Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 στο Βίντσι, κοντά στη Φλωρεντία. Έδειξε από μικρός δείγματα της ευφυΐας του και του καλλιτεχνικού του ταλέντου και ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που στάλθηκε σε πολύ μικρή ηλικία ως μαθητευόμενος στο εργαστήρι του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο (1433-85). Οι πρώτοι βιογράφοι του αναφέρονται συχνά στη μοναδική άνεση που είχε ο νεαρός καλλιτέχνης στο σχέδιο. Ο Βαζάρι γράφει σχετικά: "Εκτός αυτού, ο Λεονάρντο ζωγράφιζε λεπτομερή σχέδια απαράμιλλης τελειότητας στο χαρτί". [...]

Οι "Ουρανοί", μελάνια σε χαρτί, τελευταία εργασία του Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου, δεν είναι παρά ένα πρόσχημα, μια αριστοτεχνικά μεταμφιεσμένη δήλωση πίστης του, μια εμμονή στις δυνατότητες του σχεδίου και της ζωγραφικής ως εικαστικού αξιώματος. Μοιάζουν με οθόνες που πάνω τους προβάλλονται τα οράματά του για την πορεία φύσης και πολιτισμού. Είναι τόποι συγκρούσεων και αντιπαλότητας ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη δυναμική του φυσικού στοιχείου και στη μεθοδευμένη αντίστιξη της ανθρώπινης υπεροψίας. Ακόμη είναι φαντασιακά πεδία του πολιτισμού μας, λεπτομέρειες ενός κολοσσιαίου...

Με τον Αλέκο Φασιανό γνωριζόμαστε από παιδιά, από τα χρόνια των υπερτιμημένων ελπίδων. Και αγαπιόμαστε. Η δήλωση βεβαίως αυτή, ως ένα σημείο μόνο, απαντά και στο πιεστικό ερώτημα: γιατί μου αρέσουν τα έργα του; Το ερώτημα μοιάζει απλοϊκό ίσως, αν όχι αφελές, και οπωσδήποτε εκτοξευμένο μαζί με τους προβληματισμούς μιας παρωχημένης ιδιοσυστασίας. Είναι όμως ένα ερώτημα που ενώ τίθεται με σχετική ευκολία, και μάλιστα από τους μη επαΐοντες, δύσκολα μπορεί να απαντηθεί ακόμα και από ειδικούς. Ως προς αυτούς συγκεκριμένα οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι η υποβολή του στο πρώτο ενικό πρόσ...

Η Peggy Guggenheim -πολυεκατομμυριούχος, θρυλική ερωμένη, σαδομαζοχίστρια, φρικτή μητέρα- έγινε γνωστή τόσο για την περιπετειώδη ερωτική της ζωή όσο και για την ισόβια αφοσίωσή της στη μοντέρνα τέχνη. Αυτήν ακριβώς την διάσταση της πολύπλευρης προσωπικότητάς της εξερευνά ο δημοσιογράφος και ερευνητής Anton Gill με ειλικρίνεια, ευαισθησία και γλαφυρότητα. Μετά το θάνατο του πατέρα της στο ναυάγιο του Τιτανικού όταν ήταν μόλις 14 ετών, η Peggy Guggenheim εξελίχθηκε σε μια μοναχική, επαναστατημένη νεαρή, με οδυνηρή αυτοσυνείδηση της κάθε άλλο παρά ιδανικής εμφάνισής της. Σφραγ...

[...] Έργα σημαντικών νεοελλήνων δημιουργών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού όπως ο Κ. Βολονάκης, ο Αιμ. Προσαλέντης, ο Κ. Μαλέας, ο Αρ. Οικονόμου, ο Π. Βυζάντιος, λαμπροί εκπρόσωποι της γενιάς του '30 και της μεταπολεμικής τέχνης - ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Ν. Εγγονόπουλος, ο Σ. Βασιλείου, ο Μ. Αξελός, ο Γ. Σπυρόπουλος, ο Τάσσος, ο Δ. Γιαννουκάκης, αλλά και νεώτερων, όπως ο Π. Τέτσης, ο Σ. Καραβούζης, η Μ. Πωπ. συνθέτουν μια εικαστική και συνάμα τοπογραφική πορεία που περικλείει τα ευρύτερα όρια της έννοιας "ελληνισμός". Διότι, αν αναζητήσει κανείς το ιδιαίτερο ύφ...

Ευτελές υλικό το νερό της θάλασσας; Όχι. Το πινέλο και η σπάτουλα του Αιγαίου πηγαινοέρχονται συνέχεια πάνω στο μουσαμά της σκουριασμένης επιφάνειας. Ζωγράφος το πέλαγος και γλύπτης το λιμάνι, οργανώνουν σταθερά και σίγουρα τις χρωματικές διαβαθμίσεις της σύνθεσης. Οι ώχρες, το βαθύ μπλε, το κυματιστό άσπρο που συγγενεύει με το γαλάζιο, όλο αυτό το παιχνίδι του χρώματος, της ύλης και της αρμύρας του φωτός, αποτυπώνονται για πάντα, ενώ είναι διαρκώς φευγαλέα, στο χημικό στρώμα του φωτογραφικού φιλμ. Ο Κώστας Κόικας από την απέραντη εικαστική επιφάνεια που συνιστά το Αιγαί...

Οι τοιχογραφίες του Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα στον Άγιο Φραγκίσκο του Αρέτσο, που παραγγέλθηκαν το 1452, μαρτυρούν την απαράμιλλη ιδιοφυία ενός από τους πιο εξέχοντες καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Το έργο εικονίζει το Θρύλο του αληθινού Σταυρού και αποτελεί αληθινό αριστούργημα χρωμάτων, φωτός και προοπτικής - ένα εκτεταμένο πανόραμα μιας σκηνής μάχης και τοπίου που είναι γεμάτο από χιλιάδες περίτεχνα ζωγραφισμένες φιγούρες, πλούσια διακόσμηση και ρεαλιστικές λεπτομέρειες. Βλέπουμε ακόμα και σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου αυτές τις καταπληκτικές τοιχογραφίες, που απ...

[...] O ζωγράφος Paul Avril (1849-1928), γνωστός για τις εικονογραφήσεις συγγραφέων της εποχής του -κυρίως του Theophile Gautier- στολίζει με είκοσι έγχρωμες λιθογραφίες την έκδοση "Friedrich Karl Forberg: Manuel d' erotologie classique [De figuris Veneris] Traduit litteralement du latin par Isidore Liseux, Paris: Charles Hirsch, 1906". Παράλληλα, εκδίδονται σε 175 αντίτυπα μόνο οι λιθογραφίες. Ο Avril αξιοποίησε το κυριότερο χαρακτηριστικό της εικαστικής γραμμής του: την ελαφρά ακαμψία των σωμάτων, που δίνει μια κλασική διάσταση έτοιμη πάντα να εκραγεί. Αυτή η μόνιμη τάση...

Το γυμνό είναι αναντίρρητα το αγαπημένο θέμα του Ρενουάρ, τον απασχόλησε σε όλη τη δημιουργική του πορεία μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του και ως εκ τούτου αποτυπώνει την εξέλιξη της τέχνης του. Καθώς εισχωρούμε στο προσωπικό σύμπαν του ζωγράφου, βυθιζόμαστε σε έναν κόσμο απόλυτα αισθησιακό και αθώο, όπου η γυναικεία μορφή ακτινοβολεί χωρίς περιορισμούς. Τη γυναίκα ως νύμφη, λουόμενη, γυναίκα-ανθό ή γυναίκα καρπό, την προτιμά εύσαρκη και γλυκιά, με πλούσιο στήθος, γεμάτη κοιλιά, φιλντισένιο δέρμα. Από το έργο του θα δημιουργηθεί μια γυναίκα αρχέτυπο, την οποία σήμερ...

Η παρούσα έκδοση έγινε με αφορμή την έκθεση του Γιάννη Χρηστάκου "Προσωπικές γεωγραφίες" που πραγματοποιήθηκε στην Γκαλερί Gazon Rouse", στην Αθήνα, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2005.

Η Μαρίνα Καρέλλα γεννήθηκε λίγες μόλις εβδομάδες μετά την είσοδο της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένειά της κατάγεται από τη Σίφνο, τη Σύρο και άλλα νησιά των μυθικών, ηλιόλουστων Κυκλάδων. Ανήκει σ' ένα περιβάλλον εξόχως παραδοσιακό, όπου καλλιεργούντο επιμελώς αρετές όπως η τιμιότητα, η μετριοφροσύνη, η περιφάνια. [...] Σπούδασε Καλές Τέχνες και πήγε στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή της στην Αθήνα, μαθήτευσε πλάι στο Γιάννη Τσαρούχη. Ο μάγος αυτός της τέχνης, με την ισχυρή προσωπικότητα και το αναγνωρισμένο από όλη την Ελλάδα ταλέντο, διέβλεψε αμέσως τις δυ...

Καταθέτοντας έστω και καθυστερημένα τον πρέποντα φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο ζωγράφο, το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται σήμερα το έργο του με μια αντιπροσωπευτική επιλογή από δημιουργίες που εκπροσωπούν όλα τα στάδια των εκφραστικών του αναζητήσεων και όλο το ανάπτυγμα των αισθητικών του προσανατολισμών. Μετά από είκοσι περίπου χρόνια σιωπής, το εικαστικό μήνυμα του Νίκου Νικολάου (1909-1986) θα υποστηρίξει και πάλι όσες αξίες εξακολουθούν να εμπεριέχονται στην απλότητα και την εύχυμη σύσταση των μορφών, στη σαφήνεια και τα τονισμένα περιγράμματα των ορίων τους, στους γαιώδεις...

Ο Ζαχαρίας (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αχιλλέα Κομινού που επέλεξε ο ίδιος τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του) δήλωνε πάντα ότι σχεδίαζε χωρίς να έχει την ανάλογη γνώση κι ακόμα ότι δεν ήξερε τι σχεδίαζε. Αυθόρμητα πραγματοποιούσε με μεγάλη ταχύτητα συνθέσεις με γραμμές ευθείες ή καμπύλες. Το γρήγορο μικρογραφικό του σχέδιο γινόταν γι' αυτόν η έκφρασή του, πιο ελεύθερη, πιο αυθόρμητη. Από τα πρώτα χρόνια των αναζητήσεών του βρήκε ως καταλληλότερο υλικό για τις δημιουργίες του το χαρτί, το μολύβι, το στυλό. Πειραματιζόταν πάνω σε οποιοδήποτε χαρτί, οποιουδήποτε μεγέθους και υ...

[...] Η αποφασιστική και τολμηρή μετάθεση των αισθητικών κριτηρίων οδηγούν τον Βασίλη Βαλαμπού σε μια δεδομένη χρονική στιγμή στην "αποκλειστική" περιοχή του Γιώργου Μπουζιάνη. Καθορίζοντας ο ίδιος τις παραμέτρους της πνευματικής αυτής περιπέτειας, χωρίς επιστημονικούς συμβούλους, έγκυρους εμπόρους τέχνης ή "κοσμικούς" μεσάζοντες, δομεί σταδιακά με γνώση και διαίσθηση, υπομονή και σεβασμό μια ιδιαίτερης σημασίας συλλογή. Στην αναζήτηση των ιχνών κάθε νέου έργου, τα κίνητρα καταγράφουν στιγμές ζωής και αντιφατικά συναισθήματα - πάθος, γοητεία, περιέργεια, πρόκληση, επιθυμία,...

Κατάλογος της έκθεσης "Μεταμόρφωση" που το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, σε συνεργασία με το British Council και το Ίδρυμα Calouste Gulbenkian, διοργάνωσε στο Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος στην Άνδρο, από τις 26 Ιουνίου έως τις 25 Σεπτεμβρίου 2005. Πρόκειται για μία ομαδική έκθεση σημαντικών Βρετανών καλλιτεχνών της δεκαετίας του 1960. Ο τίτλος της, δανεισμένος από το ομότιτλο έργο της Bridget Riley (του 1964), που παρουσιάζεται στην έκθεση, υποδηλώνει την πρόθεση της έκθεσης να αναδείξει τις εικονογραφικές "μεταμορφώσεις" που ήταν το επακόλουθο των μεγάλω...

Ο Γιώργος Κωστόπουλος, εκδότης στο επάγγελμα, είναι συλλέκτης σπάνιων βιβλίων αλλά και έργων σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων και γλυπτών. Και οι δύο συλλογές του είναι εξαίρετης στάθμης και αυξάνονται ολοένα. Από την εικαστική του συλλογή πινάκων και γλυπτών ξεχωρίσαμε έναν αριθμό έργων, που δίνουν μια ευρύτερη εικόνα αναζητήσεων και τάσεων της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Η παρουσίασή τους σε έκθεση του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών Βούρου - Ευταξία αποσκοπεί στην ενίσχυση των σημαντικών συλλεκτικών προσπαθειών, όπως αυτής του Γιώργου Κωστόπουλου, αλλά και στην ενημέρωση του...

Η απεικόνιση ενός ορισμένου ανθρώπου ήταν και παραμένει μια δύσκολη υπόθεση τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη γλυπτική. Η προσωπογραφία, το πορτρέτο, δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά του απεικονιζόμενου, αλλά προπάντων τον ψυχισμό του, τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν ταυτίζονται με τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας μορφής, αλλά απορρέουν κυρίως από την έκφρασή της. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται η ιδιαιτερότητα του πορτρέτου. Επιχειρεί να συλλάβει και να αποδώσει την έκφραση του ατόμου, που απεικονίζεται, και η οποία...

Σκοπός της έκδοσης αυτής είναι η απόδοση τιμής προς τον σπουδαίο ευεργέτη της Λάρισας, τον συλλέκτη, γιατρό χειρουργό Γεώργιο Ι. Κατσίγρα, που, ύστερα από ακαταπόνητη προσπάθεια δεκαπέντε ετών (1950-1965), με αφετηρία τη βαθιά του αγάπη για την ελληνική τέχνη, κατήρτισε τη μεγάλη και πλούσια συλλογή του, που αναφέρεται σε τούτον τον κατάλογο. Ταυτόχρονα, σκοπός του λευκώματος αυτού είναι, μέσα από την ποικιλία, την ποιότητα και τη χρησιμότητα που παρουσιάζει η Συλλογή Γ.Ι. Κατσίγρα, να συμβάλει στη μελέτη μιας περιόδου της ελληνικής τέχνης από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα τ...

Κάθε εβδομάδα 80.000 εικαστικές προκυρήξεις σχολιάζουν τη ζωή μας, ξαφνιάζουν τα μάτια μας, ομορφαίνουν την πόλη μας. Τα εξώφυλλα της "Athens Voice" είναι το ισχυρότερο σήμα κατατεθέν του εντύπου, η ταυτότητά της. Η "A.V." δεν θα ήταν αυτή που είναι χωρίς αυτά τα εξώφυλλα.