Εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας
Σταφυλίδης (2000)
Αναζητώντας Κροκανθρώπους
Άσιμος Νικόλας
Βιβλιοπέλαγος (2000)
"Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος· ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμοφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής..." η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί ο επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου". "Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ' ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δε θα 'μαι πια εγώ. Θα 'ναι αυτή η μάσκα που φορού...
Θέλεις να σου χαρίσω το α;
Ψαράκης Τάκης Δ.
Οδυσσέας (2000)
Ο συγγραφέας στο εξαιρετικά φροντισμένο βιβλίο του "δεξιώνεται" -όπως σημειώνει στον πρόλογό του- το πρώτο γράμμα της Αλφαβήτου. Επιχειρεί δηλαδή να μας γνωρίσει τις μεγάλες και τις μικρές "παρέες" των προσώπων, όπως τις διαμόρφωσαν η αρχειακή συγκομιδή και οι συνειρμοί που αποτυπώθηκαν από την ίδια τη διαδικασία της έρευνας και συγγραφής. Με δάνεια δημοσιεύματα που συγκεντρώθηκαν από το 1958 έως το 1998, ο συγγραφέας επιδιώκει μια ανασκαφή σε ένα "παλίμψηστο από πολλά τοιχώματα τυπογραφικών στρωμάτων, αφήνοντας διακριτικά να φανούν οι ρηγματώσεις". Ήδη από το οπισθόφυλλ...
Μαύρος χρυσός
Γκιμοσούλης Κωστής 1960-
Κέδρος (2000)
Ο "Μαύρος χρυσός" ξεπήδησε σαν ορυκτό κι εκπλήρωσε ένα παλιό, γλυκό μου όνειρο: ιστορίες + ποιήματα + μικρές επιγραφές ΝΕΟΝ - φράσεις, γραμμένες σε ξεχασμένα μέσα σε κωλότσεπες χαρτιά + χρωματιστές ζωγραφιές στο πίσω μέρος από πακέτα τσιγάρων (ΔΕΛΦΟΙ ΦΙΛΤΡΑ, δεν ξέρω αν κυκλοφορούν πια), κι όλα αυτά τουρλού, δηλαδή μαγειρεμένα μαζί.
Ηλιαχτίδες
Μαρκατάτος Γιώργος
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2001)
Ακόμη θ' αναρωτιέται ο Ρήγας: Πώς και γιατί νικήθηκε η ζεστασιά της τόλμης, πώς και γιατί σμιλεύτηκε ο πόνος τ' έρωτά τους, πώς και γιατί φθονεύτηκαν στιγμές ευτυχισμένες. Κι απόφαση πήρε βαθιά στον κόσμο να γυρίσει, κι όσο βαστούνε οι αρμοί που δένουν την αγάπη, έτσι κι αυτός την προσμονή, ζωής θεμελιωμένης, όπως το κέντημα είναι απλό και λένε τα τραγούδια, αφού οι ματιές σταυρώθηκαν στου αργαλειού στημόνι και ξετυλίγοντας απλά γινόταν το υφάδι.