Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τραγούδι και ο χορός είναι όχι μόνο λαογραφικά αλλά και πολιτιστικά στοιχεία. Με αυτά αναπνέει και εκφράζεται κάθε λαός. Η συγγραφέας πλησίασε με αγάπη, αλλά και μεθοδικότητα τους Συλλαίους, κατέγραψε τα τραγούδια τους και τον βηματισμό των χορών τους. Η αξία του βιβλίου έγκειται κυρίως στο ότι η ερευνήτρια συνέλεξε πολύτιμες πληροφορίες από άτομα της πρώτης και δεύτερης γενιάς προσφύγων καταγόμενων από τη Σύλλη Ικονίου. Η έκδοση συνοδεύεται από CD με παραδοσιακά τραγούδια της Μικράς Ασίας.

Στον τόμο αυτό διατυπώνονται ορισμένες αρχές για τη μεθοδολογία της επιτόπιας λαογραφικής έρευνας, όσον αφορά την οργάνωση και την προετοιμασία της, αλλά και την εκτέλεσή της. Προτείνεται η μηχανογράφηση του υπάρχοντος λαογραφικού υλικού από προηγούμενες επιτόπιες έρευνες και η συστηματική κριτική του θεώρηση. Τέλος παρέχεται η σχετική ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, ως τεκμηρίωση αλλά και ως αφορμή για περισσότερη έρευνα όσων θα ήθελαν να ασχοληθούν λεπτομερέστερα με το θέμα. Η ορθή χρήση της μεθοδολογίας της επιτόπιας έρευνας αποτελεί βασικό αίτημα για την επιστήμη...

Ο Αββάς Στέφανος Δελλαρόκας, πρώτος ιστοριογράφος και λαογράφος της Σύρας, κατά την τεκμηριωμένη θέση του γράφοντος, δεν είναι περισσότερο γνωστός στους Συριανούς από την πολύ σημαντική μελέτη του περί Μελισσοκομίας, την οποία δημοσίευσε το 1790 στο βασιλικό τυπογραφείο των Παρισίων. Μια ογκώδη τρίτομη μελέτη χιλίων πεντακοσίων και πλέον σελίδων σε μικρό σχήμα, από τις οποίες οι πρώτες 267 έχουν για αντικείμενο την ιστορική διαδρομή της Σύρας από τους ομηρικούς χρόνους έως το έτος δημοσίευσής της το 1790. Τις σελίδες αυτές φιλοδοξούμε να γνωρίσουμε εντός και εκτός Σύρας μετ...

Από την Ένωση Βουρλιωτών Μικράς Ασίας και τις Εκδόσεις Μπαλτά ανατυπώθηκε το δίτομο έργο του Μικρασιάτη λαογράφου και λογοτέχνη Νίκου Μηλιώρη "Τα Βουρλά της Μικράς Ασίας" που πρωτοκυκλοφόρησε το 1957 (Μέρος Α': Ιστορικά) και το 1965 (Μέρος Β': Λαογραφικά). Η ταυτόχρονη επανέκδοση των δυο τόμων, με νέα εξώφυλλα-καλύμματα των παλαιών βιβλίων, απαντά σε ένα όλο και αυξανόμενο τα τελευταία χρόνια αίτημα της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και πολλών ενδιαφερομένων γενικότερα για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τα Βουρλά, οι αρχαίες Κλαζομενές, μια γειτονική πόλη της Σμύρνης και...

Ύστερα από μια σαραντάχρονη επαγγελματική περιπλάνηση -ως δάσκαλος- γύρισα συνταξιούχος πια στο χωριό μου. Το χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα, στη Μεσόγη, στο καλαθοχώρι. Γύρισα στις ρίζες μου, εδώ που απολαμβάνω τον ήλιο και τη γη που μ' ανάθρεψε, τη ζεστασιά των συγγενών, των φίλων, των συγχωριανών μου. Ζώντας σήμερα στο μεσογειώτικό μου περιβάλλον, νομίζω πως μέσα από "Τα Μεσογειώτικα", εκφράζω και τα αισθήματά μου, αναπαριστώντας μερικές φιγούρες και ψηφίγες της ζωής της παλιάς Μεσόγης. Ανεπαίσθητα και χωρίς να το επιδιώκω ξαναζωντανεύω αξέχαστους, γραφικούς πολλές φ...

Το βιβλίο "Τα Φάρασα της Καππαδοκίας", ανήκει στην κατηγορία των λαογραφικών βιβλίων, που το περιεχόμενό τους αποτελεί τυπικό δείγμα της συλλογικής μνήμης του λαού, εν προκειμένω των Φαράσων. Τη μνήμη αυτή αποτύπωσε ο Φαρασιώτης Λάζαρος Κελεκίδης βασιζόμενος στα "ακούσματα" των ξεριζωμένων γερόντων και γεροντισσών, έως και πενήντα χρόνια μετά την Ανταλλαγή. Τους ηλικιωμένους πληροφορητές διακρίνει υψηλό πατριωτικό φρόνημα, βαθειά θρησκευτική πίστη και εμμονή στις παραδόσεις της πατρίδας τους. Η πληροφόρηση γίνεται με σαφήνεια και αντικειμενικότητα. Εντυπωσιάζει το γεγονός...

Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου το έτος 1881. Απεφοίτησε από το Φροντιστήριο Αργυρουπόλεως και από το σχολικό έτος 1899-1900 διορίστηκε δημοδιδάσκαλος. Δίδαξε σε σχολεία της περιοχής και ταυτόχρονα προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον Ελληνισμό, από διάφορες υπεύθυνες θέσεις, όπως μέλος εξεταστικών επιτροπών, Γραμματέας της Μητροπόλεως.

"...Στον καιρό των τελευταίων Ελλήνων η Ταρσός ήταν αρκετά προοδευμένη πόλη. Στα 1913 είχε ηλεκτροφωτισμό. Στο ποτάμι είχε μια γεννήτρια ρεύματος που έδινε στο φως εξωτερικό στους μαχαλάδες και στους δρόμους. Στο "Μιλιέτ Μπαχτσέ" (= Εθνικός Κήπος) υπήρχε κινηματογράφος που λειτουργούσε απ' τα 1916 - 17. Υπήρχε θέατρο όπου έπαιζαν περιοδεύοντες θίασοι και καφενεία, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία. Είχε τουρισμό και κίνηση, ρομαντικούς περιπάτους κλπ. Στην άκρη της πόλης ήταν ο σταθμός του τρένου. Όλοι οι γιατροί και φαρμακοποιοί της Ταρσού ήταν Χριστιανοί. Ο περίφημος γιατρός Εμ...

Είναι παράλογο να είσαι παιδί αυτού του τόπου, όπου κατοικεί η εθνική ελληνική μειονότητα, και να μη γνωρίζεις τους πνευματικούς παππούδες σου. Είναι αφύσικο να μην ακούς από το στόμα των παππούδων σον το παραμύθι του τόπου σου. Είναι απογοητευτικό να ζεις την αγωνία της πρώτης μέρας της δημιουργίας λες και είσαι ο Αδάμ... Μπροστά στο φάσμα της λήθης, μα και της εσκεμμένης διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων, η παράδοση ενός τόπου αποτελεί ένα ασφαλές ανάχωμα, η λαογραφία συνιστά το τελευταίο οχυρό, το δημοτικό τραγούδι γίνεται όπλο... Το ξεχωριστό στο βιβλιαράκι το...

Τα έντομα, από τους αρχαιότερους οντογονικά οργανισμούς, έχουν στενά συνδεθεί με το ανθρώπινο είδος τόσο για καλό όσο και για κακό. Χωρίς τα έντομα που γονιμοποιούν τα φυτά, δε θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η τροφή των ανθρώπων. Αντιθέτως, άλλα έντομα μεταδίδουν επιδημικά νοσήματα με τεράστιους αριθμούς θυμάτων. Όμως εδώ «Το άπειρο πλήθος των εντόμων» εξετάζεται από τη γλωσσική, τη γραμματολογική και τη λαογραφική πλευρά. Η γλώσσα μας έχει από τον κόσμο των εντόμων μεγάλο ονοματολογικό πλούτο, αλλά και πλήθος παράγωγων λέξεων και μεταφορικών χρήσεων. Μεγάλος πλούτος σχετικός...

Στα κείμενα του συλλογικού αυτού τόμου παρουσιάζεται το έργο της ψηφιοποίησης του αρχείου της Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας Τζούρτζιας της Αθαμανίας (Φ.Α.Τ.Α) [Αγία Παρασκευή Ασπροποτάμου της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων] από το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών η ιστορία της Αδελφότητας και του χωριού της Αγίας Παρασκευής Απροποτάμου καθώς και η μελέτη από το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών των πατριδοτοπικών συλλόγων και της διασποράς των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Ασπροποτάμου Τρικάλων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Περιε...

Εκείνη τη μυστηριακή ώρα, την ώρα που γεννιέται ο Χριστός, το τζάκι του αγροτόσπιτου γίνεται Ιερός Βωμός, Μαντείο Δελφικό, μαντείο Αγάπης και Πόθων. Ερωτήματα που μένουν αναπάντητα όλο το χρόνο, ακούνε την απόκριση, εκείνη την ώρα τη μυστηριακή. Την ώρα που γεννιέται ο Χριστός -λέει ο λαός μας- η νύχτα γίνεται μέρα κι ανθίζει ο ξερός βασιλικός μέσα στο κανάτι. Αν ανθίσει η αγάπη στων ανθρώπων τις καρδιές, σαν τον ξερό βασιλικό, τότε ο κόσμος θα ζήσει ευτυχισμένος, πάνω στον πλανήτη μας, που αιματοβάφεται. Σαλόμ!... Ειρήνη υμίν!...