Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη αυτή του Δημήτρη Παϊβανά είναι μια κριτική θεώρηση της πεζογραφίας του Θανάση Βαλτινού. Εστιάζει σε έξι από τα πιο γνωστά πεζογραφήματά του και συνεξετάζει την κριτική τους υποδοχή μεταξύ 1963 και 2011. Αυτή η υποδοχή, όπως και τα έργα του συγγραφέα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ιστορικά της συμφραζόμενα. Εκφράζει ποικίλες κριτικές στάσεις απέναντι στην ελληνική πεζογραφία, αλλά και σε σημαντικά ιστορικά, κοινωνικά και πολιτισμικά ζητήματα που θίγονται, έμμεσα και άμεσα, στα κείμενα του συγγραφέα. Στο σύνολό τους τα τελευταία συνθέτουν μια αναδρομή στις ιστορικέ...

Ο Γιάννης Μαρής είναι ο συγγραφέας που εγκαινίασε το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα γράφοντας με τρόπο συστηματικό επί εικοσιπέντε χρόνια (1953-1978). Τις αστυνομικές του ιστορίες τις δημοσίευε καθημερινά σε συνέχειες σε εφημερίδες και περιοδικά. Βασίζονταν στο είδος του ελαφρού θεάματος που έγινε δημοφιλές στον ελληνικό κινηματογράφο στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Κράτησε την πλούσια γκάμα των χαρακτήρων του και ξέφυγε από την αφέλειά του, μετατρέποντάς το σε ερωτικό θρίλλερ ή σε αγωνιώδες αφήγημα μυστηρίου. Πρωταγωνιστές του είναι ζιγκολό και μαιτρέσσες και ίνδαλμ...

Ο Κόλπος ο Θερμαϊκός εισχωρεί, βέβαια, ανάμεσα στα πόδια μου - και ας αφήσω τις φτηνές συσχετίσεις που αυθόρμητα ξεπετάγονται. Δεν είναι πια διάφανος και δροσερός όπως πρώτα. Με ψάρια άπειρα, ασημένιες σαγίτες κατά τις ομαδικές τους τροπές. Έχει κάποια στασιμότητα, αναθυμίαση κάποια. Μαζί σαπίζουμε, Νύμφη του Θερμαϊκού. Είσαι Νύμφη και είμαι Νυμφίος. Και είσαι η γενέτειρά μου. Εσύ, βέβαια, κάποτε θα ξανανιώσεις, όταν όλα αυτά τα μπετά ξαναγίνουνε, έτσι ή αλλιώς χώματα. Και στον καιρό της νέας δόξα σου, της νέας αναγέννησής του, αν είσαι μάνα, η ανά, η μάικω, και η μάντρε, ε...

Υπήρξε άραγε μια προσπάθεια σύστασης υπερρεαλιστικής ομάδας στην Ελλάδα στο μεσοπόλεμο; Αν ναι, σε ποιά συμφραζόμενα; Τέλος, γιατί η προσπάθεια αυτή δεν ευοδώθηκε; Προσπαθώντας να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά ο συγγραφέας εξετάζει κείμενα και ιστορικά τεκμήρια της εποχής, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων προέρχονται από τα κατάλοιπα του Ανδρέα Εμπειρίκου. Μεταξύ τους βρίσκονται διάφορες εκδοχές ενός χειρογράφου του τελευταίου, συνέχεια της Διάλεξης του '35, στις οποίες ο υπερρεαλισμός θεωρείται το κατεξοχήν δυναμικό κάθε εξέγερσης και κάθε επανάστασης και εξετάζεται η σχέση τ...

Ο Περικλής Σφυρίδης είναι μια πολύπλευρη πνευματική προσωπικότητα με πολλές ιδιότητες: πεζογράφος, ποιητής, κριτικός της λογοτεχνίας, τεχνοκριτικός, ανθολόγος. Απ' όλες αυτές θεωρώ σημαντικότερη την ιδιότητα του πεζογράφου. Στα τριάντα πέντε χρόνια της λογοτεχνικής του πορείας εξέδωσε έντεκα συλλογές διηγημάτων, δύο μυθιστορήματα και ένα αυτοσχόλιο πνευματικής πορείας. Υπάρχουν επίσης άλλα δώδεκα διηγήματα δημοσιευμένα στα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά του τόπου, τα οποία σύντομα θα κυκλοφορήσουν κι αυτά σε βιβλίο. Για το έργο του έχουν δημοσιευθεί περισσότερες από εκ...

Το εγχείρημα στο οποίο αποδύεται η Στέση Αθήνη στην ανά χείρας εργασία της είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο αλλά και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στις σελίδες που ακολουθούν ο αναγνώστης θα συναντήσει ένα περιεκτικό πανόραμα της αφηγηματικής πεζογραφίας στην ελληνική γλώσσα που διατρέχει τον "μακρό" δέκατο όγδοο αιώνα. Μας εντυπωσιάζει η ποικιλομορφία των ειδών, το εύρος του διαλόγου με την παρακαταθήκη του ελληνικού λόγου και οι συναντήσεις με τις εκφραστικές παραδόσεις της Δύσεως αλλά και της Ανατολής που συνθέτουν το περίγραμμα αυτής της ανασκόπησης. Παρακολουθούμε την εμφάν...

Στον κόσμο των πολιτικών προσφύγων διασταυρώνεται ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος με την ευρωπαϊκή εμπειρία του "υπαρκτού σοσιαλισμού": ένας κόσμος παντελώς άγνωστος, μακρινός και κρυμμένος πίσω από το ψυχροπολεμικό "παραπέτασμα".Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που έγραψαν οι πολιτικοί πρόσφυγες αλλά και εκείνα που μιλούν γι' αυτούς ξετυλίγουν μπροστά μας ένα εξαιρετικά ζωηρό λογοτεχνικό, πολιτικό και ανθρώπινο τοπίο.Το βιβλίο μελετά τα έργα των πολιτικών προσφύγων με βάση τις έννοιες του τραύματος και της μνήμης: έννοιες που μπορούν να φωτίσουν και την αντίστοιχη λογοτε...

Η Ακακία Κορδόση, συγγραφέας βραβευμένη με το Μέγα Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας (1991) και επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα των γραμμάτων που με το έργο της και την προσφορά της στην πνευματική ζωή του τόπου τιμά τη γενέτειρά της, την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, και την Ελλάδα γενικότερα. Το πλούσιο συγγραφικό της έργο, καθαρά λογοτεχνικό (κυρίως διηγήματα αλλά και δοκίμια, χρονογραφήματα, μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα) καθώς και οι ομιλίες της, οι διαλέξεις και οι μελέτες που κατά καιρούς δημο...

Στη σύγχρονη Ελλάδα η Εκκλησία είναι ο απόλυτος αφέντης. Οι πολιτικοί ορκίζονται ενώπιον του αρχιεπισκόπου, οι μαθητές κάνουν την προσευχή τους πριν αρχίσουν τα μαθήματα. Στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια, σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα θρησκευτικά σύμβολα είναι εκεί για να μας θυμίζουν την παρουσία της θρησκείας των ρασοφόρων παντού. Η Εκκλησία είναι ο προνομιούχος κάτοχος της μεγαλύτερης ακίνητης περιουσίας στη χώρα. Η Εκκλησία απολαμβάνει τις μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές. Η Εκκλησία ελέγχει τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο των νεοελλήνων... Κι όμως υπήρξαν άνθρωποι που αντι...

Τα τελευταία χρόνια η εικόνα που είχαμε για την πεζογραφία των πρώτων πενήντα χρόνων του ελληνικού κράτους έχει αλλάξει ουσιαστικά. H προσεκτικότερη μελέτη των γνωστών πεζογραφημάτων και η ανακάλυψη άγνωστων ή λησμονημένων έργων έδειξε ότι η περιγραφή της πεζογραφικής παραγωγής της περιόδου 1830-1880 λίγο ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. O τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο "H ελληνική πεζογραφία 1830-1880" (1995), σκοπός του οποίου ήταν ο πρώτος απολογισμός των αναθεωρητικών ερευνών. Παλαιότεροι και νεότεροι μελετητές παρουσιάζουν εδώ πορίσ...

Το καινούργιο βιβλίο του καθηγητή κοινωνικής και πολιτικής φιλοσοφίας Παναγιώτη Νούτσου πραγματεύεται το "σημαίνον" και ιδίως το "σημαινόμενο" του "Διπλού Βιβλίου", του έργου δηλαδή που σφράγισε τη λογοτεχνική δημιουργία του Δημήτρη Χατζή. Μετά την οριοθέτηση της αφηγηματικής του τέχνης και την αποτύπωση της μορφολογίας του λογοτεχνικού πεδίου επιχειρείται η ιστορική κατανόηση του χώρου ανάδυσης και σταδιοδρομίας των "ηρώων" του έργου, από τον "τόπο" της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης στον "μεγάλο τόπο" και από εκεί στον "κανένα τόπο" και την "πολιτεία των ξένω...

Ο τόμος συγκεντρώνει μία σειρά άρθρων και ανακοινώσεων, που έγραψε ο καθηγητής νέων ελληνικών στο Εθνικό Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και Πολιτισμού στο Παρίσι, Henri Tonnet, με σκοπό τη χαρτογράφηση ενός ανεξερεύνητου πεδίου ή τη σύνοψη μιας διαχρονικής εξέλιξης στη νεοελληνική αφηγηματική πεζογραφία. Το ενδιαφέρον του παρόντος τόμου επικεντρώνεται στους δύο αιώνες που επηρέασαν καθοριστικά τη νεοελληνική μυθοπλασία, τον 18ο και 19ο αιώνα. Το εγχείρημα έγκειται στην εκ του σύνεγγυς ανάγνωση όσο το δυνατόν περισσότερων και πιο ποικιλόμορφων κειμένων. Η προσεκτική ανάγνω...

Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, πρόκειται για ένα σοβαρό ιστορικό εγχειρίδιο. Μια κοπέλα όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη, ελληνικής καταγωγής, ερωτευμένη μ' έναν μοναχό όταν ήταν 15 χρόνων, μεταμφιέζεται σε άνδρα για να μπορεί να ζει ανεμπόδιστα με τον αγαπημένο της στα διάφορα μοναστήρια που συναντούσαν στο διάβα τους. Ταξιδεύει στην Ελλάδα, όπου σπουδάζει, ζει για ένα μεγάλο διάστημα στο μοναστήρι της Καισαριανής, στις πλαγιές του Υμηττού. Φεύγει στη Ρώμη όπου διδάσκει ελληνικά, κατορθώνει σιγά σιγά με τις ικανότητές της να ανέβει όλες τις βαθμίδες της κληρικής ιεραρχίας και να...

Μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε βασικά κείμενα της νεοελληνικής πεζογραφίας με διαφορετικούς τρόπους από τους καθιερωμένους; Ως ποιο βαθμό αυτές οι νέες ερμηνευτικές αναγνώσεις σχετίζονται με τις τρέχουσες πολιτισμικές εξελίξεις; Γιατί ιστορικές και πατριωτικές προσεγγίσεις των αφηγηματικών κειμένων έχουν κυριαρχήσει μέχρι τώρα; Πώς ταυτότητα και κοινωνία συλλειτουργούν στη σύνθεση των κειμένων; Πόσο η ψυχανάλυση, η θεωρία της λογοτεχνίας και η πολιτισμική ανάλυση μπορούν να μας βοηθήσουν σε νέες αναγνώσεις; Επιδιώκοντας να δώσει απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα και να διερευνή...

Το 1963 ξέσπασε μια εντονότατη διαμάχη ανάμεσα στους μεσοπολεμικούς συγγραφείς Ηλία Βενέζη και Γιώργο Θεοτοκά, και τους μεταπολεμικούς Σπύρο Πλασκοβίτη και Αλέξ. Αργυρίου. "Αυτοί είναι τώρα καλά τοποθετημένοι στις θέσεις τους, στα γραφεία τους, στη ζωή. Έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν", είπε ο ακαδημαϊκός Ηλίας Βενέζης, σβήνοντας τους νεότερους από τον γραμματολογικό χάρτη πριν καν προφτάσουν να ωριμάσουν. "Οι έφηβοι της κατοχής μοχθούν και βιοπαλαίουν" και το 80% των βιβλίων είναι δικά τους, ανταπάντησε με οξύτητα ο Σπύρος Πλασκοβίτης. Οι λογοτεχνικές διαμάχες ανάμεσα στους μ...