Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Δεκέμβρη του 2008 βρέθηκα τυχαία στην Αθήνα και έγινα μάρτυρας στα γεγονότα που ακολούθησαν τη μεγάλη εξέγερση των μαθητών. Το γεγονός της δολοφονίας δεκαπεντάχρονου Αξέξανδρου Γρηγορόπουλου με συγκλόνισε και το ότι συμμετείχα στη μεγάλη διαδήλωση αμέσως μετά, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την ιδέα ενός καλύτερου κόσμου, ακόμη και σε μέρες όπως αυτές που διανύουμε, μέρες ανασυγκρότησης και ανατροφοδότησης ενός πανανθρώπινου οράματος, δίχως το οποίο το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι διεκδικήσεις αυτές σηματοδοτούν ένα νέο ξεκίν...

Ένας χρόνος μετά. Η συλλογική μνήμη έμεινε να θυμάται τις καταστροφές και τις οδομαχίες. Ενδεχομένως να μην άκουσε ποτέ για έναν κόσμο ο οποίος τον Δεκέμβρη του 2008 ονειρευόταν. Έναν κόσμο που έζησε μέσα στα κείμενα και στις προκηρύξεις που μοιράζονταν σε πορείες και καταλήψεις. Στα πεταμένα φέιγ βολάν και στα έκτακτα έντυπα δρόμου που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι. Ένα κόσμο που αποτυπώθηκε στους τοίχους της πόλης με ζωγραφιές, γκραφίτι, αφίσες, αυτοκόλλητα και συνθήματα. Πότε με ύφος καταγγελτικό πότε με ονειροπόλο, ο κόσμος αυτός υπήρξε. Ανησύχησε. Ο δημοσιογράφος Α...

Ως αλλοτρίωση (Alienation, entfrembung ή entausserung), λοιπόν εννοούμε την διάβρωση (από την απλή αλλοίωση και παραμόρφωση ως την πλήρη καταστροφή) κάθε μορφής ζωής και κυρίως του προσώπου και της κοινωνικής ομάδας, έτσι ώστε να αλλοιώνεται η να ματαιώνεται η κατά φύση ανάπτυξή τους. Όσοι κάνουν λόγο για αλλοτρίωση, σε οποιαδήποτε σχολή και αν ανήκουν και με οποιοδήποτε πρίσμα κι αν εξετάζουν το φαινόμενο αυτό, προϋποθέτουν απαραίτητα μία κατά φύση σχέση και μια κατά φύση ανάπτυξη. Δεν μπορούμε δηλαδή να κάνουμε λόγο για αλλοτρίωση, αν δεν δεχτούμε τρία πράγματα: 1) μια υπ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Ο Μάης που ξάφνιασε τον κόσμο - Η παγκόσμια έκρηξη Γαλλία - Ecole de Beaux Arts: Το ευρηματικό εργαστήριο της εξέγερσης - Η θυμωμένη ποίηση των δρόμων - Το χρονικό της εξέγερσης - Καρολίν Ντε Μπεντέρν, "Κερδίσαμε πολιτιστικά, αλλά ευτυχώς χάσαμε πολιτικά" - Ανρί Βεμπέρ, "Οι σχέσεις εξουσίας άλλαξαν" - Μπρις Λαλόντ, "Είμαι φιλελεύθερος όσο πριν από 40 χρόνια" - Κώστας Γαβράς, "Το τέλος του πατερναλισμού των πολιτικών" - Βασίλης Αλεξάκης, "Μια δημοκρατία που λειτουργούσε όπως στην αρχαία Αθήνα" - Βασίλης Βασιλικός, "Άφησα το σημάδι μο...

Δύο σπουδαίοι συγγραφείς, που δεν απεμπόλησαν τις αρχές τους, σαράντα χρόνια μετά σχολιάζουν τις εξεγέρσεις του Μαΐου-Οκτωβρίου 1968 που συγκλόνισαν τον κόσμον όλο και τις οποίες έλαβαν ενεργό μέρος.

Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο στα σαράντα χρόνια από το Μάη του '68. Σαράντα χρόνια μετά, εκείνη η επαναστατική έκρηξη είναι ξανά στην επικαιρότητα. Γιατί ο καπιταλισμός σήμερα βρίσκεται πιο βαθιά μέσα στην κρίση απ' ό,τι πριν 40 χρόνια. Και γιατί ο Μάης δεν ήταν μόνο ένα φοιτητικό ξέσπασμα, ούτε ένα κίνημα της "διανόησης", περιορισμένο στη Γαλλία εκείνης της εποχής. Ήταν η επιστροφή της εργατικής τάξης και των επαναστατικών ιδεών στο προσκήνιο σε διεθνή κλίμακα. Αυτή η διαδικασία που ξεκίνησε τότε, πέρασε πολλές στροφές και γυρίσματα, αλλά σήμερα βρίσκεται ξανά στη...

Περιέχονται οι ενότητες: Τι απέμεινε από το Μάη; - Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, "Forget 68" Συνεντεύξεις - Αντρέ Γκλικσμάν-Ραφαέλ Γκλικσμάν, "Η πιο όμορφη συνέχεια του Μάη είναι ο Μπερνάρ Κουσνέρ στη Μπιάφρα" - Τόνι Τζουντ, "Ο Μάης, μια στιγμή πολιτιστικής και πολιτικής έξαψης" - Αλαίν Τουρέν, "Ο Μάης μας διαφεύγει ακόμα" - Αλέν Κριβίν, "Οι κατακτήσεις του Μάη ήταν λιγότερες απ' ό,τι νομίζουμε" Ο Μάης που έγινε θρύλος - Οι πρωταγωνιστές τότε και σήμερα - Έτσι άρχισαν όλα - Η Γαλλία το 1968 - αυτό που νομίζουν οι αρχές -... και αυτό που ζουν οι φοιτητές - αυτό που ον...

Σε όλες τις ηπείρους, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Aνατολικό Mπλοκ, το μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης του 1968 θυμίζει, ως προς το εύρος και τις συνέπειές του, την "Άνοιξη των λαών" του 1848... Στη Γαλλία, όπως φάνηκε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τα γεγονότα του 1968 αποτελούν το τελευταίο τυφλό σημείο της συλλογικής μνήμης, μετά το καθεστώς Βισί και τον πόλεμο στην Αλγερία. Είτε τα εξυμνούμε είτε τα κατακρίνουμε, "τα Γεγονότα" σηματοδοτούν μια ουσιαστική τομή στη γαλλική κοινωνί...

40 χρόνια μετά το 1968, το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια σειρά από ντοκουμέντα της πολύμορφης εξέγερσης που συγκλόνισε τον κόσμο. 68 κείμενα μιας γενιάς που άλλαξε τον κόσμο, 68 ντοκουμέντα αγωνιστών, ομάδων, οργανώσεων και κομμάτων τα οποία καλύπτουν μια δεκαπενταετία (1960-1975) έντονων αγώνων ενάντια στον παλιό κόσμο, ενάντια στο γερασμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων. «Να τολμάμε να αγωνίζόμαστε, να τολμάμε να νικάμε», έλεγε ο Μάο. «Να είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο», ήταν ένα σύνθημα του γαλλικού Μάη. Μέσα από τα ντοκουμέντα αυτού του βιβλίου αναδεικνύεται το ε...

Ο τίτλος του βιβλίου θα μπορούσε να είναι και "Μεταμεσονύχτια κείμενα της Πέμπτης". Όλα γράφτηκαν μεταξύ 03.00 και 06.00 ξημερώματα Παρασκευής. Υπό ασφυκτική πίεση. Για τη δεύτερη σελίδα του "Κόσμου του Επενδυτή". Λίγο πριν η εφημερίδα σταλεί στο τυπογραφείο. Είναι κείμενα εβδομαδιαίου στοχασμού. Στο περιεχόμενό τους αποτυπώνεται η πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, φιλτραρισμένη από τις απόψεις του συγγραφέα. Ορισμένοι τα χαρακτηρίζουν πολιτικο-ιδεολογικές μπροσούρες. Άλλοι δοκίμια κοινωνικής κριτικής και κάποιοι τα αντιμετωπίζουν ως λογοτεχνήματα. Ο ίδι...

Μετά την πρώτη τους εμφάνιση τον 18ο αιώνα, τα κοινωνικά κινήματα έγιναν το μέσο λαϊκών διεκδικήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Charles Tilly ερευνώντας ιστορικά τα κοινωνικά κινήματα φέρνει στο φως ποικίλες και συχνά απρόσμενες διαστάσεις για την προέλευση των σύγχρονων πρακτικών κινημάτων με τον εκδημοκρατισμό και τις μελλοντικές προοπτικές τους. Το βιβλίο αυτό: - Καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο μεταβάλλονται τα κοινωνικά κινήματα παγκοσμίως, επιπλέον μέσα από τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών και της παγκοσμιοποίησης, διαφωτίζοντας μας για το κατά πόσο και με ποιο τρ...

"Στην πλειοψηφία μας καταντήσαμε να μην είμαστε οραματιστές, αλλά απλώς ονειροπαρμένοι. Τα οράματά μας είναι συνήθως προσωπικά όνειρα θερινής νυχτός για απόκτηση πλούτου και σπάνια, αν όχι ποτέ, γι' αναφορά στο κοινωνικό σύνολο ή την πατρίδα". "Ξαφνικά από βρακάδες γίναμε νεοπλουτάδες. Το siesta lifestyle μας άλλαξε εντυπωσιακά. Από τα τρατίσιοναλ αλώνια μπήκαμε κατ' ευθείαν στα μοντέρνα σαλόνια. Τόσο ξαφνικά και γρήγορα που μερικοί δεν πρόλαβαν να βγάλουν τις ποδίνες". "Λιτοδίαιτοι στα πνευματικά και πλεονέκτες στα ταπεινά υλικά. Η μόνη δίαιτα που ακολουθούμε πιστά ε...

Η σύγχρονη φεμινιστική σκέψη συμβάλλει καθοριστικά στη διερεύνηση και την αναθεώρηση θεωρητικών επεξεργασιών που αφορούν τη συγκρότηση του υποκειμένου, τη σχέση εξουσίας, αυτονομίας και εμπρόθετης δράσης, την ταυτότητα και τη διαφορά, τη συνύφανση λόγου και σωματικότητας, την ιδιότητα του πολίτη, την ηθική και την πολιτική της κοινωνικής αλλαγής. Ο τόμος αυτός αποτυπώνει τις θεωρητικοπολιτικές συνθήκες που έχουν προσδιορίσει τους φεμινισμούς των δύο τελευταίων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, έτσι όπως αυτοί συνομιλούν με την κοινωνική και ανθρωπολογική θεωρία, την ψυχανάλυση...

"Μακάριοι οι ημιμαθείς ότι αυτοί αμοιφθήσονται μετά επαίνων και τιμών. Μακάριοι οι ξερολαρείς ότι αυτοί ζητηθήσονται και προσληφθήσονται εις την βασιλείαν των πολυ-εθνικών". Δεν πρόκειται για ειρωνική ή κακεντρεχή παρατήρηση του Χρήστου Δασκαλάκη. Στην μελέτη αυτή η ημιμάθεια δεν αντιμετωπίζεται σαν πρόβλημα αλλά σαν μια παγκοσμίως αποδεκτή κατάσταση στην οποία όλοι πρέπει να προσαρμοστούν το ταχύτερο δυνατό. Διότι πλησιάζει γοργά η στιγμή που όσοι δεν είναι αποδεδειγμένα ξερόλες θα χαρακτηρίζονται απροσάρμοστοι και θα αφοδεύονται από το υγιές σώμα των ημιμαθών. Ήδη το πα...

Στο βιβλίο αυτό ο προκλητικός συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς εμπνέει τις μέλλουσες γενιές ριζοσπαστών, "ενοχλητικών", ανορθόδοξων, οργισμένων νέων και αντιφρονούντων. Διερευνά ένα ευρύ φάσμα "αντιστασιακών θέσεων", ανακαλώντας μέντορες όπως ο Εμίλ Ζολά, η Ρόζα Παρκς και ο Τζώρτζ Όργουελ. Ο Χίτσενς οικτίρει την απώλεια της τέχνης της διαλεκτικής σκέψης στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και την εξαφάνιση της ειρωνείας, της σάτιρας και άλλων μορφών κριτικού ύφους. Ορίζει τη διαφωνία ως καθοριστικό στοιχείο της προσωπικής ακεραιότητας, της ενημερωμένης συζήτησης, της αληθινής προόδου...

Ομιλία σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς με θέμα: "Έντουαρντ Σαΐντ: ένας παγκόσμιος διανοούμενος" (αίθουσα εκδηλώσεων ΟΤΟΕ, Οκτώβριος 2003). Το κείμενο πρωτοπαρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2002 με την ευκαιρία της επετηρίδας των 25 χρόνων από την έκδοση του "Οριενταλισμού", η οποία έγινε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, παρουσία του Έντουαρντ Σαΐντ. Ο τίτλος του ήταν "Ο Οριενταλισμός και ο ανοιχτός ορίζοντας της εγκόσμιας κριτικής". Οι αλλαγές που έχω επιφέρει στο αγγλικό πρωτότυπο είναι ελάχιστες, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί αν και το κείμενο αφορά κατά κύριο...

Όταν το μπετόν του λόγου γίνεται ασφυκτικό, η ζωή φυτεύει ένα δέντρο που οξυγονώνει το κλειστό του τοπίο. Και αυτό το δέντρο το λένε Σοφοκλή, το λένε Σαίξπηρ, το λένε Μότσαρτ, το λένε Φελίνι, το λένε Σεζάν. Γιατί αγοράζουμε βιβλία; Τι αναζητάμε στον κινηματογράφο και στο θέατρο; Ποιου αινίγματος την απάντηση ζητάμε από τη μουσική και τη ζωγραφική; Τι είναι τέλος πάντων αυτό που ονομάζουμε αισθητική απόλαυση; Τα πορτοκάλια του Σεζάν δεν απαντούν. Είναι η προσπάθεια ενός μεροκαματιάρη της ψυχαγωγίας να ξεκαθαρίσει το ερώτημα.

Ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο οποίος πάτησε κιόλας τα εβδομήκοντα, καλά να 'ναι, ενσαρκώνει αυτό το αλλόκοτο είδος του αγοραίου που έχει καταπιεί βιβλιοθήκες, του αετονύχη που μπορεί να μιλάει τη γλώσσα του οιουδήποτε χωρίς να χάνει τίποτα από την προσωπικοτητά του. Το επίτευγμα δεν είναι μικρό αν αναλογιστούμε ότι η αδελφότητα των γραμμάτων και των επιστημών στα καθ' ημάς, διαπνεόταν πάντα από μιά έκδηλη αντιπάθεια προς την οζόστομη λαϊκότητα. [...] Για να αποτιμήσουμε την πετροπούλεια φιλολογία -μιλάμε για ένα πελώριο έργο- θα έπρεπε να σταθούμε στα επιμέρους θέματα: φυλακή, κ...