Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι σελίδες αυτού του βιβλίου αποτελούν προσπάθεια προσέγγισης του ανθρώπου απ' το φωτεινό χώρο της τέχνης και της αισθητικής της λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο ανοιχτών οριζόντων το οποίο αναζητεί τον οικουμενικό χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης, αίρεται πάνω από υπηκοότητες και τοπικότητες και γίνεται βλέμμα που εισβάλλει στο βάθος του αναγνώστη, όχι για να τον υποβάλει ή να τον πείσει, αλλά για να συναντηθεί με αυτόν σε έναν κόσμο πνευματικής ανάτασης... Η λογοτεχνική δημιουργία αυτοαποκαλύπτεται ως ακατάπαυστη αναζήτηση του κάλλους και αποτελεί τη μαρτυρία η οποία φωτίζει τις ε...

Γραφή και ανάγνωση είναι οι δύο όψεις του ίδιου ιστορικού συμβεβηκότος, και η ελευθερία στην οποία ο συγγραφέας μας καλεί δεν είναι απλώς η αφηρημένη συνείδηση του να είναι κανείς ελεύθερος. Για να μιλήσουμε καθαρά, η ελευθερία δεν είναι, η ελευθερία κατακτιέται σε κάθε ιστορική περίσταση. Κάθε βιβλίο προτείνει μια συγκεκριμένη ελευθερία με βάση μια ιδιαίτερη αποξένωση... Κι επειδή οι ελευθερίες του συγγραφέα και του αναγνώστη αλληλοαναζητούνται και αλληλοεπενεργούν διαμέσου του κόσμου, μπορεί εξίσου καλά να ισχυριστεί κανείς πως, όταν ο συγγραφέας επιλέγει μια ορισμένη έκφ...

Τίποτα πιο απλό και συγχρόνως τίποτα πιο απατηλό από μια έκφραση που "αναφέρει" ένα κείμενο στο "είδος" του. Έτσι, από τον Αριστοτέλη στον Μπρουνετιέρ, περνώντας από τον Χέγκελ, οι ποιητικολόγοι ακολούθησαν τη γοητεία μιας ενοποιητικής θεωρίας για τα λογοτεχνικά είδη. Επομένως, το να υποστηρίξει κανείς οτι "Η πριγκίπισσα της Κλεβ" είναι διήγημα, ή το "Άρωμα" σονέτο, είναι βεβαίως μια ενέργεια καθορισμού και ταξινόμησης αυτών των κειμένων, αλλά σύμφωνα με λογικές πολύ διαφορετικές: η πρώτη περίπτωση βάζοντας στο παιχνίδι την παραδειγματικότητα μιας ιδιότητας, ενώ η δεύτερη τ...

"Το δοκίμιο "Τι είναι μια ανθρωπιστική κριτική;" είναι η εναρκτήρια ομιλία του Έιμπραμς στο συμπόσιο με τίτλο The Emperor Redressed: Critiquing Critical Theory (Ο αυτοκράτορας ντυμένος ξανά: Κριτική της κριτικής θεωρίας), που έγινε το 1992 στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. Στο συμπόσιο έλαβαν μέρος διακεκριμένοι κριτικοί της λογοτεχνίας, φιλόσοφοι και μελετητές, όπως ο Τζων Σέαρλ, ο Ιχάμπ Χασάν, ο Ντέβιντ Λέμαν, ο Ρίτσαρντ Λέβιν κ.ά. Θέμα (και προφανής στόχος) του συμποσίου ήταν ο "ενδελεχής έλεγχος" των μεταστρουκτουραλιστικών, ριζοσπαστικών θεωριών, μεταξύ των οποίων εξέχουσ...

Περιέχονται τα κείμενα: Γενικός πρόλογος 1. Προβλήματα προσδιορισμού - Κριτική παραμέληση - Πολύμορφη ποικιλία - Πότε μια ιστορία δεν είναι ιστορία; - Πόσο μάκρος έχει η συντομία; - Μεταφραστικοί όροι 2. Η ανάπτυξη ενός είδους - Από το αρχαίο στο σύγχρονο - Η ρομαντική ώθηση 3. Δευτερεύοντα σχήματα - Σκιαγραφία - Απίθανη ιστορία (Yarn) - Maerchen - Παραβολή και μύθος - Μικτές τεχνοτροπίες 4. Επέκταση της συντομίας - Νουβέλα - Κύκλος - Ποικιλία σε κοινό πλαίσιο 5. Ουσιώδεις ιδιότητες; - "Ενιαία εντύπωση" - "Στιγμή κρίσης" - "Συμμετρία σχεδ...

Αυτός ο συλλογικός τόμος φιλοδοξεί να παρουσιάσει την πρώτη απόπειρα να αναλυθεί το λογοτεχνικό είδος του διηγήματος στη θεωρητική, την ιστορική και τη συγκριτική του διάσταση, να διευρυνθούν οι τάσεις και τα ρεύματα που επηρέασαν το ελληνικό διήγημα στη εξέλιξή του, αλλά και να αναδειχθούν όψεις του, όπως η σωματικότητα, η γυναικεία γραφή και η παρουσία του διηγήματος στο διαδίκτυο. Στο βιβλίο συμμετέχουν με κείμενά τους οι: Δημήτρης Αγγελάτος, Ζαχαρίας Σιαφλέκης, Στέση Αθήνη, Σοφία Ντενίση, Λάμπρος Βαρελάς, Μιχαήλ Πασχάλης, Χριστίνα Ντουνιά, Αλεξάνδρα Σαμουήλ, Άννα Χ...

Τα τελευταία χρόνια, στα ελληνικά γράμματα, η λέξη "θεωρία" εμφανίζεται με κάποια συχνότητα· άλλοτε για να δηλώσει καινοφανείς τρόπους προσέγγισης και μελέτης του κειμένου και άλλοτε για να χαρακτηρίσει ένα σύνολο συμπεριφορών, απόψεων και ιδεών που θεωρούνται επικίνδυνες και οθνείες για την πνευματική ζωή. Ο Δημήτρης Δημηρούλης είναι από τους πρώτους που μίλησαν για θεωρητικά ζητήματα στην ελληνική κριτική και λογοτεχνία. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '80 επιχειρεί να συζητήσει προβλήματα και να θέσει ερωτήματα προσφεύγοντας στο θεωρητικό λόγο και ασκώντας αυστηρή κρ...

Οι "Χώρες της θεωρίας" περιλαμβάνουν δεκαεπτά πρωτότυπα κείμενα που, από διαφορετική σκοπιά το καθένα, απαντούν στο ερώτημα "ποια Θεωρία, σήμερα;" Ο τόμος αυτός, αντί να αναπολεί και να αρχειοθετεί τα παλιά επιτεύγματα της Θεωρίας, αποπειράται να πιάσει τον σφυγμό της στον ελληνόφωνο χώρο και τον παρόντα χρόνο. Επιδιώκει έτσι να δώσει συνέχεια στην εργασία της θεωρίας, να την εξιστορήσει και μαζί να γίνει στιγμιότυπό της, να εντοπίσει μερικά από τα τυφλά σημεία της χωρίς να σημάνει λήξη εργασιών και, ενδεχομένως, να υποδείξει νέες κατευθύνσεις αποφεύγοντας τον πειρασμό του...

Στο μικρό αυτό τόμο συγκεντρώνονται έντεκα άρθρα και μελετήματα, που γράφτηκαν με διαφορετικές αφορμές και παρουσιάστηκαν ή δημοσιεύτηκαν σε διαφορετικούς χώρους και έντυπα, που έχουν όμως, όλα, ένα κοινό κέντρο κι ένα κοινό στόχο: τη θεωρία της λογοτεχνίας και της επιστήμης της, της γραμματολογίας. Η σειρά της αναδημοσίευσής τους στον τόμο αυτό δεν ακολουθεί αναγκαστικά τη χρονολογική σειρά της πρώτης τους ανακοίνωσης ή δημοσίευσης. Εδώ προτιμήθηκε μια σειρά λιγότερο ή περισσότερο "συστηματική": από τα ειδικότερα στα συνθετότερα ζητήματα του αντικειμένου τους. [...] Περ...