Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αποτελεί τη συγκλονιστική και δραματική αυτοβιογραφία τής συγγραφέα, που ήρθε να γνωρίσει τον Θεό ως Ζωντανή Πραγματικότητα και να ζήσει μαζί Του χρόνια προσωπικής πληρότητας και επαγγελματικής δημιουργίας, όσο και γιατρειάς από το άγχος τής νεύρωσης. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Σ' αυτή την πραγματικά ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία του, ο 78χρονος Καζάν μας αποκαλύπτει με πάθος, ζωτικότητα και εντυπωσιακή ειλικρίνεια, ολόκληρη την ιστορία της ζωής του. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του, ο Καζάν παρουσιάζει τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο ξεκίνημα της καριέρας του, όταν ακόμη αισθανόταν παρείσακτος και χαμένος στην τόσο απόμακρη γι' αυτόν κοινωνία της Νέας Υόρκης. Οι εμπειρίες του στο Ουίλλιαμς Κόλλετζ, τη Δραματική Σχολή του Γέηλ και το Γκρουπ θήατερ αποτελούν τα πρώτα του βήματα στο δρόμο που τον οδήγησε στο πάνθεον των μεγάλων σκηνοθετών του α...

"Διαβάζοντας κανείς την αυτοβιογραφία της Καίτης Γκρέϋ, μπορεί από μια άποψη να καταλάβει "τι σημαίνει Ελλάδα", με όλη τη σημασία της φράσης. Και προπαντός, "τι σημαίνει Έλληνας". Μέχρι τώρα, το δικαίωμα της απάντησης σε τέτοιου είδους ερωτήματα το είχαν, κατά κύριο λόγο, τα υψηλά πνευματικά κεφάλαια του τόπου - λογοτέχνες, ακαδημαϊκοί, ιστορικοί, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, κοινωνιολόγοι, ποιητές κ.ά." Γιώργος Νοταράς, "Η Καθημερινή", 12 Μαΐου 1983

Το βιβλίο "Σμιλεύοντας το χρόνο" του Αντρέι Ταρκόφσκι αποτελεί πνευματική αυτοβιογραφία εν τω γίγνεσθαι. Πολυετή "διαλείμματα" αναγκαστικής αργίας -που οδήγησαν τελικά τον ποιητή της νοσταλγίας στην αυτοεξορία, στην επιλογή της ισόβιας νοσταλγίας, που έρχεται να στοιχειώσει την ισόβια μοναξιά του καλλιτέχνη και να στενέψει ακόμα περισσότερο τα όρια του κόσμου- άρχισαν κάποια στιγμή να γεμίζουν με την καταγραφή στοχασμών γύρω από την κύρια ασχολία του, αντικείμενο νοσταλγίας κι αυτή... Ωστόσο ο Ταρκόφσκι, μεταφυσικός στοχαστής και άνθρωπος της εποχής του, δε μας μιλά μόνο...

[...] Το βιβλίο αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία. Είναι ένα αφηγηματικό κείμενο λαϊκής εργατικής λογοτεχνίας, βασισμένο σε αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η αξία που έχει, ως τεκμήριο του κόσμου των ρεμπέτηδων και του τραγουδιού τους, βρίσκεται κυρίως σε ό,τι έμμεσα συνάγεται γι' αυτά από το περιεχόμενο και τον τρόπο της διήγησης. Προσπάθεια τεκμηρίωσης των λεγομένων δεν έγινε ούτε από μένα, ούτε και τη ζήτησα ποτέ από τον Γιώργη. Η δουλειά αυτή ανήκει σε άλλους. Σε μένα ανήκει η χαρά του γραμματικού. Και οι ευθύνες του. Όσα έχω να πω ακόμα εγώ, τα έβαλα στο τέλος του βιβλίου. Τώρα εί...