Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η δηµοκρατία ασθενεί λόγω των καταχρήσεών της: η ελευθερία γίνεται τυραννία, ο λαός µεταµορφώνεται σε µάζα, σε όχλο. Η επιθυµία για πρόοδο εξελίσσεται σε φανατική σταυροφορία. Σήµερα οι µεγάλοι κίνδυνοι για τη δηµοκρατία δεν προέρχονται από εξωτερικούς εχθρούς -φασισµό, κοµµουνισµό, τροµοκρατία- αλλά από εχθρούς εσωτερικούς και οικείους, που απειλούν την ύπαρξή της. Πώς λοιπόν θα προστατέψουµε τη δηµοκρατία από τις παρεκκλίσεις της; Πιστός στη µέθοδό του, ο Tzvetan Todorov αναλύει την καυτή επικαιρότητα (αναταραχή στις αραβικές χώρες, τυραννία των αγορών, άνοδος του λαϊκ...

Ένα βιβλίο, ίσως το μοναδικό στο είδος του, επιστημονικής αναλύσεως και κριτικής της δημοκρατίας, γραμμένο το 1965. [...]

Η ανάδειξη της αθηναϊκής δημοκρατίας από αυτούς τους δύο Έλληνες φιλοσόφους, Παπαϊωάννου και Καστοριάδη, (χρεωμένη σήμερα, ως "αυτονομία", στο όνομα του τελευταίου) υπήρξε το σημαντικότερο πνευματικό και πολιτικό έργο του 20ού αιώνα. Το θέμα της συνύφανσης τραγωδίας και δημοκρατίας είναι μάλλον ένα και το αυτό πράγμα στο έργο αυτών των δύο Ελλήνων. Τούτο ίσως να ήταν και το τέλος του "ευρωπαϊκού ελληνισμού", με κυρίαρχα ορόσημα μετά την Αναγέννηση τον Νίτσε και τον Χάιντεγκερ, ταυτόχρονα όμως και η απαρχή του "ελληνικού ελληνισμού" της Ευρώπης, στο πρόσωπο αυτών των δύο...

"Στο βιβλίο του "Για την παιδεία και τη δημοκρατία" ο Βασίλης Ψαριανός μας δείχνει ένα, απολύτως πειστικό δείγμα αξιακού κα ιδεολογικού στίγματος. Τα κείμενα του διατρέχουν πρόσωπα και εποχές, ''σχολιάζουν'' την εφήμερη ''επικαιρότητα'', αλλά αναδεικνύουν μια διαχρονική πίστη στις αρχές και στη πολιτική ''ταυτότητα'' του συγγραφέα τους. Αναδεικνύουν μια σταθερότητα στην υπεράσπιση της δημοκρατίας, στην απόκρουση του δογματισμού και της μισαλλοδοξίας, μιαν εμμονή στη διαλεκτική προσέγγιση των σύγχρονων διαχρονικών ζητημάτων της εθνικής και κοινωνικής μας ζωής. Διόλου τυχα...

Ποιους κινδύνους για τη δημοκρατία συνιστά η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Αυτή η αγωνία διακατέχει όσους και όσες θεωρούν τη δημοκρατία ως μία από τις βασικές αξίες που οφείλουν να υπερασπιστούν, ακόμη κι αν έχουν επιφυλάξεις ή ασκούν κριτική στη συγκεκριμένη μορφή με την οποία πραγματώθηκε η δημοκρατία στην πατρίδα μας μετά το 1974. Η κρίση έθεσε το πρόβλημα της οικονομικής βιωσιμότητας της δημοκρατίας. Πώς μια κοινωνία μπορεί να αυτοκυβερνηθεί δημοκρατικά αν δεν είναι βιώσιμη οικονομικά; Και αν η κρίση που ζούμε δεν είναι παροδική αλλά αφορά μείζονες ανατροπές,...

Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτό τον τόμο μετέχουν στις δημόσιες συζητήσεις για ένα διάστημα δώδεκα χρόνων, 1991-2003, που είχε ιδιαίτερη σημασία για τα κοινωνικά κινήματα στην Ελλάδα. Το τέταρτο κείμενο συνδέει τα τρία προηγούμενα με τη σημερινή δημόσια συζήτηση. Το κείμενο "Για τη δημόσια παιδεία" μετέχει το 1991 στη συζήτηση για τη νέα εποχή της "παγκοσμιοποίησης" που οριοθετεί η κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων το 1989. Αναφέρεται στον νέο τρόπο παραγωγής και τη σχέση του με το κράτος και την παιδεία, συζητώντας τη μορφωτική διάσταση της δημοκρατικής α...

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού συμπεριλαμβάνονται μελέτες που κατά καιρούς έχουν ανακοινωθεί σε διάφορες επιστημονικές και άλλες συναντήσεις και αφορούν στην περί δημοκρατίας και θεσμών θεωρία και στο δεύτερο μέρος περιλαμβάνονται κείμενα με πολιτικές απόψεις του συγγραφέα, πολλές εκ των οποίων έχουν ανακοινωθεί σε ειδικές πολιτικές συναντήσεις και συζητήσεις πολιτικού ενδιαφέροντος μέχρι το 2000, τα οποία παρέμειναν ανέκδοτα μέχρι σήμερα, όπως και ένα κείμενο πρόσφατο για την ελεγχόμενη χρεοκοπία, τα χρέη και το χρέος των Ελλήνων. Με αίσθημα ευθύνης και με την πεποίθησ...

Πώς "ξαφνικά" καταλήφθηκαν οι πλατείες; Τι ήταν το φαινόμενο των "αγανακτισμένων"; Τι σήμαινε και ποια ζητήματα έθετε η "πραγματική" ή "άμεση δημοκρατία"; Ποιες δυναμικές απελευθέρωσε και ποιά τα όρια του; Τι είδους νέο δημόσιο χώρο όρισε; Τι νέο έφερε σε επίπεδο πολιτικής κουλτούρας και κινηματικής οργάνωσης; Ποιά ήταν η σχέση του με προηγούμενα υποκείμενα; Τι προκλήσεις έθεσε για το ισχύον πολιτικό εποικοδόμημα αλλά και για τις δυνάμεις του ανταγωνιστικού κινήματος; Ποιά η σχέση του με προηγούμενες κοινωνικές εκρήξεις (Δεκέμβρης του 2008) και κινήματα ενάντια στην κρίση;...

Πρόκειται για συλλογή που περιλαμβάνει τα άρθρα "Οι φανατικοί της ελευθερίας", "Η δημοκρατία και πέρα απ’ αυτή" και "Εξουσία, δύναμη και κυριαρχία", καθώς και πρόλογο του συγγραφέα για τη συγκεκριμένη έκδοση. Όπως γράφει ο Bertolo στον πρόλογό του: "Κοινό χαρακτηριστικό των τριών αυτών κειμένων (αλλά και ολόκληρης της ελευθεριακής μου δράσης ως συγγραφέας, συντάκτης, εκδότης και οργανωτής πανεπιστημιακών συνεδρίων) ήταν η βούληση (η προσπάθεια, η απόπειρα) του να παράγω και του να προτρέψω να παραχθεί μια σύγχρονη αναρχική σκέψη σε μια περίοδο κατά την οποία, πέρα από κάποι...

Διαβάστε προσεκτικά τα άρθρα της άριστης δημοκρατίας και ρωτείστε αυτούς που υπόσχονται κατά καιρούς ν' αλλάξουν την κοινωνία, αν είναι σε θέση να τα εφαρμόσουν. Θα ξέρετε τότε, αν πραγματικά νοιάζονται για μας κι αν μας λένε την αλήθεια... Και δεν ζητάμε πολλά, μόνον τα απλά και αυτονόητα για κάθε άνθρωπο: Γη και ελευθερία

Αντιπροσωπευτική δημοκρατία ονομάζεται το πολίτευμα στο οποίο επικρατεί η δεδηλωμένη λαϊκή πλειοψηφία. Αυτή εξασφαλίζεται από το κόμμα που συγκεντρώνει τουλάχιστον το 38% των ψήφων, ποσοστό με το οποίο εξασφαλίζει το 55% των κοινοβουλευτικών εδρών. (Ο όρος "δεδηλωμένη", άρα όχι αριθμητικώς αποδεδειγμένη, εκφράζει τον ιδιαίτερο συσχετισμό ανάμεσα στο πραγματικό αποτέλεσμα της κάλπης και στην επαυξημένη έκφρασή του σε βουλευτικούς θώκους.) Τα κόμματα που εκπροσωπούν το υπόλοιπο 62% των ψήφων κερδίζουν αθροιστικά το 45% των εδρών και συναποτελούν τη δεδηλωμένη λαϊκή μειοψηφία....

Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1918-1933) ήταν το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα στην ιστορία της Γερμανίας. Γεννήθηκε από την ήττα της αυτοκρατορικής Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέθανε με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης αποτέλεσε έργο των μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων της Γερμανίας (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, Κόμμα του Κέντρου, Φιλελεύθεροι). Αντιμετώπισε την κρυφή ή απροκάλυπτη εχθρότητα των άκρων (Ναζί, Συντηρητικοί Εθνικιστές, Κομμουνιστές). Κλήθηκε να διαχειριστεί μια πρωτοφανή οικονομική κρίση υπό έναν ασφυκτικό διεθνή έλεγχο. Προσέφ...

Η άμεση δημοκρατία δεν είναι μόνο μια μορφή πολιτειακής οργάνωσης, αλλά επίσης ένα αξιακό σύστημα, μια αντίληψη για τον άνθρωπο, μια πρόταση πολιτισμού η οποία έχει βαθιές ρίζες στην ανθρώπινη ιστορία. Η άμεση δημοκρατία θέτει στο κέντρο τον άνθρωπο ως πρόσωπο, ως μοναδικό άτομο, ατομική κοινοτική ύπαρξη. Δεν πρόκειται για ένα αμιγώς πολιτικό αίτημα συνάδει με την κατάργηση της μισθωτής εργασίας, την αυτοδιαχείριση, τη δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου, την ανατροπή της καταναλωτικής κοινωνίας. Η άμεση δημοκρατία, όπως κάθε προσπάθεια ανταγωνιστικής θέσμισης, ξεκινάει...

Ο γάλλος διανοητής Σερζ Λατούς προσπαθεί σε αυτό το μικρό κείμενο να ταξινομήσει ένα σύνολο θεματικών που εντάσσονται στο σχέδιο για μια κοινωνία της αποανάτυξης και συνηχούν με τη σκέψη του Καστοριάδη. Η ταξινόμηση αυτή γίνεται γύρω από δύο κύριους άξονες: την οικολογική δημοκρατία, αφενός, και την αποαποικιοποίηση του φαντασιακού, αφετέρου.

Η συμπεριφορά των εταίρων μας της Ε.Ε. στην παρούσα φάση της χρεοκοπίας της οικονομίας μας, απέδειξε ότι δεν υπάρχει κοινοτική αλληλεγγύη, ενώ ηγέτες των χωρών-μελών και μέσα μαζικής ενημέρωσης συκοφάντησαν, διέσυραν και διαπόμπευσαν τη χώρα μας. Όλα αυτά πρέπει να μας οδηγήσουν σε μία μεγαλύτερη συσπείρωση πολιτών και ηγεσιών, στα πλαίσια του έθνους-κράτους μας και μακριά από διεθνιστικές και πολυπολιτισμικές, δήθεν «προοδευτικές» επιδιώξεις. Η ιστορία, η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, το περί δικαίου αίσθημα, ο πολιτισμός, η ορθοδοξία, συγκροτούν και χαρακτηρίζουν το έθνος...

Ποιες είναι οι γενικές πολιτικές προϋποθέσεις για να συγκροτηθούν σήμερα αποτελεσματικά σχήματα πολιτικού ανταγωνισμού που θα αποκρίνονται σε επιτακτικές κοινωνικές ανάγκες με όρους πραγματικής ενίσχυσης της ίσης ελευθερίας; Το ερώτημα αυτό διατυπώνεται στο φόντο μιας "μεταπολιτικής" καμπής των κοινοβουλευτικών καθεστώτων της αγοράς και εγείρεται στην εγχώρια συγκυρία ενός πρωτοφανούς κοινωνικού κλυδωνισμού. Η πολιτική θεωρία που βρίσκει έκφραση στα τέσσερα κείμενα της συλλογής θυμάται ότι η πολιτική είναι η τέχνη του "καιρού", της σύλληψης της συγκυρίας, του αδράγματος...

Σε μια εποχή που οι καπιταλισμός περνά τη σοβαρότερη μεταπολεμικά κρίση του και οι κυβερνήσεις των εθνών κρατών και των υπερεθνικών σχηματισμών παρακολουθούν ανίσχυρες τις αγορές να λεηλατούν τον παγκόσμιο πλούτο και να ασκούν ουσιαστικά την εξουσία σε βάρος κάθε έννοιας δημοκρατίας, εμείς προτείνουμε στους πολίτες να θυμηθούν την ιδιότητά τους και να διεκδικήσουν τον κυρίαρχο ρόλο τους στην πολιτεία αποκαθιστώντας τη δημοκρατική τάξη. Η άμεση δημοκρατία είναι η λύση! Και είναι και αναγκαία και εφικτή. Είναι αναγκαία γιατί μπορεί να καταστήσει φιλόδοξο κάθε πολίτη, αμ...

Οι συγκρουσιακές σχέσεις, που κυριαρχούν ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα· το ακραίο ταξικό μίσος που διαβρώνει τις συνειδήσεις και διασπά την ενότητα της κοινωνίας· ο ανελέητος οικονομικός ανταγωνισμός και η ανειρήνευτη αντιπαλότητα συμφερόντων, έχουν όλα αυτά οδηγήσει τον σημερινό μας κόσμο σ' έναν ακήρυχτο πόλεμο των πάντων κατά πάντων. Εξάλλου η έλλειψη μιας κοινά αποδεκτής πολιτικής θεωρίας ή αντίληψης, που να συγκεράζει τα συμφέροντα και να "ομαλίζει" τις αντιθέσεις, επιτείνει τον κίνδυνο διάλυσης των κοινωνιών. Η παρούσα μελέτη έχοντας σαν οδηγό την ιστορική γνώση...

Η ομιλία του Χάουαρντ Ζιν στην Αθήνα το Μάιο του 2009 και δύο συνεντεύξεις, στον Κωστή Παπαϊωάννου και στη Σώτη Τριανταφύλλου. Ο Χάουαρντ Ζιν, άμεσος και ειλικρινής, με βαθιά γνώση της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας αλλά και με την πεποίθηση ότι "η Ιστορία είναι ένας τρόπος όχι μόνο να κατανοούμε το παρόν αλλά και να δρούμε στο παρόν", διερευνά τη φύση της δημοκρατίας και τη σχέση της με τον πολίτη, εξετάζει τη δύναμη των κοινωνικών κινημάτων, προτείνει την πολιτική ανυπακοή ως κινητήρια δύναμη για κοινωνικές αλλαγές -τονίζοντας όμως ότι κανένας σκοπός δεν δικαιώνει...