχι λεπτομερειακή γνώση για τα γεγονότα που πραγματεύεται, η οποία όμως είναι απαραίτητη για ιστορικούς και διδακτικούς λόγους.

Το βιβλίο μας δίνει, με μια φρέσκια ματιά, τη φοιτητική ζωή στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, τα πρώτα χρόνια της Κατοχής, όταν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, παράλληλα με τα μαθήματα, τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και συζητήσεις τους, άρχισαν να οργανώνονται στις αντιστασιακές οργανώσεις. Πέρα όμως από αυτό, στην ουσία το βιβλίο είναι ένα μικρό χρονικό της περιόδου, όπως την έζησε ένα απλό στέλεχος της Αντίστασης. Στο πρόσωπο της Δανάης Αντωνοπούλου παρακολουθούμε πώς αυτοί οι φοιτητές, μέσα από το πέρασμα τους στην ΕΠΟΝ, αναπτύσσουν δράση και αναλαμβάνουν ολοένα αυξημένα καθή...

Το αναγνωστικό "Τα Αετόπουλα" για τα παιδιά της Γ' και Δ΄ τάξης του Δημοτικού της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), της λεγόμενης "Κυβέρνησης του Βουνού", γράφτηκε μέσα στην Κατοχή από την παιδαγωγό Ρόζα Ιμβριώτη. Τις συνθήκες στις οποίες γράφτηκε περιγράφει η ίδια το 1962: "Με φώναξαν στην έδρα της ΠΕΕΑ: "Θα γράψεις το αναγνωστικό της Γ' και Δ΄ τάξης του Δημοτικού" μου λέει ο γραμματέας της παιδείας, Πέτρος Κόκκαλης. "Σε ένα μήνα πρέπει να είναι και τυπωμένο. Έχεις γράψει αναγνωστικά και θα τα βγάλεις πέρα"… Το αναγνωστικό "Αετόπουλα" γράφτηκε μέσα σε 17 μέ...

Οι διώξεις και η καταπίεση, που είχε επιβάλει στον ελληνικό πληθυσμό η φασιστική ιταλική κατοχή των "Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου", έφεραν πολλούς Δωδεκανήσιους στην Ελλάδα ως νόμιμους ή παράνομους μετανάστες. Μετά την κήρυξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου επετράπη σε όσους πληρούσαν τα κριτήρια ηλικίας και υγείας να καταταγούν στο ειδικά γι’ αυτούς συγκροτηθέν Σύνταγμα Δωδεκανησίων. Οι ίδιοι πίστευαν αρχικά ότι θα στέλλονταν να απελευθερώσουν τα Δωδεκάνησα, αλλά οι ανάγκες του πολέμου απαιτούσαν να ενισχύσουν το Αλβανικό Μέτωπο και τελικά η γερμανική εισβολή επέβαλε την ανά...

Το βιβλίο μου αυτό θα ήταν απολύτως άχρηστο και τελείως άκαιρο αν, εκτός από τη μαρτυρία μου και τη γνώμη μου για τα γεγονότα που έζησα εκείνη την κρίσιμη περίοδο της Εθνικής Αντιστάσεως, δεν παρέδιδα κι ένα μήνυμα στο σύγχρονο κόσμο και ιδιαιτέρως στη σημερινή νεολαία μας. Να συγχωρήσουμε, Ναι! Με όλη μας την καρδιά και με όλη μας την αγάπη... Να μετανοήσουμε, Ναι! Με ανυπόκριτη ταπείνωση και ειλικρινή συντριβή... Να ξεχάσουμε, όμως, Όχι! Ποτέ! Η ιστορική μας μνήμη πρέπει να είναι ζωντανή, γιατί μόνον έτσι γίνεται πείρα, γίνεται βίωμα, γίνεται δίδαγμα· ώστε να μην επαναλα...

Η παρούσα εργασία είναι το αποτέλεσμα μιας πολύχρονης ερευνητικής δουλειάς με θέμα την ελληνική ιστορία του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Σ' αυτό τον δεύτερο τόμο ο συγγραφέας ασχολείται με το πλέγμα των σχέσεων της Ελλάδας με τα διάδοχα κράτη του γερμανικού Ράιχ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στους παράγοντες που έδρασαν ανασταλτικά στην επαναπροσέγγιση των δύο χωρών, με πρώτο το ακόμα επίκαιρο θέμα του κατοχικού δανείου.

Το "Στέμμα και σβάστικα" είναι, σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα του, μια ιστορική προσέγγιση που δίνει έμφαση στα ίδια τα γεγονότα, στην ανασύσταση του τι συνέβη τα κρίσιμα χρόνια της τριπλής Κατοχής της Ελλάδας (γερμανικής, ιταλικής, βουλγαρικής). Την απάντηση για το τι συνέβη ο Φλάισερ την αναζητά στις αρχειακές πηγές, αναδεικνύοντας τη βαρύτητα των τεκμηρίων καθώς και της συνθετικής και ερμηνευτικής ικανότητας του ιστορικού. Χριστίνα Κουλούρη

Το "Στέμμα και Σβάστικα" είναι, σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα του, μια ιστορική προσέγγιση που δίνει έμφαση στα ίδια τα γεγονότα, στην ανασύσταση του τι συνέβη τα κρίσιμα χρόνια της τριπλής Κατοχής της Ελλάδας (γερμανικής, ιταλικής, βουλγαρικής). Την απάντηση για το τι συνέβη ο Φλάισερ την αναζητά στις αρχειακές πηγές, αναδεικνύοντας τη βαρύτητα των τεκμηρίων καθώς και της συνθετικής και ερμηνευτικής ικανότητας του ιστορικού. Χριστίνα Κουλούρη

"Η καταστροφή των 24 χωριών του Φαναρίου Πρεβέζης και η δολοφονία 118 αμάχων Ελλήνων από τις δυνάμεις του Άξονα και τους ηγέτες των Τσάμηδων αποτελεί ένα βαρύτατο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ένα έγκλημα για το οποίο δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη 75 χρόνια μετά τη διάπραξή του.[...] Η Ήπειρος συμμετείχε με πάθος στον αγώνα του έθνους και του λαού για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία και απόκρουση του ναζισμού και του φασισμού. Στα βουνά της Ηπείρου γράφτηκε το έπος του 1940, που υποχρέωσε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ να πει το περίφημο "Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες". Και στη συνέχ...

Η μνήμη για την Κατοχή όσο περνούν τα χρόνια αδυνατίζει. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που έζησαν το δρεπάνι της κατάκτησης της χώρας μας, από τους Γερμανοϊταλούς και Βούλγαρους, για δεκαετίες προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές, να κερδίσουν το χαμένο χρόνο, να λειτουργήσουν τη Δημοκρατία, αλλά να καταγράψουν και τις μνήμες: τους νεκρούς, τους εκτελεσμένους, αυτούς που η οργανωμένη σιωπή σκέπαζε με το σάβανο της αγνόησης και της κακώς εννοουμένης συμφιλίωσης. Μπήκαμε στον 21ο αιώνα και τα παιδιά μας και τα παιδιά τους δεν γνωρίζουν την αλήθεια κι εύκολα ξεστρατίζουν, γιατ...