Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Μαρμαρωμένη σκέψη" μυθιστορία της Φιλένης Καλού, εκφέρει στοχαστικό λόγο. Η Δοχίλη παιδιόθεν αντιμετωπίζει οικογενειακά προβλήματα. Ως έφηβη είναι οργισμένη με τους πάντες και τα πάντα. Κυρίως όμως με τον εαυτό της, σε σημείο να τον κακοποιεί οικτρά, με ολέθριες παρέες, ναρκωτικά και άλλα. Οργισμένη με το οικογενειακό της περιβάλλον. Οργισμένη τη την "ξύλινη γλώσσα" των πολιτικών. Οργισμένη με μερίδα ιεραρχών. Σε κάποιο ταξίδι αναψυχής, νότια της Ικαρίας, αντίκρισε ξαφνικά το άγαλμα της Σκέψεως. Η ένταση όμως της οργής δεν επέτρεπαν κανένα συναίσθημα επικοινωνίας. Τη...

Ο "Μαύρος χρυσός" ξεπήδησε σαν ορυκτό κι εκπλήρωσε ένα παλιό, γλυκό μου όνειρο: ιστορίες + ποιήματα + μικρές επιγραφές ΝΕΟΝ - φράσεις, γραμμένες σε ξεχασμένα μέσα σε κωλότσεπες χαρτιά + χρωματιστές ζωγραφιές στο πίσω μέρος από πακέτα τσιγάρων (ΔΕΛΦΟΙ ΦΙΛΤΡΑ, δεν ξέρω αν κυκλοφορούν πια), κι όλα αυτά τουρλού, δηλαδή μαγειρεμένα μαζί.

-Σας πονάω. Αν ήταν στα χέρια μου θα σας ξαναδημιουργούσα. -Εσύ; Πώς είναι δυνατόν να φτιάξεις εσύ αυτούς που σ΄ έφτιαξαν; Ο θεός εδώ γίνεται μπαρούτι: -Μ΄ έφτιαξαν; Για ξαναπέστε το αυτό. Με τι μ΄ έφτιαξαν; -Με μπογιές. Εσύ με τι μας έφτιαξες; -Με το λόγο. "Είπα και εγένετο". -Ας μένει. Ξέρουμε με τι βάφονται τα αυγά. Αν είναι όμως έτσι όπως το λες, πώς γίνεται ένας ολοκάθαρος θεϊκός λόγος να βγάζει τόσο βρώμικα πλάσματα; Εμείς, εμείς σε φτιάξαμε, καλέ μου θεούλη, γιατί δεν αντέχαμε να κουβαλάμε μόνοι τα αίσχη μας. Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει επίσης ανέκδοτο υλικό...

[...] Πιστεύω βαθιά ότι το λεύκωμα αυτό Κώστας Σκανδαλίδης πολιτογραφείται "στων ιδεών την πόλη". Στήνει τη γέφυρα λογοτεχνικά ανάμεσα στον Μυριβήλη και τον Ελύτη, όπως οι ίδιοι "οι Καστελοριζιοί έβρισκαν πάντοτε δίαυλο επικοινωνίας με τους απέναντι". Συνδιαλέγεται με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, σαν θα θέλει να επιβεβαιώσει τους στίχους του T. S. Eliot από τα Τέσσερα κουαρτέτα: "Ο παρών χρόνος κι ο παρελθών βρίσκονται και οι δύο μέσα στο μέλλοντα χρόνο". Η γλώσσα του είναι λαμπικαρισμένη όπως και τα γλυμμένα βότσαλα στην ακρογιαλιά του Χουχλακιάρη με τα τρεις χιλι...

Στο κέντρο του πλανήτη, μια τεράστια μπρούτζινη πύλη. Μέσα απ' αυτήν, η παραδεισένια πόλη. Ατέλειωτοι κήποι με τα πιο περιέργα και σπάνια λουλούδια του κόσμου. Φιλντισένια ουράνια τόξα, κτίρια από γυαλί, ελεφαντόδοντο και μέταλλο, καταρράκτες μ' αγιασμένο νερό. Ενώ οι άνθρωποι γεύονται τις χαρές της αθανασίας, έχοντας αντίδοτα για όλες τις ασθένειες. Ο συγγραφέας των "Μεταλλικών ιστοριών" στέκεται δίχως φόβο αντίκρυ στη μουσική και τη λογοτεχνία και συνδιαλέγεται μαζί τους χτίζοντας ταυτόχρονα ασφαλείς γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ τους· η μια συμπληρώνει την άλλη, δεν την...

Η "Μηλιά μου αμίλητη" είναι η ποιητική αναψηλάφηση ενός συνταρακτικού συμβάντος που έλαβε χώρα σε κάποιο χωριό της Μάνης, πριν από ενάμιση αιώνα. Την ιστορία μου την αφηγήθηκε η μουσικός Δήμητρα Τρυπάνη, ζητώντας μου να ετοιμάσω ένα κείμενο, με το οποίο θα συλλειτουργούσε η μουσική της, στην "παράσταση ήχου" που σχεδίαζε. Δοκίμασα να σκεφτώ και να νιώσω όπως (ενδεχομένως) σκέφτηκαν και ένιωσαν όλα τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν στο δράμα του 19ου αιώνα, τόσο μακρινό αλλά και τόσο οικείο : η κοπελιά που τόλμησε να αγαπήσει έναν ξενομερίτη, εκτός γάμου, ο πατέρας, η μάνα, τα α...

Εγώ και η "περιπέτεια" µε τα βιβλία µου, που ήρθαν ξαφνικά και αναπάντεχα στη ζωή µου - τόσες χιλιάδες ώρες γράψιµο µε το χέρι, διόρθωση... Αναζήτησα µόνη µου τους αναγνώστες µου. Ήρθαν κοντά µου τόσες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως παλιοί µου µαθητές και συνάδελφοι. Ανταπόδοση λοιπόν: - Ένδεκα ιστορίες που περιέχονται εδώ κι εκεί στα εφτά βιβλία µου. - Μερικά από τις δεκάδες ταξίδια µου - Ελλάδα, Εξωτερικό. - Εγώ και οι µαθητές µου µέσα στην Τάξη. Παιδαγωγικοί και διδακτικοί τρόποι. Τα βάσανα των παιδιών... Πανανθρώπινα προβλήµατα. Η Επιστήµη, οι εφευρέτες, οι πρωτοπ...

"Έρχονται όλα όπως πρέπει. Άλλοτε είναι γαλάζιος ο ουρανός και άλλοτε ο ίδιος βρέχει. Ένα ποτάμι είναι η ζωή... να κυλάς μέσα του... να ρέεις... και όσο πιο βαθύ, τόσο πιο σιγανό, να το θυμάσαι. Αφέσου. Αυτά που ο Θεός νομίζει χρήσιμα, ο ίδιος εύκολα θα σου τα φανερώσει. Ό,τι γραμμένο είναι μες στη φύση, δεν σκοντάφτει σαν περπατά μέσα στα πράγματα του κόσμου... Μόνον ο άνθρωπος σκοντάφτει. Έχει το φόβο και τη βούληση... για εργαλεία. Να μάθει πάνω τους, να μεταχειριστεί... να δοκιμάσει... άλλοτε το καλό και άλλοτε τη σκοτεινή πλευρά του... Μα αλλιώς πώς να κατανοήσει τις α...