Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο προτείνεται μια πρωτότυπη επιστημονική ανακάλυψη: η εννοιολογική σύλληψη της δομής της κοινωνίας και της ανάπτυξής της. Είναι η μοναδική μετά το «Κεφάλαιο» του Κ. Μαρξ διαλεκτική σύνθεση στο πεδίο της κοινωνικής θεωρίας και της κοινωνικής φιλοσοφίας. Μια σύνθεση που δρομολογεί την διαλεκτική υπέρβαση- άρση του κεκτημένου της κοινωνικής θεωρίας, και ιδιαίτερα του κλασικού μαρξισμού.

"Το έργο εμπεριέχει τρία σαφώς οριοθετημένα -βάσει του θέματος και της μεθόδου- μέρη. Το πρώτο, αφιερωμένο στην μνήμη και στα μνημονικά φαινόμενα, τίθεται υπό την αιγίδα της φαινομενολογίας με την χουσσερλιανή έννοια του όρου. Το δεύτερο, που αναφορά έχει την ιστορία, υπάγεται σε μία επιστημολογία των ιστορικών επιστημών. Το τρίτο, που κορυφώνεται σε έναν στοχασμό πάνω στην λήθη, εντάσσεται στα πλαίσια μιας ερμηνευτικής της ανθρώπινης ιστορικής συνθήκης που είναι η δική μας. Τα τρία αυτά μέρη δεν κάνουν ωστόσο τρία βιβλία. Παρά το γεγονός ότι τα τρία κατάρτια φέρουν διαπ...

Ο παρόν συλλογικός τόμος εκκινεί από τη θέση ότι είναι αδύνατον να εξηγηθεί επαρκώς η νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης και η ιστορική εμπειρία της ΕΣΣΔ, δίχως ουσιαστική ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας και μεθοδολογίας. Έναν αιώνα μετά την Οκτωβριανή επανάσταση το φάντασμά της συνεχίζει να πλανιέται στις γειτονιές του κόσμου. Ακόμα και μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την επικράτηση της αστικής αντεπανάστασης η Οκτωβριανή επανάσταση συνεχίζει να προκαλεί το φόβο και το μένος των κυρίαρχων τάξεων. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην απέχθειά τους προς το κορυφαίο ιστορικό γεγονό...

O 19ος αιώνας, ο αιώνας του αστικού πολιτισμού, είχε πολλές και σπουδαίες πνευματικές επιτυχίες, αλλά η πανεπιστημιακή ιστορική επιστήμη, που τότε ακριβώς αναπτύχθηκε, δεν συμπεριλαμβάνεται σ' αυτές. Πραγματικά, σημειώνεται μια οπισθοχώρηση σ' όλους τους τομείς -εκτός από τις τεχνικές της έρευνας- συγκριτικά με τις, συχνά κακοτεκμηριωμένες, θεωρησιακές και εξαιρετικά γενικευτικές μελέτες, με τις οποίες, όσοι έζησαν την πιο ριζικά επαναστατική εποχή, τον αιώνα της γαλλικής και της βιομηχανικής επανάστασης, επιχειρούσαν να κατανοήσουν τις μεταλλαγές της ανθρώπινης κοινωνίας....

Στο βιβλίο "Η υφαρπαγή της ιστορίας", ο Goody βασίζεται σε παλαιότερες μελέτες του (κυρίως στο έργο "Η ανατολή στη δύση") για να αναπτύξει περαιτέρω τη σημαίνουσα κριτική του σε αυτό που θεωρεί διάχυτη ευρωκεντρική (ή δυτικιστική) προκατάληψη σε μεγάλο μέρος της δυτικής ιστοριογραφίας και τη συνακόλουθη "υφαρπαγή" από τη Δύση της συμβολής άλλων πολιτισμών όσον αφορά στην ανακάλυψη (κυρίως) της δημοκρατίας του καπιταλισμού, του ατομικισμού και της αγάπης. Η "Υφαρπαγή της ιστορίας" εξετάζει αναλυτικά πολλές θεωρίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Marx, του Weber και του...

Στο έργο αυτό ο συγγραφέας επιχειρεί μια συστηματική έκθεση των φιλοσοφικοϊστορικών θεωριών που διατυπωθήκαν στην κλασική αρχαιότητα από αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους στοχαστές. Η παρουσίαση της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας της ιστορίας δίνεται κατά χρονολογική σειρά ενώ σ' ένα τελευταίο κεφάλαιο παρουσιάζεται επίσης η ρωμαϊκή φιλοσοφία της ιστορίας. Παράλληλα, επιχειρείται μια ταξινόμηση των αρχαίων ελληνικών και ρωμαϊκών ιστοριοθεωριών στις τρεις βασικές κατηγορίες, στις οποίες μπορούν να διακριθούν οι ερμηνείες του ιστορικού γίγνεσθαι, με βάση τη μορφή της ιστορικής πορ...

Στο φιλοσοφικό αυτό δοκίμιο ο καθηγητής Γεώργιος Σωτ. Φουντουλάκης εξετάζει θέματα Μεθοδολογίας και Φιλοσοφίας της Ιστορίας, καθώς και τη σχέση της Ιστορίας με τη Φιλοσοφία και με άλλες επιστήμες (Φιλολογία, Αρχαιολογία, Κοινωνιολογία, Οικονομία κ.λπ.) . Επιμένει πολύ στη διευκρίνιση της επιστημονικής μεθόδου της Ιστορίας, στην έννοια της επιστήμης αυτής, καθώς και στο πλάτος της (αρχή, τέλος, ιστορικές περίοδοι κ.λπ.). Κυρία ιδέα του δοκιμίου είναι η διευκρίνιση του επιστημονικού περιεχομένου και του σκοπού της Ιστορίας, καθώς και η χρησιμότητα της. Τέλος εξετάζει και μερ...

Υποκείμενο της ιστορικής γνώσης είναι η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη. Στον Marx εμφανίζεται σαν η τελευταία υποδουλωμένη, σαν η εκδικήτρια τάξη, που ολοκληρώνει το έργο της απελευθέρωσης στο όνομα γενεών ηττημένων. Αυτή η συνείδηση, που είχε μια σύντομη αναβίωση στον "Σπάρτακο", ήταν ανέκαθεν απορριπτέα από τους σοσιαλδημοκράτες. Κατόρθωσαν αυτοί μέσα σε τρεις δεκαετίες να εξαλείψουν σχεδόν το όνομα ενός Blanqui, που είχε συγκλονίσει με το μεταλλικό ήχο του τον περασμένο αιώνα. Κολάκευαν τον εαυτό τους αποδίδοντας στην εργατική τάξη του ρόλου ενός λυτρωτή των μελλουσώ...

Όχι μία ακόμη φιλοσοφία της ιστορίας! Όχι, δηλαδή, μία απόπειρα να αναχθούν τα ιστορικά καθέκαστα σε κάποια φυσικά ή μεταφυσικά καθόλου, μία προσπάθεια αναζήτησης πίσω ή πέρα από τα όντα για κάποια όντως όντα. Ο αννοβεριανός Theodor Lessing, γιατρός ελέω οικογενειακών καταβολών και σπουδών, φιλόσοφος κατ' επιλογήν και ποιητής από κλίση, αξιοποιώντας καθαρώς θεωρητικές και αφηρημένες αναλύσεις, τα γεγονότα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (το παρόν βιβλίο συντάσσεται κατά την διάρκειά του, εκδίδεται δε το 1919) αλλά και εντελώς προσωπικές εμπειρίες και βιώματα, ψηλαφά το σώμα της...

Έργο-κλειδί της σκέψης του Rudolf Bultmann πάνω στην διαρκώς επίκαιρη διερώτηση περί του νοήματος της Iστορίας που σημάδεψε αποφασιστικά το σύγχρονο στοχασμό. Tα ζητήματα της ιστορικότητας, του "ιστορικισμού" και της πορείας του ανθρώπου μέσα στην Iστορία συνεξετάζονται, με τρόπο που ποτέ στο παρελθόν δεν επιχειρήθηκε, μαζί με αυτά της χριστιανικής ερμηνείας της Iστορίας και της εσχατολογίας ή, καλύτερα, υπό το φως της εσχατολογικής κατανόησης της Iστορίας. H τελευταία, σύμφωνα με τον Bultmann, προϋποθέτει την αυτο-κατανόηση του ερμηνευτή και εκβάλλει σε μια υπαρξιακή τοποθ...

"Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια να απαντηθούν δύο απατηλά απλές ερωτήσεις. Ποια είναι η χρήση της κοινωνικής θεωρίας για τους ιστορικούς και ποια η χρήση της ιστορίας για τους κοινωνικούς επιστήμονες;" Το κλασικό πλέον αυτό βιβλίο του Peter Burke προσφέρει συστηματικές απαντήσεις στις δύο αυτές ερωτήσεις, παρουσιάζοντας, από τη σκοπιά της σύγχρονης συζήτησης, την πρόσφατη ιστορία των δύο κλάδων, τα μοντέλα και τις μεθόδους τους, τις κεντρικές τους έννοιες και τα προβλήματα στα οποία καλούνται να απαντήσουν.

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους φοιτητές, στους εκπαιδευτικούς αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο για την ιστορία και τη διδασκαλία της. Συντάσσεται με την αντίληψη ότι απέναντι στο φιλοσοφικό αίνιγμα της αγεφύρωτης αν-οικειότητας ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν απαιτείται από το μελετητή, πέρα από την αναγκαιότητα της πολυμάθειας, μια γνωστική αλλά και συναισθηματική πολυφασία, όταν επιχειρήσει να αναμετρηθεί με ζητήματα τα οποία εγγενώς υπόκεινται σε μια διαρκή, γοητευτική συνάμα και βασανιστική, ανα-δια-πραγμάτευση. Διερευνώντας λοιπόν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της σύγχ...

Το εκπαιδευτικό υλικό που αναπτύσσεται σε δεκαπέντε κε

Αν και ο εισαγγελέας στη δίκη του Γκράμσι είχε πει ρητά ότι "πρέπει να εμποδίσουμε αυτόν τον εγκέφαλο να λειτουργεί" και παρά τον αργό θάνατο πίσω από τα κάγκελα, ο Γκράμσι παραμένει ενεργός. Το 1929 παίρνει την άδεια να γράφει και μέχρι την ουσιαστική κατάρρευσή του το 1935 γεμίζει 33 τετράδια με 2.848 πυκνογραμμένες σελίδες. Τα τετράδια αυτά σώθηκαν χάρη στη φροντίδα της Τατιάνας Σουχτ, κουνιάδας του Γκράμσι, η οποία του παραστάθηκε στα χρόνια της φυλακής. Αποσπάσματα από αυτά τα τετράδια της φυλακής κυκλοφόρησαν στην Ιταλία από το 1947 έως το 1951 (επιμέλεια Φελίπε Πλ...

Στο παρόν βιβλίο ο όρος ''Έλεγχος'' χρησιμοποιείται με την αρχική του σημασία. Δηλαδή αποδίδει τη συστηματική κριτική εξέταση συλλογισμών, τόσο ως προς το σημαίνον όσο ιδίως ως προς το σημαινόμενό τους. Έτσι αντιμετωπίζονται τα επιχειρήματα ανάλογα με το είδος και κυρίως με το βαθμό οικείωσης της ιστορικής πραγματικότητας. Οι ειδικότερες εστίες προβληματισμού είναι το έθνος, η εθνότητα, το κράτος-έθνος, η πολιτική και η πολιτιστική ηγεμονία, η γλώσσα, η παράδοση, το κοινωνικό φύλο, η καθημερινότητα, οι αξίες, η ιστορική αιτιότητα, η επιστημονική θεωρία και το φιλοσοφείν. Κο...

Τα γραπτά τεκμήρια εξακολουθούν και είναι, ακόμη και σήμερα, παρά την πρόοδο της τεχνολογίας και τον πολλαπλασιασμό των πληροφοριών (όχι όμως, παρ' όλα αυτά, και τον στοχασμό επί τούτων), η βασική πηγή, δηλαδή το βασικό εργαλείο, για τον ιστορικό. Παράλληλα, η ίδια η ιστορία των χειρογράφων (δηλαδή οι συγκυρίες και οι όροι παραγωγής τους καθώς επίσης η διάσωση ή καταστροφή τους, στο πέρασμα του χρόνου) συνδέεται αναποφεύκτως με τη συνολική ιστορία του χώρου, είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο. Αυτό το δεδομένο αποτέλεσε τη βασική παράμετρο στην εξέλιξη σχετικών μαθημάτων...