Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά 20 είκοσι έτη στην "κρυψίβουλη" -υπό το προσωπείον Απίκιος- γαστρονομική συγγραφική του περιπέτεια, ο Γιάννης Ευσταθιάδης, αποκαλύπτει το πρόσωπο, υπογράφοντας το βιβλίο "Απίκιος Άπαντα". Ο λόγος είναι απλός: ο κύκλος της γαστρονομικής ενασχόλησής του (πλην του τρώγειν) έχει κλείσει οριστικά, άρα ο όρος Άπαντα, κυριολεκτεί. Tα "Άπαντα του Απίκιου", είναι ένα βιβλίο που άλλοτε με εσπεριδοειδή οξύτητα -σαν φλούδα μανταρινιού στα μάτια-, κάποτε πικρό στον ουρανίσκο -όπως τα αγριόχορτα του βουνού- και συχνά γλυκό -σαν λιγωτική σαντιγί του ευτράπελου-, προσπαθεί να συνδ...

Αποστάγματα σοφίας με ολιγόλογες και ξεκάθαρες φράσεις που εντυπώνονται βαθιά στη μνήμη του αναγνώστη και μεταδίδονται αναλλοίωτα από γενιά σε γενιά. Σύντομες και περιεκτικές διατυπώσεις, με αποφθεγματικό και διδακτικό χαρακτήρα, καρποί της πείρας, της οξυδέρκειας και της σκέψης των ανθρώπων.

Πριν οι Έλληνες αρχίσουν να διαβάζουν τα ολοκληρωμένα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων, είναι καλό να έρθουν σ' επαφή με το βιβλίο αυτό, γιατί γράφτηκε έτσι ώστε να μπορεί με απλά κείμενα να αποδώσει καλύτερα το σκεπτικό του δημιουργού του. Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να γνωρίσουν οι Έλληνες τη σοφία της πολιτισμικής τους κληρονομιάς, μέσα από ένα κείμενο βατό, στο οποίο περιγράφονται με λόγια απλά, τα λόγια των αρχαίων κλασικών, αλλά και άλλων επιφανών Ελλήνων. Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να καταλάβουν οι Έλληνες ότι οι αρχαίοι κλασικοί παραμένουν επίκαιροι. Θέλουμε...

Παροιμιακές φράσεις που ταξίδεψαν διαμέσου των αιώνων, από την ελληνική αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία, τη νεοελληνική γραμματεία και τη λαογραφία, άντεξαν στο χρόνο, έφτασαν ανέπαφες στο σήμερα ("τα πάντα ρει") ή τροποποιήθηκαν ("κυκεώνας") -ωστόσο έμειναν ζωντανές στον καθημερινό μας λόγο. Ακολουθώντας το αλφαβητικό ευρετήριο, ο αναγνώστης μπορεί να βρει τον ορισμό και την προέλευση φράσεων που, αν και χρησιμοποιούνται ευρέως, ενδέχεται να μην γνωρίζουμε την ακριβή τους σημασία. Από το "ήξεις αφίξεις" και το "πνέω μένεα" μέχρι το "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...

Παροιμιακές φράσεις που ταξίδεψαν διαμέσου των αιώνων, από την ελληνική αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία, τη νεοελληνική γραμματεία και τη λαογραφία, άντεξαν στο χρόνο, έφτασαν ανέπαφες στο σήμερα ("τα πάντα ρει") ή τροποποιήθηκαν ("κυκεώνας") -ωστόσο έμειναν ζωντανές στον καθημερινό μας λόγο. Ακολουθώντας το αλφαβητικό ευρετήριο, ο αναγνώστης μπορεί να βρει τον ορισμό και την προέλευση φράσεων που, αν και χρησιμοποιούνται ευρέως, ενδέχεται να μην γνωρίζουμε την ακριβή τους σημασία. Από το "ήξεις αφίξεις" και το "πνέω μένεα" μέχρι το "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...

Τα σοφά γνωμικά του ποιητή Βαλουβάρ, τα Θιροκουράλ, γραμμένα πριν από 2000 περίπου χρόνια, αποτελούν πολύτιμο θησαυρό για τον σημερινό άνθρωπο, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ιστορίας. Μεταφρασμένα σε τουλάχιστον 80 γλώσσες, θεωρούνται αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ενώ στην Ινδία και σε πολλές άλλες χώρες, είναι αναπόσπαστο τμήμα της Κλασσικής Φιλολογίας και διδάσκονται στα σχολεία. Με 1330 έμμετρα δίστιχα, ο ποιητής αγγίζει αιώνιες, αναλλοίωτες στον χρόνο αλήθειες, σχολιάζοντας θέματα της εγκόσμιας καθημερινότητας που αφορούν στη λήψη σωστών...

Ποιο σκοπό εξυπηρετούν όλα τούτα τα σοφά λόγια; Ο Επίκτητος δίνει την εξής απάντηση: "Δεν είναι τα γνωμικά, αυτό που λείπει τώρα, τα βιβλία είναι γεμάτα από σύντομα αποφθέγματα των Στωικών. Τι λείπει επομένως; - Εκείνος, που με την πράξη θα επιβεβαιώσει τα λόγια". Ελισάβετ Σούμαν

Το πλουσιότερο απάνθισμα των γνωστότερων αποφθεγμάτων του κόσμου, από τα πιο παλιά μέχρι τα πιο μεταγενέστερα! Περισσότερα από 12.000 γνωμικά, αποφθέγματα, παροιμίες, κλπ., βγαλμένα από τη διάνοια 1.000 περίπου συγγραφέων, ποιητών, πολιτικών, σοφών, κλπ., όλων των εποχών με 2 ευρετήρια, ένα συγγραφέων και ένα θεμάτων, και τα δυο ταξινομημένα σε απόλυτη αλφαβητική σειρά, για να μπορεί ο καθένας -είτε είναι απλός αναγνώστης, συζητητής, μελετητής, λόγιος ή θιασώτης σταυρολέξων- να βρίσκει αμέσως εκείνο που ζητάει.

Κάθε φορά που κάποια απ' αυτές ανέφερε κάποιο καινούργιο γνωμικό, εγώ αμέσως το σημείωνα. Το αντιλήφθηκαν οι γριές θείες, ότι τις καταγράφω, και μια φορά η θεία Αγλαΐα, που καταγόταν από την Ριζούντα, όταν με είδε να καταγράφω κάτι που μόλις είχε εκστομίσει, γύρισε και είπε: "Μώσε και τον παιδά σ', να κλάνωμεν πιλέ κι επορούμε, ατός θα κάθεται γράφτια το σα τεφτέρια τ'". Αυτά τα τεφτέρια άνοιξα, όταν αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τα γνωμικά και τους ιδιωματισμούς του ποντιακού μας λαού, να τα ανασύρω από τον κίνδυνο της λήθης και να τα παραδώσω στις γενιές που θα μας ακολου...

[...] Επειδή αυτό είναι αδύνατο, να είμαστε όλοι πρώτοι, θα μου επιτρέψετε να διατυπώσω ελεύθερα την γνώμη μου, ότι όλοι οι λαοί, ανάλογα με τις ιστορικές ευκαιρίες που τους είχαν παρουσιασθεί, έχουν κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα και κάποια ιδιαίτερη προσφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ακόμη και εκείνοι οι λαοί τους οποίους εμείς ίσως δεν υπολογίζουμε. Και κάθε λαός έχει το δικαίωμα να υπερηφανεύεται, γι' αυτό το οποιοδήποτε ιδιαίτερο έχει προσφέρει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Εάν δεχτούμε ότι, κατά συνέπεια, το δικαίωμα αυτό ισχύει και για τον τουρκικό λαό, τότε θα...

Τα "Γνωμικά", μεταφρασμένα από τον λόγιο Ιωάννη Αβράμιο, εκδόθηκαν το 1713, στην πόλη Τυργόβιστο, στο τυπογραφείο που είχε ιδρύσει το 1690 στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος (1641-1707). Αποτελεί συμπίλημα σοφίας "προς διακόσμησιν ηθών, και ενάρετον πολιτείαν", και αφορά σε προσωπικές προτροπές για τη σχέση του ανθρώπου με τον Κόσμο. Το βιβλίο, δημοφιλές στον ελληνικό κόσμο, επανεκδόθηκε στη Λειψία και στη Βενετία από διάφορους εκδότες. Η αναστατική έκδοση του βιβλίου από τις "Εκδόσεις του Φοίνικα", διατηρεί την τυπογραφική μορφή της βενετσιάνι...

Η ποντιακή διάλεκτος είναι πλούσια σε γνωμικά, παροιμίες, ευχές, κατάρες και εκφράσεις που δίνουν ιδιαίτερη ζωντάνια και ομορφιά στη γλώσσα μας. Όταν το 1992 ανέλαβα την επιμέλεια του περιοδικού "Ποντιακό Βήμα" της Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης, βασική μου επιδίωξη ήταν να εμπλουτισθεί το περιοδικό, εκτός από τα Ιστορικά και Λαογραφικά κείμενα τα σχετικά με τον Πόντο, με περισσότερα κείμενα της διαλέκτου: αυθεντικά πεζού λόγου χαρακτηριστικά των ιδιαίτερων περιοχών του Πόντου, ποιητικού λόγου, τραγούδια, ανέκδοτα, παροιμίες, γνωμικά κ.λπ. Την περίοδο εκείνη είχαν κυκλοφορήσει,...