Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια νεαρή γυναίκα με γαλάζια μάτια ερωτεύεται ένα στυγνό δολοφόνο. Ένας εκδικητικός ευγενής, συναντά ξαφνικά τον εραστή της γυναίκας του. Ένας άντρας παρακολουθεί κάθε βράδυ τον ίδιο ακροβάτη, με μια παράξενη εμμονή καρφωμένη στο μυαλό του. Ένας διαρρήκτης συναντάει κάποιον που με τίποτε δεν περιμένει στο σπίτι που έχει μπει να κλέψει. Ένας ερωτευμένος άντρας δίνει το πιο τρομακτικό φιλί στην αγαπημένη του... Οι κλασσικές ιστορίες τρόμου και μυστηρίου του Maurice Level, πηγή έμπνευσης του θεάτρου "Γκραν Γκινιόλ" και πρωτοπόρες στο είδος τους, μεταφράζονται για πρώτη φορά...

Οι "Ιστορίες της μέρας και της νύχτας" του Γκι ντε Μοπασάν, κορυφαίου εκπροσώπου του γαλλικού νατουραλισμού, μας ταξιδεύουν στις απόκρημνες ακτές της Νορμανδίας, στο φωτεινό νότο, στην άγρια και σκληρή Κορσική: φόνοι γονιών, μέθυσοι, τυφλοί σύζυγοι, δειλοί αστοί, πανούργοι χωριάτες, εικόνες από έναν κόσμο γεμάτο αντιθέσεις, όπου τα αισθήματα χλευάζονται, η τρυφερότητα και η αγάπη γίνονται αντικείμενο σαρκασμού, οι ελπίδες λεηλατούνται κι ο άνθρωπος γίνεται λύκος, έτοιμος να σκοτώσει ή να σκοτωθεί.

Οι οχτώ "Ιστορίες αυτοχειρίας" δημοσιεύτηκαν την ίδια δεκαετία, ανάμεσα στο 1880 και το 1890, αρχικά στις εφημερίδες με τις οποίες συνεργαζόταν ο Μωπασσάν, για να ενταχθούν στη συνέχεια σε κάποια διαφορετική συλλογή διηγημάτων η καθεμιά τους. Η κοινή τους θεματική αποτέλεσε το έναυσμα για να παρουσιαστούν εδώ ως μία ενιαία ενότητα. Το θέμα της αυτοχειρίας είναι κάτι που απασχολούσε τον Μωπασσάν πολύ πριν επιχειρήσει να βάλει και ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Στις σύντομες αυτές ιστορίες θα συναντήσουμε ένα ευρύ φάσμα από αυτόχειρες αλλά και από τις αιτίες που μπορεί να οδηγ...

[...] Ο Ίγκιτουρ, ήρωας μυθοπλασίας, δεν είναι παρά ένας ηθοποιός που παριστάνει πως ρίχνει τα ζάρια. Και απευθύνεται στη Νοημοσύνη τον αναγνώστη που σκηνοθετεί τα πράγματα μόνη της. Έξω από το χρόνο, από τις περιστάσεις, από την πραγματικότητα. Η ζωή του είναι νεύρωση και πλήξη. Πότε θηλυκό πότε αρσενικό, πότε Σκιά πότε Μεσονύκτιος, πότε εγώ πότε εσύ πότε αυτός, με μια κίνηση περισσότερο σπειροειδή παρά κυκλική κατεβαίνει στη νύχτα του ασυνείδητου, στη νύχτα των λέξεων, πριν από τις λέξεις. Ίχνος μιας απαρχής χωρίς ιστορία, που αισθάνεται την ανάγκη να την ξαναπαίζει σε κά...

[...] Η συγκεντρωτική έκδοση των "Θρυλικών Ιστοριών" πραγματοποιείται τον Νοέμβριο του 1887 και περιλαμβάνει τις ιστορίες: "Άμλετ ή οι συνέπειες της υικής στοργής", "Το θαύμα των ρόδων", "Λόενγκριν, ο υιός του Πάρσιφαλ", "Σαλώμη", "Περσέας και Ανδρομέδα", ή "Ο ευτυχέστερος των τριών", "Πάνας και Σύριγγα", ή "Η εφεύρεση της φλογέρας με τα επτά καλάμια". Η ιστορία "Τα δύο περιστέρια" δεν περιλήφθηκε στον προαναφερθέντα τόμο. Προστέθηκε, ως παράρτημα, στην έκδοση Laforgue legendaires, Paris, Garnier-Flammarion, 2000 (επιμέλεια - παρουσίαση: Daniel Grojnowski-Henri Scepi), από...

Τα διηγήματα του Ντενί Εμορίν, τα Θλιμμένα βαλς, αποτελούνται από μικρής διάρκειας αλλά μεστά κείμενα που αντικατοπτρίζουν τον ψυχισμό της ανθρώπινης υπόστασης και αποκαλύπτουν στον αναγνώστη έναν κόσμο μυστικό, ονειρικό, μα συνάμα τραγικά ανακουφιστικό, όπου συχνά το απρόσμενο τέλος συνταράσσει μέσα στην απλότητά του. Οι ήρωές του αφηγούνται μια πραγματικότητα περισσότερο ή λιγότερο συνειδητή που τους εξουθενώνει, τους διαλύει, όπου η υπακοή του ενός και η απόρριψη του άλλου γίνονται κυριαρχικό μοτίβο της σχέσης, γι’ αυτό και ψάχνουν να ανταπεξέλθουν μέσα από προσωπικές...

Η Ηρωδιάς είναι η γνωστή υπόθεση του Ευαγγελίου χωρίς να έχει σχέση με τη θρησκεία. Το έλεγε ο ίδιος ο Φλωμπέρ σε επιστολή: "Η ιστορία της Ηρωδιάδας, όπως εγώ την εννοώ, δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία. Εκείνο που με συναρπάζει εκεί μέσα, είναι η επίσημη εμφάνιση του Ηρώδη, που στην πραγματικότητα ήταν ένας νομάρχης και η άγρια προσωπικότητα της Ηρωδιάδας, ένα είδος Κλεοπάτρας..." (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Περιλαμβάνει τις έμμετρες μεταφράσεις του Ρήγα των έργων: - "Τα Ολύμπια", θεατρικό του ιταλού Metastasio - "Η βοσκοπούλα των Άλπεων", διήγημα του γάλλου Marmontel καθώς και το ειδύλλιο του γερμανού Gessner, "Ο πρώτος ναύτης", σε μετάφραση του συνεργάτη του Ρήγα Αντωνίου Κορωνιού σε πεζή μορφή.

Οι "Ηδονές και μέρες", τα νεανικά διηγήματα του Μαρσέλ Προυστ, αποτελούν τον προάγγελο του μετέπειτα, πασίγνωστου σήμερα, πολύ σημαντικού συγγραφικού του έργου. Περιέχουν στοιχεία αυτοβιογραφικά, ενώ συγχρόνως μας μεταφέρουν την εικόνα της εποχής του. Σύμφωνα με το συγγραφέα, "το βιβλίο είναι το προϊόν ενός άλλου εγώ", που παρατηρεί, καταγράφει και μεταφέρει αυτά που διαδραματίζονται στα κοσμικά και λογοτεχνικά σαλόνια της εποχής, την καθημερινή ζωή, τις εσωτερικές συγκρούσεις. Περιγράφει με τρόπο μοναδικό τις χαρές, τις λύπες, τις ελπίδες, τα όνειρα, τις αγωνίες των κοσμικ...

"Η ωραιότερη αγάπη του Δον Ζουάν" "Άκουσα ηθικολόγους που γνώριζαν καλά τη ζωή να λένε ότι ο δυνατότερος απ' όλους τους έρωτές μας δεν είναι μήτε ο πρώτος μήτε ο τελευταίος, όπως πιστεύουν πολλοί. Είναι ο δεύτερος. Μα στα ζητήματα του έρωτα, όλα είναι αληθινά κι όλα ψεύτικα. Πάντως, στη δική μου περίπτωση κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε. Αυτό που μου ζητάτε να σας διηγηθώ απόψε, κυρίες μου, συνέβη την ωραιότερη στιγμή της νιότης μου. Δεν ήμουν πια έφηβος, αλλά ένας νεαρός άντρας που, όπως έλεγε ένας θείος μου, γέρος ιππότης της Μάλτας, για να περιγράψει αυτή την εποχή της ζωής, '...

Τι πρέπει να κάνει ένας άνδρας όταν δεν θέλει πια μια γυναίκα, είτε επειδή απλώς βαρέθηκε είτε για κάποιον πιο "ιδιαίτερο" λόγο; Ο Μωπασσάν θέτει το ερώτημα σ’ ένα ιδιαίτερα χιουμοριστικό κείμενο - και, στη συνέχεια, ο καθένας απ’ τους ήρωες των διηγημάτων της συλλογής σκαρφίζεται τον δικό του τρόπο προκειμένου να χωρίσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα, ανάλογα βέβαια με τα κίνητρά του. Άλλος γιατί βρέθηκε σε ένα αδιέξοδο που δεν είχε προβλέψει, άλλος γιατί είχε θεοποιήσει το αντικείμενο του πόθου του και τώρα υποφέρει, άλλος γιατί η κοινωνική του θέση δεν του επιτρέπει την επι...

Εκείνο τον καιρό, παιδιά χωρίς κυβερνήτες και χωρίς οδηγούς, απ' όλες τις πόλεις και τα χωριά όλων των περιοχών, έτρεχαν προς υπερπόντιους τόπους με ακόρεστα βήματα. Ήταν λευκές φωνές που τα καλούσαν μέσα στη νύχτα. Καλούσαν όλα τα μικρά παιδιά. Ήταν σαν τις φωνές των πουλιών που είχαν πεθάνει στη διάρκεια του χειμώνα. Και όταν ο κόσμος ρωτούσε πού έτρεχαν, απαντούσαν: "Προς την Ιερουσαλήμ, να αναζητήσουμε τους Αγίους Τόπους..." Μέχρι να φτάσουν εκεί, το τι θα γινόταν ήταν άγνωστο.

Ο Λουί Ρουμπιέ είχε τα πάντα -μια αγαπημένη οικογένεια, πλούσιες σοδειές, αφθονία, ευμάρεια- και ήταν ευτυχισμένος. Δεν υπολόγισε όμως τα καπρίτσια του ποταμού Γαρούνα, που, αφού γονιμοποίησε τη γη του, του τα παίρνει όλα πίσω. Σε λίγες ώρες το όνειρο γίνεται εφιάλτης. Η μοίρα του ανθρώπου είναι τρομερά ευάλωτη· και τα ανθρώπινα επιτεύγματα εύθραυστα απέναντι στις δυνάμεις της φύσης. Με αφορμή τις μεγάλες πλημμύρες του Γαρούνα το καλοκαίρι του 1875, ο Ζολά μας κόβει την ανάσα με μια διήγηση σε ρυθμό ασθμαίνοντα, όπου μέσα στα νερά του φοβερού ποταμού στροβιλίζονται τα πρόσω...