Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το εγχειρίδιο αυτό λατινικής παλαιογραφίας ανασυνθέτει την ιστορία της γραφής στην Ευρώπη, και κυρίως στο χώρο που συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του τόπου μας, από τον 6ο έως τον 15ο αι. μ.Χ. Η παρουσίαση της ιστορίας της λατινικής παλαιογραφίας, του αντικειμένου της και των βασικών της εννοιών, η έκθεση των διαφόρων τύπων της λατινικής γραφής και της ιστορικής τους εξέλιξης σε συνάφεια με τις πολιτιστικές αλλαγές, η μεταγραφή πανομοιοτύπων, δεν γίνονται με μοναδικό σκοπό την ανάγνωση, ανάλυση και ερμηνεία μεσαιωνικών χειρογράφων, αλλά και την προσπάθεια άντλησης μέσα απ...

Στα απομνημονεύματα περί του Γαλατικού Πολέμου (Commentarii de Bello Gallico) ο Καίσαρ εξιστορεί τους περίφημους πολέμους, τους οποίους διεξήγαγε στη Γαλατία έχοντας αναλάβει την ανθυπατεία της επαρχίας της Γαλατίας από το 58 μέχρι το 51 π.Χ. Διαιρούνται σε επτά βιβλία, στα οποία προστίθεται και όγδοο, γραμμένο από από τον πιστό φίλο του Καίσαρα, Αύλο Ίρτιο, ο οποίος τον ακολούθησε στην εκστρατεία εκείνη. Καθένα από τα επτά βιβλία περιέχει τις επιχειρήσεις ενός έτους, τις οποίες ο Καίσαρ διηγείται σε τρίτο πρόσωπο με ακρίβεια, σαφήνεια και απλότητα. Σε ορισμένα σημεία όμ...

Ο Τάκιτος, ο μέγας ιστορικός και ο πλέον ιδιοφυής νεωτεριστής των λατινικών γραμμάτων, "αποτυπώνει" με το πυκνό και ιδιογενές ύφος του έναν διάλογο που διεξήχθη μεταξύ των κορυφαίων διανοητών της εποχής του και που δεν περιορίζεται μόνο στη ρητορική ως τέχνη και ως επάγγελμα, αλλά επεκτείνεται και στην παιδαγωγική και στην ποίηση. Με πνεύμα κριτικό και με απαράμιλλη οξύνοια αναζητά τους λόγους, για τους οποίους η ρωμαϊκή ρητορική (και εν γένει ευγλωττία) βιώνει στις μέρες του βαθύτατη παρακμή. Σε τούτον τον συναρπαστικό διάλογο περισσεύει μεν το πάθος των συνομιλητών, που μ...

Το κείμενο αυτό, που μας έχει παραδοθεί με τον λατινικό τίτλο "De deo Socratis", είναι μια φιλοσοφική πραγματεία σε μορφή ομιλίας, στην οποία ο Απουλήιος (Lucius Apuleius Madaurensis, π. 124-170 μ.Χ.) εξετάζει κατ' αρχάς συστηματικά το θέμα των δαιμόνων - οντοτήτων με φύση ενδιάμεση, μεταξύ θεών και ανθρώπων, και ρόλο διαμεσολαβητικό με στόχο την εκπλήρωση της πρόνοιας στον ανθρώπινο κόσμο. Παράλληλα, όμως, πραγματεύεται ειδικότερα και το δαιμόνιο, τον αόρατο οδηγό και προστάτη του Σωκράτη, την εσωτερική του φωνή που, σχεδόν όπως μια θεία οντότητα, τον ανάγκαζε να αναζητ...

Τέσσερις εμβληματικές γυναικείες μορφές της ελληνικής μυθολογίας γράφουν ισάριθμες επιστολές στους αγαπημένους τους, οι οποίοι είτε βρίσκονται μακριά είτε τις έχουν εγκαταλείψει: η Πηνελόπη στον Οδυσσέα, η Βρισηίδα στον Αχιλλέα, η Αριάδνη στον Θησέα και η Μήδεια στον Ιάσονα. Οι επιστολές δεν θα φτάσουν ποτέ στους παραλήπτες τους, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία. Καταγράφουν την επιθυμία και το ερωτικό πάθος, την αφοσίωση και τον φόβο, το κόστος και τις παγίδες του έρωτα, θίγουν κοινωνικά και πολιτικά θέματα και τελικά είναι η μάχη της καθεμιάς να πάρει τη μοίρα στα χέρια...

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμ...

Διαχρονική σοφία σχετικά με τη διαχείριση του θυμού στην προσωπική ζωή και στον πολιτικό βίο από τον Ρωμαίο στωικό φιλόσοφο και πολιτικό άνδρα Σενέκα. Στην πραγματεία του με τίτλο "Περί Θυμού" (De Ira), ο Ρωμαίος στωικός στοχαστής Σενέκας (περ. 4 π.Χ.-65 μ.Χ.) ισχυρίζεται ότι ο θυμός είναι το πιο ολέθριο πάθος: "Καμία μάστιγα δεν έχει προκαλέσει μεγαλύτερο κακό στην ανθρωπότητα". Η έξοχη μετάφραση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το έργο "Περί Θυμού" σε συνδυασμό με τη διαφωτιστική εισαγωγή προσφέρουν στον αναγνώστη έναν διαχρονικό οδηγό για την αποφυγή και τη διαχείριση...