Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί συλλογή ψυχωφέλιμων διηγήσεων και εμπειριών πνευματικής οικοδομής. Είναι καρπός της μελέτης, της ευλάβειας και της επιθυμίας του κ. Νικολάου Γκάτση και κάνει κοινωνούς και άλλους της χαράς και της ψυχικής ικανοποιήσεως που έννοιωθε ο ίδιος φυλλομετρώντας και μελετώντας επί σειρά ετών πνευματικά και ωφέλιμα βιβλία, διδακτικές διηγήσεις, πατερικές συμβουλές και νουθεσίες, που όντως μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη του αναγνώστη. Καταθέτει επίσης προσωπικά βιώματα.

Η Ορθοδοξία εκφράζεται κατά τον καλύτερο τρόπο μέσα από τη λατρεία της και η αληθινή χριστιανική ζωή δεν είναι παρά η εκπλήρωση της χάριτος, του οράματος, της διδασκαλίας, της έμπνευσης και της δύναμης που αποκτούμε στη λατρεία. Επομένως, είναι σ' αυτή την οργανική σύνδεση της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας και της εκπαιδευτικής της προσπάθειας, που ανακαλύπτουμε την κατά τρόπο μοναδικό ορθόδοξη αρχή της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Είμαστε, ακόμη, μακριά από την πλήρη εφαρμογή και υλοποίηση της αρχής αυτής· ωστόσο, το βιβλίο αυτό θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του αν υπενθυμίζε...

Το περιεχόμενο τούτου του βιβλίου πιστεύω ότι θ' αποδειχτεί χρήσιμο στους κατά Θεόν αγωνιζόμενους χριστιανούς, τους οποίους παρομοιάζω με τους κωπηλάτες. Εκείνοι κοπιάζουν πνευματικά σωματικά για να οδηγηθεί το καράβι στον προορισμό του. Και οι χριστιανοί κάτι παρόμοιο κάνουν, γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε, η πνευματική ζωή δεν είναι ταξίδι με θαλαμηγό σε γαληνεμένη θάλασσα. Κάθε άλλο. Είναι ταξίδι κουραστικό, που απαιτεί άφθονο ιδρώτα, που θέλει γερά χέρια για την κωπηλασία.

Η προσευχή του Αγίου Εφραίμ μας παρακινεί να απομακρυνθούμε από τον κίνδυνο να παραμείνουμε επιφανειακοί. Ακόμα καλύτερα, μας προτρέπει επίμονα να επανεύρουμε αυτό που πραγματικά είμαστε βαθιά μέσα μας. Με μία λέξη, μας υπενθυμίζει διαρκώς ότι πρέπει πρώτα να γίνουμε φτωχοί, ταπεινά ανοιχτοί στην δύναμη της Χάρης.

Αν είχες επτά χρυσές λίρες, κρατούσες για τον εαυτό σου μόνο μία, τις έξι τις χάριζες σε φίλο σου, και αυτός αντί για "ευχαριστώ", σου άρπαζε και την δική σου λίρα, δεν θα τον κακοχαρακτήριζες το λιγότερο ως α-χάριστος και αχόρταγο; Τα ίδια (και χειρότερα...) ισχύουν και γι' αυτόν, που αρπάζει από τα "χέρια" του Θεού την Κυριακή, την μία και μοναδική ημέρα της εβδομάδος, που κράτησε για τον Εαυτό Του.

[...] Οι χριστιανοί επιθυμούν πολύ να έλθει η Κυριακή. Την ημέρα αυτή προσπαθούν να τη ζήσουν όσου τους είναι δυνατόν πιο κοντά στο Θεό, να συνομιλήσουν περισσότερο μ' Αυτόν, να ενωθούν δια των ιερών μυστηρίων μαζί Του και να Τον συναντήσουν στο πρόσωπο των αδελφών Του. [...] Το βιβλίο αυτό γράφτηκε, για να βοηθήσει του πιστούς να εξαγιάζουν την ημέρα του Κυρίου, την Κυριακή. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Αφιερώνεται σε όλους εκείνους τους πνευματικούς σολωμούς, τους πιστούς φίλους που πάνε κόντρα στο ρεύμα και επιμένουν να φιλοσοφούν, να προσεύχονται και να διαβάζουν.

Ας θυμηθούμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά και η μάνα μας μας έλεγε: "Μου λες την αλήθεια; κοίταξέ με στα μάτια!" Στις δύο τρύπες, απ' όπου θα μπω μες στην ψυχή σου για να δω αν μου λες αλήθεια. Στις δύο οπές, από τις οποίες θα αποκτήσω την εμπιστοσύνη. Γιατί η εμπιστοσύνη είναι καρπός της αγάπης. Χωρίς αυτή τη σχέση, λοιπόν, δε μπορεί να γίνει το θαύμα. "Πιστεύω" θα πει "εμπιστεύομαι τον Θεό πάντων ένεκεν".

[...] Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται ορισμένα πρόσφατα μελετήματα του συγγραφέα, στα οποία αναδεικνύεται με τρόπο τεκμηριωμέν και σαφή ο προβληματισμός του σε θέματα, όπως είναι: η σχέση μεταξύ κατήχησης, κηρύγματος και παιδείας· παιδείας και οικογενειακής θρησκευτικής αγωγής· ευρωπαϊκού πολιτισμού και Ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής αγωγής· θρησκευτικού-κοινωνικού πλουραλισμού, οικολογικής κρίσης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θρησκευτικής αγωγής κ.ά. Τόσο η επιλογή των θεμάτων όσο και η διαπραγμάτευσή τους συνιστούν ένα παράδειγμα του τρόπου σκέψης και της πρόθεσης πο...

Κάποια στιγμή σ' ένα παραδοσιακό χωριό της ελληνικής επικράτειας, μάλωσε ο παπάς του χωριού με τον πρόεδρο και ο παπάς αυθόρμητα τον είπε βλάκα. Ο πρόεδρος του έκανε μήνυση και στο δικαστήριο ο δικαστής μάλωσε τον παπά: -Παππούλη, δεν είναι σωστό να λες έτσι τον πρόεδρο του χωριού σου, γι' αυτό σου βάζω 1.000 δραχμές χρηματική ποινή για εξύβριση! Με το άκουσμα της ποινής, ο παπάς αναπήδησε! Τόσο φθηνά κύριε δικαστά; Ε λοιπόν να το πω να το χαρώ: Είναι βλάκας, είναι βλάκας, είναι βλάκας... Πάρε 4.000...

Υπάρχει μέσα σε κάθε παιδί του Θεού ένα τεράστιο δυναμικό που περιμένει την ανακάλυψη και την αξιοποίησή του. Το βιβλίο αυτό θα σε κάνει να νιώσεις άβολα με την επανάπαυσή σου σε παλιές επιτυχίες και επιτεύγματα, και θα σε βοηθήσει να μετατρέψεις την αποτυχία σε κίνητρο για περισσότερη προσπάθεια και την μετριότητα σε αφετηρία για διάκριση.

[...] Στον ανά χείρας τόμο περιέχονται δέκα εισηγήσεις σε συνέδρια, οι οποίες έγιναν από το 1996 μέχρι το 2000. Όλες έχουν ως αντικείμενο τη σχέση κανόνων και λατρείας ή προϋποθέτουν αυτήν. Η εξάρτηση των κανόνων από τη λατρεία και αντίστροφα είναι προφανής, όμως η ιστορική πορεία αυτής δεν είναι επαρκώς γνωστή. Για να εξετασθεί θα πρέπει πρώτα να μελετηθούν οι πηγές, κυρίως η πλούσια χειρόγραφη παράδοση των σχετικών έργων, στα οποία αποτυπώνεται η πράξη των κατά τόπους εκκλησιών διαχρονικά. Τα περισσότερα από τα κείμενα των εισηγήσεων δημοσιεύονται εδώ, αφού προηγουμένως δ...

Ο Χριστιανισμός δεν έχει ως κέντρο του απλώς και μόνο κάποιες "θρησκευτικές αλήθειες" αλλά το πρόσωπο του Χριστού. Η υπεροχή του έναντι ακόμη και των σημαντικότερων θεωριών, ιδεολογιών, και θρησκειών δεν έγκειται τόσο στις αλήθειες της χριστιανικής πίστης, όσο σ' Αυτόν, ο οποίος τις αποκάλυψε. Η απόλυτη αναμαρτησία του Χριστού παραπέμπει στη θεότητά Του. Η αγιότητά Του φανερώνει ότι εν Αυτώ είναι επιτεύξιμη η απαλλαγή από τη δύναμη της αμαρτίας, η αγιότητα, η σωτηρία. Η μοναδικότητα της χριστιανικής Εκκλησίας έγκειται στην προσφορά αυτής της λυτρωτικής δυνατότητας, πού εκπη...

Το παρόν βιβλίο διαπραγματεύεται το μείζον θέμα της ζωής που χωρίζεται σε πρόσκαιρη και αιώνια και το πώς χρειάζεται να ζήσουμε και στις δύο. Ξεκινά πρακτικά με το πώς θα επιβιώσουμε στην καθημερινότητα υπαρξιακά, ψυχολογικά και σωματικά με το να γνωρίσουμε τα μυστικά που μας κάνουν να είμαστε ευέλικτοι σε κάθε κατάσταση και ολοκληρώνεται διδάσκοντας πώς θα τα καταφέρουμε πρακτικά σε περίοδο κρίσεως, πολέμου, πείνας, πτώχευσης, επιβουλής εχθρών και αντιχρίστου, που είναι ήδη στο ξεκίνημά τους. Με όλα τα παραπάνω που φιλοδοξούν να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού είναι ξ...

Θέλω να ζήσω με τον Θεό... Αλλά δεν ξέρω το πώς... Θέλω να συνδεθώ περισσότερο μαζί του, να βιώνω εμπειρικά την παρουσία του, να ζω με τον Θεό. Τι πρέπει να κάνω; Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να περιγράψει, όσο γίνεται απλά, βηματισμούς στην εν Χριστώ ζωή, θεωρητικές και πρακτικές πλευρές της εν Χριστώ εμπειρίας.

H εναρμόνιση της ανθρώπινης επιθυμίας με το θέλημα του Θεού απαιτεί μελέτη, νήψη και ορθή καθοδήγηση, προκειμένου να διακρίνει κανείς κάθε φορά τις εμπαθείς αποχρώσεις των επιθυμιών. Σε αυτή τη διαδικασία, ο χριστιανός έχει στη διάθεσή του έναν κανόνα, έναν γνήσιο ζωντανό καθρέφτη: το πρόσωπο του Χριστού. Μια εμπεριστατωμένη μελέτη βασισμένη στην πολύπειρη ματιά των Πατέρων της Εκκλησίας.

Ο νηπτικός αγωνιστής μέσα στην ησυχία της εκούσιας μόνωσής του, ζει την αδιάκοπη προσωπική του ενδοσκόπηση - αυτοεξέταση, σ' ένα ασύλληπτο πνεύμα εγρήγορσης και προσωπικού αγώνα. Ζει μια δυναμική ησυχία με πόνο και ιδρώτα. Ο "θεοειδής" άνθρωπος της ησυχίας και της προσευχής, διακρίνεται για την ισορροπία των πνευματικών του δυνάμεων. "Αγαπά ησυχίαν ο μη πάσχων προς τα του κόσμου· και αγαπά πάντας ανθρώπους, ο μηδέν αγαπών ανθρώπινον" (άγιος Μάξιμος Ομολογητής). Ενώ δεν αγαπά τίποτε απ' αυτό που έχει ο "κόσμος", αγαπά θερμά και γνήσια όλους τους ανθρώπους.

Ο ευσεβής παίρνει συνεχώς δύναμη απ' το λόγο του Ευαγγελίου, αναζωογονείται κι έχει αγαθές πράξεις. Είναι παιδί του Θεού ανεπίληπτο, που λάμπει με την αρετή του και φωτίζει τον κόσμο. Ζει μέσα στον κόσμο, αλλά το ήθος του δεν είναι κοσμικό. Η συμπεριφορά του ευωδιάζει και οικοδομεί πνευματικά τους άλλους. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι η ευσέβεια ανεβάζει τους ανθρώπους κοντά στο θρόνο του Θεού: "Οι ευσεβείς και πιστοί ανεβαίνουν ψηλότερα και απ' τον ήλιο· από αυτούς τι θα μπορούσε να θεωρηθεί ψηλότερο; Αυτοί και τις αψίδες του ουρανού ξεπερνούν και αφού προσπεράσουν τους αγγ...