Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από το φέρετρο του Σεφέρη στο 1984 του Όργουελλ· μια σειρά από 24 θέματα, που κατακυριεύουν τον συγγραφέα τους Λεωνίδα Χρηστάκη, είναι τα γραφτά αυτού του βιβλίου. Είναι οι χαμένοι πόθοι μέσα στις συνθήκες ενός κοινωνικού συνόλου αυτής της εκκρηκτικής ενδεκαετίας, διατυπωμένα με "μιλητό" σχεδόν τρόπο. Ήταν μια περίοδος ανάτασης και κατάθλιψης, ελπίδας και παζαρέματος που κατέληξε στην σημερινή παραδοχή της ύπαρξής μας όπου μέσα της πέρασε το ξεφάντωμα της μεταχουντικής περιόδου. Είναι μια κριτική άκριτων πολλαπλών καταστάσεων, κοινωνικών, πολιτιστικών, υπαρξιακών αλλά και π...

Δοκίμια, άρθρα, κριτικές, scripta minima, αναγνωστική εμπειρία πολλών χρόνων, κείμενα άλλα δημοσιευμένα και άλλα ανέκδοτα, όλα όμως "ανασκολοπισμένα" (αναταγμένα και διορθωμένα) ώστε να αποτελούν εντελώς νέο υλικό, ιδού το περιεχόμενο αυτού του τόμου. Ο μοντερνισμός, ο μεταμοντερνισμός, η παράδοση, οι μεγάλοι σταθμοί της λογοτεχνίας που άλλαξαν τις αναγνωστικές μας έξεις, ο λεγόμενος ελληνοκεντρισμός και οι παθολογικές συμφύσεις του, οι διακειμενικές σχέσεις στο αρχιπέλαγος της γραφής, τα "λοξά" αιρετικά ή ανορθόδοξα έργα είναι τα θέματα που απασχολούν τον συγγραφέα στον...

Κανένας, τίποτα δεν μπορεί να διεισδύσει αποδεδειγμένα στις σκέψεις μου. Όταν λέμε ότι κάποιος "διαβάζει" τις σκέψεις κάποιου άλλου δεν έχουμε τίποτα περισσότερο από ένα σχήμα λόγου. Τις σκέψεις μου μπορώ να τις κρύψω παντελώς. Μπορώ να συγκαλύψω και να παραποιήσω την εξωτερική τους έκφραση, όπως μπορώ να κάνω το ίδιο και για το ύφος του προσώπου μου ή για τη σωματική μου γλώσσα. George Steiner (απόσπασμα από το βιβλίο)

Μια σειρά συνεντεύξεων, ορισμένες από τις οποίες έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο Τύπο ή σε περιοδικά για το βιβλίο, με παρεμβατικούς στοχαστές της εποχής μας. Ο Χάρολντ Μπλουμ προτείνει τον δικό του απολογισμό για τα Νόμπελ των τελευταίων χρόνων και μια ερμηνεία για τη διεθνή απήχηση του Καβάφη. Ο Τζωρτζ Στάινερ απολογείται για τις γλώσσες που δεν έμαθε μέχρι σήμερα και αποκαλύπτει τους αδικημένους ποιητές της ζωής του. Ο Ρενέ Ζιράρ "ξαναδιαβάζει" τη φροϋδική θεωρία για την ίδρυση του ανθρώπινου πολιτισμού μέσα από το εξιλαστήριο θύμα. Ο Ολιβιέ Ρουά φαντάζεται τον κόσμο που...

Αυτό το νέο τέρας, το ακαδημαϊκό μυθιστόρημα, έχει κάποια ιδιόμορφα χαρακτηριστικά. Ο συγγραφέας δεν γράφει απλά ένα μυθιστόρημα, αλλά εγγράφεται σε αυτό. Δεν ζει σε μια σοφίτα όπου γράφει, αλλά διερευνά επιστημονικά. Δεν γράφει ιδιωτικά αλλά έχει έναν επόπτη πίσω από το γράψιμό του. Δεν στέλνει το χειρόγραφο σε έναν εκδότη μόλις το ολοκληρώσει, αλλά το υποβάλλει επίσημα σε μία ακαδημαϊκή επιτροπή. Δεν το γράφει για τον εαυτό του και για όσους αναγνώστες μέλλεται να το διαβάσουν, αλλά το γράφει για τους επόπτες του αρχικά, και στη συνέχεια, για τους εξεταστές του. Υποψιάζομ...

Λογοτεχνία (ευρωπαϊκή, λατινοαμερικάνικη και, βέβαια, αργεντίνικη), ποιητική και συγγραφική τέχνη, διακειμενικότητα και "λογοκλοπή", καλλιτεχνική ελευθερία, επιτυχία, φήμη, πραγματικότητα και φαντασία, φανταστικό, όνειρο, θεολογία, θάνατος, αυτοκτονία, τρέλα, φιλοσοφία, χρόνος, σύμπαν και δημιουργία, μαθηματικά, μουσική, γλώσσα, μετάφραση... Αυτά είναι μερικά μόνο από τα θέματα που πραγματεύονται (ή μάλλον κουβεντιάζουν) οι Μπόρχες και Σάμπατο, τα δύο αυτά ιερά τέρατα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, στις προφορικές (και, επομένως, αυθόρμητες, ενίοτε απροσδόκητες, γεμάτες απ...

Η έννοια της παγκοσμιοποίησης έχει γίνει τόσο αμφίσημη και αμφιλεγόμενη, ώστε είναι αδύνατον να την ορίσουμε χωρίς να εμπλακούμε στη διαμάχη αναφορικά με τη φύση και τη σημασία των φαινόμενων με τα οποία αυτή συνήθως συνδέεται. Ακόμα όμως, και ένας σχετικά ουδέτερος, περιγραφικός ορισμός της παγκοσμιοποίησης ως της επίτασης των παγκόσμιων κοινωνικών σχέσεων, κάνει σαφές ότι η εποχή της παγκοσμιοποίησης συνιστά μια πρόσκληση για τις επιστήμες της κοινωνίας και του πολιτισμού. Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, η ζωή των σημείων εκτυλίσσεται σε ολοένα και πιο διακοινωνικά και δι...

Το τρίπτυχο λογοτεχνία, φιλοσοφία, πολιτική ορίζει τα ενδιαφέροντα της συγκεκριμένης συλλογής δοκιμίων. Πρόκειται για ασκήσεις ανάγνωσης στο ευρύ πεδίο της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας. Για συναρτήσεις με στιγμές της ιδεολογίας και το βλέμμα του νεωτερικού συγγραφέα. Για ανταποκρίσεις στην εμπειρία της ποίησης και στα πάθη της κριτικής. Στο επίκεντρο του βιβλίου βρίσκεται η δύσκολη και συχνά εχθρική επαφή της πολιτισμικής και της κοινωνικής κριτικής. Σε τι από τα δυο πρέπει να δοθεί προτεραιότητα; Στο ότι ο κόσμος μας είναι, ενδεχομένως, περισσότερο ρηχός ή στο ότι αποδεικνύετ...

[...] Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης αποφάσισε να κυκλοφορήσει, δωδέκατον στη σειρά, αυτόν τον τόμο με δοκίμια και μελετήματα του Γιώργου Δέλιου, τα οποία επελέγησαν από τρία αντίστοιχα βιβλία του της δεκαετίας του '70: 1. "Ο μυθιστοριογράφος και ο αισθητικός του κόσμος - Το διήγημα" (1972), 2. "Φυσιογνωμίες του ξένου έντεχνου λόγου" (1974), 3. "Επιλογή" (1978). Του πρώτου βιβλίου δημοσιεύονται και τα δύο δοκίμια. Από το δεύτερο τα πέντε πρώτα από τα επτά μελετήματα και από το τρίτο τα δύο πρώτα από τα δώδεκα, συντομότερα κάπως άρθρα και μελετ...

Δοκίμια Κριτικής τιτλοφορεί το βιβλίο του ο Δ. Νικολαρεΐζης. Συγκεντρώνει σ' αυτό όλη τη δημοσιευμένη, μέχρι της στιγμής, εργασία, του: δοκίμια, μελέτες, άρθρα. Δεκατέσσερα κείμενα περιλαμβάνει ο τόμος με ποικίλα θέματα, που έχουνε όμως για επίκεντρό τους, στη μεγάλη πλειοψηφία, την ελληνική πνευματική ζωή. Κυριαρχούν, ίσως όχι τόσο σε αριθμό όσο σε βαρύτητα όσα αναφέρονται στην ποίηση. Είναι, μας το εξομολογείται και ο ίδιος, το πάθος του κριτικού (...) Στην κριτική αφιερώνει, επίσης, δυο ευρύτερα μελετήματα (...) τα οποία μας επιτρέπουν να επισημάνουμε την ευρύτητα της σκ...

Ο σκοπός του συγκεκριμένου βιβλίου-εγχειριδίου είναι να φέρει τον δόκιμο (μελλοντικό) συγγραφέα και τον μη ιδιαίτερα μυημένο αναγνώστη, σε πρώτη επαφή με το μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας. Να του προσφέρει συνοπτικά βασικές γνώσεις, να του αποσαφηνίσει έννοιες, να του δώσει ερεθίσματα περαιτέρω μελέτης και να τον οδηγήσει στο δρόμο προς το "ωραίο και υψηλό". Παράλληλα, μέσα από ασκήσεις και παραδείγματα και κυρίως αμέτρητα αποφθέγματα σπουδαίων ανθρώπων της τέχνης, επιδιώκει να τον βοηθήσει στο να γράφει και να διαβάζει σωστά (από μία φράση, ως ένα βιβλίο), μα και να αξιο...

Το 2004 απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ στην Αυστριακή μυθιστοριογράφο και θεατρική συγγραφέα Ελφρίντε Γέλινεκ, η οποία είναι γνωστή κυρίως για το αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα "Η πιανίστρια" και την πολιτική της δράση. Το "Εκ βαθέων" είναι προϊόν μιας εκτεταμένης συνομιλίας που μαγνητοφωνήθηκε το 2004, στη Bιέννη, από την Kριστίν Λεσέρ. H συγκλονιστική συζήτηση μεταξύ δύο γυναικών, που συμμερίζονται πολλά πράγματα και είναι παθιασμένες με τη λογοτεχνία, αποκαλύπτει τελείως άγνωστες πτυχές μιας οξυδερκούς, ευαίσθητης συγγραφέως, προικισμένης με δηκτικό χιούμορ. Mεταξύ των δύ...

Όταν οι επίορκοι συνταγματάρχες είχαν επιβάλει την ολοκληρωτικής νοοτροπίας δικτατορία τους, μία μικρή ομάδα μεταπολεμικών συγγραφέων έπαψαν να δημοσιεύουν έργα τους σε έντυπα, επειδή θα υποχρεώνονταν να υποστούν τον ταπεινωτικό έλεγχο της λογοκρισίας. Μετά την άρση της λογοκρισίας, στην οποία αναγκάστηκε να προβεί μετέπειτα ο ισχυρός της τριανδρίας Γ. Παπαδόπουλος για να περιοριστούν οι καταγγελίες -αν και διατηρούσε το δικαίωμα να τιμωρεί εκ των υστέρων τις παρεκτροπές-, η μικρή αυτή ομάδα της "σιωπής", όπως κεφαλαιοποιήθηκε από τον ξένο Τύπο η στάση τους, κυκλοφόρησε τον...

Οι σκόρπιες ιστορίες αυτού του τόμου αποτυπώνουν στιγμιότυπα μιας μεγάλης διαπολιτισμικής πορείας που κατευθύνεται στη γνωριμία με τον "Άλλον" και γίνεται σε συσχετισμό με τις εγχώριες αναζητήσεις στο πνευματικό κλίμα του τόπου-αποδέκτη. Πολλά τα νέα δεδομένα που έφερε η έρευνα: χρονικά όρια, πηγές, συντελεστές - ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες, άνθρωποι με ταλέντο, μεράκι και αφοσιώση, καταστάσεις κάποτε περιπετειώδεις. Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο - η δραστηριότητα των Ελλήνων της διασποράς. Η διπλή πολιτισμική τους υπόσταση προσδιόρισε μια αναπτυγμένη συγκριτική προσέγγιση και στα...

Το 1997, η Σουηδική Ακαδημία έδωσε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας στον Ντάριο Φο, απόφαση που, όπως είπε ο ίδιος στην ομιλία του, προκάλεσε αναταραχή, τόσο στους κύκλους του Πάπα, όσο και στους ιταλικούς κύκλους των "εκλεκτών". Η ομιλία του Ντάριο Φο συνοδευόταν από 25 σκίτσα του, γιατί "μ΄ αυτό μου δίνεται η ευκαιρία να αυτοσχεδιάσω, να εξασκήσω την φαντασία μου και να σας αναγκάσω να χρησιμοποιήσετε και τη δική σας φαντασία". Η ομιλία του Ντάριο Φο ενώπιον της Σουηδικής Ακαδημίας, δεν ήταν μια τυπική ομιλία παραλαβής ενός βραβείου. Ήταν ουσιαστικά μια θεατρική παράσταση...