Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στόχος του βιβλίου είναι η αποτύπωση της σημερινής πραγματικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συγγραφείς παρέχουν στον αναγνώστη πολλές επίκαιρες πληροφορίες για τις εξελίξεις και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ε.Ε. τόσο σε επίπεδο θεσμών όσο και στον προσανατολισμό των πολιτικών της. Μεταξύ άλλων εξετάζονται με σαφή και εμπεριστατωμένο τρόπο οι βασικές πτυχές της διαδικασίας αλλαγής του θεσμικού πλαισίου στη βάση του υπό έγκριση Συντάγματος της Ε.Ε., περιγράφονται οι βασικές κατευθύνσεις της Στρατηγικής της Λισσαβώνας και οι μεταρρυθμίσεις της Πολιτικής Συνοχής και των Διαρ...

Ο σύντομος αυτός τόμος περιλαμβάνει δέσμη δοκιμίων που "συζητούν" από διάφορες οπτικές γωνίες την προβληματική για το μέλλον της Ευρώπης με επίκεντρο το ερώτημα το "εάν θα επιβιώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ή θα κυριαρχήσει στον εικοστό-πρώτο αιώνα". Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπλήρωσε πενήντα χρόνια ύπαρξης, το ερώτημα της "επιβίωσης/κυριαρχίας" έχει προσλάβει άμεση επικαιρότητα. Η κρίση στην οποία περιήλθε η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την αδυναμία επικύρωσης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος (Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης), η διεύρυνση σε είκοσι-επτά κράτη μέλη και η απουσία...

Συνδυάζοντας το πάθος της πολιτικής στράτευσης με τη νηφαλιότητα μιας σκέψης που απλώνεται με άνεση από τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία μέχρι τη φιλοσοφία και τις επιστήμες, ο Krastev θέτει επί τάπητος τα πιο φλέγοντα ζητήματα της πανδημίας και αναλογίζεται εν θερμώ τις συνέπειες που θα έχει για όλους μας, και ειδικά για την ύπαρξη και τους θεσμούς της Ευρώπης, η πρωτοφανής υγειονομική κρίση των ημερών μας.

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την ευρωπαϊκή χωροταξία, δηλαδή το πλέγμα των διαδικασιών, θεσμών και πρακτικών που έχει διαμορφωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την οργάνωση και ανάπτυξη του ευρωπαϊκού χώρου. Η διαχείριση του ευρωπαϊκού χώρου έχει αναχθεί την τελευταία εικοσαετία σε ιδιαίτερο πεδίο συνεργασίας της Κοινότητας και των κρατών-μελών. Η συνεργασία αυτή αναπτύσσεται σε πολλαπλά επίπεδα (ευρωπαϊκό, διεθνικό, εθνικό, υποεθνικό) και εμπλέκει τόσο τα κοινοτικά όργανα όσο και τις αρχές των κρατών-μελών σε διάφορες βαθμίδες (κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές και τοπικές...

Το βιβλίο αυτό συμβάλλει στην κατανόηση ενός φαινομένου το οποίο, μέχρι στιγμής, δεν έχει με προσοχή και συστηματικότητα αντιμετωπισθεί από τους υπεύθυνους -ιδιώτες και δημόσιες αρχές- των αποφάσεων που αφορούν την ελληνική οικονομική και επιχειρηματική επέκταση στη Βαλκανική. Πρόκειται για την αναγκαστική συσχέτιση αυτής της ελληνικής επέκτασης με συμφέροντα, πρακτικές και νομικούς θεσμούς που υλοποιούν την παρουσία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Βαλκανική Χερσόνησο. Αυτή η παρουσία σημαίνει, κυρίως, ότι τα δημόσια και ιδιωτικά Ελληνικά συμφέροντα καλούνται να αναπτυχθούν...

Το ερώτημα που προκύπτει από την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας επικεντρώνεται στη μελλοντική μορφή που θα προσλάβει όχι τόσο η Τουρκία, όσο η ίδια η ΕΕ. Και είναι γνωστό ότι δύο είναι οι πιθανές εκδοχές. Είτε η ΕΕ θα οδεύσει προς μια οιονεί συνομοσπονδία, είτε θα λειτουργεί στα πλαίσια μιας πολιτικής και οικονομικής συμμαχίας. Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ θα επιθυμούσαν τη δεύτερη εκδοχή, όπως και η Μεγάλη Βρετανία, η οποία, όπως λέγεται, απέχει λιγότερο από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, απ’ ότι από την απέναντι από τη Μάγχη ακτή.

H προσδοκία ότι η ένταξη της Tουρκίας στην EE θα "εξευρωπαΐσει" σε τέτοιο βαθμό την πολιτική της συμπεριφορά, ώστε σταδιακά να εγκαταλείψει τις επεκτατικές της βλέψεις στο Aιγαίο και να αποχωρήσει οικειοθελώς από την Kύπρο, συναινώντας σε αμοιβαία αποδεκτή λύση του Kυπριακού, αποτελεί πολύ περισσότερο ευχή ή αυταπάτη παρά προϊόν συνεκτικής πολιτικής ανάλυσης. Aποτελεί κουραστικό πολιτικό ρετρό να επαναλαμβάνονται σήμερα, στην αυγή του 21ου αιώνα, σχεδόν απαράλλακτα τα επιχειρήματα που προβάλλονταν πριν από μισό αιώνα, τη δεκαετία του 1950, όταν η ένταξη της Eλλάδας και της...

Λένε πολλοί ότι η είσοδος της Τουρκίας στην Ε.Ε. θα βλάψει και την Ευρώπη και την Ελλάδα. Μήπως όμως και η Τουρκία τραυματιστεί άσχημα βαδίζοντας στον ευρωπαϊκό της δρόμο; Μήπως Ευρώπη, Τουρκία και Ελλάδα συνθέτουν ένα "τρίγωνο αυταπάτης", παίρνουν τα όνειρά τους για πραγματικότητα; Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν το "βαθύ κράτος" της αντίδρασης, ή μήπως είναι το θεμέλιο και ο υπερασπιστής της αστικής δημοκρατίας; Το τουρκικό Ισλάμ είναι αντίπαλος, συνένοχος ή διάδοχος της εξουσίας του Στρατού; Η ένταξη είναι διμερής υπόθεση της Τουρκίας με την Ε.Ε. ή μήπως είναι...

Η μελέτη αυτή αποσκοπεί στη σφαιρική και κριτική παρουσίαση τόσο της σύγχρονης προβληματικής για την ανάδειξη της διάστασης του τοπικού επιπέδου, όσο και των ευρωπαϊκών, εθνικών, περιφερειακών και τοπικών πολιτικών σε θέματα ενίσχυσης της τοπικής διάστασης της κοινωνικής πολιτικής. Πρώτον, σε ένα περισσότερο θεωρητικό πεδίο, εξετάζονται οι προεκτάσεις των αλλαγών που συντελούνται στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία σε σχέση με τη υποτιθέμενη αποδυνάμωση του εθνικού - κρατικού χώρου και την παράλληλη ενδυνάμωση του τοπικού και περιφερειακού επιπέδου. Δεύτερον, παρουσιάζονται...

Η έκδοση αυτή αποτελεί σε βάθος ανάλυση των μεγάλων θεμάτων που κυριάρχησαν στην περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρώτο εξάμηνο του 2003. Τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής (Ιράκ, Βαλκάνια, διεύρυνση) και της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, τα μακροοικονομικά προβλήματα της Ε.Ε., η στρατηγική για την ανταγωνιστικότητα, την απασχόληση και την ανάπτυξη στην Ευρώπη, καθώς και τα νέα θέματα σχετικά με τους μετανάστες παρουσιάζονται όχι τόσο με στόχο τον απολογισμό, όσο, κυρίως, για να δείξουν τα προβλήματα, τις δυσκολίες ή και τις αντ...

"Όπως αξιόλογοι ηγέτες, έτσι και αξιόλογες Προεδρίες αναδεικνύονται μέσα από κρίσεις. Δεν ήταν μόνο η ικανότητα εκτίμησης των αντικειμενικών περιορισμών και δυνατοτήτων που συνέβαλε στην επιτυχή επίδειξη πραγματισμού και αποτελεσματικής γεφύρωσης των ενδοευρωπαϊκών διαφορών από την ελληνική Προεδρία. Ούτε ήταν μόνο η συσσώρευση πολιτικοδιοικητικής εμπειρίας, αποτέλεσμα μακρότατης πλέον εξοικείωσης με τα κοινοτικά ήθη και πρακτικές. Ήταν επίσης το γεγονός ότι για πρώτη φορά, σε σύγκριση με τις τρεις προηγούμενες, η ελληνική Προεδρία και η Ελλάδα βρισκόταν πραγματικά στον καν...

Μετά από πολλές ταλαντεύσεις και παλινωδίες άνοιξε πια η μεγάλη συζήτηση για το θεσμικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι όροι της είναι σαφώς διαφορετικοί. Στις Διακυβερνητικές που γνωρίσαμε ως τώρα οι θεματικές τους υπολείπονταν, συνολικά θεωρούμενες, των απαιτήσεων της εποχής μας και των αναγκών μιας διαρκώς εξελισσόμενης και δυναμικής πολιτικής οντότητας. Η επόμενη Διακυβερνητική θα είναι αντίθετα ολιστική. Θα είναι ολιστική, γιατί αφορά όλα τα μεγάλα προβλήματα που προδιαγράφουν και προσδιορίζουν τη θεσμική ωρίμανση της Ένωσης. Η προγραμματιζόμενη διεύρυνσή της και οι π...

[...] Εν τούτοις η νέα Συνθήκη, που τέθηκε σε ισχή την 1η Δεκεμβρίου του 2009 παρά την επικυρωτική περιπέτεια στην Ιρλανδία, χρήζει ιδιαίτερης προσέγγισης αφού είναι ένα κείμενο αρκετά δυσανάγνωστο, τεχνοκρατικό, πολύπλοκο στη δομή του και σε κάθε περίπτωση μακριά από το στόχο της απλοποίησης των Συνθηκών. Αρκεί να αναφερθεί ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας αποτελείται από δύο τροποποιητικές Συνθήκες, που αποτελούνται από 55 άρθρα η πρώτη και 358 άρθρα η δεύτερη, συνοδεύεται από 37 Πρωτόκολλα και 50 Δηλώσεις ενώ προβλέπει πολλαπλές δυνατότητες διαφοροποίησης εκ μέρους των Κρατών...

[...] Το παρόν συλλογικό έργο, έρχεται αφ' ενός να επιβεβαιώσει την κατά παράδοση καλλιέργεια της μελέτης των ευρωπαϊκών θεσμών από τη Σχολή μας και ως τέτοιο παραδίδεται στην κρίση της επιστημονικής κοινότητας και αφ' ετέρου να τιμήσει με τον τρόπο του δύο σημαντικές επετείους γιατη Σχολή μας. Τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από το θάνατο του Καθηγητή και Δικαστή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Κρατερού Ιωάννου, που συνέβαλλαν όσο λίγοι στην επιστήμη του ευρωπαϊκού δικαίου στη χώρα μας και την δεκαετή λειτουργία μεταπτυχιακών σπουδών στη Σχολή μας, μεταξύ των οποίων και...

Η αναθεώρηση των Καταστατικών Συνθηκών ήταν ως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Laeken αποκλειστικό έργο Διακυβερνητικών Διασκέψεων. Η παρεμβολή της Συνέλευσης, που προβλέπεται σην ομώνυμη Δήλωση, συνιστά ιστορική καινοτομία. Η Συνέλευση υπερβαίνει τη διακυβερνητική λογική και προδιαγράφει μια ανοικτή διεργασία για τη μεγάλη συζήτηση του θεσμικού μέλλοντος της Ένωσης. Το νέο αντιπροσωπευτικό σώμα καλείται να διαμορφώσει τις επιλογές που θα προσδιορίσουν τη μετεξέλιξή της, ενισχύοντας αισθητά τα νομιμοποιητικά ερείσματα στη σημαντικότερη θεσμικά στιγμή της. Σύνθεση της Συνέλευση...