Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο "Οδηγός δερματικών παθήσεων για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας" είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον επιστήμονα της υγείας που του επιτρέπει να αναγνωρίσει τη δερματική πάθηση του ασθενή, να κάνει μια πρώτη εκτίμηση της κατάστασης και ανάλογα, είτε να χορηγήσει την πρώτη γραμμή θεραπείας είτε να παραπέμψει τον ασθενή στον ειδικό γιατρό. Προσφέρει επίσης τη δυνατότητα στον επαγγελματία της υγείας να αξιολογήσει την πορεία της πάθησης και να προσφέρει στον ασθενή απαντήσεις και συμβουλές πάνω στις όποιες ανησυχίες μπορεί να έχει.

[...] Το Υπουργείο Εσωτερικών έκρινε σκόπιμη την έκδοση αυτού του εύχρηστου οδηγού για τα Κ.Υ.Ε., ο οποίος απευθύνεται τόσο στους δήμους και τις κοινότητες της χώρας όσο και στους ίδιους τους πολίτες και καταρτίσθηκε από επιτροπή στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες καθώς και επίλεκτα στελέχη της διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το εγχείρημα αυτό εντάσσεται, άλλωστε, στη γενικότερη προσπάθειά μας για στήριξη της εύρυθμης εφαρμογής του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, πάντοτε με την πολύτιμη συνεργασία της ΚΕΔΚΕ και της ΕΕΤΑΑ. Αυτή η πρώτη έκδοση του οδηγού για τα...

"Σε σχέση με την υγεία, ακόμα και σήμερα, σε μεγάλο βαθμό, διαβιούμε υπό το καθεστώς των εννοιών και των πρακτικών που μας κληροδοτήθηκαν από τον 19ο αιώνα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σημασία ενός λεπτολογικού έργου, όπως είναι αυτό της Λ. Σαπουνάκη - Δρακάκη, έγκειται στο ότι βασίζεται σε μία λεπτομερή και συγκεκριμένη έρευνα, με άφθονο πληροφοριακό υλικό, που είναι όμως ανοικτή στην επιστήμη και τη σύγχρονη συγκριτική μέθοδο. Τα λαμπρά επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής, αλλά ακόμα και οι δυσκολίες των καιρών που χαρακτηρίζουν το βιοϊατρικό και υγειονομικό σύστημα στο σ...

Η αποτελεσματική οργάνωση των υπηρεσιών υγείας απαιτεί πολιτική και κοινωνική συμφωνία. Απαιτεί κανόνες, αρχές και διαδικασίες αποδεκτές απ' όλους. Απαιτεί πάνω απ' όλα μία "κοινή γλώσσα" συννενόησης. Κάτι που ο βασιλιάς Νεμρώδ δεν εξασφάλισε όταν επιχείρησε να χτίσει τον "Πύργο της Βαβέλ". Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να μας δώσει μία κοινή και χρηστική αντίληψη για τη λειτουργία του τομέα της υγείας.

Το Σύστημα Υγείας μιας χώρας είναι η αντανάκλαση της ιδεολογικής, πολιτισμικής και πολιτικής της συγκρότησης. Τα συστήματα υγείας δημιουργήθηκαν τον 20ό αιώνα και κατέχουν ήδη κεντρική θέση στην ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους. Καθώς οι δυνατότητες, αλλά και οι απαιτήσεις του σύγχρονου ανθρώπου αυξάνουν αλματωδώς, η πρόκληση μεγαλώνει και τα διλήμματα γίνονται όλο και δυσκολότερα. Ερωτήσεις όπως -μπορούν όλες οι ατομικές ανάγκες να ικανοποιούνται πάντα από συλλογικούς πόρους; πόση τεχνολογία χρειαζόμαστε πραγματικά και για ποιες ανάγκες; ποια είναι τα όρια της ατομικής ευθύ...

Περιέχει τα πρακτικά δύο ημερίδων που έγιναν στο Βελεστίνο το 2001 και το 2002, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Κοινωνικής Παιδιατρικής και Προαγωγής της Υγείας - Παραρτήματος Θεσσαλίας.

Οι υπηρεσίες του Ανθρώπου και της Υγείας αντιμετωπίζουν σήμερα μία σειρά προκλήσεων - όπως η γήρανση του πληθυσμού, τα χρόνια νοσήματα και οι νέες ενδημίες - που απαιτούν υψηλά σύνθετες απαντήσεις και λαμβάνουν χώρα σε πολλαπλά περιβάλλοντα φροντίδας, συμπεριλαμβανομένων της οξείας ιατρικής, των υποδομών χρόνιας φροντίδας και της κοινότητας. Συνεπώς, οι περισσότερες, σύγχρονες παρεμβάσεις φροντίδας θεωρούνται, τώρα, ως "σύνθετες παρεμβάσεις" - ενέργειες που εμπεριέχουν έναν αριθμό συστατικών στοιχείων με την προοπτική αλληλεπιδράσεων μεταξύ τους έτσι, ώστε όταν βρίσκουν εφα...

Οι υπηρεσίες υγείας στη χώρα μας και ειδικότερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας (που θα έπρεπε να είναι η ραχοκοκαλιά τους) αποτελούν μόνιμο θέμα του δημόσιου διαλόγου, μάλλον μάταια. Προφανώς το ζήτημα δεν θα βελτιωθεί, παρά μόνο αν συνεχιστεί και εμπλουτιστεί ο διάλογος αυτός, αναζητώντας πιθανώς και άλλες μορφές διεκδίκησης. Μια σύνοψη της εμπειρίας των τελευταίων δεκαετιών προσφέρει ο Λ.Λ. Λιαρόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, ένας άνθρωπος που έχει ζήσει "από μέσα" τη θερμή αυτή κατάσταση. Η εμπειρία του, συσχετισμένη με μια πλούσια συλλογή από αναφορές στον ημερήσιο...

Η υγεία είναι µία πολυδιάστατη έννοια, δεδοµένου ότι συνδέεται µε ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές συνιστώσες. Προσδιορίζεται από ένα πλήθος δηµογραφικών, επιδηµιολογικών, περιβαλλοντικών και συµπεριφορικών παραγόντων, µεταξύ των οποίων µείζονα σηµασία έχουν οι κοινωνικοί προσδιοριστές της υγείας. Η µεγαλύτερη δυνατή ικανοποίηση των αναγκών υγείας σε συνθήκες περιορισµένων πόρων επιβάλλει την προώθηση τεχνικών και µεθόδων αποδοτικής κατανοµής και χρήσης των πόρων, ενώ η ελεύθερη επιλογή των καταναλωτών στις υπηρεσίες υγείας διευκολύνει την πρόσβαση στη φροντίδα υγείας...

[...] Σκοπός της παρούσας έκδοσης δεν είναι η εξαντλητική διερεύνηση και διαπραγμάτευση των παραπάνω προκλήσεων τις οποίες αντιμετωπίζουν τα συστήματα υγείας στις βαλκανικές χώρες. Στόχος των συγγραφέων είναι να σκιαγραφήσουν τις τάσεις οι οποίες διαμορφώνονται σχετικά με τις μελλοντικές εξελίξεις στην υγειονομική πολιτική των βαλκανικών κρατών και να προσδιορίσουν το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο αυτές συντελούνται. [...]

[...] Στον τόμο αυτό εμπεριέχεται - με συνοπτικό και επιγραμματικό τρόπο - μέρος των ερευνητικών ευρημάτων με σκοπό την πληροφόρηση και ενημέρωση των υπευθύνων για το σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων της υγειονομικής πολιτικής, των επιστημόνων και των επαγγελματιών υγείας και βεβαίως των κοινωνικών εταίρων και των πολιτών οι οποίοι έχουν το αυτονόητο δικαίωμα και συμφέρον εμπλοκής στη διαμόρφωση της υγειονομικής πολιτικής. [...]

Την τελευταία τριακονταετία το ελληνικό κράτος εφάρμοσε πολιτικές ψυχικής υγείας που είχαν στόχο την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, με το πέρασμα από την ασυλική περίθαλψη στην παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην κοινότητα. Ο Ν. 2716/1999, που αντανακλά θεσμικά την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, καθώς και τα ευρωπαϊκά κείμενα ή εθνικά σχέδια -όπως ο Καν. (ΕΟΚ) 815/1984, το διαρκώς αναθεωρούμενο πρόγραμμα "Ψυχαργώς" και τα Σύμφωνα των Επιτρόπων Κοινωνικών Υποθέσεων της Κομισιόν και των Υπουργών Υγείας της Ελλάδας- έδωσαν και εξακολουθούν να δίνουν έμφαση στην τομεοποίηση, την ανάπτυ...