Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η χρεοκοπία της χώρας μας αύξησε τους αδιάφορους πολίτες. Όλο και περισσότεροι πιστεύουν πως, όποιο κόμμα κι αν έρθει στην εξουσία, η ανισότητα και η αδικία θα είναι οι πρωταγωνιστές, όπως και πριν. Το ρεύμα των αδιάφορων μεγαλώνει. Όλο και λιγότεροι πιστεύουν ότι η συμμετοχή τους στα κοινά θ' αλλάξει το καθεστώς. Μέρα με τη μέρα εδραιώνεται ένα κλίμα πλήρους απόγνωσης, ό, τι ακριβώς χρειάζεται για να βλαστήσουν οι διάφοροι σωτήρες που θα μας προστατεύσουν από τα πάμπολλα δεινά μας. Δυστυχώς το χιτλερικό καθεστώς, προϊόν της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, θυμίζει όλο και σε λιγό...

Τόσο εξιδανικευμένος, τόσο κακολογημένος, ο Μάης του ’68 μπορεί, ακόμη και σήμερα, να εμπνέει τον φιλόσοφο στον ορισμό του αληθινού νοήματος της δημοκρατίας. Είναι αλήθεια ότι αυτή, με τις ανεπάρκειές της, έδωσε λαβή σε ολοκληρωτισμούς, με τις εξεγέρσεις και τις επαγγελίες των ρήξεων, καλλιέργησε μεσσιανισμούς, με τη σχετικιστική αμφισβήτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενθάρρυνε φονταμενταλισμούς. Όμως η δημοκρατία δεν εξουσιοδοτείται παρά μόνο από το "πνεύμα" της, αν το εννοήσουμε ως αλήθεια της επιθυμίας να είμαστε όλοι, κι ο καθένας, μαζί. Πριν γίνει θεσμός, είναι έμπνευ...

Οι περισσότεροι από εμάς δεν αμφιβάλλουμε ότι η δημοκρατία είναι το καλύτερο από τα υπάρχοντα πολιτεύματα. Κατά παράδοξο όμως τρόπο, σοβαρές διαφωνίες επικρατούν μεταξύ μας ως προς τον τρόπο δικαιολόγησης της κρίσης μας αυτής. Οι διαφωνίες έχουν επιπτώσεις και στο ζήτημα της παραλλαγής του δημοκρατικού πολιτεύματος που ο καθένας από εμάς επικροτεί. Πού οφείλονται αυτές οι αποκλίσεις; Και πώς μπορούμε να βρούμε ένα μίτο που θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε, όσο αυτό είναι δυνατό, τον λαβύρινθο των αντικρουόμενων απόψεων; Τα ερωτήματα αυτά αποτελούν τον κοινό άξονα των μελετ...

Η σύγχρονη δημοκρατία αποδείχθηκε ανήμπορη να εξαλείψει τα βασικά δομικά προβλήματα που σχετίζονται με την νομή και διαχείριση της εξουσίας και ανέτοιμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις, που αναδύθηκαν με την ανατολή της νέας χιλιετίας. Η εξουσία χρησιμοποιείται ως όργανο κυριαρχίας και επιβολής από ισχυρές πολιτικοοικονομικές ελίτ, χωρίς να διαχέεται στα πραγματικά υποκείμενα του πολιτεύματος, ο θεσμός της αντιπροσώπευσης έχει επαγγελματικά χαρακτηριστικά και οι κρατικοί θεσμοί είναι εργαλειοποιημένοι, ώστε να υπηρετούν τα συμφέροντα μιας μικρής άρχουσα...

Εν ου παικτοίς. Μπορεί να παίζει κάποιος με το Σύνταγμα και τους δημοκρατικούς θεσμούς; Μπορεί να ανοίγει θέματα όπως η υποκατάσταση της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος, που προβλέπεται στο άρθρο 110, από δημοψήφισμα; Τι σημαίνει για τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματός μας η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και η άμεση εκλογή του από το εκλογικό σώμα; Ποια επίπτωση θα έχει στο πολίτευμα, και κυρίως στην κυβερνητική σταθερότητα, η τυχόν εισαγωγή του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής χωρίς αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων...

Η παγκόσμια κρίση οδηγεί τις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες σε επικίνδυνους δρόμους. Τα κράτη γίνονται ολοένα και πιο αυταρχικά. Στο απόγειο της τεχνολογικής της ισχύος, η ανθρωπότητα μοιάζει συχνά με ακυβέρνητο καράβι. Ποιος αποφασίζει για τις ζωές μας; Τι ρόλο παίζουν το κράτος και η δημοκρατία; Έχει σημασία να ξαναδούμε τι έγραψαν οι μαρξιστές για το κράτος; Τι άποψη είχαν για τη δημοκρατία; Πόσο επαληθεύονται οι θεωρητικές αναλύσεις τους στον σύγχρονο κόσμο; Τι έδειξε η ιστορική εμπειρία; Ο Δ. Καλτσώνης προσπαθεί να συμβάλλει στη διαλεύκανση των παραπάνω ερωτ...

Τον Δεκέμβρη του 1994, ο Κορνήλιος Καστοριάδης συναντά και συζητά με συντάκτες της επιθεώρησης MAUSS, του Αντιωφελιμιστικού Κινήματος στις Κοινωνικές Επιστήμες, όπως ο Alain Caille, ο Jaques Dewitte, ο Serge Latouche, και η Chantal Mouffe." Η συζήτηση επικεντρώνεται στην άμεση και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, στην ευθραυστότητά τους, στον πολιτιστικό σχετικισμό, στη Δύση και τις αξίες της, και άλλα ζητήματα που συνεχίζουν να διατηρούν την επικαιρότητά τους σήμερα, στην εποχή του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".

Ο παλαίμαχος Ιταλός διανοητής Τζοβάννι Σαρτόρι μας παραδίδει τριάντα σύντομα και απλά μαθήματα για τη δημοκρατία: Τι είναι "δήμος"; Τι είναι "λαός"; Ποια πολιτική ονομάζουμε ρεαλιστική και σε τι διαφέρει από τον κόσμο των ιδεών; Ποιος είναι ο ρόλος της ουτοπίας στη ζωή των πολιτών; Ο Τζοβάννι Σαρτόρι, πάντοτε μετριοπαθής και, την ίδια στιγμή, ανυποχώρητος στις ιδέες του, περιγράφει τις σύγχρονες ψευδαισθήσεις περί άμεσης δημοκρατίας, ισότητας και πολυπολιτισμικότητας. Ανάμεσα στα ζητήματα που θίγει είναι τα όρια της ελευθερίας, οι διαφορές (και οι ομοιότητες) μεταξύ δεξ...

- Είναι η δημοκρατία το καλύτερο πολίτευμα; - Ποιο πολίτευμα είναι δημοκρατία; - Γιατί γεννήθηκε η δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα και όχι αλλού; - Ποιά η σχέση δημοκρατίας, οικονομίας και δικαιωμάτων ιδιοκτησίας; - Πώς λειτουργούσε η Αθηναϊκή δημοκρατία; - Γιατί υπερίσχυσαν οι ευρωπαϊκοί δημοκρατικοί νάνοι εναντίον των ασιατικών αυτοκρατορικών γιγάντων; - Ποιές είναι οι ομοιότητες των Ελβετών του Μεσαίωνα με τους αρχαίους Έλληνες; - Τι μπορεί να διδαχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις αρχαίες ελληνικές ομοσπονδίες; - Τι σχέση έχουν τα μπαχαρικά με τη δημιουργία νέων θεσμώ...

"... Αντιμετώπισα το πρόβλημα της κρίσης ως έλλειψη Δημοκρατίας διότι αφενός αυτό δημιουργήθηκε εν αγνοία των πολιτών, η διόρθωσή του παρέμεινε σε αυτούς που το δημιούργησαν και τα μέτρα λύσεις επιβάλλονται (ακόμη και με ωμή βία) χωρίς να τα εγκρίνουν οι πολίτες. Άρα η λαϊκή βούληση υπάρχει μόνο να χρησιμεύει ως φύλλο συκής που η κεντρική εξουσία καλεί για να κρύψει την παντελή απουσία της. Τι θα συνέβαινε όμως αν το σύστημα άλλαζε τόσο ώστε να διαμοιράσει, έστω και τυχαία, την εξουσία, το πολιτικό αγαθό, μεταξύ αντιπροσώπων και πολιτών; Πόσο θα άλλαζε αυτό το πολίτευμά...

Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται, σε καμία περίπτωση, η εξουσία. Γι’ αυτό, στο καθήκον μας για τη διεκδίκηση της δημοκρατίας καλούνται όσοι επιθυμούν να κάνουν την αξιοπρέπεια, που απορρέει από την αποτελεσματική εφαρμογή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυβερνητική προτεραιότητα. Σήμερα, δυστυχώς, δε φιλοδοξούμε να εξαλειφθεί το Κράτος, να εξαφανιστούν οι φυλακές, ούτε να γίνει η γη παράδεισος. Φιλοδοξούμε να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σε δημόσια σχολεία, που θα είναι τα καλύτερα που υπάρχουν· να λαμβάνουν όλοι οι ηλικιωμένοι σύνταξη και να περ...

Ο δεύτερος τόμος της Ελληνικής ιδιαιτερότητας αφιερώνεται στη γέννηση, στη φύση και στη λειτουργία της αθηναϊκής δημοκρατίας. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης πραγματεύεται, αναφορικά με το έργο του Θουκυδίδη και κυρίως τον Επιτάφιο, το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας και προσδιορίζει τα χαρακτηριστικά που το καθιστούν μοναδικό. Ο αναγνώστης θα βρει εδώ σημαντικές αναλύσεις με άξονα κείμενα του Σοφοκλή, του Ηροδότου, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του Ρουσσώ για το ζήτημα της δουλείας, το ρόλο της τραγωδίας ως οριοθέτησης της δημοκρατίας, αλλά και για την προσωπικότητα του Σωκράτ...

Στην Ευρώπη, και όχι μόνο, οι συζητήσεις για το περιεχόμενο και τα ακριβή χαρακτηριστικά της δημοκρατίας έρχονται και πάλι επιτακτικά στο προσκήνιο. Τούτη τη φορά, όμως, όχι ως πανηγυρισμοί για την επέλευση ενός νέου "κύματος εκδημοκρατισμού" αλλά για λόγους ανησυχητικά αντίστροφους, την αποψίλωση της δημοκρατικής λειτουργίας από ζωτικά χαρακτηριστικά της: αποδυνάμωση και οργανωτική υποχώρηση των κομμάτων, αποστασιοποίηση των ψηφοφόρων από τεκταινόμενα στην κεντρική πολιτική σκηνή, ταυτόχρονα κυνισμό και διαφθορά. Την ίδια ώρα, το "ευρωπαϊκό μοντέλο" όχι μόνο δεν θεραπεύει...

Ο Ντέιβιντ Γκρέμπερ, ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες και ακτιβιστές της γενιάς του, οδηγεί τους αναγνώστες σε μια αναζήτηση της ιδέας της δημοκρατίας και επαναπροσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις καθοριστικές ιστορικές στιγμές - από τη γέννηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και την ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής μέχρι τις παγκόσμιες επαναστάσεις του 20ού αιώνα και την ανάδυση μιας νέας γενιάς ακτιβιστών. Υποστηρίζει ότι, απέναντι στην αυξανόμενη συγκέντρωση του πλούτου και της ισχύος στα χέρια λίγων, μια αναγεννημένη δημοκρατία, η οποία...

...Είναι καιρός πλέον να ενωθούμε όλοι οι Έλληνες, και να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο, με αληθινή αγάπη. Μόνον έτσι θα γίνουμε μία μεγάλη και συμπαγής μάζα, που θα συντρίψουμε και θα κατεργήσουμε το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα,που δεν έχει καμμία σχέση με τον ανθρωπισμό και τη δημοκρατία, και θα δημιουργήσουμε την Άμεση Δημοκρατία, που γεννήθηκε εδώ, και αρμόζει στους Έλληνες...

"Μπερλουσκόνι και Μπους, Ντερριντά και Μπαλιμπάρ, ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα και Χαμάς - όλοι σήμερα είμαστε δημοκράτες. Τι έχει απομείνει όμως στην έννοια της δημοκρατίας;" (Wendy Brown) Η λέξη "δημοκρατία" φαίνεται σήμερα να γνωρίζει μια εκτεταμένη συναίνεση. Ωστόσο, η σημασία, ή οι σημασίες, αυτής της λέξης προκαλούν διαμάχες. Στο βιβλίο αυτό, οκτώ κορυφαίοι στοχαστές της εποχής μας επιχειρούν να οριοθετήσουν τις θεμελιώδεις πολιτικές και φιλοσοφικές παραμέτρους που προσδιορίζουν την έννοια της δημοκρατίας, ξεκινώντας από το εξής ερώτημα: χαρακτηρίζετε τον εα...

Στον παρόντα τόμο αναδεικνύονται ζητήματα που αφορούν τις σύγχρονες κοινωνίες και την πραγματικότητα που αυτές βιώνουν. Η Δημοκρατία και ο Δήμος, ο ολοκληρωτισμός και ο φασισμός, ο ρατσισμός και οι μετανάστες, η εξέγερση και η ουτοπία, είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται σε αυτό το βιβλίο ο Στέφανος Ροζάνης. Mέσα από αυτή τη συλλογή των κειμένων, ο αναγνώστης μπορεί να σκιαγραφήσει μια ριζοσπαστική και κριτική ματιά τόσο της σύγχρονης κοινωνίας όσο και του ατόμου που δρα μέσα σε αυτή. Συνεχίζοντας το νήμα της Ρομαντικής Εξέγερσης, ο Στέφανος Ροζάνης αρνείται κά...

Ένα πολύ επίκαιρο έργο για την μετάλλαξη του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος. Το βιβλίο "Ο μετασχηματισμός της δημοκρατίας" δημοσιεύθηκε αρχικά το 1967 και γρήγορα αναδείχτηκε σε ένα κλασικό κείμενο του είδους του, τόσο από τους υποστηρικτές όσο και από τους αρνητές του. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα δείγματα της ριζοσπαστικής πολιτικής επιστήμης του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα, που αναδείχτηκε -κατά τα φαινόμενα- νικητής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και έμοιαζε, για κάποιο διάστημα και για κάποιες χώρες, ότι μπορεί...

Σήμερα η κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας προκαλεί έντονη συζήτηση. Τα κενά και τα προβλήματα που εμφανίζονται απαιτούν απάντηση.