Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το δεύτερο βιβλίο του Robert Zimmer ανοίγει ακόμη περισσότερο την Πύλη των Φιλοσόφων και μας προσκαλεί να γνωρίσουμε 18 βασικά έργα στην ιστορία της Φιλοσοφίας: Αριστοτέλης - "Μετά τα φυσικά", Μάρκος Αυρήλιος - "Τα εις εαυτόν", Βοήθιος -" Περί παραμυθίας της φιλοσοφίας", Θωμάς Ακινάτης - "Σύστημα Θεολογίας", Κουζάνους - "Περί της λόγιας άγνοιας", Χομπς - "Λεβιάθαν", Σπινόζα - "Ηθική", Χιουμ - "Περί της αν-θρώπινης νόησης", Μοντεσκιέ - "Το πνεύμα των νόμων", Ρουσό - "Αιμίλιος", Χέγκελ - "Φαινομενολογία του πνεύματος", Φόιερμπαχ - "Η ουσία του χριστιανισμού", Μιλ - "Για την...

H μελέτη αυτή ανιχνεύει τους τρόπους ενεργοποίησης των αρχών μιας οντολογίας της στοχαστικής φαντασίας στις προσεγγίσεις της λογικής της ετερότητας αφενός από δύο κατεξοχήν εκφραστές της τελευταίας στη δυτική σκέψη, τους γάλλους στοχαστές Levinas και Derrida, αφετέρου από τους ανατολικούς μυστικούς φιλοσόφους, η σκέψη των οποίων συστήνεται στην Ευρώπη μέσα από τις μελέτες και τις μεταφράσεις του γάλλου ανατολιστή Henry Corbin. Εμβαθύνοντας στη λεβινασιανή φαινομενολογία του προσώπου, του ίχνους και του προ-καταγωγικού Λέγειν, επιχειρείται να δειχθεί ότι αυτή εδώ προϋποθέτει...

Η κριτική του Λόγου και της μεταφυσικής αποτελεί το κύριο πυλώνα του φιλοσοφικού στοχασμού του Αντόρνο και του Νίτσε. Η ριζοσπαστική κριτική που ασκεί ο Αντόρνο στην "Διαλεκτική του Διαφωτισμού" εδράζεται στην αντιπαράθεση με την κυρίαρχη εργαλειακή ορθολογικότητα, η οποία μετατρέποντας τον Λόγο σε απλό υποχείριο της αυτοσυντήρησης, οδηγεί εαυτόν στην αυτοαναίρεση και τον πολιτισμό στη βαρβαρότητα. Εξίσου ριζικά επιτίθεται ο Νίτσε στον νεωτερικό Λόγο, ο οποίος φενακίζει τη σύγχρονη συνείδηση προσφέροντας της ακράδαντες "αλήθειες", αδιαφιλονίκητες κανονιστικές αρχές και πλασ...

Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται, με αξιώσεις πληρότητας και με άμεση χρήση των πηγών, ουσιαστικές πλευρές της μεγάλης στροφής από την αρχαία και χριστιανική μεταφυσική στην εγκοσμιολατρική και ανθρωποκεντρική κοσμοθεώρηση των Νέων Χρόνων. Στο πλαίσιο τούτο αναλύεται η δομή και η τυπολογία της αντιμεταφυσικής σκέψης, όπως αποκρυσταλλώνεται μετά την εμφάνιση της μαθηματικής φυσικής και των κοινωνικών επιστημών· επίσης περιγράφεται η διαμόρφωση της νεότερης έννοιας της επιστημονικής μεθόδου και καταδείχνεται, ότι κεντρικά σημεία της σύγχρονής μας φιλοσοφίας, όπως η ανάλυση των λει...

Η έλευση και η εδραίωση των λεγόμενων "Νέων Χρόνων" συντελέστηκε μέσω μιας πολυμέτωπης ιδεολογικής αντιπαράθεσης, η οποία διεξάχθηκε ταυτόχρονα σε διαφορετικά επίπεδα, αλλά γνώρισε την κορύφωσή της στο πεδίο της αφηρημένης σκέψης. Η κοσμοθεώρηση του Μεσαίωνα, στο πλαίσιο της οποίας είχε επιτευχθεί μια σύνθεση της χριστιανικής θρησκείας με την αρχαία φιλοσοφία, έβρισκε τη θεωρητική της θεμελίωση σε μια επιστήμη που ονομαζόταν μεταφυσική. Η μεταφυσική, εξαιτίας της ξεχωριστής της θέσης και λειτουργίας, δέχθηκε την ανελέητη επίθεση των εκπροσώπων της κοσμοαντίληψης των Νέων Χρ...

Η έλευση και η εδραίωση των λεγόμενων "Νέων Χρόνων" συντελέστηκε μέσω μιας πολυμέτωπης ιδεολογικής αντιπαράθεσης, η οποία διεξάχθηκε ταυτόχρονα σε διαφορετικά επίπεδα, αλλά γνώρισε την κορύφωσή της στο πεδίο της αφηρημένης σκέψης. Η κοσμοθεώρηση του Μεσαίωνα, στο πλαίσιο της οποίας είχε επιτευχθεί μια σύνθεση της χριστιανικής θρησκείας με την αρχαία φιλοσοφία, έβρισκε τη θεωρητική της θεμελίωση σε μια επιστήμη που ονομαζόταν μεταφυσική. Η μεταφυσική, εξαιτίας της ξεχωριστής της θέσης και λειτουργίας, δέχθηκε την ανελέητη επίθεση των εκπροσώπων της κοσμοαντίληψης των Νέων Χ...

Κάθε λαός έχει την ηθική του που καθορίζεται από τις συνθήκες, μες στις οποίες ζει. Επομένως, κάθε ηθική φιλοσοφία απορρέει από τη συνεκτίμηση ιστορικών, κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών παραγόντων που ευνοούν τη μία ή την άλλη θεώρηση του ανθρώπινου βίου, ώστε να αποκτά νόημα η συλλογική όσο και η ατομική ύπαρξη των φορέων της δράσης, ήτοι της πρακτικής διάστασης του όντος. Η αξία της ηθικής φιλοσοφίας του Καντ έγκειται στο ότι αποβλέπει στην πραγματοποίηση μιας πιο ανθρώπινης ζωής και πιο μεγάλης δικαιοσύνης στις κοινωνικές σχέσεις, είτε εκφράζεται ως μια (απόλυτη...

Ο Παύλος Κόντος επιχειρεί να αναδείξει την -τόσο οικεία- πράξη της υπόσχεσης σε θεμέλιο της ηθικότητας. Στόχος του είναι να αφήσει να διαφανεί γιατί η υπόσχεση χαίρει προνομιακής θέσης στην ηθική εμπειρία του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου. Ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, βέβαια, ούτε υπαγορεύει ούτε νομιμοποιεί την ηθική εμπειρία, απλώς τη φωτίζει -αρκεί να τη φωτίζει με τρόπο ακριβή και διεισδυτικό. Ιδανικό εφαλτήριο για μια τέτοια αναζήτηση προσφέρουν οι αναλύσεις του Καντ όπου αυτός συνδέει απρόσμενα την υπόσχεση με κάθε πτυχή του ηθικού και του πολιτικού βίου: τα ηθικά καθήκοντα,...

Εάν αποπειραθούμε να παρουσιάσουμε στην φαντασία μας έναν άνθρωπο, ο νους του οποίου έχει καταληφθεί από ένα δαιμονικό "απόλυτο δέον" μέσα από το οποίο μιλά για κατηγορικές προσταγές που απαιτούν τον διαρκή έλεγχο των πράξεών του, αντίθετα προς τις κλίσεις και τις επιθυμίες του, δεν λαμβάνουμε προφανώς καμία ορθή εικόνα της ανθρώπινης φύσης ή των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της, αλλά απεναντίας αναγνωρίζουμε ένα τεχνητό υποκατάστατο της θεολογικής ηθικής, σε μία σχέση που απεικονίζεται εύγλωττα με την σύγκριση ενός ξύλινου με ένα φυσικό πόδι. Το αποτέλεσμα...

- Η κατανόηση του λόγου, απο τον Θαλή έως τον Πλωτίνο, ως της σταθερής νομοτέλειας που διέπει τον κόσμο, τόσο τον αισθητό, όσο και τον νοσταλγικά υπερβατικό. Οι θέσεις των Θαλή, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Ηράκλειτου, Παρμενίδη, Αναξαγόρα, Σωκράτη, Πλάτωνα, Γοργία, Αριστοτέλη, Επίκουρου, Στωικών, Επίκτητου, Πλωτίνου. - Ο προσωποποιημένος Λόγος, ως εξάγγελος του θεού, κατα τις ελληνιστικές και ιουδαϊκές αντιλήψεις. - Ο Ιησούς ως ο αποκαλυπτής Λόγος του θεού και το πρόβλημα των αντιφατικών πληροφοριών για τον δικό του αποκαλυπτικό λόγο. - Το ερώτημα για την ουσία του θεού Οι θ...

Η ηθική της φιλοξενίας του Ζακ Ντερριντά αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη και την πλέον εκτενή απόπειρα του φιλοσοφικού στοχασμού να απαντήσει κριτικά στη διαρκώς αυξανόμενη εχθρότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προς συγκεκριμένες κατηγορίες ξένων, όπως είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Ο Ντερριντά υποστηρίζει ότι η έννοια της φιλοξενίας διέπεται από μια ανεπίλυτη "απορία": αφενός υπάρχει ο "απροϋπόθετος νόμος της απεριόριστης φιλοξενίας", ο οποίος επιτάσσει την άνευ όρων δεξίωση του άλλου, δηλαδή την παροχή φιλοξενίας στον ξένο χωρίς προϋποθέσεις, περιορισμούς και ανταλλά...

Στο θεμελιώδες αυτό έργο του ο Georges Bataille αναζητά την λεγόμενη "εσωτερική εμπειρία". Περιγράφει δε, με τρόπο εξόχως λογοτεχνικό, τις μεθόδους που ακολούθησε για την επίτευξη αυτού του "σκοπού". Τi είναι όμως αυτή η "εσωτερική εμπειρία"; Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι "η εμπειρία του βιώνειν", ενώ κάποιος άλλος θα έλεγε ότι πρόκειται απλώς για την ίδια τη ζωή. Το θέμα που ο Bataille αναλαμβάνει να περιγράψει είναι βεβαίως κάτι που δεν μπορεί να υπηρετηθεί εύκολα από τις λέξεις. Αυτό τον οδηγεί σε μια δημιουργική "σύγκρουση" με τη γλώσσα. Θα λέγαμε ότι επιστρατε...