Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Σενέκας είναι ο διαπρεπής εκπρόσωπος της (εκλεκτικής) φιλοσοφικής σκέψης στη Ρώμη του 1ου μ.Χ. αι. Στωικός φιλόσοφος ο ίδιος απαντά στο ερώτημα αν ο Στωικός, αφοσιωμένος στο πολιτικό και κοινωνικό έργο, έχει δικαίωμα να αποσυρθεί και να ιδιωτεύσει (otium= αργία). Ναι, απαντά ο Σενέκας, γιατί και έτσι μπορεί από άλλη σκοπιά, με άλλον τρόπο - με τη μελέτη των φιλοσοφικών θεμάτων και προβλημάτων - να ωφελήσει το σύνολο και τους μεταγενέστερους. Αλλ’ αυτή η απομάκρυνση από τον δημόσιο βίο δεν δικαιολογείται παρά μόνο από λόγους "ανωτέρας βίας", όπως είναι η επικίνδυνη πολιτικ...

Την "Παραμυθία" ο Βοήθιος την έγραψε στη φυλακή τους τελευταίους μήνες της ζωής του, για να δώσει στον εαυτό του θάρρος και παρηγοριά για όσα άδικα υπέφερε. Το έργο έχει τη μορφή της μενίππειας σάτιρας, δηλαδή εναλλάσσονται ποιητικά και πεζά μέρη. Η "Παραμυθία" είναι έργο με "πνευματικώς και καλλιτεχνικώς ώριμη μορφή", ένα "χρυσό βιβλίο" που τιμά και τη φιλολογία και τη φιλοσοφία. Η σκέψη του Βοήθιου είναι σαφής και ο λυρισμός των έμμετρων κειμένων του συχνά συνεπαίρνει τον αναγνώστη. Κανείς Λατίνος της εποχής του δεν είχε τόσο βαθιά γνώση της κλασικής φιλολογίας και φιλοσ...

Η ενασχόλησή μας με τις Πλανούδειες Μεταφράσεις έργων του Οβιδίου άρχισε από πολύ παλιά, όταν το 1973 και το 1974 παρουσιάσαμε αντίστοιχα τα πρώτα μας δημοσιεύματα για το κείμενο αυτό. Από τότε δημοσιεύσαμε διάφορα άρθρα αλλά και εκδόσεις Πλανούδειων Μεταφράσεων. Σχετικά με τις "Μεταμορρφώσεις" είναι φυσικό ένα κείμενο τόσο εκτενές να μην ήταν εύκολο αντικείμενο έρευνας και ο τελικός στόχος να υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια δυσπρόσιτος. Πάντως, το 1997, η Ι. Τσαβαρή δημοσίευσε, δίκην προέκδοσης, τα πρώτα πέντε Βιβλία της Μετάφρασης. Αργότερα, αποφασίσαμε να συνεργαστούμε στην...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη σχολιασμένη έκδοση στα ελληνικά των επιστολών 20 - 21 των Ηρωίδων του Οβιδίου, της αλληλογραφίας δηλαδή του Ακοντίου και της Κυδίππης. Περιλαμβάνει εκτενή Εισαγωγή για το βίο και το έργο του Οβιδίου, για τις Ηρωίδες γενικότερα και τις συγκεκριμένες επιστολές ειδικότερα, λατινικό κείμενο των επιστολών αυτών με κριτικό υπόμνημα και ελληνική μετάφραση σε αντικριστές σελίδες, καθώς και λεπτομερή σχόλια που καλύπτουν ευρύτατο φάσμα θεμάτων (πηγές, πρότυπα, διακειμενικότητα, μυθολογία, χιούμορ, ύφος, γλώσσα, μέτρο κ.τ.λ.). Το βιβλίο ολοκληρώνεται...

Πρόκειται για την πέμπτη από τις Τουσκουλανές διατριβές, μια σειρά από φιλοσοφικές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στην έπαυλη του φιλοσόφου στο Τούσκουλο, και οι οποίες γράφτηκαν υπό την επήρεια του πένθους, καθώς πέντε μήνες νωρίτερα ο Κικέρων είχε χάσει την αγαπημένη του κόρη Τυλλία. "Του έφεραν στεφάνια και μυρωδικά. Έκαψαν λιβάνια και φόρτωσαν τα τραπέζια με τα πιο διαλεχτά εδέσματα. Ο Δαμοκλής θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό. Εν μέσω όλης αυτής της επίδειξης, ο Διονύσιος διέταξε να δέσουν ένα αστραφτερό σπαθί με μια αλογότριχα και να το κατεβάσουν από την οροφή έτσι ώστ...

Η τύχη ευδόκησε να διαφυλάξει και να κληροδοτήσει στην αιωνιότητα τις "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου, όταν ο ποιητής, μέσα στην απελπισία και την οργή του για την επικείμενη εξορία του στις εσχατιές της Αυτοκρατορίας (στους Τόμους), έριξε τα χειρόγραφα του έργου του στη φωτιά. Το κείμενο, ωστόσο, είχε ήδη κυκλοφορήσει σε αντίτυπα ανάμεσα στους γνωστούς και στους φίλους του. Από το μακροσκελές αυτό, επικό ως προς την έκταση, αλλά αλεξανδρινό ως προς την τεχνοτροπία ποίημα, από αυτό το μυθολογικό πανόραμα, στο οποίο είναι συμπιλημένες και αριστοτεχνικά συνδεδεμένες 250 μυθικές ι...

Παλατινή Ανθολογία, Όμηρος, Στησίχορος, Ανακρέων, Αισχύλος, Ευριπίδης, Λουκιανός, Ηράκλειτος, Πλάτων, Μάρκος Αυρήλιος. Η έκδοση περιλαμβάνει τα αρχαία κείμενα και την μεταγραφή τους στα νέα ελληνικά από τον Γιώργο Σεφέρη.

Τέσσερις εμβληματικές γυναικείες μορφές της ελληνικής μυθολογίας γράφουν ισάριθμες επιστολές στους αγαπημένους τους, οι οποίοι είτε βρίσκονται μακριά είτε τις έχουν εγκαταλείψει: η Πηνελόπη στον Οδυσσέα, η Βρισηίδα στον Αχιλλέα, η Αριάδνη στον Θησέα και η Μήδεια στον Ιάσονα. Οι επιστολές δεν θα φτάσουν ποτέ στους παραλήπτες τους, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία. Καταγράφουν την επιθυμία και το ερωτικό πάθος, την αφοσίωση και τον φόβο, το κόστος και τις παγίδες του έρωτα, θίγουν κοινωνικά και πολιτικά θέματα και τελικά είναι η μάχη της καθεμιάς να πάρει τη μοίρα στα χέρια...

Το δεύτερο έργο στη σειρά "Λόγος Ελληνικός" των εκδόσεων "Αλήθεια" έχει τίτλο "Κάτωνος Γνώμαι Παραινετικαί Δίστιχοι". Πρόκειται για μία συλλογή έμμετρων γνωμών που έχουν συντεθεί σε δακτυλικό εξάμετρο και που εντάσσονται στην αρχαία γνωμολογική παράδοση του Θέογνι και του Φωκυλίδη αλλά που προσλαμβάνουν και αρκετά στοιχεία χριστιανικής ηθικής. Το έργο πρέπει να ανήκει στα τελευταία χρόνια του 3ου ή στα πρώτα χρόνια του 4ου αιώνα. Ο Κάτων στον οποίο αποδίδεται, είναι μάλλον ο Κάτων ο Ιτικηνός, παρά ο Κάτων ο Τιμητής. Το έργο είχε τεράστια απήχηση κατά τον Μεσαίωνα...

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμ...

Διαχρονική σοφία σχετικά με τη διαχείριση του θυμού στην προσωπική ζωή και στον πολιτικό βίο από τον Ρωμαίο στωικό φιλόσοφο και πολιτικό άνδρα Σενέκα. Στην πραγματεία του με τίτλο "Περί Θυμού" (De Ira), ο Ρωμαίος στωικός στοχαστής Σενέκας (περ. 4 π.Χ.-65 μ.Χ.) ισχυρίζεται ότι ο θυμός είναι το πιο ολέθριο πάθος: "Καμία μάστιγα δεν έχει προκαλέσει μεγαλύτερο κακό στην ανθρωπότητα". Η έξοχη μετάφραση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το έργο "Περί Θυμού" σε συνδυασμό με τη διαφωτιστική εισαγωγή προσφέρουν στον αναγνώστη έναν διαχρονικό οδηγό για την αποφυγή και τη διαχείριση...

Τα έργα αυτά είναι οι μόνες σωζόμενες μυθιστορίες από όσες γράφτηκαν στη Ρώμη πρίν από το 200 μ.Χ. και ανήκουν στο είδος της ευτράπελης μυθοπλασίας στην οποία οι δύο συγγραφείς εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες. Η μελέτη αναλύει κριτικά τα δύο έργα καθώς και την επίδραση τους στη μεταγενέστερη λογοτεχνική παραγωγή της Ευρώπης.