Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όχι μόνο δούλοι, εραστές, εκδιδόμενοι και φύλακες του χαρεμιού, αλλά και πολεμιστές, μύστες, ιερείς, ήρωες, υψηλοί αξιωματούχοι, λεπταίσθητοι καλλιτέχνες, και ισχυροί ηγεμόνες. Εκατομμύρια ευνούχοι έζησαν στις αυλές, στους ναούς, στα παλάτια των ισχυρών και, έως το 1922, μέσα στο ίδιο το Βατικανό. Μορφές οικτρές, αλλά και υψηλού κύρους, φρίκης και αγιοσύνης, οι ευνούχοι συνενώνονται με το ατέλειωτο πλήθος των "διαφορετικών" που η Ιστορία καταδίκασε στο περιθώριο. Όμως οι ευνούχοι τις πιο πολλές φορές απέδειξεν ότι ήξεραν να βγαίνουν από το περιθώριο και να γίνονται πρωταγω...

Το βιβλίο πραγματεύεται τη σχέση του κινηματογράφου με τον έρωτα, με τις σχέσεις των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό· τη νοηματοδότηση των θεμάτων αυτών μέσα στο αισθητικό φιλμικό σύνολο, την κινηματογραφική μορφή που παίρνουν αυτές οι σημασίες, και την ιδιαίτερη αισθητική και το νόημά τους στο κινηματογραφικό σύμπαν, ανά ταινία και σκηνοθέτη. Η επιλογή των σκηνοθετών έγινε με αφετηρία την αισθαντικότητά τους, αλλά όχι μόνον. Έγινε γιατί έχουν αναπτύξει στα έργα τους έναν προβληματισμό γύρω από το θέμα του έρωτα, γιατί έχουν σκύψει πάνω από τη ζήτημα της σεξου...

Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, τα ανθρώπινα όντα και τα ζώα που διέθεταν και τα δύο φύλα εξοντώνονταν χωρίς οίκτο, ως δυσοίωνα σημάδια τα οποία έστελναν στους ανθρώπους οι θεοί για να προαναγγείλουν την καταστροφή του ανθρωπίνου είδους. Ωστόσο η αμφιφυλία, είτε η ταυτόχρονη είτε η εκ περιτροπής, παρά τον αποκλεισμό της από την πραγματικότητα ή την περιθωριοποίησή της, είχε σημαντική λειτουργία στο μύθο. Η ταυτόχρονη αμφιφυλία χαρακτηρίζει τα πρωταρχικά πλάσματα. Στο ανθρώπινο ον, η ανάμνηση αυτής της πρωτογενούς κατάστασης ξυπνά μια νοσταλγία, η οποία εκφράζεται στο μύθο...

Η κοινοτοπία μεγάλου μέρους της σύγχρονης ψυχολογίας -ότι οι άνδρες αποζητούν την ηδονή, ενώ οι γυναίκες επιθυμούν σχέσεις- αποτελεί πλήρη αντιστροφή των αντιλήψεων της εποχής πριν από το Διαφωτισμό, οι οποίες, ανατρέχοντας μέχρι πίσω στην αρχαιότητα, συστοίχιζαν τη φιλία με τους άνδρες και το σαρκικό πόθο με τις γυναίκες. Οι γυναίκες, που σύμφωνα με την παλιά μορφή των πραγμάτων γνώριζαν απεριόριστες επιθυμίες και η λογική τους ελάχιστα αντιστεκόταν στο πάθος, σε κάποιες νεότερες αφηγήσεις έγιναν πλάσματα που θα μπορούσαν να ξοδέψουν ολόκληρο τον αναπαραγωγικό βίο τους χωρ...

Τα όντα που τελούν την αναπαραγωγή και εκείνα που προέρχονται από αυτήν, είναι όντα ξεχωριστά το ένα από το άλλο, που διαχωρίζονται από μιαν άβυσσο, μια συναρπαστική ασυνέχεια. Ως άτομα, πεθαίνουμε μοναχικά μέσα σε μια ακατανόητη περιπέτεια, νοσταλγούμε ωστόσο τη χαμένη αλληλουχία. Η αφροδίσια δραστηριότητα της αναπαραγωγής, μία από τις ανθρώπινες μορφές της οποίας αποτελεί ο ερωτισμός, μας βοηθά να την ξαναβρούμε, από τη στιγμή της ένωσης των αναπαραγωγικών κυττάρων, γεννάται μια συνέχεια μεταξύ τους, με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου όντος από τη στιγμή του θανάτου τους. Π...

Πώς έκαναν έρωτα οι πρωτόγονοι; Ο Σωκράτης κοιμόταν με τους μαθητές του; Οι κάτοικοι των Σοδόμων ήταν πράγματι ομοφυλόφιλοι; Μπορούμε να κάνουμε έρωτα φορώντας ζώνη αγνότητας και, αν ναι, με ποιον τρόπο; Γιατί ο αυνανισμός θεωρήθηκε για τόσο μεγάλο διάστημα θανάσιμο αμάρτημα; Και γιατί η Αμερική είναι μια τόσο πουριτανική χώρα; Σ' αυτές τις σημαντικές ερωτήσεις, όπως και σε πολλές άλλες, μια -σύντομη- ανασκόπηση της ανθρώπινης ιστορίας μάς δίνει εμπεριστατωμένες, αν και συχνά κωμικοτραγικές, απαντήσεις. Είναι σπάνιες οι εποχές που μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπήρχε σεξουαλικ...

"Το όργιο είναι ένα οργανωμένο ξέσπασμα ενεργητικότητας, η εκτόνωση της υστερίας που έχει συσσωρευτεί από την εγκράτεια και τον περιορισμό, και ως τέτοιο τείνει να έχει μια φύση υστερική ή καθαρτική. Κάθε είδος περιορισμού παράγει και τις εντάσεις του. O άνθρωπος βρίσκεται στην άβολη θέση να διαθέτει τόσο πολιτισμένες όσο και ζωικές ροπές που πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συμφιλιωθούν, συνήθως εις βάρος των δεύτερων. Όμως η αυξανόμενη πίεση δεν μπορεί να συγκεντρώνεται απεριόριστα και οδηγεί τελικά στην απελευθέρωση από κάθε είδους ένταση, δηλαδή το όργιο..."...

Αυτό το βιβλίο αποτελεί χρονικό των αισθησιακών απολαύσεων -και των κινδύνων- της σάρκας, από την προϊστορική εποχή ώς τις μέρες μας: από την εποχή που η σεξουαλική πράξη ήταν μια ζωώδης, σύντομη διαδικασία με έναν και μοναδικό σκοπό, έως τις σύγχρονες χιλιάδες παραλλαγές των σεξουαλικών συνηθειών. Η τεκμηριωμένη και ζωντανή αφήγηση της Reay Tannahill δεν παραμελεί τίποτε: από τις πρώτες μορφές αντισύλληψης, τις σεξουαλικές πρακτικές, προτιμήσεις και στάσεις έως τα λογοτεχνικά έργα και τις κινηματογραφικές ταινίες που απεικονίζουν τα σεξουαλικά ήθη μέσα στο πέρασμα του χρόν...

"Ενας ολόκληρος ηθικοθεωρητικός στοχασμος γύρω από τη σεξουαλική δραστηριότητα και τις ηδονές της φαίνεται να σηματοδοτεί, κατά τους δύο πρώτους αιώνες της χρονολογίας μας, μιαν ορισμένη ενισχυση των θεμάτων της εγκράτειας. Γιατροί ανησυχούν για τις επιδράσεις της σεξουαλικής δραστηριότητας, συνιστούν πρόθυμα την αποχή και δηλώνουν πως προτιμούν την παρθενία από τη χρήση των ηδονών. Φιλόσοφοι καταδικάζουν κάθε σχέση που θα μπορούσε να συναφθεί έξω από τον γάμο και υποδεικνύουν στους συζύγους αμοιβαία αυστηρή πίστη χωρίς εξαίρεση. Τέλος, μια ορισμένη δογματικη φαίνεται να εξ...

Ας υποθέσουμε ότι δεχόμαστε, έστω και για μια στιγμή, κατηγορίες τόσο γενικές όσο εκείνες του "παγανισμού", του "χριστιανισμού", της "ηθικής" και της "σεξουαλικής ηθικής". Ας υποθέσουμε πως μπαίνει το ερώτημα σε ποια σημεία η "σεξουαλική ηθική του χριστιανισμού" αντιτάχθηκε εμφανέστερα στη "σεξουαλική ηθική του αρχαίου παγανισμού": μήπως στην απαγόρευση της αιμομιξίας, στην αντρική κυριαρχία, στην καθυπόταξη της γυναίκας; Χωρίς αμφιβολία, δεν είναι αυτές οι απαντήσεις που θα δινόντουσαν: είναι γνωστή η έκταση και η σταθερότητα αυτών των φαινομένων κάτω από την ποικιλία των...

Θεωρία. Κινηματογράφος και ερωτική λογοτεχνία. Σκηνοθεσία. Αισθητική - ιδεολογικές κατευθύνσεις. Το σινεμά πορνό (σοφτ και χαρντ). Ο "ερωτικός κινηματογράφος των δημιουργών": Μπουνιουέλ, Στέρνμπεργκ, Όσιμα, Παζολίνι, Φερρέρι, Φελλίνι, Μακαβέγιεφ, Μπορόβτζυκ. Ελληνικός κινηματογράφος.

"... Από τους δυο αυτούς αργόσυρτους αιώνες, όπου η ιστορία της σεξουαλικότητας θα έπρεπε να διαβαστεί πριν απ' όλα ως το χρονικό μιας εξέχουσας καταστολης, έχουμε άραγε λυτρωθεί; Ελάχιστα, μας απαντούν και σήμερα ακόμα. Ίσως, χάρη στον Freud. Αλλά με πόση περίσκεψη, με πόσην ιατρική σύνεση, με πόσην επιστημονική εγγύηση αβλάβειας, και με πόσες προφυλάξεις για να συγκρατηθούν όλα, χωρίς κίνδυνο "εκτραχηλισμού", στον πιο σίγουρο και πιο διακριτικό χώρο, ανάμεσα στο ψυχαναλυτικό ντιβάνι και στη συνδιάλεξη: άλλος ένας επωφελής ψίθυρος πάνω σ' ένα κρεβάτι. Μήπως όμως θα μπορούσ...