Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο κύριος λόγος της αναδημοσίευσης αυτού του δοκιμίου, που γράφτηκε στην αρχική του μορφή στην καθαρεύουσα το 1941, είναι η τεράστια κοινωνική σημασία του για τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία. Εκ πρώτης όψεως ο αναγνώστης προβληματίζεται με τη θεματολογία και το νόημα αυτής της μελέτης και με την κατηγορία των ανθρώπων με την οποία καταπιάνεται. Ο-πωσδήποτε ο συγγραφέας με τον όρο "βλάκες" δεν εννοεί τους διανοητικώς αναπήρους ή καθυστερημένους, οι οποίοι εμπίπτουν άμεσα ή έμμεσα στο χώρο της ιατρικής, της ψυχιατρικής και της νομικής επιστήμης. Για τον Λεμπέση η βλακεία (μωρ...

Το εμβληματικό κείμενο του "ευφυούς" Έλληνα διανοητή, κοινωνιολόγου, δημοσιογράφου, συγγραφέα και ποιητή Ευάγγελου Λεμπέση, γραμμένο μέσα στην Κατοχή (1941), έρχεται στις μέρες μας να υψώσει ισχυρή ασπίδα στη χυδαιότητα, την αναξιοκρατία και τα κοινωνικά συστήματα που ποδοπατούν την ανθρώπινη ζωή. Το κείμενο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και συζητήσεις στον τύπο της εποχής, αλλά και αργότερα. Αφιερώνεται από το συγγραφέα "εις τους δυναστευομένους από τους βλάκες, δηλ. στους ευφυείς!" Το βιβλίο γράφτηκε στην Καθαρεύουσα, αλλά εδώ δημοσιεύεται παράλληλα και η απόδοση του...

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 1941: ... Δια να γράψη κανείς επομένως τοιαύτην μελέτην εχρειάζετο μέγα θάρρος και ήτο αδύνατον να επιτύχη αν δεν ήτο πρώτης γραμμής... (Δ. ΝΙΤΣΟΣ) ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ, 1941: Εμείς οι βλάκες ανανεώνουμε τον κόσμο και βοηθάμε την πρόοδό του. Γιατί η πρόοδος είναι κίνηση - δεν είναι καρέκλα... (Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ) ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ, 1941: ... Αφού ο βλάκας βρίσκεται στα πρόσω κι ο έξυπνος στα μετόπισθεν... τότε μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι! (Π. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ) ΠΡΩΙΑ, 1941: Οι βλάκες είναι οι πραγματικά ευφυείς και οι λεγόμενοι "ευφυείς" είναι οι πραγματικά βλάκες....

Το Δεκέμβρη του 2008 βρέθηκα τυχαία στην Αθήνα και έγινα μάρτυρας στα γεγονότα που ακολούθησαν τη μεγάλη εξέγερση των μαθητών. Το γεγονός της δολοφονίας δεκαπεντάχρονου Αξέξανδρου Γρηγορόπουλου με συγκλόνισε και το ότι συμμετείχα στη μεγάλη διαδήλωση αμέσως μετά, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την ιδέα ενός καλύτερου κόσμου, ακόμη και σε μέρες όπως αυτές που διανύουμε, μέρες ανασυγκρότησης και ανατροφοδότησης ενός πανανθρώπινου οράματος, δίχως το οποίο το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι διεκδικήσεις αυτές σηματοδοτούν ένα νέο ξεκίν...

Άπασα η ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής προαγγέλεται ως μία απέραντη συσσώρευση θεαμάτων. Ό,τι υπήρξε άμεσο βίωμα έχει απομακρυνθεί σε μία αναπαράσταση. Οι εικόνες που αποσπάσθηκαν από κάθε όψη της ζωής, συγχωνεύονται σε μια κοινή πορεία όπου η ενότης αυτής της ζωής δεν είναι δυνατόν πλέον να αποκατασταθεί. Η αποσπασματικά θεωρημένη πραγματικότης εκτυλίσσεται εντός της ιδίας της, της γενικής ενότητος ως ένας κεχωρισμένος ψευδόκοσμος, αντικείμενο της μοναδικής παρατήρησης. Η εξειδίκευση των εικόνων του κόσμου επανευρίσκεται, ολοκλη...

Στην "Κοινωνία του θεάματος"- που κυκλοφόρησε το 1967-, ο Guy Debord εκθέτει συνεκτικά τους τρόπους λειτουργίας της σύγχρονης κοινωνίας όπως διαμορφώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και γιγαντώνεται, παροξυσμικά και παρανοϊκά, έως τις μέρες μας. Μισό αιώνα μετά την πρώτη του έκδοση, αυτό το μοναδικό βιβλίο παραμένει δυναμικά επίκαιρο. Γράφει ο Debord: "Το θέαμα δεν μπορεί να εννοηθεί ως κατάχρηση ενός κόσμους της όρασης, ως το προιόν των τεχνικών μαζικής διάχυσης εικόνων. Είναι μάλλον μια Weltanschauung [κοσμοθεώρηση] που έγινε πραγματική, που εκφράστηκε υλικά. Είνα...

Ως αλλοτρίωση (Alienation, entfrembung ή entausserung), λοιπόν εννοούμε την διάβρωση (από την απλή αλλοίωση και παραμόρφωση ως την πλήρη καταστροφή) κάθε μορφής ζωής και κυρίως του προσώπου και της κοινωνικής ομάδας, έτσι ώστε να αλλοιώνεται η να ματαιώνεται η κατά φύση ανάπτυξή τους. Όσοι κάνουν λόγο για αλλοτρίωση, σε οποιαδήποτε σχολή και αν ανήκουν και με οποιοδήποτε πρίσμα κι αν εξετάζουν το φαινόμενο αυτό, προϋποθέτουν απαραίτητα μία κατά φύση σχέση και μια κατά φύση ανάπτυξη. Δεν μπορούμε δηλαδή να κάνουμε λόγο για αλλοτρίωση, αν δεν δεχτούμε τρία πράγματα: 1) μια υπ...

"Μακάριοι οι ημιμαθείς ότι αυτοί αμοιφθήσονται μετά επαίνων και τιμών. Μακάριοι οι ξερολαρείς ότι αυτοί ζητηθήσονται και προσληφθήσονται εις την βασιλείαν των πολυ-εθνικών". Δεν πρόκειται για ειρωνική ή κακεντρεχή παρατήρηση του Χρήστου Δασκαλάκη. Στην μελέτη αυτή η ημιμάθεια δεν αντιμετωπίζεται σαν πρόβλημα αλλά σαν μια παγκοσμίως αποδεκτή κατάσταση στην οποία όλοι πρέπει να προσαρμοστούν το ταχύτερο δυνατό. Διότι πλησιάζει γοργά η στιγμή που όσοι δεν είναι αποδεδειγμένα ξερόλες θα χαρακτηρίζονται απροσάρμοστοι και θα αφοδεύονται από το υγιές σώμα των ημιμαθών. Ήδη το πα...

Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος "νεαρός γέρος" Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ένα τέταρτο πρόσωπο λαμβάνει μέρος σε όλη αυτή την πλούσια συζήτηση: ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσα από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο αναζητά το δρόμο του για το σοσιαλισμό, την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο το θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο κα...

Τα περισσότερα από τα τριάντα οκτώ κείμενα του γαλλόφωνου ποιητή και δοκιμιογράφου Δημήτρη Τ. Άναλι, που περιλαμβάνονται στην έκδοση, συντάχθηκαν κατευθείαν στα ελληνικά και δημοσιεύτηκαν ως επιφυλλίδες στον αθηναϊκό Τύπο τη διετία 2003-2005. Ακόμη κι αν ορισμένα από αυτά έχασαν τον επίκαιρο χαρακτήρα τους από την εποχή της πρώτης δημοσίευσής τους, ακόμη κι αν μερικά πρόλαβε, εν τω μεταξύ, το κύμα της διεθνούς Ιστορίας να τα ανατρέψει ή να τα διαψεύσει, στη συντριπτική πλειοψηφία τους παραμένουν λίαν επίκαιρα ή αποβαίνουν προφητικά, ικανά να διαφωτίσουν με γνωστική επά...

Η ουσιαστική, εποικοδομητική και ειλικρινής επικοινωνία αρχίζει από την φυσιολογική σχέσι μητέρας - παιδιού.... Αρχίζει από την εσωτερική, την υπαρξιακή επικοινωνία... εις τους νευρωτικούς ενήλικες η ειλικρινής επικοινωνία αρχίζει με την "κάθαρσι των παθημάτων". Ο "πολιτισμός" μας έχει φθάσει στα όριά του. Ο τεχνολογικός πολιτισμός βοήθησε στην αύξησι του προσδόκιμου της ζωής μας... Όμως σήμερα έχει ξεπεράσει κάθε μέτρο... κάθε όριο... Δεν μπορεί... Δεν είναι φυσικό (εκ των φυσικών νόμων του σύμπαντος!! "Θερμοδυναμικό Ισοδύναμο"...), να μπορή να σταθή ο τεχνολογικός "πολ...

Το βιβλιαράκι αυτό δεν έχει σκοπό να αναλύσει τις απατηλές προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά να σας θυμίσει τι μεσολάβησε και πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, γιατί είναι καλό και υγιεινό, να θυμόμαστε το παρελθόν και να γνωρίσουμε τα αίτια που βρίσκονται στην καρδιά του κάθε προβλήματος. Και το πρόβλημά μας σίγουρα, είναι μεγάλο και δυσβάστακτο. Είναι τόσο άδικο και αχάριστο για τον Ελληνικό λαό, που στην πλειοψηφία του, δουλεύει μέρα νύχτα σκληρά για να τα βγάλει πέρα (και δουλεύει τίμια, χωρίς λαδιές και λαμογιές) να ξυπνάει ένα πρωί του Οκτώβρη 2010 και να μαθαίνει, ότι με...

Ο Πέτρος Τατσόπουλος επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα δίχως να υπολογίζει το κόστος ή την ενόχληση. Με κείμενα της περιόδου 2017-2019, όπου συνδυάζονται θραύσματα από τις προσωπικές του αναμνήσεις που δεν στερούνται αυτοσαρκασμού με εντυπώσεις από διαβάσματα, ακούσματα και θεάματα, ανασυνθέτει το ομαδικό πορτρέτο μιας κοινωνίας με παθογένειες πολύ βαθύτερες από τις επικαιρικές ή τις επιφανειακά κομματικές και φέρνει στο φως σκελετούς από την ντουλάπα. Με την αιχμηρή του ματιά και με απροσδόκητους συνειρμούς, αποπειράται ν’ αναπροσδιορίσει τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρο...

Ο Πέτρος Τατσόπουλος επιχειρεί να ανακατέψει την τράπουλα δίχως να υπολογίζει το κόστος ή την ενόχληση. Με κείμενα της περιόδου 2017-2019, όπου συνδυάζονται θραύσματα από τις προσωπικές του αναμνήσεις που δεν στερούνται αυτοσαρκασμού με εντυπώσεις από διαβάσματα, ακούσματα και θεάματα, ανασυνθέτει το ομαδικό πορτρέτο μιας κοινωνίας με παθογένειες πολύ βαθύτερες από τις επικαιρικές ή τις επιφανειακά κομματικές και φέρνει στο φως σκελετούς από την ντουλάπα. Με την αιχμηρή του ματιά και με απροσδόκητους συνειρμούς, αποπειράται ν’ αναπροσδιορίσει τη θέση της Ελλάδας στον σύγχρο...