Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ιστορία του νέου ελληνικού θεάτρου" του Γιάννη Σιδέρη είναι η σημαντικότερη πηγή πληροφόρησης για την πορεία του νεοελληνικού θεάτρου. Ο πρώτος τόμος, που κυκλοφόρησε το 1951, καλύπτει την περίοδο 1794-1908 και αποτελεί την πιο υπεύθυνη καταγραφή των θεατρικών γεγονότων γι' αυτό το διάστημα. Επανεκδίδεται σήμερα στο πλαίσιο μιας προσπάθειας του Μουσείου και Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου, που πραγματοποιείται με την πολύτιμη συνεργασία των Εκδόσεων Καστανιώτη. Η επανέκδοσή της κρίθηκε απαραίτητη, για να συμπληρωθεί το αρχικό κείμενο με διορθώσεις που έκανε ο ίδ...

Ο δεύτερος τόμος της "Ιστορίας του νέου ελληνικού θεάτρου" ξεκινά από το 1908 και παρακολουθεί την εξέλιξη της θεατρικής τέχνης στην Ελλάδα τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Σκιαγραφούνται δημιουργοί όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Παύλος Νιρβάνας, ο Σπύρος Μελάς, ο Παντελής Χορν, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και ο Θεόδωρος Συναδινός. Με αφορμή την προσωπικότητα του Θωμά Οικονόμου, ο συγγραφέας ανατρέχει στο χρονικό της ίδρυσης του "Βασιλικού Θεάτρου", εξετάζοντας παράλληλα και τη σύσταση της "Νέας Σκηνής" του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Η αναδρομή αυτή συμπληρώνει το αντίστοιχο υλικό το...

Ο δεύτερος τόμος της "Ιστορίας του νέου ελληνικού θεάτρου" εκδίδεται σε τρία μέρη. Το δεύτερο μέρος παρακολουθεί την εξέλιξη της θεατρικής ζωής στην Ελλάδα κυρίως κατά την δεκαετία 1910-1920. Προστίθενται νέες και άγνωστες πληροφορίες για πρόσωπα και γεγονότα που έχουν αναφερθεί σε προηγούμενα τμήματα του έργου και, με επικέντρωση στην προσωπικότητα του Φώτου Πολίτη, εξετάζονται οι προσπάθειες για την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου. Παρουσιάζονται διεξοδικά τα πιο αξιόλογα ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα της δεκαετίας (από την Εταιρεία Διαλέξεων και τον Σύλλογο Ερασιτεχνών μέχρι...

Η Ιστορία του νέου ελληνικού θεάτρου του Γιάννη Σιδέρη είναι η σημαντικότερη πηγή πληροφόρησης για την πορεία του νεοελληνικού θεάτρου. Ο πρώτος τόμος, που κυκλοφόρησε το 1951, καλύπτει την περίοδο 1794-1908 και αποτελεί την πιο υπεύθυνη καταγραφή των θεατρικών γεγονότων γι' αυτό το διάστημα. Επανεκδίδεται σήμερα στο πλαίσιο μιας προσπάθειας του Μουσείου και Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου, που πραγματοποιείται με την πολύτιμη συνεργασία των Εκδόσεων Καστανιώτη. Η επανέκδοσή της κρίθηκε απαραίτητη, για να συμπληρωθεί το αρχικό κείμενο με διορθώσεις που έκανε ο ίδιο...

Ο δεύτερος τόμος της "Ιστορίας του νέου ελληνικού Θεάτρου" ξεκινά από το 1908 και παρακολουθεί την εξέλιξη της θεατρικής τέχνης στην Ελλάδα τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Σκιαγραφούνται δημιουργοί όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Παύλος Νιρβάνας, ο Σπύρος Μελάς, ο Παντελής Χορν, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και ο Θεόδωρος Συναδινός. Με αφορμή την προσωπικότητα του Θωμά Οικονόμου, ο συγγραφέας ανατρέχει στο χρονικό της ίδρυσης του «Βασιλικού Θεάτρου», εξετάζοντας παράλληλα και τη σύσταση της «Νέας Σκηνής» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Η αναδρομή αυτή συμπληρώνει το αντίστοιχο υλικό το...

Ο δεύτερος τόμος της "Ιστορίας του νέου ελληνικού θεάτρου" εκδίδεται σε τρία μέρη. Το δεύτερο μέρος παρακολουθεί την εξέλιξη της θεατρικής ζωής στην Ελλάδα κυρίως κατά την δεκαετία 1910-1920. Προστίθενται νέες και άγνωστες πληροφορίες για πρόσωπα και γεγονότα που έχουν αναφερθεί σε προηγούμενα τμήματα του έργου και, με επικέντρωση στην προσωπικότητα του Φώτου Πολίτη, εξετάζονται οι προσπάθειες για την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου. Παρουσιάζονται διεξοδικά τα πιο αξιόλογα ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα της δεκαετίας (από την Εταιρεία Διαλέξεων και τον Σύλλογο Ερασιτεχνών μέχρι...

O δεύτερος τόμος της "Iστορίας του Νέου Ελληνικού Θεάτρου" εκδίδεται σε τρία μέρη και με ττ τρίτο μέρος ολοκληρώνεται η παρουσίαση αυτού του τόμου της σημαντικότερης πηγής που διαθέτουμε για το νεοελληνικό θέατρο. Στο τμήμα αυτό του δεύτερου τόμου εξετάζονται οι απόψεις διακεκριμένων εξωθεατρικών διανοουμένων και δημιουργών κατά τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα, καθώς και η δραστηριότητα τών θιάσων που δημιούργησαν δύο από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου, ο Aιμίλιος Bεάκης και ο Xριστόφορος Nέζερ. O Γιάννης Σιδέρης συνέλεξε πολύτιμο και δυσεύρετο υ...

Έχει ο Καραγκιόζης αδελφό και δεν το ξέραμε; Αν υπάρχει, πώς λέγεται;... Αυτή την αδικία την αποκαθιστά ο Απ. Μαγουλιώτης με το παρόν βιβλίο "Ιστορία του Νεοελληνικού Κουκλοθέατρου (1870-1938)" και μάλιστα με τον πρωταγωνιστή του, το Φασουλή, που ήταν εξίσου σημαντικός ως λαϊκό θέαμα σε πόλεις και κωμοπόλεις, όπως ο Καραγκιόζης. Ο συγγραφέας δείχνει ότι έχει συγκεντρώσει έναν επιβλητικό όγκο υλικού και τεκμηρίων από τον καθημερινό και περιοδικό Τύπο, που αποδεικνύει περίτρανα τη σημαντική υπόσταση του είδους στο θεατρικό γίγνεσθαι της εποχής. Αρχικά ο Φασουλής δημιουργ...

Το παρόν βιβλίο είναι προϊόν ιστορικής έρευνας και μελέτης. Ο συγγραφέας επιχειρεί να ενημερώσει τους αναγνώστες για την πορεία και την εξέλιξη του θεάτρου για παιδιά στην Ελλάδα (1871-1949), και ιδιαίτερα της δραματουργίας για παιδιά, κυρίως για το σχολικό θέατρο. Την περίοδο που ερευνά στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη εμφανιστεί συστηματικό το ελεύθερο - επαγγελματικό θέατρο, το οποίο θα μελετηθεί σε επόμενη εργασία του και αρχικά για την περίοδο 1950-1966. Εδώ, όσον αφορά την έρευνα και τη μελέτη, το συγγραφέα απασχολεί ιδιαίτερα η θεματολογία, η ιδεολογία και η παιδαγωγ...

Ο τόμος απαρτίζεται από τρεις ενότητες, οι οποίες συνδέονται με την κοινή θεματολογία των σχέσεων της ιστορίας των γεγονότων και της ιστορίας των ιδεών με το θεατρικό γίγνεσθαι. Βασικός μοχλός και συνδετικός ιστός η σχέση της ιδεολογίας με την αισθητική, των πολιτικών δομών και μορφών με τις καλλιτεχνικές του εκφάνσεις. Η πρώτη ενότητα, με τίτλο "Δραματοποιημένες βιογραφίες-ο Βίος ως θέατρο", εστιάζει στη δραματοποίηση στο ελληνικό θέατρο δύο αμφιλεγόμενων και ιδιαζουσών προσωπικοτήτων: του Νέρωνα, αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Παπαφλέσσα, διακεκριμένου...

Περιεχόμενα: - Νίκος Α. Δοντάς, "Εκατό χρόνια ελληνικής οπερέτας. Από το Παρίσι στην Αθήνα και σε όλο τον κόσμο" - Νίκος Α. Δοντάς, "Θεόφραστος Σακελλαρίδης" - Λάμπρος Λιάβας, "Τα ηχοτοπία "μιας ζωής χαριτωμένης και πολύ γλυκιάς" - Γιάννης Σιδέρης, "Ελληνική οπερέτα. Πρώτοι συντελεστές" - Λάμπρος Λιάβας, "Ο "ιδανικός θίασος" της οπερέτας" - Γεώργιος Μ. Σαρηγιάννης, "Η νομοτέλεια της εξέλιξης το αττικού τοπίου" - Λάμπρος Λιάβας, "Θυμήσου εκείνα τα χρόνια!" - Έργα του Θ. Σακελλαρίδη στην ΕΛΣ - Χρονολόγιο - Σύντομο ιστορικό ΕΛΣ - Υπηρεσίες της ΕΛΣ - Πηγές

Ο Νίκος Βασταρδής, θυμάται με χιούμορ, άγνωστες ιστορίες, που έζησε μέσα κι έξω από την αυλαία στη μακρά κι ιδιαίτερα επιτυχημένη πορεία του στο ελληνικό θέατρο. Θεατρικά πρόσωπα, γνωστά ή λιγότερο γνωστά, καταστάσεις αδιανόητες σήμερα, δυσκολίες, αγώνες, ικανοποιήσεις, απογοητεύσεις και γεγονότα τις πιο πολλές φορές ευτράπελα, κατατίθενται ως μαρτυρία ζωής στην ιστορία του θεάτρου. Ο Σακελλάριος, ο Χορν, ο Λογοθετίδης, ο Αργυρόπουλος, ο Βεάκης, η Κοτοπούλη, η Καρέζη...

Θρησκεία και Θέατρο συνδέονται με μια σχέση καταγωγής. Το αρχαίο δράμα ανατέλλει μέσα από το θρησκευτικό τραγούδι του διθύραμβου, το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο κυοφορείται εντός της μεσαιωνικής λατρευτικής πράξης της χριστιανικής λειτουργίας. Εθνολογικές-ανθρωπολογικές μελέτες, θρησκειολογικές προσεγγίσεις καθώς και η προϊστορία του θεάτρου τεκμηριώνουν ότι δεν υπάρχει λαός σε ολόκληρο τον πλανήτη, του οποίου η λαϊκή παράδοση να μην περικλείει τελετές και δρώμενα, έναν μίμο-ιερουργό που να δραματοποιεί αυτοσχεδιαστικά ή να παίζει συνειδητά απέναντι στο θεό του ένα δράμα προορ...

[...] Ζούμε σε έναν τόπο με μεγάλη ιστορική και μνημειακή πυκνότητα- ιδιαίτερα σήμερα με τις συνενώσεις των όμορων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμος Κερατέας, Κοινότητα Αγ. Κωνσταντίνου) και τις αναγκαίες διοικητικές μεταβολές η περιοχή του Λαυρείου με την ευρύτερη σημασία της η Λαυρεωτική εγγίζει την έκταση, όπου στα αρχαία και νεότερα χρόνια αναπτύχθηκαν τα μεταλλευτικά και μεταλλουργικά έργα- η ιστορική-πολιτιστική σημειολογική ταυτότητα της Λαυρεωτικής ολοκληρώνεται, είναι απόλυτη και διεθνής με κοινά, σήμερα, γεωγραφικά, οικονομικά, συγκοινωνιακά και αναπτυξιακά...

Στο βιβλίο αυτό περιέχονται 1985 ασπρόμαυρες αναλογικές φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν από το 1985 μέχρι το 1998, στην Επίδαυρο, όπου το Θέατρο Τέχνης είχε παρουσιάσει 17 παραστάσεις αρχαίου δράματος. Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι από τις πρόβες των έργων στο κοίλον του Θεάτρου. Οι πρόβες άρχιζαν στις επτά το απόγευμα, όταν έκλεινε ο αρχαιολογικός χώρος για το κοινό. Δηλαδή οι περισσότερες φωτογραφίες τραβήχτηκαν με το ίδιο μεταβαλλόμενο φως, από τη δύση του ήλιου μέχρι να νυχτώσει. Περιλαμβάνονται επίσης φωτογραφίες από τις παραστάσεις και την προετοιμασία των ηθοποιών...

Το βιβλίο αυτό εμπεριέχει ιστορικά ντοκουμέντα, που αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας και σχολιασμού στη διεθνή βιβλιογραφία, γιατί αφορούν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις αντάρτικου θεάτρου στα παγκόσμια χρονικά. Περιέχονται σ' αυτό θεατρικά έργα, εκθέσεις και ημερολόγια της ίδρυσης και λειτουργίας ενός θιάσου, της "Λαϊκής Σκηνής", ερασιτεχνών ηθοποιών-αγωνιστών της Εθνικής μας Αντίστασης 1941-45 που περιόδευε σε περιοχές της απελευθερωμένης Ελλάδας για να ψυχαγωγεί και να τονώνει το φρόνημα των αγωνιζόμενων Ελλήνων και να προβάλλει τον πολιτισμό στους χειμαζόμενους πνευματ...

Θεατρική σημείωση και κοινωνιολογία του θεάτρου, θεατρικός χώρος και πρόσληψη της δραματουργίας, Κρητικό και Επτανησιακό θέατρο, σύγχρονη ελληνική δραματουργία και σχολικό θέατρο, θέατρο για παιδιά και νέους και θεατρική παιδεία των εκπαιδευτικών, είναι μερικά από τα υπό διαπραγμάτευση θέματα του παρόντος βιβλίου. Όψεις της πολυδιάστατης έκφρασης του θεάτρου και μορφές της παιδευτικής του αποστολής.

Τιμητικός τόμος προς τιμήν της καθηγήτριας Άννας Ραμού - Χαψιάδη.

Ο τόμος αυτός περιέχει δεκαπέντε μελετήματα προερχόμενα από τις έρευνες και τις μελέτες της τελευταίας δεκαετίας. Η θεματολογία φαίνεται να ποικίλλει, στην πραγματικότητα όμως περιέχει τις διάφορες πλευρές των ερευνητικών ενδιαφερόντων της συγγραφέως, οι οποίες έχουν κοινούς τους άξονες. Συνολικά δίνουν μια εικόνα ενός θέματος με διάφορες επί μέρους εστιάσεις. Τα μελετήματα έχουν διαταχθεί μια περίπου χρονολογική σειρά ώστε να παρουσιάζουν την ιστορική προοπτική που από πολλούς ερευνητές θεωρείται αναγκαία. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των συγχρόνων κειμενικών προσεγγίσεω...