Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι συνέβη στη Χαλιμά (ή Σεχραζάντ) αφού περάτωσε τις Χίλιες και μια νύχτες; Τρεις συγγραφείς επανέρχονται στον ανατολίτικο κύκλο των αραβικών παραμυθιών για να του δώσουν μια συνέχεια. Τρία διηγήματα, το πρώτο γραμμένο από Γάλλο, το δεύτερο από Αμερικανό, το τρίτο από Ρουμάνο, διασταυρώνονται πάνω σ'ένα κοινό ερώτημα: γίνεται να δώσουν μια συνέχεια στον υπέροχο κύκλο των ανατολίτικων διηγήσεων αφού η μυθική σουλτάνα φαίνεται να τα'χει διηγηθεί πια όλα; Η αφήγηση μιας ακόμη ιστορίας είναι εφικτή; Και ποιας ιστορίας; Ο Θεόφιλος Γκωτιέ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, οι πρώτοι που...

Ο "καταραμένος Αίσωπος" ξαναχτυπά! Φτιαγμένος, θαρρείς, από κάποια χαμένη αντι-ύλη του Αισώπου, ο διαβολικός αυτός παραμυθάς του 19ου αιώνα αλέθει ξανά στον συγγραφικό του μύλο τον θάνατο και την εκδίκηση, την απληστία και τη ματαιοδοξία, την αφέλεια και την πίστη, και μας παραδίδει ένα αιρετικό ανάγνωσμα γεμάτο καταραμένα διδάγματα για τις ανθρώπινες αδυναμίες και τα θανάσιμα αμαρτήματα. Από τους "Μύθους του Ζαμπρί" (1874) στις "Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία" (2006) Μεταξύ 1872 και 1875 ο Άμπροουζ Μπηρς ζει στο Λονδίνο και εργάζεται στην εβδομαδιαία περιοδική επιθεώ...

Ο David Sedaris παίζει στο χιόνι με τις αδελφές του. Πηγαίνει διακοπές με την οικογένειά του. Πιάνει δουλειά πουλώντας αναψυκτικά. Παρευρίσκεται στον γάμο του αδελφού του. Ψάχνει για καινούργιο σπίτι. Δίνει οδηγίες σε έναν ταξιδιώτη που έχει χαθεί. Ακούγονται όλα εντελώς φυσιολογικά, έτσι δεν είναι; Κι όμως, με τις 22 απολαυστικές αυτοβιογραφικές ιστορίες του βιβλίου, "Μια σχεδόν φυσιολογική οικογένεια", ο David Sedaris ανασηκώνει την άκρη της καθημερικής ζωής αποκαλύπτοντας τον παραλογισμό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Ο κόσμος του είναι γεμάτος αόριστες επιθυμίες...

O Τρούμαν Καπότε -μαζί με τον Χέμινγουεϊ σίγουρα ο πιο πολυσυζητημένος Αμερικανός συγγραφέας του 20ού αιώνα- είναι γνωστός κυρίως για το μυθιστόρημά του "Εν ψυχρώ" και για τη νουβέλα του "Πρόγευμα στο Τίφφανυς". Eπίσης, στη φήμη του, συνέβαλε η φρενήρης ζωή του, σημαδεμένη από δύσκολα παιδικά χρόνια. Εκτός όμως από πολύκροτος μυθιστοριογράφος, υπήρξε και σπουδαίος συγγραφέας διηγημάτων, που εδώ συγκεντρώνονται όλα για πρώτη φορά. O λόγος του, πυκνός και περιγραφικός, υπηρετεί ιστορίες άλλοτε εφιαλτικές, γραμμένες με τη "λογική" ενός ονείρου ("Μίριαμ", "Ένα δέντρο από νύχτα"...

Βετεράνος, πλέον, χιλίων πολέμων, ο Κόναν πρόκειται να αντιμετωπίσει με την πείρα, αλλά και την αδάμαστη αποφασιστικότητά του, τους νέους κινδύνους που παραμονεύουν στο δρόμο του. Στα μακρινά δάση της Δύσης θα συγκρουστεί με άγριους ιθαγενείς, πειρατές, κουρσάρους και τον τρομερό Μαύρο Άγνωστο. Ως βασιλιάς της Ακουιλονίας, θα πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους επίδοξους δολοφόνους του, αλλά και τον αποτρόπαιο δαίμονα που ο μάγος Θοθ-Αμόν στέλνει στο παλάτι του. Τέλος, ως μοναδικός επιζών του κατεστραμμένου στρατού του, θα πρέπει να δραπετεύσει από τις φριχτές κατακόμβες...

Τα διηγήματα από "Το μυστικό του Brokeback Mountain" εκτυλίσσονται στις ερημιές του Γουαϊόμινγκ. Ένας πικραμένος γέρος σε μια πορεία αναζήτησης της πεισματικά ξεχασμένης νιότης του. Ένας νέος που βλέπει τον κόσμο γύρω του να γκρεμίζεται, μαζί με τα όνειρά του. Παλιοί θρύλοι, οικογενειακά μυστικά. Έρωτες που δε χωράνε στα μέτρα των ανθρώπων. Φιγούρες άλλοτε φαιδρές κι άλλοτε τραγικές, φιγούρες ανυπόφορα μόνες, αντιμέτωπες με την αγριότητα της ψυχής αλλά και της φύσης. Με υλικά την έσωθεν κι έξωθεν ερημιά, η Άννυ Πρου ζωγραφίζει το συγκλονιστικό πορτρέτο ανθρώπων που, ρημαγμέ...

Το βιβλίο συγκεντρώνει τρεις από τις νουβέλες του Λόντον για το μπόξ καθώς και τις δημοσιογραφικές-λογοτεχνικές ανταποκρίσεις του από πυγμαχικούς αγώνες. Η έκδοση συνοδεύεται από φωτογραφίες και βιογραφικά στοιχεία των πυγμάχων που αναφέρονται καθώς και από σχέδια και εικόνες του Ηλία Παπαγιαννόπουλου που φτιάχτηκαν ειδικά για το βιβλίο. Τον Δεκέμβριο του 1908, ο Τζάκ Λόντον βρίσκεται στην Αυστραλία. Ύστερα από μια πραγματική χρεοκοπία, οικονομική, ηθική και σωματική, μπαίνει στις 16 Νοεμβρίου στο νοσοκομείο του Σύντνεϋ, όπου και θα νοσηλευτεί για μια παράξενη και επώδυν...

H ανακάλυψη χρυσού στην Αλάσκα προσείλκυσε χιλιάδες ανθρώπους, που έσπευσαν να βελτιώσουν τη ζωή τους ριψοκινδυνεύοντας στον αφιλόξενο αρκτικό βορρά. Μεταξύ αυτών και ο Τζακ Λόντον, ο οποίος έμεινε εκεί περίπου δύο χρόνια. Επιστρέφοντας πήρε μαζί του πολλές εμπειρίες και διδάγματα που τον ώθησαν να γράψει αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για μια συλλογή από ιστορίες οι οποίες δείχνουν πώς οι ακραίες συνθήκες φανερώνουν τον ενδόμυχο κόσμο του ανθρώπου. Η αλληλεγγύη, η αυτοθυσία, η γενναιότητα από τη μια, και ο εγωκεντρισμός, η ζήλια, η σκληρότητα από την άλλη, έρχονται στο φως με...

Παιχνίδια εξουσίας και άμετρης φιλοδοξίας, σκευωρίες σαν μόνος τρόπος άσκησης της πολιτικής εξουσίας... Όπου το πάθος για εξουσία οδηγείται στα άκρα του -είτε πρόκειται για τον έξαλλο φανατικό Άραβα ηγέτη, είτε για τον ήδη νεκρό, αλλά ενεργό, Σοβιετικό Πρόεδρο, είτε για τον παράφρονα σεξομανή Αμερικανό ομόλογο του. Ενώ αυτοί που προσπαθούν να κινήσουν τα νήματα πίσω τους -από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έως τους Σοβιετικούς αντεργκράουντ προγραμματιστές, και από τους διεθνείς εμπόρους όπλων ως τη σεξουαλικά καταπιεσμένη Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ και τον μαύρο Αντιπρόεδρο-...

-"Θα σας πω", αποκρίθηκε ο αστυνόμος και κάθισε πιο αναπαυτικά στην καρέκλα του, ενώ φυσούσε την πίπα του αργά και συλλογισμένα, "θα σας τα διηγηθώ με λίγα λόγια, αλλά πριν ξεκινήσω την αφήγηση μου, πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι αυτή η υπόθεση απαιτεί την μεγαλύτερη εχεμύθεια. Πιθανότατα, θα έχανα την θέση μου αν μάθαιναν ότι την εμπιστεύτηκα σε οποιονδήποτε". -"Συνέχισε" είπα. -"Ή μη συνεχίζεις" είπε ο Ντυπέν. -"Καλά λοιπόν κάποιος υψηλά ιστάμενος με πληροφόρησε ότι κλάπηκε ένα έγγραφο μεγίστης σημασίας από τα βασιλικά διαμερίσματα. Το πρόσωπο που το έκλεψε, μας είναι...

"Το κάλεσμα του Κθούλου" Δεν είν’ νεκρό εκείνο που αιώνια μπορεί να περιμένει. Μα με το διάβα των παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατος μπορεί να πεθαίνει. "Τα όνειρα του σπιτιού της μάγισσας" Είχε την αίσθηση ότι ήξερε τι έμελλε να επακολουθήσει -ένα τερατώδες ξέσπασμα του βαλπουργιανού ρυθμού, στην κοσμική μουσική του οποίου θα βρίσκονταν συγκεντρωμένες όλες οι αρχέγονες, έσχατες χωροχρονικές δίνες που υπάρχουν πίσω απ’ όλους τους κόσμους της ύλης. "Ο παρείσακτος" Έτσι ζούσα μέσα σ’ ατέλειωτα λυκόφωτα, ονειρευόμουν και καρτερούσα, μόλο που κι εγώ δεν ήξερα τι περίμενα...

"Η σκιά από το χρόνο" Αν τούτη η ιστορία είναι γεγονός, τότε ο άνθρωπος πρέπει να είναι προετοιμασμένος ν’ αποδεχτεί ορισμένα πράγματα στο σύμπαν, καθώς και το δικό του ρόλο στη στροβιλιζόμενη δίνη του χρόνου, πράγματα που και μόνο η σκέψη τους σε παραλύει. "Δροσερός αέρας" O δρ Μουνιόζ δεν περιφρονούσε τα μεσαιωνικά ξόρκια και μαγικά. Πίστευε ότι αυτές οι απόκρυφες και δυσνόητες μέθοδοι περιείχαν ορισμένα σπάνια ψυχολογικά ερεθίσματα που δεν αποκλείεται να μπορούσαν να επηρεάσουν κατά περίεργο τρόπο την ουσία ενός νευρικού συστήματος το οποίο είχε πάψει να μεταδίδει ο...

Περιέχονται έντεκα "ονειρικά διηγήματα" του H. P. Lovecraft: "Η αναζήτηση του Ίρανον", "Η συμφορά που χτύπησε τη Σαρνάθ", "Το παράξενο ψηλό σπίτι στην καταχνιά", "Το άσπρο καράβι", "Οι γάτες της Ούλθαρ", "Οι άλλοι θεοί", "Σελεφαΐς", "Ύπνος", "Πέρα από το τείχος του ύπνου", "Το ασημένιο κλειδί", "Μέσα από τις Πύλες του ασημένιου κλειδιού". "Η αναζήτηση του Ίρανον" Το όνομά μου είναι Ίρανον και η καταγωγή μου είναι από την Αΐρα, μια μακρινή πόλη που τη θυμάμαι πολύ αχνά μόνο, αλλά γυρεύω να την ξαναβρώ. Είμαι τρoβαδούρος τραγουδιών που έμαθα σ’ εκείνη τη μακρινή πόλη, κι...

Περιέχονται τα διηγήματα: "Το πλάσμα που ψιθύριζε στο σκοτάδι", "Η ανώνυμη πόλη" και "Το πράγμα στο κατώφλι". "Το πλάσμα που ψιθύριζε στο σκοτάδι" Μας φαινόταν ολοφάνερο, εξάλλου, ότι υπήρχαν αρχαίες και περίπλοκες συμμαχίες ανάμεσα στα κρυμμένα εξώτερα πλάσματα και σε ορισμένα μέλη της ανθρώπινης φυλής. Το πόσο εκτεταμένες ήταν οι συμμαχίες αυτές και το ποια μπορεί να ήταν η σημερινή τους κατάσταση σε σύγκριση με αρχαιότερες εποχές, δεν υπήρχε τρόπος να το συμπεράνουμε. Ωστόσο, στην καλύτερη περίπτωση, υπήρχε άνετος χώρος για ατέλειωτες φρικώδεις εικασίες. [...] "Το...

Ο Πόε, εκτός από συγγραφέας διηγημάτων τρόμου, επιστημονικής φαντασίας, αστυνομικών ιστοριών, ποιημάτων και δοκιμίων, είναι και αρκετά οξύς σατιρικός συγγραφέας. Η όψη αυτή δεν έχει προσεχθεί όσο θα έπρεπε από τους Έλληνες και ξένους μεταφραστές και κριτικούς ως τώρα, με μοναδική εξαίρεση την οξυδερκή παρατήρηση του Ροΐδη το 1877, όταν τον παρουσίασε στο ελληνικό κοινό. Η λογοτεχνική σκηνή των ΗΠΑ (λογοτέχνες, εκδότες, περιοδικά, φιλόσοφοι, λογοτεχνικοί σύλλογοι και ομάδες) και η δυτική εν γένει λογιοσύνη αποτελούν το στόχο των ανθολογούμενων διηγημάτων. Παρ' όλη τη μεγ...

Ο κόμης είπε πως λυπόταν που δε μπορούσε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, να θυμηθεί τις διαστάσεις που είχε ένα πολύ σπουδαίο κτίριο στην πόλη Αζνάη, που τα θεμέλιά του βρισκόντουσαν στη νύχτα του Χρόνου, μα που τα ερείπιά του έμεναν ακόμα όρθια, την εποχή της ταφής του, σε μια μεγάλη έρημο, δυτικά της Θήβας. Θυμόταν όμως (μια και μιλούσαν για εισόδους) την είσοδο που είχε ένα απ' τα ασήμαντα ανάκτορα σε κάποιο προάστιο που λεγόταν Καρνάκ. Είχε εκατόν σαράντα κολόνες, σαρανταεφτά πόδια περιφέρεια η καθεμιά και εικοσιπέντε πόδια απόσταση η μια από την άλλη. Για να φτάσεις σ' αυτή...

Τα τρία διηγήματα που παρουσιάζονται εδώ τα συνδέουν τρία πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά. Πρώτα πρώτα είναι γραμμένα από τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Συνεπώς, η αξία τους έχει σφραγιστεί από το όνομα ενός μεγάλου της λογοτεχνίας. Έπειτα, αποτελούν τα πρώτα δείγματα ενός λογοτεχνικού είδους, που συνηθίσαμε να το ονομάζουμε Αστυνομική Ιστορία και οι ειδικοί μελετητές το θεωρούν υποκατηγορία της Πεζογραφίας Μυστηρίου (Mystery Fiction). Συνεπώς, εκτός από τη μεγάλη λογοτεχνική αξία τους, έχουν και μνημειακό χαρακτήρα. Τέλος, και στα τρία βασικός ήρωας είναι ο ερευνητής εγκληματικών εν...

Στα δώδεκα διηγήματα αυτής της συλλογής, ο Τζων Απντάικ επισκέπτεται για μία ακόμα φορά πολλούς από τους γνώριμους τόπους των μυθιστορημάτων του: την κωμόπολη του Όλινγκερ, που αποτελεί το τελειότερο σκηνικό για μια ιστορία εφηβείας, την επαρχιακή Νέα Αγγλία της ενήλικης συντροφικότητας και της σεξουαλικής σκανταλιάς, τη Νέα Υόρκη των καλλιτεχνικών φιλοδοξιών και της απρόσιτης αίγλης. Κοινός καμβάς που δένει τα διηγήματα, η αγάπη: η ερωτική αγάπη, η πατρική αγάπη, η φιλική αγάπη, η αγάπη για τα ζώα, η αγάπη για τη μουσική, η αγάπη για τον υποτιθέμενο εχθρό. Δίπλα σ' αυτές τ...

"Εμείς που περάσαμε στο Βασίλειο του Τρόμου ελλοχεύουμε στα αιώνια σκοτάδια, αθέατοι ακόμη κι απ’ τον ίδιο τον εαυτό μας, αόρατοι ο ένας για τον άλλον, κι όμως υποχρεωμένοι να κρυβόμαστε λησμονημένοι σε μέρη απόμερα, λαχταρώντας μια κουβέντα με τους αγαπημένους μας, ωστόσο, πάντα βουβοί, τρομάζοντάς τους και τρομάζοντας οι ίδιοι με την παρουσία μας. Κάποτε-κάποτε αυτή η στέρηση αναστέλλεται, ο νόμος καταστρατηγείται. (...) Με την αιώνια δύναμη της αγάπης ή του μίσους, λύνουμε τα μάγια και παρουσιαζόμαστε σε κείνους που θέλουμε να προειδοποιήσουμε, να παρηγορήσουμε ή να τιμω...

Η πλειονότητα όσων είναι εξοικειωμένοι με το συνολικό έργο του Χέμινγουεϊ υποστηρίζουν ότι μόνο στα διηγήματά του άγγιξε την τελειότητα. Ο ίδιος ακολουθούσε αυτό που ονόμαζε "αρχή του παγόβουνου", παραλείποντας λεπτομέρειες που ίδιος γνώριζε καλά, με την πεποίθηση πως ο αναγνώστης θα τις συμπέραινε διαβάζοντας προσεκτικά την επιφανειακή πλοκή. Αυτή η τεχνική του χαρίζει στα διηγήματά του μια σαγηνευτική αίσθηση άρρητου βάθους. Σε πολλά από αυτά, πρωταγωνιστής είναι το μυθιστορηματικό alter ego του Χέμινγουεϊ, ο Νικ Άνταμς, τον οποίο γνωρίζουμε πρώτα ως αγόρι, όταν ζούσε κον...