Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Στον αγώνα για το δύσκολο εγχείρημα της εν Χριστώ και διά του Χριστού μεταμορφώσεως της ζωής μας από τη φθορά και την παροδικότητα στην αφθαρσία και αθανασία σε καμιά περίπτωση δε χωρεί παραίτηση ή απόκλιση. Στην ορθόδοξη μοναχική πολύμορφη άσκηση αναφέρονται οι "Ασκητικοί ιδρώτες", το Ε΄ Κεφάλαιο του ανθολογίου. Αν η άσκηση με τον ένα ή άλλο τρόπο δεν είναι παρά παράστασή μας ενώπιον του Θεού, αγώνας για οικείωση του θελήματος και της ζωής του Κυρίου Ιησού, γεγονός κοινωνίας μαζί Του, που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη μόνωση και την ερημία, η αφοσίωση αυτή στην πρώτη...

"Πάσα Επιστήμη χωριζομένη Αρετής, πανουργία εστί μάλλον και ου σοφία". Πλάτων Η παραπάνω ρήση του αρχαίου φιλοσόφου, δεν θα μπορούσε να είναι πιο καίριας σημασίας, τόσο στη διάρκεια δύο ολόκληρων χιλιετιών Ελληνορθόδοξης Ιστορίας και Παράδοσης, όσο και στη σημερινή εποχή, του ιδεολογικού και θρησκευτικού αποπροσανατολισμού, της ισοπέδωσης των παραδόσεων και της παγκοσμιοποίησης. Ήταν λοιπόν επιτακτική η ανάγκη μελέτης και καταγραφής ενός μοναδικού φαινομένου στην Ιστορία της Ορθοδοξίας: της αγαστής σύμπνοιας και συνύπαρξης των ιδανικών της Χριστιανικής Πίστης, με τα ιδα...

Η παρούσα εργασία αναφέρεται στην Ιστορία της εισόδου στον μοναχικό βίο κατά τους δ΄-ζ΄ αι., χρονική περίοδο κατά την οποία δεν έχουμε ακόμα λειτουργικές πηγές. Η ενασχόλησή μας με τις Αγιολογικές κυρίως πηγές, στις οποίες συχνά συναντούσαμε περιπτώσεις προσελεύσεως στον μοναχικό βίο, μας ώθησε στην ad hoc μελέτη τους, με σκοπό να διασαφηνίσουμε τα της εισόδου στη μοναχική πολιτεία κατά την εποχή της γεννήσεως και θεμελιώσεώς της. Άλλο γεγονός πού, επίσης, μας παρακίνησε στη μελέτη αυτού του θέματος ήταν οι απόψεις που εκπροσωπούνται στις μέρες μας από διάφορους κληρικούς...

[...] Η μορφή του αγίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη αποτελεί, πράγματι, ιδιάζουσα περίπτωση πνευματικής φυσιογνωμίας του 14ου αιώνα στο Άγιον Όρος, καθ' όσον αφ' ενός μεν συντελεί στην αναζωπύρωση των παλαιών ασκητικών παραδόσεων των οσίων Πέτρου και Αθανασίου των Αθωνιτών, αφ' ετέρου δε συναρμόζει τον κοινοβιακό βίο με τις ησυχαστικές τάσεις που εκείνη την εποχή κυριαρχούν στον Άθω. Η συναρμογή αυτή εκ πρώτης όψεως φαίνεται αντιθετική ή και αδύνατη, στο πρόσωπο όμως του Μαξίμου εκφράστηκε με ισορροπία, κατά τρόπο λελογισμένο και νηφάλιο, χωρίς υπερβολές, χάρη και στην πείρα πο...

Τα αγιορείτικα μετόχια υπήρξαν πνευματικοί φάροι για τις περιοχές όπου ιδρύθηκαν και λειτούργησαν. Γι' αυτό και η σχετική έρευνα βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο της επιστημονικής μας γνώσης για τον ορθόδοξο μοναχισμό, αφού η μελέτη των μετοχίων φέρνει στο φως βιογραφικές και ιστορικές λεπτομέρειες, αλλά και δεδομένα για έργα τέχνης και κτίσματα, για περιουσιακά στοιχεία και οικονομικές νοοτροπίες και αντιλήψεις, που στο σύνολό τους σχηματίζουν το μωσαϊκό της πολύτιμης προσφοράς του μοναχισμού στο Γένος μας. Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου αποτέλεσε, και συνεχίζει να αποτε...

[...] Η μελέτη ξεκινά με την παρουσίαση σε αδρές γραμμές του ιστορικού πλαισίου του 14ου αιώνα, οπότε οι ορθόδοξοι Νότιοι Σλάβοι (Βούλγαροι και Σέρβοι) γνώρισαν τον ησυχασμό και άρχισαν να επηρεάζονται απ' αυτόν. Στο πρώτο κεφάλαιο αναζητείται η προέλευση του ησυχασμού και ανιχνεύονται οι ρίζες του στη μυστική παράδοση της χριστιανικής Ανατολής. Παράλληλα, επισημαίνεται η πρώιμη γνωριμία της μυστικής παράδοσης του ανατολικού χριστιανισμού με τον κόσμο των Νοτίων Σλάβων που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τον εκχριστιανισμό του και η οποία αποτυπώνεται στη ζωή και το έργο τω...

Ο αρχαίος Κελτικός Χριστιανισμός, θαμμένος και άγνωστος, αποκαλύπτει ένα άλλο πρόσωπο της Ορθοδοξίας, στο οποίο ο Έλληνας της Ανατολής δεν αργεί να γνωρίση τον εαυτό του. Από την ταυτότητα των θεολογικών προϋποθέσεων σμιλεύεται μια κοινή στάση ζωής, καθώς μαρτυρούν οι μοναστικές πηγές της Ιρλανδίας και της Μικράς Ασίας, των δύο άκρων της Οικουμένης, κατά τους πρώτους βυζαντινούς αιώνες. Κέλτες και Έλληνες, τόσο διαφορετικοί και τόσο όμοιοι, μοιράζονται ένα κόσμο κάλλους και φωτός, δυνάμεως και ευαισθησίας, χάριτος και ελευθερίας, όπου η κτιστή πραγματικότητα θεραπεύεται και...

Η 21η Γενική Σύναξη μας καλεί, στη σημερινή εποχή των συνεχών αλλαγών αλλά και της υλικής και πνευματικής φτώχειας, αφού πρώτ' απ' όλα εμπιστευθούμε την αποστολή μας στο Θεό και ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη Του, να γίνουμε μάρτυρες αυτής της αγάπης στους νέους, που πρέπει χωρίς χρονοτριβή να συναντήσουμε, μη διστάζοντας παράλληλα να προβούμε στις απαραίτητες αλλαγές που επιβάλλει η εποχή μας.

Όταν ο μακαριστός μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος Χαραλάμπους περιλάμβανε στο ανθολόγιό του "Ανατολικός Ορθόδοξος Μοναχισμός" το κεφάλαιο "Γυναικείος Μοναχισμός", είχε συνείδηση της σημασίας της γυναικείας μετοχής στην οδό της ακολούθησης του Κυρίου εξ όλης ψυχής και καρδίας, αλλά και συνείδηση του χρέους να γίνει γνωστή η σχετική πατερικοασκητική μαρτυρία. Τη σύντομη αυτή πρώτη αποσπασματική παρουσίαση (1978) που έδωσε πνοή και στόχους στο γυναικείο ελλαδικό μοναχισμό και συνέβαλε εν πολλοίς στην ανάκαμψή του κατά τις επόμενες δεκαετίες, ακολούθησαν οι εκδόσεις ε...

"Έτσι σου γράφω όχι για να σε προσελκύσω στην μοναχική ζωή αλλά περισσότερο για να σε αποτρέψω απ' αυτήν. Επειδή εάν με ταλαντευμένο πνεύμα απομακρυνθείς από τον κόσμο, η λαχτάρα για τον κόσμο θα δυναμώσει μέσα σου και, φοβάμαι, θα σε καταβάλει. Και θα είσαι με το σώμα στο μοναστήρι και με την ψυχή στον κόσμο. Και ο κόσμος περισσότερο βασανίζει στον καθρέφτη της ψυχής παρά στην πραγματικότητα. Να ευχαριστείς τον Θεό, που εκτός από τον στενό δρόμο των μοναχών έδειξε και ένα λίγο πλατύτερο δρόμο προς τη σωτηρία και την αιώνια ζωή. Ξεκίνα, κόρη, αυτόν τον πλατύτερο δρόμο, που...

"Όταν φθάσουμε στην αγάπη, φθάσαμε στον Θεό, και περάσαμε στο νησί που βρίσκεται πέραν του κόσμου τούτου, όπου είναι ο Πατήρ και ο Υιός και το άγιον Πνεύμα." Η σειρά "Ψήγματα Χρυσού" αποτελεί μια γέφυρα γνωριμίας του σύγχρονου Έλληνα με την σκέψη και εμπειρία των πατέρων και μητέρων της ερήμου, μέσα από εκλεκτά αποσπάσματα της μοναστικής κυρίως γραμματείας, μεταγραμμένα στην καθομιλουμένη, για μια ευχάριστη μελέτη και εμβάθυνση. Έχουμε ανάγκη αυτών των διαχρονικών και παγκόσμιων ανθρώπων, που μας μεταγγίζουν ταπεινά και αυθεντικά, ως δώρο του Θεού σε κάθε εποχή, το αληθ...

΄Αρωμα Αγίου Όρους στον κόσμο μας από τις εμπειρίες ενός προσκυνητή Ασφαλώς και έχουν γραφεί πολλά, πάρα πολλά. Χρόνια τώρα, για το Άγιο Όρος κι όμως το βιβλίο του Heinz Nussbaumer έχει επιβληθεί για την πρωτοτυπία του. Μας οδηγεί στον Άθωνα και μας μυεί ύστερα από επανειλημμένα ταξείδια του συγγραφέα στα εκεί μοναστήρια, σε «άλλον κόσμο» περισσότερο φωτεινό από ότι φανταζόμαστε, περισσότερο αληθινό από ότι νομίζουμε. Ένα κόσμο από τον οποίο θα αντλήσει ο αναγνώστης πλήθος διδαγμάτων και πολλή σοφία, όχι επιφανειακή αλλά του βάθους.

Οι δύο μελέτες του παρόντος, "Μοναχοί και Ιεραποστολή κατά τους 4ο και 9ο αιώνες" και "Κύριλλος και Μεθόδιος", φέρνουν στο προσκήνιο, μέσω δύο χαρακτηριστικών παραδειγμάτων, την αρχαία έντονη δραστηριότητα και πλούσια παράδοση της Ανατολικής Εκκλησίας στην ιεραποστολή. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ο εκχριστιανισμός τόσων λαών του ευρύτερου περίγυρου της ανατολικής αυτοκρατορίας; Κοινωνικοπολιτικές και γενικότερα δυσμενείς ιστορικές συνθήκες των τελευταίων αιώνων αλλοίωσαν δραστικά τις προτεραιότητες και το σκηνικό μέσα στο οποίο κλήθηκε να δράσει η Ορθόδοξη Ανατολή. Εντ...

Ο μοναχός δεν παύει να φέρει σάρκα και αδυναμίες. Γι' αυτό ο μοναχικός βίος δεν είναι άμοιρος παρεκτροπών και παραβιάσεων των μοναχικών ομολογιών και υποσχέσεων, που κάποιες φορές φθάνουν μέχρι και την εγκατάλειψη του μοναχικού σχήματος. Στα πλαίσια αυτής της παθολογίας του μοναχικού βίου, συχνές είναι οι μετακινήσεις μοναχών από μονή σε μονή λόγω αδυναμίας συμβιώσεως με την αδελφότητα· και σε μερικές περιπτώσεις συμβαίνει λιποταξία από το μοναχικό στρατόπεδο με την επάνοδο του μοναχού στον κόσμο. Αυτά τα θέματα ερευνούνται, από νομοκανονική βέβαια άποψη, στον παρόντα τόμο...

Η παρούσα μελέτη διαιρείτα σε δύο ενότητες. Στην πρώτη αναλύεται διεξοδικά η σχέση Αγιομετεωριτικού και Αγιορειτικού Μοναχισμού βάσει των πηγών και της σχετικής βιβλιογραφίας. Στη δεύτερη παρατίθενται εισηγήσεις σε κατά καιρούς επιστημονικά συνέδρια και δημοσιεύσεις που αφορούν υμνοαγιολογικά θέματα. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Η κοινωνία μέχρις ενός σημείου πέτυχε τον εικοστό αιώνα μια μεγάλη κατάκτηση: την συμφιλίωση των δύο φύλων. Καιρός αυτή η συμφιλίωση να μεταφερθεί και στον εκκλησιαστικό χώρο, και στο μοναχισμό. Μου κάνει εντύπωση πόσο απλά αναφέρονται στις γυναίκες νεαροί της Αθήνας και πόσο πολύπλοκη και στρεβλή είναι η σκέψη των νεαρών που θρησκεύουν. Δεν ξέρω αν άκουσα στα 33 χρόνια που έχω μοναχός, έναν νεαρό που συχνάζει στα μοναστήρια να είπε μια καλή κουβέντα για γυναίκα. Αναμασούν πάντοτε τις θεωρίες και τα αποφθέγματα των γερόντων και των μοναχών στους οποίους συχνάζουν και τα οπο...

Η επιβολή του άνδρα πάνω στη γυναίκα είναι ένα δώρο που του το χάρισε μια κοινωνία φτιαγμένη από ομοίους του κι όχι η πραγματική του αξία. Γι αυτό κι ως επιβολή βασικά εννοεί την καταπίεση, την υποβάθμιση και τον εξευτελισμό της γυναικείας προσωπικότητας και ποτέ του δεν την σκέφτηκε σαν μια σχέση που ο καθένας θα καταθέσει τα δώρα του για να ομορφήνει η ζωή και να ολοκληρώσει τον άλλον.