Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιπποκράτης έχει χαρακτηριστεί ως "ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής" και έχει αναγνωριστεί ως ο πρώτος που θεμελίωσε την ιατρική ως επιστήμη και προσπάθησε να τη διαχωρίσει από τη θρησκεία, να την απαλλάξει από μεταφυσικά στοιχεία, προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Η ασθένεια δεν ήταν πια μια τιμωρία που επέφεραν οι θεοί αλλά συνδέθηκε με περιβαλλοντικούς παράγοντες, με τη διατροφή και τον τρόπο ζωής. Οι "Αφορισμοί", το πιο γνωστό από όλα τα ιπποκρατικά έργα, θεωρείται ότι συντάχθηκε από τον Ιπποκράτη σε μεγάλη πια ηλικία, αντλεί από την ανεξάντλητη εμπειρία του, βασίζετ...

Πανομοιότυπη αναπαραγωγή της πρώτης πλήρους έκδοσης των κειμένων του μεγάλου ιατρού της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας Γαληνού, που εκδόθηκε στη Βενετία, στο περίφημο τυπογραφείο του Άλδου Μανούτιου, από τον πεθερό του Ανδρέα Ασουλάνο, το 1525. Η έκδοση είναι αφιερωμένη από τον τυπογράφο στον πάπα της Ρώμης Κλήμεντα VII. Το μνημειώδες αυτό έργο αποτέλεσε επί αιώνες το βασικότερο ιατρικό σύγγραμμα, στο οποίο στηρίχθηκε η νεότερη ιατρική επιστήμη και που ακόμη αποτελεί αντικείμενο έρευνας.

Η βελτίωση του ανθρώπινου είδους συνδέθηκε στενά με τη διατροφή του. Αναφέρεται ότι από τα χρόνια της προϊστορίας η αύξηση του ύψους και της διάρκειας ζωής συνδυάστηκαν με την πλουσιότερη διατροφή. Υποστηρίζεται επίσης ότι η κρεοφαγία και η μαγειρική συντέλεσαν τόσο στην κοινωνική οργάνωση, όσο και στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται τα στοιχεία που περιγράφουν τη διατροφή κατά τους ομηρικούς χρόνους, τις σχετικές γνώσεις της προϊπποκρατικής ιατρικής, τα περί διαίτης βιβλία του Ιπποκράτη και των διαδόχων του, τα περί τροφής βιβλία του Γαληνού και των...

Μελέτη του ιατρικού-φαρμακολογικού υλικού, το οποίο προερχόταν κυρίως από το φυτικό και ζωικό βασίλειο και από τα ορυκτά μεταλλεύματα.

Όρκος: Η ηθική του ιατρικού επαγγέλματος. Οι ηθικές αντιλήψεις της ιπποκρατικής σχολής. Νόμος Προϋποθέσεις και μέθοδος για την εκμάθηση της ιατρικής. Περί αρχαίης ιητρικής: Εγκώμιο της αρχαίας ιατρικής σε αντίθεση προς τα νεότερα συστήματα. Κριτική της άποψης ότι όλες οι αρρώστιες έχουν μία και μοναδική αιτία. Περί ιητρού: Δεοντολογικές παρατηρήσεις για την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του γιατρού όπως και για την άσκηση του λειτουργήματός του. Περί τέχνης: Η υπόσταση της ιατρικής τέχνης. Περιεχόμενο, αντικείμενο και σκοπός της. Περί ευσχημοσύνης: Ο γιατρός που ασκεί το...

Περί των ιδίων βιβλίων: Ο Γαληνός προσπαθεί να καταγράψει και να κατατάξει ο ίδιος τα έργα του. Περί της τάξεως των ιδίων βιβλίων προς Ευγενιανόν: Ο ίδιος σκοπός όπως στο προηγούμενο σύγγραμμα. Η ενότητα των έργων του Γαληνού και η σταδιακή εξέλιξη του συστήματός του. Των Ιπποκράτους γλωσσών εξήγησις: Ερμηνεία όρων της ιπποκρατικής ιατρικής.

Ο Ορειβάσιος υπήρξε ο σημαντικότερος γιατρός του 4ου αι. μ.Χ., φίλος και προσωπικός γιατρός του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Γεννήθηκε περί το 325 στην Πέργαμο και σπούδασε ιατρική στην Αλεξάνδρεια. Από νωρίς διακρίθηκε για τις γνώσεις του και το 355 διορίστηκε προσωπικός γιατρός του καίσαρα, τότε, Ιουλιανού. Έκτοτε ακολούθησε τον Ιουλιανό σε όλες τις εκστρατείες του και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ανάρρησή του στον βυζαντινό θρόνο το 361, καθώς και στην προσπάθειά του για αναβίωση της αρχαίας ελληνικής εθνικής παιδείας και θρησκείας. Μετά τον θάνατο του Ιουλιανού το 363, εξορί...

Περί επικυήσεως: Η (δεύτερη) σύλληψη από την έγκυο γυναίκα κατά τις πρώτες εβδομάδες της κύησης. Περί εγκατατομής εμβρύου Θέματα μαιευτικής και εμβρυολογίας. Η εξαγωγή του εμβρύου. Περί επταμήνου. Περί οκταμήνου. Το σημείο ολοκλήρωσης της εγκυμοσύνης και της οριστικής διαμόρφωσης του εμβρύου. Σύγκριση των συνθηκών του εμβρύου και του νεογέννητου. Περί οδοντοφυΐης. Η οδοντοφυΐα, ο θηλασμός και ο απογαλακτισμός των βρεφών. Οι εξελκώσεις των αμυγδαλών, της σταφυλής και του λαιμού. Περί εβδομάδων Ο αριθμός επτά και η κοσμολογική σημασία του. Μελέτη σοβαρών νοσημάτων.

Βιβλία Α΄-Γ΄: Η εξέταση της χρήσης, της ιδιαίτερης λειτουργίας και της προσφοράς των διαφόρων τμημάτων που συναπαρτίζουν τα όργανα του ανθρώπινου σώματος. Η κατασκευή του άκρου χεριού· ο καρπός, ο πήχης και ο βραχίονας· η κατασκευή των κάτω άκρων.

Περί των εν κεφαλή τρωμάτων: Το κρανίο και τα κρανιακά τραύματα. Η αντιμετώπισή τους. Κατ' ιητρείον: Οι τρόποι με τους οποίους ο γιατρός μπορεί να διαγνώσει την πάθηση του ασθενούς που εξετάζει. Περί αγμών: Σχετικά με τα κατάγματα και τα εξαρθρήματα. Περιγραφή, συμπτώματα, θεραπεία. Περί ελκών: Οδηγίες για τη θεραπεία των τραυμάτων. Περί αιμορροΐδων: Δημιουργία των αιμορροΐδων και θεραπεία τους με καυτηρίαση, εκτομή ή φάρμακα. Περί συρίγγων: Τα συρίγγια της έδρας και η θεραπεία τους.

Βιβλία Δ΄, Ε΄: Τα όργανα και τα μέρη του πεπτικού συστήματος, που συμμετέχουν στη θρέψη του οργανισμού. Το ήπαρ, το πάγκρεας και το ουροποιητικό σύστημα.

Περί άρθρων: Περιπτώσεις εξαρθρημάτων και καταγμάτων. Έργο πλούσιο σε πληροφορίες για την αρχαία ελληνική χειρουργική. Μοχλικός: Η ανάταξη εξαρθρωμένων μελών με τη βοήθεια μοχλών. Επιτομή γνώσεων της ιπποκρατικής ορθοπεδικής.

Βιβλία ΣΤ΄, Ζ΄: Περιγραφή των μερών του θώρακα. Η καρδιά και οι πνεύμονες. Η παραγωγή της φωνής.

Περί επιδημιών Ε΄-Ζ΄: Λεπτομερής αναφορά σε συγκεκριμένες ιατρικές περιπτώσεις. Πλήθος παρατηρήσεων σχετικά με την υγιεινή, την άσκηση και την παθολογία. Ιστορικά ασθενειών.

Μέρη της κεφαλής και του προσώπου. Η άρθρωση του κεφαλιού με τη σπονδυλική στήλη. Εξέταση της σπονδυλικής στήλης. Οι σπόνδυλοι. Η ωμοπλάτη.

Περί νούσων Α΄-Δ΄. Παροχή γενικών οδηγιών προς τους γιατρούς για τις συνθήκες θεραπείας των ασθενειών. Παράγοντες της έκβασης των νόσων. Περιπτωσιολογική αναφορά. Ταξινόμηση των ασθενειών. Προτεινόμενες θεραπείες. Ειδικές περιπτώσεις: Ασθένειες του εγκεφάλου, λήθαργοι, κεφαλαλγίες, παθήσεις του αναπνευστικού. Γενικές αναφορές φυσιολογίας και παθολογίας. Οι χυμοί του σώματος. Ο πυρετός.

Τα γεννητικά όργανα. Δημιουργία και απέκκριση του σπέρματος. Αιδοίο και πέος. Το έμβρυο. Νεύρα, αρτηρίες και φλέβες. Πώς ενεργούν και σε τι χρησιμεύουν τα μέρη του σώματος.