Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εννέα διηγήματα του Μωπασσάν με θεματικό άξονα τις "κοινές γυναίκες" στη Γαλλία της περιόδου 1870-1890: μικρές ιστορίες δοσμένες ρεαλιστικά, "νατουραλιστικά", άλλοτε σκληρές και σκοτεινές κι άλλοτε τρυφερές ή χιουμοριστικές. Χωρίς να ηθικολογεί, και με τη γνωστή του λεπτή ειρωνεία, ο Μωπασσάν περιγράφει όλες τις πτυχές του κοινωνικού φαινομένου της πορνείας, "ταξινομώντας" κατά κάποιον τρόπο μέσα από την αφήγησή του όλους τους "τύπους" της πόρνης. Από τις σελίδες του παρελαύνουν η πατριώτισσα πόρνη ενός επαρχιακού οίκου ανοχής, η αδήλωτη πόρνη-μητέρα του δρόμου, η νεαρή...

Στο κέντρο της χειρονομίας της αυτοχειρίας υπάρχει αυτό που βρίσκει κανείς και στην τρέλα: η διαταραχή της ταυτότητας του εγώ, η κατάλυση της ενότητάς του. Και στην περίπτωση του Μωπασάν, όπως σε πολλές άλλες, η αυτοχειρία γειτονεύει στενά με την τρέλα, την ψυχοπαθολογία. [...] Η θανατολογία του Μωπασάν πατάει με το ένα πόδι στον κόσμο που πλάθει η σκοτεινιασμένη ψυχή του και με το άλλο στο συγγραφικό του πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει την κατάδυσή του στον ζοφερό κόσμο τού ανθρώπου και την καταγραφή όσων συμβαίνουν στις βαθύτερες ζώνες της ανθρώπινης συνείδησης. Με τα κε...

"Ο τοίχος" (1939) η συλλογή πέντε διηγημάτων του Ζ. - Π. Σαρτρ τα οποία ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτήρισε "πέντε μικρές πανωλεθρίες της Ύπαρξης, τραγικές και κωμικές", γνώρισε ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό και την κριτική της εποχής του, προκαλώντας ταυτόχρονα σκάνδαλο στην αστική τάξη, λόγω της προκλητικότητας της γραφής και των θεμάτων που πραγματεύεται. Κοινός παρονομαστής των πέντε ηρώων είναι η ανικανότητα να κατακτήσουν την ελευθερία τους, να δραπετεύσουν από το ψέμα και να αποδεχτούν την αληθινή ύπαρξη. Τα διηγήματα, γραμμένα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, καλύπτ...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώσαμε ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά διηγήματα του Marcel Ayme που υπάρχουν στις συλλογές "Ο τοιχο-διαπεραστής" και "Ο νάνος". Η συλλογή διηγημάτων που έχει τον τίτλο "Ο νάνος" πρωτοκυκλοφόρησε στο μεσοπόλεμο του 1934. Η δεύτερη συλλογή που έχει τον τίτλο: "Ο τοιχο-διαπεραστής" γράφτηκε την εποχή του πολέμου. Οι ήρωες του Ayme είναι άτομα που συνδέονται πολύ στενά με το συγκεκριμένο χώρο που ζουν και δεν είναι τίποτα εξαιρετικά όντα παρά καθημερινοί άνθρωποι γαλουχημένοι και διαποτισμένοι από τις ιδέες της εποχής τους. Ο μύθος αρχίζει τη στιγμή πο...

Τα δύο διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό είναι από τα πιο διαβασμένα και σχολιασμένα διηγήματα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Ο Μπαλζάκ βάζει στο μικροσκόπιό του την τέχνη, σκιαγραφώντας με μαεστρία την ψυχή του καλλιτέχνη και διερευνώντας με οξυδέρκεια τα πάθη της και τα διλήμματά της. Η τέχνη, ο έρωτας η πλάνη και η πορεία προς την τρέλα και το θάνατο ορίζουν αυτά τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης.

Σ' αυτό το διήγημα υπάρχουν τρία κύρια πρόσωπα: μια γεροντοκόρη, η δεσποινίς Γκαμάρ, ιδιοκτήτρια πανσιόν, και δυο κληρικοί, ο αβάς Τρουμπέρ και ο αβάς Μπιροττώ, οικότροφοί της. Όπως τα 'φεραν οι συνθήκες, ο αβάς Τρουμπέρ, φιλόδοξος, ισχυρός και ύπουλος, και η δεσποινίς Γκαμάρ, ευερέθιστη και εκδικητική, συνασπίζονται ενάντια στον παπα-Μπιροττώ, έναν ανθρωπάκο χωρίς κρυψίνοιες και κακία, αδέξιο, αφηρημένο, αγαθούλη. Το δράμα βρίσκεται στις προσπάθειες του Τρουμπέρ και της Γκαμάρ να δημιουργήσουν μια τόσο κακοήθη ιστορία σ' έναν τόσο αδύναμο αντίπαλο...

Η ειδυλλιακή ζωή ενός ανθρώπου σ' ένα χωριό στις όχθες του Σηκουάνα ταράζεται όταν αρχίζει να ονειρεύεται πως ένα μυστηριώδες, άυλο ον τον επισκέπτεται κάθε νύχτα και προσπαθεί να ρουφήξει τη ζωή από μέσα του. Πιστεύει πως "κάποιος" τον ακολουθεί παντού, τον παραμονεύει, θέλει να τον υποδουλώσει, να τον κάνει κτήμα του. Κι όταν, μετά από μια σειρά από πειράματα, βεβαιώνεται για την ύπαρξη του απρόσκλητου επισκέπτη, αρχίζει να μηχανεύεται τρόπους για την εξόντωσή του. Γίνεται όμως να εξοντωθεί ένα τέτοιο πλάσμα;

Στα τέλη του περασμένου αιώνα, η γνωριμία των γάλλων δημιουργών με την ποίηση και τα πεζά του Edgar Allan Poe, χάρη στον Μπωντλαίρ και στον Μαλλαρμέ, είχε κιόλας γεννήσει μιαν ολόκληρη τάση προς το αλλόκοτο, το παράδοξο και το ονειρικό, παράλληλα σχεδόν με το άλλοτε ποιητικό και άλλοτε ακραίο ρεαλισμό που υποστήριξαν με το έργο τους συγγραφείς όπως ο Φλωμπέρ και ο Ζολά, αντίστοιχα. Η μορφή όμως της γαλλικής πεζογραφίας που συνοψίζει αυτές τις δύο μάλλον αντικρουόμενες τάσεις, αντικατοπτρίζοντας τις ποικίλες και αντιφατικές διαθέσεις της κοινωνίας του παρισινού fin de siecle...

Ποια είναι τα όρια της επιστήμης και της τεχνικής; Είναι η επιστήμη ηθικά ουδέτερη; Ως πού μπορεί να φτάσει η "ανάπτυξη"; Πού σταματούν οι "ανθρώπινες ανάγκες"; Πόσες "συμφωνίες με τον διάβολο" πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τα όρια στο όνομα της δόξας ή του κέρδους; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που ξεπηδούν από την ανάγνωση αυτού του εξαίρετου διηγήματος -παραλλαγή του φαουστικού μύθου- του Ιουλίου Βερν. Ο Βερν μας δίνει ήδη από αυτό το έργο της νεότητάς του δείγματα της δυνατής γραφίδας του, η οποία στην συνέχεια μας έδωσε αριστουργήματα όπως τη "Μυ...

"Ο άνθρωπος που επιδιώκει μονάχα να διασκεδάσει το κοινό του με μέσα που είναι ήδη γνωστά, γράφει με τόλμη, μέσα στην αθωότητα της μετριότητάς του, έργα προορισμένα για το ανυποψίαστο κι αργόσχολο πλήθος. Μα αυτοί που πάνω τους βαραίνουν όλοι οι αγώνες της περασμένης λογοτεχνίας, αυτοί που δεν ικανοποιούνται με τίποτα, που όλα τους αηδιάζουν γιατί ονειρεύονται τα καλύτερα, όσοι τα βλέπουν όλα και το έργο τους τούς δίνει την εντύπωση μίας μάταιης και κοινής δουλειάς, όλοι αυτοί καταλήγουν να θεωρούν την τέχνη της λογοτεχνίας σαν κάτι το ασύλληπτο, το μυστηριώδες, που μόλις μ...

Άλλοτε απαισιόδοξος και άλλοτε σαρκαστικός, ο Huysmans αξιοποιεί στον ύψιστο βαθμό τον πλούτο της γαλλικής γλώσσας: εκτεταμένο λεξιλόγιο, υψηλή αισιθητική μεταφορικών περιγραφών με ακρίβεια και λεπτομέρεια, αλά και εις βάθος αναφορές σε ποικίλα γνωστικά αντικείμενα όπως η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική ή τα θρησκευτικά σύμβολα. Το διήγημα "Ο κύριος Μπουγκράν συνταξιοδοτείται" γράφτηκε το 1888 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του συγγραφέα, το 1964.