Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπόθεσή μας, την οποία τελικά και υιοθετεί η ερευνά μας αυτή, είναι ότι η πολλαπλότητα είναι η κατ' εξοχήν κατηγορία της σκέψης του Νίτσε που οντολογικά δεν ανάγεται σε τίποτε άλλο - η θέληση για δύναμη δεν είναι παρά έκφραση της ενότητας, ενοποιούσα αρχή του πρωταρχικού πολλαπλού. Έννοια-κλειδί για την διερεύνηση της προαναφερθείσας υπόθεσης αποτελεί η έννοια της μάσκας. Παράλληλα, μέσα από την πορεία της έρευνάς μας, φωτίζονται διαφορετικά: όχι μόνον η θέση της κατηγορίας της πολλαπλότητας, της θέλησης για δύναμη, της μάσκας στη σκέψη του Νίτσε, αλλά και η σχέση του Νί...

Στόχος μας είναι η ερμηνεία της οντολογίας του κορυφαίου Γάλλου φαινομενολόγου M.Merleau-Ponty (1908-1961). Με αφετηρία την έννοια της 'Μορφής' (Gestalt) οδεύουμε προς την τελική θέση του Ποντύ περί 'Ολισμού' στο "Le Visible et l'invisible". Η ερμηνεία της οντολογικής έννοιας της Μορφής, ως σχέσης φιγούρα-φόντο στοιχειώνει την πρώιμη οντολογία του φιλοσόφου (Structure du comportement.) Το φόντο είναι το βάθος επί του οποίου η φιγούρα αναδύεται. Το ερώτημα για το Είναι διαποτίζει εξ αρχής την φιλοσοφία του Ποντύ. Μέσω περαιτέρω της έννοιας του 'ιδίου σώματος' (Ph?nom?nolo...

Πράγματι: τι άλλο κάνουμε, "επιτελώντας" θεωρία, από το να καρφώνουμε σανίδια στο καταφύγιο που χτίζουμε γύρω μας για να ζήσουμε εντός του; Τι άλλο κάνουμε από το να συναρμόζουμε, εν πλω, τα μέρη του σκάφους με το οποίο ταξιδεύουμε; [...] Στην ανοιχτή θάλασσα των "μεταμορφώσεων" του ανθρώπινου είναι, σε αυτή την αχώρητη, πολυσχιδή, διάρκεια της ακάματης επανεύρεσης του κόσμου μας, της ανθρωποποίησής του, σε τι διαφέρει, πράγματι, η δεξιοτεχνία της χωρικής ακρίβειας -το να στέλνεις με το σφυρί σου το καρφί εκεί ακριβώς που πρέπει, έτσι όπως ακριβώς πρέπει, ώστε να το "βυζάξε...

Η γλώσσα μιλάει. Τούτο δεν σημαίνει πως είναι όργανο έκφρασης. Τότε η υποκειμενικότητα θα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της γλώσσας: το λέγειν του Εγώ θα ήταν νόμος του Είναι και όχι αντίστροφα. Κυριαρχία του υποκειμένου στη γλώσσα συνεπάγεται μια απόλυτη εξουσία: η γυμνή υποκειμενικότητα να απονέμει α-νόητες προσταγές και να εκπληρώνει την ουσία της γλώσσας ως έκφρασης και μοιραία να καθιδρύει το "αλάθητο" κάθε εξουσίας: θρησκευτικής, πολιτικής, επιστημονικής κλπ...

Ματιές και εντυπώσεις από τη ζωή του μεγάλου Δανού φιλόσοφου, του οποίου οι φιλοσοφικές και θεολογικές αντιλήψεις απασχολούν την παγκόσμια διανόηση.

Ο Karl Popper αναζωογονεί την καντιανή ηθική της αυτόνομης βούλησης ασκώντας ριζοσπαστική κριτική στην εσενσιαλιστική δυτική μεταφυσική και τροποποιώντας το λογικό θετικισμό. Η πολεμική στον ιστορικισμό, τον ολισμό και τον Ολοκληρωτισμό, στη βάση της διαψευσιμότητας και της ανοιχτής κοινωνίας, αναδεικνύει τη μακρά παράδοση του κριτικού ορθολογισμού, οι ρίζες του οποίου ανιχνεύονται στον προσωκρατικό διαφωτισμό και τη σωκρατική άγνοια.

Το ειδοποιό χαρακτηριστικό των κλασικών συμβολαιικών θεωριών συνίσταται στο εγχείρημα θεμελίωσης της εξουσίας επί μιας έννοιας συναίνεσης των πολιτών, η οποία παράγεται από τον Ορθό Λόγο. Η ιδέα του συμβολαίου βρήκε έκφραση σε πληθώρα διαφορετικών θεωριών, για να φθάσει στην κορύφωσή της στις μεγάλες θεωρίες του Διαφωτισμού και έκτοτε να περιπέσει σε αφάνεια. Το 1971, με τη δημοσίευση της "Θεωρίας της δικαιοσύνης", ο John Rawls επανέφερε στο φιλοσοφικό προσκήνιο την ίδια παλαιά ιδέα. Ποιο είναι το νόημα αυτής της αναβίωσης; Μπορεί η συναίνεση να θεωρηθεί ιδρυτική της κανονι...

Η παρούσα μελέτη δεν αποτελεί μία γενική και ενδελεχή σύγκριση των ιδεών των Hegel και Κονδύλη, πολλώ δε μάλλον δεν συνιστά μία λελογισμένη απόπειρα ζεύξης κεντρικών τους θέσεων ή -αντίστροφα- βεβιασμένης αντιπαραβολής τους. Αναγνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι -παρά τα σημεία τομής- το έργο των δύο στοχαστών εκκινεί από διαφορετικές προκείμενες και αναγκαία καταλήγει επί βασικών ζητημάτων σε εξίσου διαφορετικά συμπεράσματα, σκιαγραφεί με άξονα ένα συγκεκριμένο και νευραλγικό θέμα, εκείνο της γενεαλογίας του δυϊσμού και του προβλήματος της αμφιθυμικής ή "δυστυχισμένης συνείδησης...

Σύμφωνα με τον Hegel, η σκέψη του Spinoza δεν είναι ακόμη αρκετά διαλεκτική. Και αν ήταν πάρα πολύ διαλεκτική; Ή, έστω, αν ήταν διαλεκτική με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να αποδεχτεί ο Hegel; Η απάρνηση αυτής της διαλεκτικής -ας πούμε, για να μην χρονοτριβούμε, μιας διαλεκτικής χωρίς τελεολογία- στην οποία προβαίνει ο Hegel μέσω του Spinoza, είναι ο τρόπος με τον οποίο συναντά ένα αξεπέραστο εμπόδιο κατά την ανάπτυξη της δικής του σκέψης: πρόκειται για το εμπόδιο ενός λόγου για τον οποίο πρέπει να πούμε όχι ότι δεν είναι ακόμη εγελιανός, αλλά ότι δεν είναι ήδη πλέον. Ο Heg...

Η Σειρά "Ιδεογραφίες: Στοχαστές για τον 21ο αιώνα" παρουσιάζει διανοητές και ιδέες της νεοτερικότητας και των σύγχρονων ρευμάτων σκέψης μέσα από μία ερμηνευτική προσέγγιση στην οποία δεσπόζει ο αναστοχασμός. Κείμενα και συγκείμενα μελετώνται σύμφωνα με τις αρχές της διακειμενικότητας και της δημιουργικής γραφής, με φόντο τα επιτακτικά αιτήματα της νέας εποχής και με σκοπό να ανασυρθούν στο φως οι λανθάνουσες δυνατότητες της επινόησης. Η Hannah Arendt μας προτρέπει να αναστοχαζόμαστε τις πράξεις μας. Τη στιγμή που κατέρρεε ο Ολοκληρωτισμός και η Παράδοση έπνεε τα λοίσθια,...

"Δεν είναι παρά σε στιγμές που το υπάρχον άτομο μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση που ενώνει το άπειρο και το περατό, κατάσταση που οδηγεί πέρα από την ύπαρξη. Αυτή η στιγμή είναι η στιγμή του πάθους (...) το πάθος για έναν υπάρχοντα άνθρωπο είναι ακριβώς η κορύφωση της ύπαρξης - όμως είναι ένα γεγονός το ότι είμαστε υπάρχοντες. Μέσα στο πάθος, το υπάρχον υποκείμενο καθίσταται άπειρο στην αιωνιότητα της φαντασίας και ωστόσο είναι συγχρόνως περισσότερο από ποτέ ο εαυτός του". Soren Kierkegaard

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την εισαγωγή στις έννοιες και στις μεθόδους του Γάλλου φιλοσόφου Georges Canguilhem (Ζορζ Κανγκιλέμ). Ο Γάλλος διανοητής υπήρξε ο διάδοχος του Gaston Bachelard (Γκαστόν Μπασελάρ) και επηρέασε με τη διδασκαλία και το έργο του για τις έννοιες του κανόνα και του παθολογικού, όπως και για το επιστημολογικό καθεστώς των ιατρικών επιστημών, τη σκέψη γνωστών Γάλλων φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων οι Michel Foucault (Μισέλ Φουκώ), Louis Althusser (Λουί Αλτουσέρ), Pierre Macherey (Πιερ Μασερέ). Στο βιβλίο επιχειρείται μια συστηματική προσέγγιση της βα...

Ο Hans-Georg Gadamer (1900-2002) αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν από τους σημαντικότερους στοχαστές του προηγούμενου αιώνα. To έργο του "Αλήθεια και μέθοδος" θεωρείται σήμερα ένα από τα ιδρυτικά κείμενα της "φιλοσοφικής ερμηνευτικής", δηλαδή μιας φιλοσοφικής κατεύθυνσης που εξακολουθεί να παίζει στη σύγχρονη φιλοσοφική συζήτηση καίριο και αναντικατάστατο ρόλο. Πρωταρχικό μέλημα του Γερμανού στοχαστή είναι να δείξει ότι κάθε γνήσια κατανοητική προσοικείωση του κόσμου, άλλων ανθρώπων, άλλων πολιτισμών καθώς και του εαυτού μας επιβάλλεται να αναλυθεί ως αποτέλεσμα μιας διαδικ...

Η θητεία μου στον Hegel δεν τελείωσε με την κατάθεση της διδακτορικής διατριβής μου στην Ιστορικο-Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βασιλείας την άνοιξη του έτους 1974· συνεχίστηκε και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μάλιστα σε δύο πλέον επίπεδα -στο ερευνητικό και στο διδακτικό. Δείγματα της συνέχειας αυτής αποτελούν οι μελέτες, που συνεκδίδονται στον ανά χείρας τόμο. Νίκος Κ. Ψημμένος Περιέχονται τα κείμενα: - Πρόλογος - Η κλασική παιδεία του νεαρού Hegel - Δημήτριος Νικολίδης, ένας φίλος του νεαρού Hegel - "Was ich mir vorgesetzt": ο Hegel ως διάκονος τ...