Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] αποφάσισα να μην περιοριστώ μόνο στα παραδοσιακά επαγγέλματα -τα περισσότερα από τα οποία είχαν χαθεί- αλλά να φτιάξω ένα βιβλίο-λεύκωμα με θέμα τον ανθρώπινο μόχθο. Άρχισα λοιπόν να συλλέγω φωτογραφίες και από επαγγελματίες, καταστηματάρχες και βιομηχανικούς εργάτες. Στόχος μου ήταν η ανάδειξη και προβολή του κόσμου της εργασίας στο πέρασμα του χρόνου. Μ' ενδιέφερε η δράση των ανθρώπων, οι πρωτοβουλίες τους, οι σκέψεις τους, οι προσπάθειές τους να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους. Δεν ήθελα απλώς να φτιάξω ένα βιβλίο με τα παλιά επαγγέλματα των Θεσσαλών. Φιλ...

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Πηγαίνω λες και μ' έχουνε συλλάβει: πίσω μου βαδίζει η σκιά μου και μπροστά τα βάσανά μου. * Σαν του σταφυλιού τη ρώγα, η αγάπη σου έτσι πάει: πρώτα τη δροσιά μου δίνει και κατόπι με μεθάει. * Ρολόι της άμμου είναι το κορμί σου. Από τη μέση σε κρατάω σφιχτά για να μην τρέχει ο χρόνος άλλο πιά. * Αφέντη μου κυρ-δήμαρχε να μην τους φυλακίζεις τους ληστές, γιατί έχεις και του λόγου σου μια κόρη που κλέβει τις καρδιές.

Στο βιβλίο "Οι παλαιοί Ανωγειανοί - τρόπος ζωής και αγώνες κατά της Τουρκοκρατίας" περιγράφονται η ζωή και η δράση των κατοίκων του χωριού Ανώγεια Μυλοποτάμου Κρήτης, κυρίως κατά το 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα. Οι ορεσίβιοι αυτοί κρητικοί, μια ξεχωριστή κοινωνία υπερήφανων, γενναίων και σεμνών ανθρώπων, ακολουθώντας με σεβασμό τους άγραφους νόμους που διαμόρφωσαν μέσα στο χρόνο οι σοφοί γέροντες (κεφαλές του χωριού), κατόρθωσαν να επιτύχουν ένα υψηλό επίπεδο ατομικής, οικογενειακής και κοινωνικής συμπεριφοράς, ν’ αγωνιστούν με ηρωισμό και συνέπεια και να συμβάλουν...

[...] Η παρούσα διατριβή έχει σκοπό να αναζητήσει και να προβάλει συνοπτικά τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Παραδόσεως -θρησκευτικής και λαϊκής- που θησαυρίζονται άφθονα στο εκτεταμένο συγγραφικό έργο του -κατά τον Νίκο Καζαντζάκη- "αρχιμάστορα του νεοελληνικού λόγου" Φώτη Κόντογλου, προκειμένου ν' αποτελέσουν αντικείμενο όχι μόνο ενδελεχούς μελέτης, αλλά και αυτοεξετάσεως και, ενδεχομένως, επαναπροσανατολισμού. Βεβαίως το όλο συγγραφικό και εικαστικό έργο του πολυτάλαντου Αϊβαλιώτη είναι ένα απύθμενο χρυσωρυχείο της Παραδόσεως, σε όλο το εύρος και όλες της τις εκφάνσεις...

Ένα έργο συναρπαστικά πρωτότυπο, αφηγηματικό και δοκιμιακό ταυτόχρονα, που μετακινεί και διευρύνει τις γνωστές οριοθετήσεις του σουρεαλιστικού κινήματος προς τη μοναδική εμπειρία μιας λαϊκής του εκφοράς. Η δοκιμιακή χαρτογράφηση του διανοητικού και καλλιτεχνικού σύμπαντος του Κώστα ντε Βαλαμόντε, μαζί με τη θεατρικότητα της κοινωνικότητάς του, αποτελεί τον καμβά μιας μυθιστορικής αφήγησης, όπου σε μια τυχαία παραλληλία εμπειριών και εκφράσεων συγχωνεύεται ο ακαδημαϊσμός της ντανταϊστικής και σουρεαλιστικής σκέψης των μεγάλων πρωτευουσών της Ευρώπης με την απέραντη ατομικότη...

Στους χρόνους του Νεοελληνικού Διαφωτισμού προτείνεται από τους εκπροσώπους της κοραϊκής "μέσης οδού" για τον υπόδουλο ακόμα ελληνικό λαό, ενόψει πάντως της προσδοκώμενης ανεξαρτησίας του, ένα πρότυπο πολιτισμού με το συγκερασμό θεμελιωδών παραμέτρων: παράδοσης και νεωτεριστικού πνεύματος, λαϊκότητας και λογιότητας, Ανατολής και Δύσης. Η μεικτή γλώσσα θεωρείται η πλέον αρμόζουσα ως το αντικαθρέφτισμα ενός ανάλογου πολιτισμού. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί να δείξει, ότι το προτεινόμενο πρότυπο δεν υπήρξε εξωπραγματικό κατασκεύασμα, αντίθετα η βάση του ήταν ιστορικά τεκμηριωμέ...

Τα εννέα κείμενα που αποτελούν τον παρόντα τόμο προέρχονται από τις αντίστοιχες ανακοινώσεις στο Συνέδριο στη μνήμη του Στάθη Δαμιανάκου με τίτλο "Αγροτική κοινωνία-λαϊκός πολιτισμός", που έγινε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από 25 έως 27 Μαΐου του 2005. Η επιστημονική επιτροπή του Συνεδρίου, μετά την έκδοση των πρακτικών σε ψηφιακή μορφή, αποφάσισε να προχωρήσει στην έκδοση δύο συλλογικών τόμων, έναν για την αγροτική κοινωνία και έναν για τον λαϊκό πολιτισμό, όπου θα δημοσιεύονταν ορισμένες εισηγήσεις με βάση ένα συγκεκριμένο σκεπτικό και συγκεκριμένους θεματικούς άξον...

Μερικές παραδοσιακές συνταγές όπως τις περιγράφουν οι μαγείρισσες του νησιού.

Η κουζίνα της Σικίνου, όπως την περιγράφουν οι μαγείρισσες του νησιού.

Ανεξάρτητα από τη μορφή που αποκτά, ο τοπικός πολιτισμός επανέρχεται στις μέρες μας ως αναβίωση ή συνεχίζει ως επιβίωση. Σ' όλες τις περιπτώσεις ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου να εγκαθιδρύσει μορφές επικοινωνίας με το παρελθόν, να έχει σημεία αναφοράς σ' έναν κόσμο που παγκοσμιοποιείται. Τα άρθρα που εμπεριέχονται στον τόμο καταθέτουν την αντιφατικότητα, αλλά και την πολυπλοκότητα της οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτισμού της Κρήτης, όπου συνυπάρχει το παρελθόν με το παρόν.

Η εργασία αυτή ξεκίνησε σαν μια μικρή προσπάθεια να γραφούν δυο λόγια για το Τρίκορφο με σκοπό να καταχωρηθούν στο διαδίκτυο (internet) και να δίνουν κάποιες πληροφορίες για το χωρίο. Βρήκαμε όμως πάρα πολύ υλικό και αναγκασθήκαμε να το παρουσιάσουμε σε μορφή βιβλίου. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η μελέτη καταγράφει κάποια από τα αντιπροσωπευτικά δρώμενα του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού και τις μορφές του λαϊκού θεάτρου, όπως εντοπίζονται στη θράκη, το Αιγαίο (Λέσβο) και την Κύπρο. Επισημαίνει τα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πρωτογενή τους εμφάνιση και τους μηχανισμούς επιβίωσης και μετασχηματισμού, τα κοινά ή παρόμοια στοιχεία και τις πιθανές ή πραγματικές αλληλεπιδράσεις τους, γεγονός που μπορεί να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη μιας κοινής ή παρόμοιας πολιτισμικής παράδοσης στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο που εκτείνεται από τη Θράκη μέχρι την Κύπρο.

Some traditional recipes as described by the cooks of the island.

Οι συνταγές: ματσάτα, καλασούνα, χορτένια με χοιρινό, ρεβύθια στο φούρνο, κάπαρη ξερή μαγειρευτή, φάβα, χοιρινό με κουκιά, αραντό, αυγογαλιά, πανάδα, καρπουζένια, τηγανητό καρπούζι. Οι μικρές ιστορίες: ο φιδές και τα μακαρόνια, το ξενικό τυρί, η κάπαρη, ο φάβας, οι αχλάδες, οι ντομάτες, τα ψαράκια και το αλάτι, επίλογος. [Ευχαριστούμε τις μαγείρισσες της Φολεγάνδρου που μοιράστηκαν μαζί μας τις συνταγές και τις ιστορίες τους: Ειρήνη Δεκαβάλλα, Μαργαρίτα Μαρινάκη, Δέσποινα Καρυστηναίου, Ειρήνη Ψαρομηλίγκου, Κούλα Γεραρδή, Ντίνα Καρυστηναίου κι όλες τις υπόλοιπες γυναίκ...

Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας επιχειρεί να προσεγγίσει το θέμα στην αρχή θεωρητικά, κάνοντας μια σε βάθος χρόνου ανάλυση της δημιουργίας των δοξασιών και των ποικίλων μεταφυσικών αντιλήψεων του λαού, και στη συνέχεια προχωρεί σε προτάσεις για παιδαγωγικές εφαρμογές μέσα στην τάξη και για δημιουργική ενασχόληση μαθητριών και μαθητών με θέματα από την πολιτισμική παράδοση.

Το βιβλίο της Νάνσης Τουμπακάρη επιχειρεί να φέρει σε επαφή τον αναγνώστη με ορισμένα παλιά επαγγέλματα και τις μουσικές, τα τραγούδια και τους ήχους που σχετίζονται με αυτά, με έναν πραγματικά πρωτότυπο τρόπο. Έτσι, οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν, συνδέθηκαν και τοποθετήθηκαν στο αφήγημα με τίτλο "Ο Λιόντας - Ένα ταξίδι σε ήχους, τραγούδια, μουσικές παλιών επαγγελμάτων", που αποτελεί το πρώτο μέρος του βιβλίου. Το αφήγημα γίνεται ερέθισμα για ένα ταξίδι στη λαϊκή παράδοση. Περιλαμβάνει λαογραφικές, ιστορικές και μουσικολογικές πληροφορίες για κάποια επαγγέλματα, όπως και...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μικρή συμβολή στη συζήτηση που συνεχίζεται για το παρελθόν, το παρόν και -κυρίως- το μέλλον της Λαογραφίας, σε εποχή μάλιστα καθόλου ευνοϊκή γι' αυτήν. Οι μέχρι σήμερα "βεβαιότητές" της, εκείνες που την κατέστησαν "εθνική" επιστήμη (παραπέμποντας ταυτόχρονα σ' ένα "βεβαρημένο" παρελθόν) βρίσκονται σε σαφή υποχώρηση, μπροστά στην εμφανέστατη πολιτιστική ρευστότητα και ποικιλομορφία των ημερών μας αλλά και την αμφισβήτηση της φυλετικής-εθνικής "καθαρότητας" (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Την ίδια στιγμή αυξάνονται οι απόψεις περί "ολοκλήρωσης του ιστορικο...

Το ερώτημα "Πού πας Ευρώπη - πού πας Κόσμε;" ήταν και είναι παντού και πάντα επίκαιρο. Τις ημέρες μας όμως είναι πολύ πιο σπουδαιότερο από ποτέ άλλοτε. Με το βιβλίο "Εκεί που ο Δίας έφερε την Ευρώπη", ο κρητικός συγγραφέας Ζαχαρίας Γ. Μαθιουδάκης στρέφει την προσοχή μας στη σημασία κυρίως της Ευρώπης. Στο προσκήνιο ήταν και είναι ο μύθος της αρπαγής από το Δία της βασιλικής θυγατέρας των Φοινίκων, της Ευρώπης, που σε μορφή ενός λευκού ταύρου την έφερε στην Κρήτη. Έτσι η Κρήτη, που μερικοί συγγραφείς την αποκαλούν ήπειρο, αποκτά μια κεντρική σπουδαιότητα. Αυτό φαίνεται σαφέσ...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης, "Το σκεπτικό και η θεματική του αφιερώματος" - Σπύρος Ι. Φλογαΐτης, "Οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης. Ιστορική διάσταση και προοπτικές." - Θανάσης Καλαφάτης, "Το χρονικό των Γιορτών και η προσφορά του Αντώνη Τζεβελέκη" - Παναγιώτης Σάντας, "Η συμμετοχή των Λευκαδίων στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Τριαντάφυλλος Ε. Σκλαβενίτης, "Η ιστορία και η τοπική ιστορία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Θεοδόσης Πυλαρινός, "Η λογοτεχνία και η φιλολογία στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης" - Παρασκευή Κοψιδά - Βρεττού, "Λαογραφικά των...