Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρωτοεκδιδόμενα στην Ελλάδα διηγήματα του Σαντ που μας αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική γραφή από εκείνη στην οποία μας έχει συνηθίσει ο τολμηρός μαρκήσιος. Στον "Απατημένο πρόεδρο", ο συγγραφέας περιγράφει, με το γνωστό σαρκαστικό του πνεύμα, τις περιπέτειες του Προέδρου του Δικαστηρίου του Αιξ, ο οποίος τόλμησε να παντρευτεί τη νεαρότατη, "ξεβγαλμένη" ωστόσο, δεσποινίδα ντε Τερόζ.

Βρισκόμαστε στα ύστερα της Δύσης, στις πρώτες δεκαετίες του 5ου αιώνα μ.Χ., την εποχή που το δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας αλώνεται, αργά αλλά σταθερά, από τους βαρβάρους, τους οποίους η Ρώμη δεν έχει την ισχύ να αποτρέψει ή να συγκρατήσει, αλλά ούτε και την ζωτικότητα να αφομοιώσει. Αρκείται, όπως κάθε ισχυρός δίχως ισχύ, να αλαζονεύεται απέναντί τους, φαντασμένη, φάντασμα του εαυτού της και φάρσα της ιστορίας της. Και ο αυτοκράτορας της Δύσης; Ένας αφανής άνθρωπος, για τον οποίο η ιστοριογραφία έχει ελάχιστα, κι αυτά αβέβαια, να πει, που κάτω από την πίεση και την απειλ...

Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει διηγήματα που γράφτηκαν μεταξύ του 1935 και του 1967, αλλά ο εντοπισμός τους ήταν τότε αδύνατος, καθώς είχαν «διασκορπιστεί» σε διάφορα περιοδικά που σήμερα δεν υπάρχουν πια: "Η θύελλα" (1935), "Μια μικρόσωμη γυναίκα" (1935), "Ανθρωπογεωγραφία" (1943), "Σμηνίας Γκναμά" (1946), "Δέκα χρόνια μετά ή η πιο παλιά ιστορία του κόσμου" (1967)· το ίδιο ισχύει για τον "Έλληνα" και για το "Με κομμένη την ανάσα" (1970), τα οποία παρέμεναν ανέκδοτα μέχρι σήμερα. Μια μέρα, βουτώντας προς το ναυάγιο για το συνηθισμένο ενάμισι λεπτό της ρέμβης του χωρίς αναπ...

Άλλοτε απαισιόδοξος και άλλοτε σαρκαστικός, ο Huysmans αξιοποιεί στον ύψιστο βαθμό τον πλούτο της γαλλικής γλώσσας: εκτεταμένο λεξιλόγιο, υψηλή αισιθητική μεταφορικών περιγραφών με ακρίβεια και λεπτομέρεια, αλά και εις βάθος αναφορές σε ποικίλα γνωστικά αντικείμενα όπως η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική ή τα θρησκευτικά σύμβολα. Το διήγημα "Ο κύριος Μπουγκράν συνταξιοδοτείται" γράφτηκε το 1888 και δημοσιεύτηκε μετά το θάνατο του συγγραφέα, το 1964.

"Ο άνθρωπος που επιδιώκει μονάχα να διασκεδάσει το κοινό του με μέσα που είναι ήδη γνωστά, γράφει με τόλμη, μέσα στην αθωότητα της μετριότητάς του, έργα προορισμένα για το ανυποψίαστο κι αργόσχολο πλήθος. Μα αυτοί που πάνω τους βαραίνουν όλοι οι αγώνες της περασμένης λογοτεχνίας, αυτοί που δεν ικανοποιούνται με τίποτα, που όλα τους αηδιάζουν γιατί ονειρεύονται τα καλύτερα, όσοι τα βλέπουν όλα και το έργο τους τούς δίνει την εντύπωση μίας μάταιης και κοινής δουλειάς, όλοι αυτοί καταλήγουν να θεωρούν την τέχνη της λογοτεχνίας σαν κάτι το ασύλληπτο, το μυστηριώδες, που μόλις μ...

Ποια είναι τα όρια της επιστήμης και της τεχνικής; Είναι η επιστήμη ηθικά ουδέτερη; Ως πού μπορεί να φτάσει η "ανάπτυξη"; Πού σταματούν οι "ανθρώπινες ανάγκες"; Πόσες "συμφωνίες με τον διάβολο" πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τα όρια στο όνομα της δόξας ή του κέρδους; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που ξεπηδούν από την ανάγνωση αυτού του εξαίρετου διηγήματος -παραλλαγή του φαουστικού μύθου- του Ιουλίου Βερν. Ο Βερν μας δίνει ήδη από αυτό το έργο της νεότητάς του δείγματα της δυνατής γραφίδας του, η οποία στην συνέχεια μας έδωσε αριστουργήματα όπως τη "Μυ...

Στα τέλη του περασμένου αιώνα, η γνωριμία των γάλλων δημιουργών με την ποίηση και τα πεζά του Edgar Allan Poe, χάρη στον Μπωντλαίρ και στον Μαλλαρμέ, είχε κιόλας γεννήσει μιαν ολόκληρη τάση προς το αλλόκοτο, το παράδοξο και το ονειρικό, παράλληλα σχεδόν με το άλλοτε ποιητικό και άλλοτε ακραίο ρεαλισμό που υποστήριξαν με το έργο τους συγγραφείς όπως ο Φλωμπέρ και ο Ζολά, αντίστοιχα. Η μορφή όμως της γαλλικής πεζογραφίας που συνοψίζει αυτές τις δύο μάλλον αντικρουόμενες τάσεις, αντικατοπτρίζοντας τις ποικίλες και αντιφατικές διαθέσεις της κοινωνίας του παρισινού fin de siecle...

Η ειδυλλιακή ζωή ενός ανθρώπου σ' ένα χωριό στις όχθες του Σηκουάνα ταράζεται όταν αρχίζει να ονειρεύεται πως ένα μυστηριώδες, άυλο ον τον επισκέπτεται κάθε νύχτα και προσπαθεί να ρουφήξει τη ζωή από μέσα του. Πιστεύει πως "κάποιος" τον ακολουθεί παντού, τον παραμονεύει, θέλει να τον υποδουλώσει, να τον κάνει κτήμα του. Κι όταν, μετά από μια σειρά από πειράματα, βεβαιώνεται για την ύπαρξη του απρόσκλητου επισκέπτη, αρχίζει να μηχανεύεται τρόπους για την εξόντωσή του. Γίνεται όμως να εξοντωθεί ένα τέτοιο πλάσμα;

Σ' αυτό το διήγημα υπάρχουν τρία κύρια πρόσωπα: μια γεροντοκόρη, η δεσποινίς Γκαμάρ, ιδιοκτήτρια πανσιόν, και δυο κληρικοί, ο αβάς Τρουμπέρ και ο αβάς Μπιροττώ, οικότροφοί της. Όπως τα 'φεραν οι συνθήκες, ο αβάς Τρουμπέρ, φιλόδοξος, ισχυρός και ύπουλος, και η δεσποινίς Γκαμάρ, ευερέθιστη και εκδικητική, συνασπίζονται ενάντια στον παπα-Μπιροττώ, έναν ανθρωπάκο χωρίς κρυψίνοιες και κακία, αδέξιο, αφηρημένο, αγαθούλη. Το δράμα βρίσκεται στις προσπάθειες του Τρουμπέρ και της Γκαμάρ να δημιουργήσουν μια τόσο κακοήθη ιστορία σ' έναν τόσο αδύναμο αντίπαλο...

Τα δύο διηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό είναι από τα πιο διαβασμένα και σχολιασμένα διηγήματα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Ο Μπαλζάκ βάζει στο μικροσκόπιό του την τέχνη, σκιαγραφώντας με μαεστρία την ψυχή του καλλιτέχνη και διερευνώντας με οξυδέρκεια τα πάθη της και τα διλήμματά της. Η τέχνη, ο έρωτας η πλάνη και η πορεία προς την τρέλα και το θάνατο ορίζουν αυτά τα πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης.