Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό εμπεριέχει ιστορικά ντοκουμέντα, που αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας και σχολιασμού στη διεθνή βιβλιογραφία, γιατί αφορούν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις αντάρτικου θεάτρου στα παγκόσμια χρονικά. Περιέχονται σ' αυτό θεατρικά έργα, εκθέσεις και ημερολόγια της ίδρυσης και λειτουργίας ενός θιάσου, της "Λαϊκής Σκηνής", ερασιτεχνών ηθοποιών-αγωνιστών της Εθνικής μας Αντίστασης 1941-45 που περιόδευε σε περιοχές της απελευθερωμένης Ελλάδας για να ψυχαγωγεί και να τονώνει το φρόνημα των αγωνιζόμενων Ελλήνων και να προβάλλει τον πολιτισμό στους χειμαζόμενους πνευματ...

Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να συμβάλει προς την κατεύθυνση της επισκόπησης του ξένου θεάτρου στο ελληνικό μεταπολεμικό θέατρο, στοχεύοντας την όσο το δυνατόν ευρύτερη οπτική του τρόπου με τον οποίο ανέβηκαν και έγιναν δεκτοί από την ελληνική σκηνή και τον τύπο οι ξένοι συγγραφείς στην πρώτη εικοσαετία μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα αφορά τη διαμόρφωση της θιασαρχικής κίνησης. Εξετάζει το δραματολόγιο των ξένων έργων ως κτήμα και αποτέλεσμα της λειτουργίας των θιάσων, σε σχέση με την παρουσία, τα προβλήματα και τους στόχους τους. Αν και η λειτουργία κάπ...

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, που η μελέτη της ιστορίας και θεωρίας του θεάτρου εισχώρησε επίσημα -με σημαντική καθυστέρηση- στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και στα ερευνητικά κέντρα της χώρας, η επιστημονική έρευνα στο συγκεκριμένο τομέα έχει αναπτυχτεί με πολύ εντυπωσιακούς ρυθμούς. Έχουν επομένως ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για να αξιοποιηθούν τα επιμέρους ευρήματά της στη σύνθεση μιας γενικής ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, στην επιφυλακτική έστω συνεκτίμηση του αποθησαυρισμένου νέου υλικού για το σχεδιασμό μιας εικόνας συνόλου. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να...

Ο Δημήτρης Σπάθης είναι ένας από τους θεμελιωτές της ελληνικής θεατρολογίας, ένας πρωτοπόρος που συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της νεαρής επιστήμης στη χώρα μας και που μας πλούτισε με έργο υποδομής, απαραίτητο εργαλείο για τη μελέτη και την κατανόηση της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Η επιστημονική του παραγωγή ήταν ως τώρα, στο μεγαλύτερό της μέρος, διάσπαρτη σε περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους, δυσεύρετα προγράμματα θεατρικών παραστάσεων. Με την παρούσα έκδοση συγκεντρώνεται αυτό το διασκορπισμένο έργο και γίνεται προσιτό σε επιστήμονες, φ...

Με τη συμμετοχή συνέδρων από πανεπιστήμια, εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς φορείς, κυρίως της Ελλάδας, της Κύπρου και της Γαλλίας, το Διεθνές Συνέδριο με τίτλο: "Mediation et reception dans l'espace culturel franco-hellenique/Διαμεσολάβηση και πρόσληψη στον ελληνογαλλικό πολιτισμικό χώρο", θέτει ως στόχο την έρευνα των ελληνογαλλικών πολιτισμικών ανταλλαγών από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή, στις διάφορες εκφάνσεις αυτών, καθώς οι επιδράσεις μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας είναι αμφίδρομες και αποδεικνύουν τους στενούς και μακροχρόνιους δεσμούς που ενώνουν τους δύο λαούς....

Ο τόμος απαρτίζεται από τρεις ενότητες, οι οποίες συνδέονται με την κοινή θεματολογία των σχέσεων της ιστορίας των γεγονότων και της ιστορίας των ιδεών με το θεατρικό γίγνεσθαι. Βασικός μοχλός και συνδετικός ιστός η σχέση της ιδεολογίας με την αισθητική, των πολιτικών δομών και μορφών με τις καλλιτεχνικές του εκφάνσεις. Η πρώτη ενότητα, με τίτλο "Δραματοποιημένες βιογραφίες-ο Βίος ως θέατρο", εστιάζει στη δραματοποίηση στο ελληνικό θέατρο δύο αμφιλεγόμενων και ιδιαζουσών προσωπικοτήτων: του Νέρωνα, αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Παπαφλέσσα, διακεκριμένου...

Από την Τασκένδη ως το Παρίσι κι απ’ το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τον Λυκαβηττό ως τη Μόσχα και το θέατρο Βαχτάνγκοφ, η ζωή του σκηνοθέτη, θεατρικού συγγραφέα, μεταφραστή και δασκάλου ηθοποιών Γιώργου Σεβαστίκογλου αποτελεί ένα οδοιπορικό στην Ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ίχνη, φωνές και τεκμήριο της γεμάτης περιπέτειας διαδρομής του διαπιστώνονται στο κατακερματισμένο λογοτεχνικό του έργο, που περικλείει όμως τη δύναμη ιστορικών γεγονότων. Ενδεικτικοί σταθμοί: προσφυγιά από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα· συμμετοχή στην Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ και συμμετο...

Το παρόν βιβλίο, εκτός από την αρχιτεκτονική του θεάτρου και την ιστορία του, ασχολείται με την δραματική ποίηση και τα είδη της, τους δραματικούς ποιητές και τα έργα τους, τους δραματικούς αγώνες, τη σκηνογραφία, την σκηνοθεσία, τους θεατρικούς χορευτές και τραγουδιστές και τους ηθοποιούς. Μια δύσκολη ιστορική έρευνα συνετέλεσε, ώστε να παρουσιαστούν και ονόματα γυναικών ηθοποιών και γυναικών θεατρικών χορευτριών και τραγουδιστριών. Παρουσιάζονται ακόμα γυναίκες δραματικές ποιήτριες και αναφέρεται για πρώτη φορά σε Ελληνικό βιβλίο η ύπαρξη υποβολέων.

"Η Ζωή μου" του Μήτσου Μυράτ είναι η πρώτη αυτοβιογραφία ηθοποιού που εκδόθηκε στην Ελλάδα, το 1928. Η δράση αρχίζει από τη Σμύρνη και τα ανήσυχα χρόνια της νιότης, μεταφέρεται στην Αίγυπτο, όπου ο νεαρός Μυράτ αναζητά την τύχη του, συνεχίζεται στο Παρίσι, με το όνειρο μιας θεατρικής καριέρας, και καταλήγει στην Αθήνα του 1900, ακριβώς στο ξεκίνημα μιας ιδιαίτερα κρίσιμης δεκαετίας για το ελληνικό θέατρο. Δύο πρόσωπα σφραγίζουν από το σημείο αυτό και έπειτα τις εξελίξεις: ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος και η Κυβέλη Αδριανού. Χώρος συνάντησης και των τριών ένας θίασος, μία κοινή...

Η φιλοδοξία του έργου αυτού είναι να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πληρέστερα τον χάρτη της σύγχρονης ιταλικής δραματουργίας στην Ελλάδα κατά το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα. Ο στόχος είναι να φωτιστεί η σπουδαιότητα της συγκεκριμένης δραματουργικής δραστηριότητας και ο διαμεσολαβητικός της ρόλος μεταξύ ελληνικής και ιταλικής επικράτειας για την ανάδειξη της πολιτισμικής συμβίωσης των δύο χωρών, καθώς και η αναπλήρωση των κενών, κυρίως, στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Η διερεύνηση των στοιχείων ξεκινά από την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και φθάνει μέχρι το 1940, μια...

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να καταγράψει και να αναλύσει τις σκηνικές τύχες των θεατρικών έργων του Ερρίκου Ίψεν στην Ελλάδα από την πρώτη παράσταση, το 1894, έως το τέλος του 20ού αιώνα. Παρακολουθώντας την ελληνική θεατρική ιστορία, εξετάζονται οι αλλαγές που επήλθαν συν τω χρόνω στη σκηνική αντιμετώπιση των ιψενικών έργων και στις αντιλήψεις των καλλιτεχνών και των θεωρητικών για τον συγγραφέα. Ασχολείται ως ένα βαθμό και με θέματα πρόσληψης, εξετάζοντας την υποδοχή που επιφύλαξαν οι άνθρωποι του θεάτρου, οι διανοούμενοι και το κοινό στα έργα του Ίψεν. Το κύριο αντικείμε...

[δύο τόμοι] Γραμμένο με τις μεθοδολογικές επιλογές και προδιαγραφές της θεατρικής ιστοριογραφίας δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο παραστασιολόγιο και την τεκμηρίωσή του, αλλά αναλύει και κομβικά έργα του δραματολογίου, τις παραστάσεις του ερασιτεχνικού θεάτρου, ακόμα και θεάματα του λαϊκού θεάτρου, ώστε να θέτει νέα standards τόσο στην ιστοριογραφία του επτανησιακού θεάτρου όσο και στο ιστορικό της διάδοσης και καλλιέργειας της ιταλικής όπερας στα ελληνικά αστικά ελληνικά κέντρα· πέραν τούτου όμως είναι ακόμα και ένα κεφάλαιο της ιστορίας της ιταλικής όπερας στη διάδοσ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον πρώτο τόμο μιας συντομευμένης εκδοχής της διδακτορικής διατριβής "Το νεοελληνικό θέατρο στα μεταπολεμικά χρόνια (1944-1967)" στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με επόπτη καθηγητή τον κύριο Ανδρέα Δημητριάδη. Λόγω του μεγάλου εύρους της εργασίας, θεωρήθηκε σκόπιμο να χωριστεί σε δύο τόμους. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει τη θεατρική δραστηριότητα των επαγγελματικών αθηναϊκών θιάσων πρόζας από το 1944 έως το 1955, δηλαδή, Απελευθέρωση από τη γερμανική Κατοχή, Δεκεμβριανά, Συνθήκη της Βάρκιζας, Λευκή τρομοκρατία, Εμφύλιος πόλεμος, μετεμφ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί το δεύτερο μέρος της γενικότερης επισκόπησης του ξένου ρεπερτορίου στην ελληνική σκηνή κατά το πρώτο μεταπολεμικό διάστημα (1945-1967), αλλά και - από ερευνητική άποψη και καταπώς φιλοδοξεί η ίδια - μια αυτόνομη ανάλυση του εν λόγω αντικειμένου. Το πρώτο μέρος της έκδοσης επέμεινε στην οπτική της πρόσληψης του ξένου ρεπερτορίου την ίδια περίοδο, έχοντας ως άξονα τη λειτουργία και την προσφορά των θιάσων: αντιμετώπισε επομένως τον κάθε θεατρικό οργανισμό, θίασο ή την όποια θεατρική σύμπραξη της εποχής ως την αναγκαία βάση ανάλυσης του θεατρικού γίγν...

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μετρά πάνω από 120 χρόνια λειτουργίας και συνεχίζει να αναπτύσσεται, με ακόμα μεγαλύτερη δυναμική, αποτελώντας σήμερα σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας. Οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της ελληνικής θεατρικής σκηνής έχουν μοιραστεί στιγμές της πορείας τους στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Κάρολος Κουν, ο Δημήτρης Χορν, η Έλλη Λαμπέτη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Μίμης Φωτόπουλος, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο Μάνος Κατράκης, η Κατίνα Παξινού, η Κυβέλη, και ακόμη πολλοί άλλοι. Στο φουαγιέ του θεάτρου το...

Ο όρος "ρωμαίικος συβολισμός" επινοήθηκε από τον πολυσυζητημένο γλωσσικό αναμορφωτή Γιάννη Ψυχάρη στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα, προκειμένου να δοθεί όνομα στο ορμητικό ρεύμα της εποχής για τη διασταύρωση εγχώριων λαϊκών παραδοσιακών στοιχείων και ευρωπαϊκών πρωτοποριακών αναζητήσεων κατά τη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας των Νεοελλήνων. Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να παρακολουθήσει την ανάπτυξη ακριβώς της τάσης αυτής, όπως διαγράφεται επίμονα μέσα στον αποκαλυπτικό καθρέφτη του θεάτρου, από την εποχή της πρώτης αφύπνισης των σχετικών ανησυχιών, στα χρόνια του...