Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το νεοελληνικό θέατρο έχει ένα ευρύ και πλούσιο πεδίο, με σωζόμενα θεατρικά έργα από την εποχή της ύστερης Αναγέννησης και του μανιερισμού. Αρκετά από αυτά αποτελούν αξιοσημείωτους σταθμούς στην εξελικτική πορεία του νεοελληνικού θεάτρου. Ορισμένα σημαντικά θεατρικά έργα (ποιμενικό δράμα, κωμωδίες, δράματα), από την εποχή εκείνη μέχρι σχεδόν τα τέλη του 20ού αιώνα, εξετάζονται στο παρόν βιβλίο, τα οποία συχνά εκφράζουν πρωτότυπο πνεύμα, γόνιμη σύζευξη πολιτισμικών στοιχείων, πηγαίο και ανόθευτο κωμικό στοιχείο, σατιρική στόχευση, και από τον 19ο αιώνα μια ισχυρή ηθικοδιδακτ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"

"Η Ζωή μου" του Μήτσου Μυράτ είναι η πρώτη αυτοβιογραφία ηθοποιού που εκδόθηκε στην Ελλάδα, το 1928. Η δράση αρχίζει από τη Σμύρνη και τα ανήσυχα χρόνια της νιότης, μεταφέρεται στην Αίγυπτο, όπου ο νεαρός Μυράτ αναζητά την τύχη του, συνεχίζεται στο Παρίσι, με το όνειρο μιας θεατρικής καριέρας, και καταλήγει στην Αθήνα του 1900, ακριβώς στο ξεκίνημα μιας ιδιαίτερα κρίσιμης δεκαετίας για το ελληνικό θέατρο. Δύο πρόσωπα σφραγίζουν από το σημείο αυτό και έπειτα τις εξελίξεις: ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος και η Κυβέλη Αδριανού. Χώρος συνάντησης και των τριών ένας θίασος, μία κοινή...

Τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο αυτό αφορούν μια σημαντική πτυχή της ανθρώπινης ζωής και έκφρασης, την τέχνη και μάλιστα δύο απ' τις πιο δημοφιλείς εκφάνσεις της: τη μουσική και το θέατρο. Προσπαθούν να σκιαγραφήσουν την πορεία τους στη μετεπαναστατική Λαμία του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου. Προσπάθεια δύσκολη και λόγω έλλειψης επαρκών πηγών και λόγω θέματος: μουσική και θέατρο. Πώς να μιλήσεις γι' αυτά όταν έχουν γίνει πια παρελθόν; Για τον γράφοντα, πάντως, ήταν μια ελκυστική εξερεύνηση σε, σχεδόν άγνωστη γη, με εκπλήξεις και απρόσμενα. Ως ενδιάμεσα διαλείμμ...

Η θεατρολογία, αν κι έχει κάνει σχετικά πρόσφατα την εμφάνιση της στον επιστημονικό ορίζοντα της χώρας μας, κατακτά με γρήγορο ρυθμό το αντικείμενο της έχοντας ήδη παρουσιάσει αξιοπρόσεκτο έργο. Η συγκέντρωση και δημοσίευση των μελετημάτων που ακολουθούν αποτελεί την προσωπική συμβολή μας στην ανάπτυξη της έρευνας γύρω από το θέατρο και ειδικότερα το νεοελληνικό. Οι εργασίες μας έχουν ένα διπλό στόχο. Από τη μια επιχειρούν να προσεγγίσουν θέματα και είδη του θεάτρου στην ιστορική τους προοπτική, ενώ από την άλλη προτείνουν, μέσα από μια δραματουργική επεξεργασία των κ...

[...] Ο Νίκος Εγγονόπουλος υπήρξε ποιητής, ζωγράφος και σκηνογράφος, άρα σε ευρύτερη έννοια ανήκει στους δημιουργούς (και δημιουργός σημαίνει ο "ποιητής" που με τα έργα του προσφέρει υπηρεσίες στον Δήμον) που παράγουν έργα πρωτότυπα, χωρίς προηγούμενο, πρωτοφανή, κυριολεκτικώς. Ένα ποίημα του Εγγονόπουλου, ένας πίνακας ή μια σκηνογραφία, ένα κοστούμι, ανεξάρτητα από την "ύλη" από την οποία προέρχεται το συνταίριασμά του, η σύσταση είναι νέες οντότητες που προστίθενται στην εμπειρία και αποτελούν περιουσία του σύμπαντος κόσμου. Ο Εγγονόπουλος, είτε με λέξεις είτε με χρώματ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί το δεύτερο μέρος της γενικότερης επισκόπησης του ξένου ρεπερτορίου στην ελληνική σκηνή κατά το πρώτο μεταπολεμικό διάστημα (1945-1967), αλλά και - από ερευνητική άποψη και καταπώς φιλοδοξεί η ίδια - μια αυτόνομη ανάλυση του εν λόγω αντικειμένου. Το πρώτο μέρος της έκδοσης επέμεινε στην οπτική της πρόσληψης του ξένου ρεπερτορίου την ίδια περίοδο, έχοντας ως άξονα τη λειτουργία και την προσφορά των θιάσων: αντιμετώπισε επομένως τον κάθε θεατρικό οργανισμό, θίασο ή την όποια θεατρική σύμπραξη της εποχής ως την αναγκαία βάση ανάλυσης του θεατρικού γίγν...

Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να συμβάλει προς την κατεύθυνση της επισκόπησης του ξένου θεάτρου στο ελληνικό μεταπολεμικό θέατρο, στοχεύοντας την όσο το δυνατόν ευρύτερη οπτική του τρόπου με τον οποίο ανέβηκαν και έγιναν δεκτοί από την ελληνική σκηνή και τον τύπο οι ξένοι συγγραφείς στην πρώτη εικοσαετία μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα αφορά τη διαμόρφωση της θιασαρχικής κίνησης. Εξετάζει το δραματολόγιο των ξένων έργων ως κτήμα και αποτέλεσμα της λειτουργίας των θιάσων, σε σχέση με την παρουσία, τα προβλήματα και τους στόχους τους. Αν και η λειτουργία κάπ...

Οι επτανήσιοι - ζακυνθινής καταγωγής - ηθοποιοί Διονύσιος Ταβουλάρης και Ευαγγελία Παρασκευοπούλου υπήρξαν από τους πρωτοπόρους του νεοελληνικού "σοβαρού" θεάτρου σε μια περίοδο έντονων ζυμώσεων όπως ο 19ος αιώνας. Η αλληλογραφία τους με τον συγγραφέα και διπλωμάτη Κλέωνα Ραγκαβή αφορά την προσπάθεια τους να παρουσιάσουν ο καθένας με τον δικό του θίασο το έμμετρο πεντάπρακτο δράμα η "Δούκισσα των Αθηνών" του Ραγκαβή κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896. Οι επιστολές της Παρασκευοπούλου εστιάζουν κυρίως σε διαδικαστικά θέματα που αφορούν την προετοιμασία της π...

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να καταγράψει και να αναλύσει τις σκηνικές τύχες των θεατρικών έργων του Ερρίκου Ίψεν στην Ελλάδα από την πρώτη παράσταση, το 1894, έως το τέλος του 20ού αιώνα. Παρακολουθώντας την ελληνική θεατρική ιστορία, εξετάζονται οι αλλαγές που επήλθαν συν τω χρόνω στη σκηνική αντιμετώπιση των ιψενικών έργων και στις αντιλήψεις των καλλιτεχνών και των θεωρητικών για τον συγγραφέα. Ασχολείται ως ένα βαθμό και με θέματα πρόσληψης, εξετάζοντας την υποδοχή που επιφύλαξαν οι άνθρωποι του θεάτρου, οι διανοούμενοι και το κοινό στα έργα του Ίψεν. Το κύριο αντικείμε...

Ο Νίκος Περέλης αφηγείται την περιπετειώδη πορεία ενός καλλιτέχνη, δεμένου στο ουτοπικό του όνειρο, μέσα στις σύγχρονες συμπληγάδες. Μια πορεία γεμάτη ανατροπές που ο ερωτικός της οίστρος την οδηγεί από τα καυτά κράσπεδα της εμπόλεμης δεκαετίας του 1940 στο σήμερα. Γνωστά πρόσωπα της πολιτικής, του θεάτρου, της δημοσιογραφίας, της κριτικής, του πλούτου, αποτυπώνουν την παρουσία τους στα δρώμενα και συγκροτούν ένα "κολασμένο" ιστό που διαμορφώνεται μέσα από την πειστική αναπαράσταση πολυποίκιλων δρώμενων. Με πρωταγωνιστή το θεατρικό παρασκήνιο και το αγωνιστικό του πε...

Πολύτιμο στοιχείο της λαϊκής μας παράδοσης, άλλοτε ως φιγούρα και άλλοτε ως θέαμα, ο Καραγκιόζης δημιούργησε ένα αυθεντικό είδος λαϊκού θεάτρου που κατάφερε να αντανακλά και να εκφράζει αξίες και πρότυπα γνήσια ελληνικά. Ως φιγούρα, ο Καραγκιόζης έγινε αξιαγάπητος ήρωας που συμπύκνωνε αρετές και αδυναμίες και μαζί ένα μοναδικό σύμβολο ανθρώπου που μπορεί και αντιστέκεται στη φτώχεια, την κακοτυχία -και την εξουσία- σκορπώντας κέφι και ελπίδα ζωής! Ως παράσταση, μας αποκάλυψε ένα πλουσιοπάροχο και θαυμαστό τρόπο έκφρασης που χάρη στους καραγκιοζοπαίχτες και τη δεξιοτεχ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: Πρώτη ενότητα: Πειραιάς - Ιστορία και πολιτισμός - Γεώργιος Σταϊνχάουερ, "Η ανασκαφή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά" - Βάσιας Τσοκόπουλος, "Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ως σύμβολο της πόλης" - Νικόλαος Ντόριζας, "Τα κτίρια του Πειραιά ως σύμβολο της πόλης" - Άννα Ταμπάκη, "Θεατρικός χώρος και αστική κοινωνία στον 19ο αιώνα" - Κατερίνα Μπρεντάνου, "Από τη Μάντρα της Τερψιθέας "εις τας μαρμαροτεύκτους Αιθούσας" του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά" - Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου, "Ο Δημήτρης Ροντήρης στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: 1957-1959"...

Το κωμειδύλλιο καλλιεργήθηκε στη Ζάκυνθο συνειδητά, συστηματικά και καρποφόρησε με τρία πρωτότυπα έργα που παρουσιάσθηκαν κατά τη θεατρική περίοδο 1875-76, δεκατρία δηλαδή χρόνια πριν την εμφάνιση και καθιέρωσή του στην αθηναϊκή σκηνή. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα για το αν τα κείμενα έφτασαν στα χέρια των πρώτων Αθηναίων κωμειδυλλιογράφων και, αν ναι, κατά πόσον αυτοί επηρεάστηκαν. Αντιπαραβολή των κειμένων δεν αποκαλύπτει ιδιαίτερους δεσμούς συγγένειας, ενώ υπογραμμίζει τις διαφορές.

Το βιβλίο αυτό συζητά ένα παράδειγμα κλασικού θεάτρου στη δεκαετία των πολεμικών και ιδεολογικών συγκρούσεων. Με αναφορές στην υπόλοιπη Ευρώπη, επιχειρεί να ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο οι δύο πόλεμοι, ο Β΄ παγκόσμιος και ο ελληνικός εμφύλιος, επηρέασαν τις παραστάσεις των έργων ενός δραματουργού που προπολεμικά αποτελούσε σύμβολο της ευρωπαϊκής κουλτούρας και ηγούνταν του εθνικού ρεπερτορίου σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ειδικός στόχος του βιβλίου είναι να προσδιορίσει τη χρήση (οικειοποίηση) του Σαίξπηρ σε καταστάσεις πολέμου ή "έκτακτης ανάγκ...

Ορισμένες πλευρές της θεατρικής κίνησης και της δραματουργικής παραγωγής, κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, είναι τα θέματα που απασχολούν τις μελέτες του βιβλίου. Παρουσιάζονται κείμενα που έχουν συνδεθεί με την ίδια την ιστορία της ελληνικής σκηνής, κατά τον 19ο αιώνα, όπως είναι η Γαλάτεια του Σπ. Βασιλειάδη και οι κωμωδίες των θεατρικών σκηνών στα αστικά κέντρα της Διασποράς, αλλά και η δραματουργική παραγωγή που αποτελεί τον άξονα του ελληνικού θεάτρου, κατά τον 20ό αιώνα, από τον Κωστή Παλαμά και τον Γρηγόριο Ξενόπουλο μέχρι τον Άγγελο Σικελιανό και τον Ιάκωβο Καμπανέλλ...

Περιέχονται οι ενότητες: - Μαρίνα Κοτζαμάνη, "Οδηγίαι προς τους ξελιγομένους κατά Μποστ" - Νίκος Σαραντάκος, "Η ζωή του Μποστ" (χρονολόγιο) - Μέντης Μποσταντζόγλου, "Ολίγα λόγια δια τον καλλιτέχνη" (από τον τόμο "Πεζά κείμενα 1960-1965", Ερμής 1998) - Είπαν για τον Μποστ: Ελένη Βλάχου, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Κοντός, Λεωνίδας Κύρκος, Θάνος Κωνσταντινίδης, Κώστας Μητρόπουλος, Κώστας Μποσταντζόγλου, Ανδρέας Πετρουλάκης, Γιάννης Τσαρούχης, Χαρίλαος Φλωράκης, Σοφιανός Χρυσοστομίδης (επιμ.-επιλογή: Μαρίνα Κοτζαμάνη) - Σκίτσα του Μποστ από τον ημερή...

Ο οδηγός αυτός προσφέρει μιαν ευρύτατη κλίμακα απεικόνισης των συνθηκών που επικρατούσαν στις παραστάσεις και του υπόβαθρου στο οποίο στηρίχθηκε το θέατρο στον κλασσικό κόσμο, από τον Όμηρο μέχρι το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τα δοκίμια των διακεκριμένων ιστορικών και ειδικών που περιλαμβάνονται στον τόμο αυτόν εξετάζουν το ευρύ κοινωνικο-πολιτιστικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε το κλασσικό θέατρο και οι διάφορες μορφές ψυχαγωγίας. Στον Οδηγό περιλαμβάνεται επίσης ένα χρήσιμο γλωσσάριο των θεατρολογικών όρων και ένας κατάλογος συγγραφέων και έργων. Οι συντε...