Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ζοθίκ! Μια μαγική ήπειρος στις εσχατιές του χρόνου... Αμέτρητοι αιώνες έχουν κυλήσει από σήμερα και οι ήπειροι που ξέρουμε έχουν μεταβληθεί με τη σειρά τους σε χαμένες Ατλαντίδες. Κι εκεί, στο ασύλληπτα μακρινό μέλλον, ο κόσμος έχει αλλάξει μορφή, έχοντας πλαστεί, θα έλεγε κανείς, από τα όνειρα των μυριάδων γενιών που προηγήθηκαν. Ναι, η Ζοθίκ είναι μια φαντασμαγορία, πλασμένη με το ανάριο υλικό του ονείρου, αλλά και του εφιάλτη. Μυστηριακή, φωτισμένη από το αποκαΐδι του ήλιου, είναι η χώρα του "Ένα δισεκατομμύριο και μια νύχτες", όπου το εξωτικό και το μαγικό είναι η καθη...

Ο ήρωας των ιστοριών είναι κάποιος υπάλληλος ενός «ψηλού, παχουλού, εβδομηντάρη, με άσπρο μουστάκι, με πρόσωπο παππού, ήρεμα γαλανά μάτια... και μία έκφραση ψυχρή σαν του δήμιου. Πενήντα χρόνια ανθρωποκυνηγητού, του είχνα αφαιρέσει κάθε ίχνος συναισθήματος... Μεταξύ μας τον φωνάζαμε Πόντιο Πιλάτο, γιατί χαμογελούσε ευγενικά κάθε φορά που μας έστελνε να σκοτωθούμε σε επικίνδυνες υποθέσεις". Και όπως σε πολλά από τα έργα του Χάμμετ, έτσι κι εδώ οι αντίπαλοι του ήρωα είναι κάποιος Έλληνας και ένας Κινέζος. Ο Έλληνας που είναι το συνώνυμο της απάτης και του τεχνάσματος. Και ο...

Ένα από καλύτερα κλασικά μυθιστορήματα της ηρωικής φαντασίας από το δημιουργό του "Κόναν του Βάρβαρου", το μοναδικό Ρ. Χάουαρντ. "Με τη φλογερή φαντασία του Χάουαρντ, την επιδέξια πλοκή, το υπνωτικό στιλ γραψίματος, την ακάθεκτα ορμητική αφήγηση και το πάθος με το οποίο δίνει τον εαυτό του στους ήρωές του, ακόμη και τα πιο απλά διηγήματά του είναι απόλαυση να τα διαβάζει κανείς."

"Ο αναγνώστης, διαβάζοντας τα διηγήματα του Ρόμπερτ Χάουαρντ, δε διαβάζει λέξεις, αλλά πέφτει μέσα από τις λέξεις στην αληθινή εμπειρία της ιστορίας... Κάνει τα γραφτά του να φαίνονται εύκολα, σαν ο καθένας να μπορούσε να τα γράψει. Αλλά ταυτόχρονα οι σκηνές και η δράση που μας εμπλέκει είναι τόσο αξέχαστα λαμπερές και έντονα ανάγλυφες που αποτυπώνονται στο μάτι του νου μας την ίδια στιγμή που τις διαβάζουμε στη σελίδα, σαν μια εικόνα που μια απροσδόκητη αστραπή την κάνει ν’ αποκαλυφθεί ξαφνικά μέσα από το απόλυτο σκοτάδι." Η συλλογή περιέχει τα διηγήματα: "Κροτάλισμα απ...

"Το κλεμμένο γράμμα" είναι μια εκτενής μεταφορά ή αλληγορία που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα ή αξία των εμβαθύνσεων και βυθομετρήσεων και προτείνει την προφάνεια και την ανάγνωση της προφάνειας. Ως εκ τούτου συνιστά καθεαυτό εγκυρότατη ανασκευή κάθε ψυχολογίας του βάθους και, κατά συνέπεια, οποιασδήποτε ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Προκαταθέτει έτσι τις αντιρρήσεις του για τις μελλοντικές ψυχαναλυτικές αναγνώσεις του, απορρίπτοντας την εγκυρότητα των βασικών τους όρων και τη δραστικότητα των μεθόδων τους.

Δροσίζουν η μια την άλλη με υγρές πετσέτες. Στέκονται γυμνές μπροστρά σ' ένα γυάλινο τοίχο και κοιτάζουν το Λος 'Αντζελες. Μικρά κομμάτια της πόλης αναβοσβήνουν καθώς φώτα προσπερνούν άλλα φώτα. Παραπονιούνται για το πόσο σύντομη είναι η νύχτα. Κοιτάζουν και ξανακοιτάζουν, μ' έναν ενθουσιασμό χωρίς κέφι, τα μικρά "δεν ξέρω" όλων των ανθρώπινων σχέσεων που σκεπάζουν το δρόμο. Πηγαίνουν μαζί ως το λεξικό της Οξφόρδης για να ψάξουν το λήμμα "αρέσω". Αγκαλιάζονται. Η Τζούλι είναι ολόλευκη, τα μαλλιά της είναι κομμένα σαν καρφάκια. Το σκοτάδι είναι διάστικτο από μικρά κομμάτια...

Οι μάρτυρες συμφώνησαν για τη βαριά φωνή, όλοι είχαν την ίδια γνώμη, αλλά όσον αφορά την οξεία φωνή, το παράξενο είναι, όχι το γεγονός ότι διαφωνήσανε, αλλά ότι ενώ ένας Ιταλός, ένας Άγγλος, ένας Ολλανδός κι ένας Γάλλος προσπάθησαν να την περιγράψουν, ο καθένας την θεώρησε για φωνή αλλοδαπού. Ο καθένας ήταν σίγουρος ότι δεν ήταν φωνή συμπατριώτη του. Αλλά ο καθένας την παρομοίαζε με τη φωνή ενός αλλοδαπού, οποιασδήποτε εθνικότητας, που δεν ξέρει τη γλώσσα του. Ο Γάλλος τη θαρρούσε φωνή Ισπανού, και αν γνώριζε ισπανικά θα ξεχώριζε και μερικές λέξεις. Ο Γερμανός επιμένει ότι...

Ο Ίκαμποντ Κρέιν είναι ένας γιάνκης τυχοδιώκτης δάσκαλος με πουριτανικές προκαταλήψεις, αχαλίνωτη φαντασία και παιδαριώδη συμπεριφορά. Είναι σύντροφος στα παιχνίδια των μεγαλύτερων μαθητών του, φοβάται τον ίδιο του τον ίσκιο και αρέσκεται να ακούει και να αφηγείται ιστορίες για όντα εξωπραγματικά. Η τύχη του τον φέρνει στην Κοιμισμένη Κοιλάδα όπου "σαν όνειρο και νύστα πλανάται η επιρροή που διαποτίζει την ατμόσφαιρα". Μια ατμόσφαιρα στοιχειωμένη από θρύλους για φαντάσματα και ξωτικά. Φυσικά ο Ίκαμποντ δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος, καθώς οι σκιές που τον κυνηγούν...