Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιεχόμενα: - Δημήτρης Αγγελάτος: "Τέχνες του χώρου και τέχνες του χρόνου: ένα σχήμα για μεθοδολογικούς όρους και όρια στις σύγχρονες διακαλλιτεχνικές προσσεγγίσεις" - Δημήτρης Γιάννου: "Είδη και γένη της μουσικής: μια περιήγηση σε όρους και αντιλήψεις για τη μουσική και τα μουσικά μορφώματα από τη σκοπιά του 20ού αιώνα - Αλεξάνδρα Βουτυρά: "Συνολικό έργο: από τον Richard Vagner στο Bauhaus - Ιωάννα Μανωλεδάκη: "Θεατρικές εικαστικές τέχνες και εικαστικό θέατρο" - Κώστας Γεωργουσόπουλος: "Όρια θεάτρου" - Χρήστος Παπούλιας: "Τα "εργαλεία" της αρχιτεκτονικής σύνθεσης: μ...

Χρειαζόμαστε ένα αντίβαρο στην εξουσία του Λόγου. Και αυτό μπορεί να μας το δώσει, μεταξύ άλλων, η μέθεξη στη μουσική μυσταγωγία.

Χάρισα στον εαυτό μου μια μικρή ανάπαυση. Δεν είναι μόνο καθαρή κακία το ότι επαινώ τον Μπιζέ σ' αυτό το δοκίμιο σε βάρος του Βάγκνερ. Ανάμεσα σε πολλά αστεία, παρουσιάζω ένα θέμα που δεν είναι αστείο. Το να γυρίσω την πλάτη μου στον Βάγκνερ ήταν για μένα πεπρωμένο· το να μ' αρέσει κάτι μετά αυτόν, νίκη. Κανένας ίσως δεν παραμεγάλωσε τόσο επικίνδυνα με την βαγκνερίτιδα· κανένας δεν αμύνθηκε πιο σκληρά εναντίον της, κανένας δεν χάρηκε τόσο πολύ που την ξεφορτώθηκε. Μεγάλη ιστορία! - θέλετε δυο λόγια γι' αυτήν; - Αν ήμουν μοραλιστής, ποιος ξέρει πώς θα την ονόμαζα! Ίσως "αυτο...

Ο Καστοριάδης είχε θέσει με ιδιαίτερη δριμύτητα το θέμα του νοήματος αλλά και του μέλλοντος της καλλιτεχνικής δημιουργίας πολύ προτού ξεσπάσει η διαμάχη για "την κρίση της σύγχρονης τέχνης". Η διάγνωσή του ήταν ζοφερή. Η παρούσα κατάρρευση της καλλιτεχνικής δημιουργίας είχε βαριές επιπτώσεις τόσο για το παρελθόν όσο και για το μέλλον. Για το παρελθόν, καθόσον "εκεί όπου δεν υπάρχει παρόν δεν υπάρχει ούτε και παρελθόν". Για το μέλλον, καθόσον "η ζωντανή μνήμη του παρελθόντος και ο σχεδιασμός ενός εκτιμημένου μέλλοντος εξαφανίζονται ταυτόχρονα". Δυστυχώς, στο τελευταίο τέταρτ...

Τα κείμενα του βιβλίου τα επέλεξα από τις συνεργασίες μου με εφημερίδες ("Νέα", "24 Ώρες", "Ριζοσπάστης", "Ελευθεροτυπία", "Έθνος", "ΦΛΥΑρία του Χαλανδρίου"), από ραδιόφωνα ("ΕΡΤ", "902 Αριστερά στα FΜ", "Σκάι", "9,84"), από εισηγήσεις μου σε συνέδρια, από συνεντεύξεις, από δισκογραφικά ένθετα και από ό,τι άλλο συμπληρώνει ένα "πορτρέτο" προσωπικό, που με τοποθετεί μπροστά στον αναγνώστη, τόσο ώστε να γνωρίσει τις διάφορες πλευρές των σκέψεων και των απόψεών μου. Έτσι, ίσως γλιτώσω από την εικόνα του μοναχικού κιθαριστή και του τραγουδοποιού μελωδικών μπαλάντων... από τη (μ...

Πορτρέτα, εξομολογήσεις, ανεπίδοτα γράμματα, συζητήσεις και ανταλλαγές συναισθημάτων με τα πρόσωπα της τέχνης, και κυρίως της μουσικής, καταγράφει ο δημοσιογράφος Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης σε τούτο το βιβλίο. Από τον Μάνο Χατζιδάκι της ευαισθησίας ως τον Νικόλα Πιοβάνι των Όσκαρ. Από το ταμπού που λέγεται γυναίκες μαέστροι έως τους φόβους και τα άγνωστα στοιχεία για την ελληνική ρίζα του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Από τα λίντερ του Βασίλη Τσιτσάνη ως τον ηρωισμό του Τζουζέπε Βέρντι. Και από το αληθινό παραμύθι της ζωής του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και τον λόγο-καρφί της Λίνας Νικ...

Ο συλλογικός αυτός τόμος περιλαμβάνει 19 κείμενα που περιγράφουν τα φαινόμενα της μουσικής και της αρμονίας σε συμπαντικό, γήινο και ανθρώπινο επίπεδο. Το 1942 ο έφηβος Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε και στη συνέχεια ανέπτυξε την προσωπική του θεωρία για τη Συμπαντική Αρμονία. Το 2006 το διεθνές Συμπόσιο που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Κρήτης και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου στη Χερσόνησο της Κρήτης αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα διεπιστημονικού διαλόγου για μια αναλυτική περιγραφή και δημόσια συζήτηση της θεωρίας αυτής. Με λόγο μεστό και συναρπαστικό, ο Μίκης Θεοδωράκης μας...

Σε αυτά τα δέκα δοκίμια, ο γνωστός συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος σχολιάζει τα θέματα της τέχνης, της ταυτότητας του νέου Ελληνισμού, τον πολιτισμό, και ιδιαίτερα τις συνθήκες που γεννούν, εμπνέουν και υποστηρίζουν την πνευματική δημιουργία στον τόπο μας. Όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, η καλή μουσική πρέπει να συνδυάζει το πάθος του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού με το στοιχείο του πνευματικού στοχασμού το οποίο κατέκτησε, και εκείνο με τη σειρά του τη διαμόρφωσε στη μακρά εξέλιξή της. Λόγος ώριμος, απέριττος, κατασταλαγμένος, βαθύς... Το βιβλίο συνοδεύεται από CD ντοκουμέντ...

Για πολλούς, σήμερα, ο Σένμπεργκ είναι ένας "κλασικός" συνθέτης, για άλλους αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου της ατονικής μουσικής. Ο Ρενέ Λεϊμποβίτς -διευθυντής ορχήστρας, συνθέτης και συγγραφέας σημαντικών δοκιμίων για τη μουσική- σ' αυτό το βιβλίο ερευνά και τις δύο εκδοχές μέσα από την ανάλυση του σενμπεργικού έργου. Ενός έργου που ήταν η πραγματική αιτία ενός διαρκούς σκανδάλου, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Ένας καθολικής αποδοχής και διαχρονικής ισχύος ορισμός της μουσικής δεν έχει δοθεί έως τώρα- μέσα από τις εκάστοτε απόπειρες ορισμού και τις προκύπτουσες εκδοχές παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη των αντιλήψεων για την ουσία και τη λειτουργία του φαινομένου που ονομάζεται μουσική. Η λέξη μουσική έχει την ίδια ρίζα με τη λέξη μούσα, που προέρχεται από τη σύνδεση δύο λέξεων μονθ (= βουνό) και jα (=θεά). Στη δωρική διάλεκτο η λέξη "μούσα" απαντάται με τη μορφή "μώσα", που προέρχεται από το ρήμα "μω" (=ζητώ, ερευνώ). Οι Μούσες λατρεύονταν κυρίως στον Ελικώνα, από όπου πήραν και...

Το "Δεύτερο βιβλίο με τις αντιστίξεις" ανθολογεί και συγκεντρώνει κείμενα από τη στήλη "Αντιστίξεις", τα οποία δημοσιεύτηκαν στην "Καθημερινή" της Κυριακής από το Νοέμβριο του 2002 έως τον Ιανουάριο του 2005, οπότε και η στήλη σίγησε οριστικά. Αποτελούν τη φυσική συνέχεια του τόμου "Το βιβλίο με τις αντιστίξεις" (Λέσχη, 2002), με την απαραίτητη διευκρίνηση πως στη νέα αυτή σειρά τα κείμενα είναι ακόμα πιο σύντομα. Το κείμενο "Ο καθρέφτης της Βενετίας", το οποίο παρατίθεται ως επίμετρο, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Το Δέντρο", το 2001.

Ο Περσέας αποκεφαλίζει τη Μέδουσα αποστρέφοντας το πρόσωπο του απ' αυτήν. Έτσι αντιμετωπίζει ο μυθικός ήρωας τη θηλυκή μορφή που τρομοκρατεί με το βλέμμα της τον ανδρικό πληθυσμό, βλέμμα που, απ' ό,τι φαίνεται, δείχνει στον άνθρωπο το τέλος του. Αν όμως αυτή είναι η ετυμηγορία του μυθικού λόγου σχετικά με την αποκρουστική, τερατόμορφη ή κατ' άλλους γοητευτική εταίρα Μέδουσα, τότε γιατί η αποκομμένη κεφαλή της αποβαίνει εν συνεχεία όπλο του ήρωα; Και γιατί η άγρια κραυγή της, όπως και των αδελφών της Γοργόνων, αποτελεί κληρονομιά του πολιτισμού; Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης...

Την αφορμή να γραφτούν τα κείμενα που περιέχονται στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού μου την έδωσαν "Τα Νέα" και ο εκλεκτός τότε διευθυντής τους, Λέων Καραπαναγιώτης. Όμως μαζί με αυτά υπάρχουν και άλλα, που γράφτηκαν για διαφορετικούς λόγους και σε άλλες εφημερίδες. Φυσικά δεν ορίζουν, αλλά εικονογραφούν κατά ένα τρόπο τον καλλιτεχνικό μου χαρακτήρα και τη συμπεριφορά μου απέναντι στα γεγονότα. Φωτίζουν πλευρές και πτυχές μίας και πλέον δεκαετίας γεμάτης αντιφάσεις, ανακολουθίες, συγχύσεις και προβληματισμούς. Ο καλός συνθέτης οργανώνει το υλικό του υπακούοντας σε κανόνες...

Περιεχόμενα: - Ολυμπία Ψυχοπαίδη-Φράγκου, "Η επικαιρότητα της Αισθητικής του Adorno. Προσεγγίσεις στην θεωρία του σήμερα". - Ίων Ζώτος, "Η μουσική ως μεταφορά στην "Delie" (1544) του Maurice Sceve" - Πύρρος Μπαμίχας, "Επιλογή μέσων ανάλυσης και αξιολόγηση του ρόλου της αναλυτικής διαδικασίας στην προσέγγιση έργων από το πρώιμο μπαρόκ" - Πάνος Βλαγκόπουλος, "Τριωνυμία και αναφορά στη μουσική ιστοριογραφία" - Irmgard Lerch-Καλαβρυτινού, "Αναλυτικές προσεγγίσεις σε μοτέτα του Philippe de Vitry: ο tenor και το νόημα" - Christoph Stroux, "Ο Μπαχ αναλύει τον Μπαχ" - Μάρ...

Το βιβλίο αυτό είναι μια περιπλάνηση στον κόσμο της μουσικής. Περιλαμβάνει θέματα και πορτρέτα τόσο της λόγιας όσο και της λεγόμενης "έντεχνης-λαϊκής" μουσικής έκφρασης -ελληνικής και ξένης. Ο αναγνώστης θα βρει στις σελίδες του μικρές σε έκταση αλλά συνοπτικές μελέτες και άρθρα που αναφέρονται στο φαινόμενο Μότσαρτ, στους μεγάλους μαέστρους Βίλχελμ Φουρτβαίνγκλερ και Δημήτρη Μητρόπουλο, στη δημιουργία της ελληνικής Εθνικής Μουσικής Σχολής, στη μελοποιημένη ποίηση, στην παράδοση, στο πολιτικό τραγούδι, στον Μάνο Χατζιδάκι, στον Κώστα Γιαννίδη, στη μουσική για τη μεγάλη οθό...

Το βιβλίο "Μετρονόμος για μικρές και μεγάλες αρρυθμίες" του Χάρη Βρόντου απαρτίζεται από πέντε διαφορετικές ενότητες. Τις συνέχει η πορεία προς ένα στόχο: την ανεµπόδιστη έκφραση. Την ελευθερία δηλαδή της καλλιτεχνικής δηµιουργίας, της πολιτικής δράσης και της κοινωνικής συµπεριφοράς. Η πρώτη ενότητα είναι µια υπόκλιση στη φιλία και ένα χρονικό δεκαετιών. Η δεύτερη αποτελείται από κείµενα που κριτικάρουν θεσµούς της µουσικής και πολλά απ' τα κακώς έχοντα. Η τρίτη θίγει ζητήµατα µεταφυσικής, όπως οι έννοιες του θείου και του χρόνου. Η τέταρτη ενότητα είναι αφιερωµένη στον Νί...