Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σημαίνουσα μορφή της ελληνικής θεατρολογίας, ο Δημήτρης Σπάθης, με το πλούσιο ερευνητικό έργο του, τον ανήσυχο επιστημονικό στοχασμό του, τη διδακτική του θητεία και τη συνέπεια του βίου του, υπήρξε, άμεσα ή έμμεσα, δάσκαλος για πολλούς νεότερους θεατρολόγους. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του στην έρευνα πάνω στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, την οποία συνεχίζει ώς σήμερα με νεανικό πάθος και πρωτότυπη σκέψη. Οι συνεργάτες του παρόντος τόμου αποφάσισαν να τον τιμήσουν για την προσφορά του, χαρίζοντάς του μια πρόσφατη επιστημονική εργασία τους. Τα μελετήματα...

[...] Ο Νίκος Εγγονόπουλος υπήρξε ποιητής, ζωγράφος και σκηνογράφος, άρα σε ευρύτερη έννοια ανήκει στους δημιουργούς (και δημιουργός σημαίνει ο "ποιητής" που με τα έργα του προσφέρει υπηρεσίες στον Δήμον) που παράγουν έργα πρωτότυπα, χωρίς προηγούμενο, πρωτοφανή, κυριολεκτικώς. Ένα ποίημα του Εγγονόπουλου, ένας πίνακας ή μια σκηνογραφία, ένα κοστούμι, ανεξάρτητα από την "ύλη" από την οποία προέρχεται το συνταίριασμά του, η σύσταση είναι νέες οντότητες που προστίθενται στην εμπειρία και αποτελούν περιουσία του σύμπαντος κόσμου. Ο Εγγονόπουλος, είτε με λέξεις είτε με χρώματ...

Το νεοελληνικό θέατρο έχει ένα ευρύ και πλούσιο πεδίο, με σωζόμενα θεατρικά έργα από την εποχή της ύστερης Αναγέννησης. Αρκετά από αυτά αποτελούν αξιοσημείωτους σταθμούς στην εξελικτική πορεία του νεοελληνικού θεάτρου. Ορισμένα σημαντικά θεατρικά έργα (ποιμενικό δράμα, κωμωδίες, δράματα), από την εποχή εκείνη μέχρι σχεδόν τα τέλη του 20ού αιώνα, εξετάζονται στο παρόν βιβλίο, τα οποία συχνά εκφράζουν πρωτότυπο πνεύμα, γόνιμη σύζευξη πολιτισμικών στοιχείων, πηγαίο και ανόθευτο κωμικό στοιχείο, σατιρική στόχευση, και από τον 19ο αιώνα μια ισχυρή ηθικοδιδακτική διάθεση. Συγ...

[...] Οι εργασίες που περιέχονται στο "Μελέτες συγκριτικής θεατρολογίας" χαρακτηρίζονται ακριβώς από ένα παρόμοιο προσανατολισμό. Επικεντρώνοντας δηλαδή κυρίως στην αναζήτηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νεοελληνικού θεάτρου και της παράδοσης του αρχαίου δράματος, στις επιδράσεις που η νεοελληνική δραματουργία έχει δεχθεί από μορφές του ευρωπαϊκού και αμερικανικού θεάτρου, καθώς επίσης και επιμέρους σχέσεις που υφίστανται ανάμεσα σε συγκεκριμένους συγγραφείς και κείμενα από το ελληνικό θέατρο του εικοστού αιώνα και άλλους δημιουργούς και έργα από την αρχαιότητα μέχρι...

Οι επτά επιστολές του Ρώμα στο Μπαστιά που έχουμε στη διάθεσή μας, εκτός του ότι αποτελούν πολύτιμη πηγή ενός μεγάλου φάσματος πληροφοριών ως αφορώσες πράγματα της λογοτεχνικής, θεατρικής, πολιτικής ιστορίας μας ή της τοπικής ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, αναδεικνύουν τη γνωριμία και την εξέλιξη της φιλικής σχέσης που ανέπτυξε με τον αποδέκτη τους, μιας σχέσης καθοριστικής για την πνευματική πορεία, τη σταδιοδρομία του. Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο των τεσσάρων επιστολών του Ρώμα στο Μινωτή, η φιλία τους υπήρξε μακρόχρονη, ειλικρινής και σαφέστατα απείχ...

Περιεχόμενα: - Νίκος Α. Δοντάς, "Εκατό χρόνια ελληνικής οπερέτας. Από το Παρίσι στην Αθήνα και σε όλο τον κόσμο" - Νίκος Α. Δοντάς, "Θεόφραστος Σακελλαρίδης" - Λάμπρος Λιάβας, "Τα ηχοτοπία "μιας ζωής χαριτωμένης και πολύ γλυκιάς" - Γιάννης Σιδέρης, "Ελληνική οπερέτα. Πρώτοι συντελεστές" - Λάμπρος Λιάβας, "Ο "ιδανικός θίασος" της οπερέτας" - Γεώργιος Μ. Σαρηγιάννης, "Η νομοτέλεια της εξέλιξης το αττικού τοπίου" - Λάμπρος Λιάβας, "Θυμήσου εκείνα τα χρόνια!" - Έργα του Θ. Σακελλαρίδη στην ΕΛΣ - Χρονολόγιο - Σύντομο ιστορικό ΕΛΣ - Υπηρεσίες της ΕΛΣ - Πηγές

Ο τόμος αυτός περιέχει δεκαπέντε μελετήματα προερχόμενα από τις έρευνες και τις μελέτες της τελευταίας δεκαετίας. Η θεματολογία φαίνεται να ποικίλλει, στην πραγματικότητα όμως περιέχει τις διάφορες πλευρές των ερευνητικών ενδιαφερόντων της συγγραφέως, οι οποίες έχουν κοινούς τους άξονες. Συνολικά δίνουν μια εικόνα ενός θέματος με διάφορες επί μέρους εστιάσεις. Τα μελετήματα έχουν διαταχθεί μια περίπου χρονολογική σειρά ώστε να παρουσιάζουν την ιστορική προοπτική που από πολλούς ερευνητές θεωρείται αναγκαία. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των συγχρόνων κειμενικών προσεγγίσεω...

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία από ηθοποιούς του Ελληνικού Θεάτρου, τα οποία είναι μεν αυτοβιογραφικά (Δ. Μυράτ, Κ. Μουσούρης, Γ. Γληνός, Θ. Κωτσόπουλος, Λ. Καλλέργης κ.ά.), αλλά περιέχουν πολλές πληροφορίες για την πορεία του νεοελληνικού θεάτρου, τους σκηνοθέτες και τους πρωταγωνιστές του. Το παρόν βιβλίο, αν και αναφέρεται στη θεατρική διαδρομή της συγγραφέως, δεν είναι αυτοβιογραφικό. Αναφέρεται στις ρίζες του θεάτρου γενικότερα και στις ρίζες του νεοελληνικού θεάτρου. Ο τίτλος του είναι παρμένος από μια μεγάλη θεατρική επιτυχία του 1954, που παραμένει ζωηρή στη μνήμη το...

Από τις εκδόσεις "Ergo" κυκλοφορήθηκε το έκτο παράρτημα της "Παραβάσεως", του επιστημονικού δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, όπου περιλαμβάνεται μελέτη σχετική με τον "Σταθάτειο Δραματικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων". Τη μελέτη αυτή συνέγραψε η αν. καθηγήτρια κ. Κυριακή Πετράκου (συνεχίζοντας σχετικές έρευνές της που είχαν οδηγήσει στην έκδοση του βιβλίου της "Oι Θεατρικοί Διαγωνισμοί 1870-1925"), από κοινού με τον ιστορικό του Θεάτρου μας κ. Διονύση Μουσμούτη. Όπως τονίζουν στον πρόλογό τους, το Αρχείο του Σταθάτειου Δραματικού Διαγ...

Ένα βιβλίο γεμάτο θέατρο. Μέσα από τις σελίδες του θα παρελάσουν οι σπουδαίοι παρόντες αλλά και οι μεγάλοι απόντες, που τους αγαπήσαμε και τους αγαπάμε, που δεν τους ξεπεράσαμε και ούτε θα τους ξεπεράσουμε ποτέ. Χορν - Καρέζη - Βουγιουκλάκη - Αλεξανδράκης - Φωτόπουλος - Ηλιόπουλος - Μινωτής - Παξινού - Μελίνα - Κούρκουλος, αλλά και οι: Λάσκαρη - Καραγιάννη - Λαζόπουλος - Ζούνη - Βαλτινός - Ντασσέν κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι... Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ταξίδι στους απέραντους δρόμους του θεάτρου. Από τη φτώχεια και τις λάσπες των καφενείων της επαρχίας, με τα μπου...

Πολύτιμο στοιχείο της λαϊκής μας παράδοσης, άλλοτε ως φιγούρα και άλλοτε ως θέαμα, ο Καραγκιόζης δημιούργησε ένα αυθεντικό είδος λαϊκού θεάτρου που κατάφερε να αντανακλά και να εκφράζει αξίες και πρότυπα γνήσια ελληνικά. Ως φιγούρα, ο Καραγκιόζης έγινε αξιαγάπητος ήρωας που συμπύκνωνε αρετές και αδυναμίες και μαζί ένα μοναδικό σύμβολο ανθρώπου που μπορεί και αντιστέκεται στη φτώχεια, την κακοτυχία -και την εξουσία- σκορπώντας κέφι και ελπίδα ζωής! Ως παράσταση, μας αποκάλυψε ένα πλουσιοπάροχο και θαυμαστό τρόπο έκφρασης που χάρη στους καραγκιοζοπαίχτες και τη δεξιοτεχ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: Πρώτη ενότητα: Πειραιάς - Ιστορία και πολιτισμός - Γεώργιος Σταϊνχάουερ, "Η ανασκαφή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά" - Βάσιας Τσοκόπουλος, "Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ως σύμβολο της πόλης" - Νικόλαος Ντόριζας, "Τα κτίρια του Πειραιά ως σύμβολο της πόλης" - Άννα Ταμπάκη, "Θεατρικός χώρος και αστική κοινωνία στον 19ο αιώνα" - Κατερίνα Μπρεντάνου, "Από τη Μάντρα της Τερψιθέας "εις τας μαρμαροτεύκτους Αιθούσας" του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά" - Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου, "Ο Δημήτρης Ροντήρης στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: 1957-1959"...

[...] Για μένα το θέατρο λειτούργησε καταλυτικά. Κύλησε στο αίμα μου. Έγινε ένα με το είναι μου και την ύπαρξή μου. Θυσίασα τα πάντα γι' αυτό. Παιδικά παιχνίδια, νεανικές τρέλες και προσωπικές ευτυχισμένες στιγμές. Όλα για το σανίδι! Για το χειροκρότημα! Και έζησα μέσα απ' αυτό πολλές ζωές. Ζωές ονειρεμένες και ζηλευτές. Γεμάτες πάθος, ένταση, λάμψη, έρωτα και περιπέτεια. Γι' αυτό και αισθάνομαι πλήρης, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Εμένα η οικογένειά μου υπήρξε το θέατρο και παιδιά μου οι ρόλοι μου. Χάρισα ζωή σε εκατοντάδες ρόλους και έδωσα φτερά αισιοδοξίας σε πολλού...

Το φωτογραφικό αρχείο του φωτορεπόρτερ Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου, του αποκαλούμενου "καθηγητή" από τους συναδέλφους του, αποτυπώνει όλη την κοινωνική και πολιτισμική ζωή της χώρας από τον Μεσοπόλεμο μέχρι και τη Μεταπολίτευση. Το 2007 οι εκδόσεις "Τόπος" παρέδωσαν έναν πρώτο τόμο βασισμένο στο πλούσιο αρχειακό υλικό του μεγάλου φωτογράφου: "Η άλλη Ελλάδα: 1950-1965", ένα λεύκωμα με επιλογή φωτογραφιών και κείμενα από τον Άρη Μαραγκόπουλο, που αναφέρεται στην πολυτάραχη κοινωνική και πολιτική ζωή του Τόπου. Στο νέο λεύκωμα με τίτλο "Βασικά θεατής: Ελληνικό θέατρο 1950-1...

Η θεατρική κριτική συνιστά βασική συνιστώσα της επιστήμης του θεάτρου, παρά τον ισχυρό υποκειμενικό χαρακτήρα της. Από την ελληνική θεατρολογία απουσιάζουν oι συστηματικές μελέτες σχετικά με την ιστορία, καταγραφή και αξιολόγησης της κριτικής. Αν και η πρώτη μελέτη για την κριτική, όφειλε να εξετάσει τις απαρχές της, επιλέξαμε την μεσοπολεμική περίοδο ως την σημαντικότερη για την εδραίωσή της. Στόχος μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της δραστηριότητας της καθημερινής θεατρικής κριτικής που ασκείτο μέσω του ημερήσιου Τύπου, αλλά η απόδοση της γενικότερης εικόνας της λειτουργί...

[...] Η Ελληνική Οπερέττα μπορεί να ονομαστεί και Αθηναϊκή Οπερέττα, ως είδος θεάτρου που γεννήθηκε και μεγαλούργησε στην Αθήνα και παρουσίαζε ορισμένες ιδιομορφίες. Το γνώρισμα, η εμφάνισή της και η σύνθεσή της δεν έμοιαζαν με την καθιερωμένη τότε γαλλική και βιεννέζικη Οπερέττα. Είχε την μορφή κωμωδίας ή φάρσας, με στοιχεία τη χαρά και το γέλιο. Περιέγραφε με τις πιο ζωντανές εικόνες την ζωή της παλιάς Αθήνας και με την μουσική της απέδωσε μια εποχή που έμεινε αλησμόνητη σε όσους έτυχε να την γνωρίσουν. Στην ιστορία της Ελληνικής Οπερέττας θα καταγράψουμε τις ελληνικές...

Η "Άμμος του κειμένου", γιατί κοιτώντας κανείς τα βιβλία που έχει διαβάσει, τα έργα στα οποία έχει βαδίσει και περιπλανηθεί πριν από αρκετά χρόνια, έχει την αίσθηση της άμμου στα χέρια, καθώς αυτή κυλάει γοργά και προδοτικά, για να χαθεί στον αέρα. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις τη φυγή αυτήν. Τα κείμενα, τα έργα, τα βιβλία βρίσκονται πάντα δίπλα σου συμπαγείς, απαιτητικοί, αυτονόητοι ενίοτε μάρτυρες της δικής σου πορείας. Προϊόντος του χρόνου όμως μένει αυτή η αίσθηση της άμμου, της άμμου των κειμένων, στα χέρια και στη μνήμη, ως το ελάχιστο ίχνος από ένα πάθος ανάγνωσης, γρα...

[...] Μετά τις αμέτρητες περιηγήσεις και έρευνές μου, γύρω από την ιστορία και την πορεία του ελληνικού θεάτρου, τολμώ να πω ότι αισθάνομαι περήφανος, που κατάφερα να καταγράψω τους συγγραφείς της περιόδου αυτής, σε ένα μεγάλο ποσοστό. Ξεφυλλίζοντας την ιστορία, με πολύχρονο και πολύμοχθο διάβασμα, τα διάφορα περιοδικά, κείμενα θεατρανθρώπων, προγράμματα από τα αρχεία του Θεατρικού Μουσείου, τυπωμένα κείμενα παλαιά από το Κέντρο Μελέτης Νεοελληνικού Θεάτρου, αναγνώσματα διάφορα και σχετικά, έκανα μια καταχώρηση με αλφαβητική σειρά των συγγραφέων. Οι συγγραφείς αυτοί α...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"

Το παρόν πραγματεύεται την επίδραση των θεατρικών μπουλουκιών στην Ελληνική Κοινωνία στα τέλη του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Η ερευνητική πορεία έχει ως αφετηρία την ετυμολογική προέλευση της έννοιας μπουλούκι και την προέκτασή της στο χώρο του θεάτρου. Παράλληλα εξετάζονται οι ιστορικές συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκαν τα θεατρικά μπουλούκια και διαμόρφωσαν την κοινωνική τους δράση, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε στην Ελλάδα η περιφέρεια του κράτους ξεκίνησε και η περιφέρεια του θεάτρου. Επιπλέον καταγράφονται και εξετάζονται γενικότερ...