Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αλεξέι Κωνσταντίνοβιτς Τολστόι (1817-1875) στα δυο του πρώιμα αυτά κομψοτεχνήματα αναπλάθει δημιουργικά ετερόκλητες περί βρικολάκων παραδόσεις, συνθέτοντας ένα σαγηνευτικό μωσαϊκό ποίησης και τρόμου - από τα σημαντικότερα δείγματα γοτθικής λογοτεχνίας. Στην "Οικογένεια" -όσο κι αν η επιτηδευμένη κομψοέπεια του προκλητικού του πρωταγωνιστή, μαρκησίου ντ' Υρφέ, θυμίζει γαλλικά αριστοκρατικά σαλόνια- δεσπόζει το σλάβικο στοιχείο, διαποτίζοντας όλη την αφήγηση, ενώ στη "Συνάντηση" το κλίμα αντιστρέφεται και η ιστορία που αφηγείται η πνευματώδης δούκισσα ντε Γκραμόν προσεγγ...

Το διεισδυτικό μάτι του συγγραφέα, φτάνει βαθιά στη ρώσικη κοινωνία της εποχής του και ξεπετάει στην επιφάνεια καταστάσεις κωμικοτραγικές. Τα δέκα διηγήματα αυτού του τόμου, αντιπροσωπεύουν αντίστοιχες σκηνές της ρώσικης ζωής. Χαριτωμένες, έξυπνες, τραγικές, όπως ένας Τσέχοφ μπορεί να τις δώσει, προβληματίζουν και μαζί δροσίζουν τη σκέψη.

Το αφήγημα " Η μοίρα ενός ανθρώπου" αποτελεί σημαντικό ορόσημο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Η τραγική ιστορία του Ντρέι Σοκολόφ δίνεται σε σύνδεση με τα γεγονότα του πολέμου, τις ιστορικές δοκιμασίες του λαού, του κράτους και των ατόμων. Αυτό επιτρέπει στο συγγραφέα να κάνει γενικεύσεις και με ιστορική προοπτική να δείξει τον Άνθρωπο και τον Πόλεμο, να τονίσει ότι δεν μπορεί να συμβιβαστεί ο κόσμος του σοσιαλισμού με τον κόσμο του φασισμού. Κεντρική ιδέα του αφηγήματος είναι η πίστη στο καλό, στο ανθρώπινο και στην κοινωνική πρόοδο, η καταξίωση του άθλου.

Πρόκειται για δυο από τα πιο έξοχα διηγήματα του διάσημου κιργιζιανού συγγραφέα, που εντυπωσιάζουν με τη δύναμη της περιγραφής. Με μυθοπλαστική δεινότητα, ο Αϊτμάτοβ αποκαλύπτει την ειλικρίνεια, την ευγένεια, την ανθρωπιά των χαρακτήρων του, που κινούνται ηρωικά στην αμείλικτη τροχιά της μοίρας τους. Ο έρωτας και το καθήκον απέναντι στην εργασία και στην οικογένεια έρχονται σε αναπόφευκτη σύγκρουση μέσα σ' ένα πολιτισμένο σκηνικό, όπου και θριαμβεύει η λογική του κοινού νου.

Αν και έχουν περάσει παραπάνω από εκατό χρόνια από το θάνατό του, ο Άντον Τσέχωφ παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών. Η "κυρία με το σκυλάκι", αριστοκράτισσα από την επαρχία, συναντά έναν Μοσχοβίτη φιλόλογο στη Γιάλτα. Ανάμεσα στους δυο παντρεμένους ξεκινά ένας δεσμός που μοιάζει να είναι προϊόν της ρομαντικής ατμόσφαιρας του παραθαλάσσιου θέρετρου. Η λογική επιβάλλει τη διάλυσή του με την επιστροφή στην πεζή πραγματικότητα. Ωστόσο ο Ντμίτρι Γκούρωφ διαπιστώνει πως αυτή η γυναίκα έχει κάτι που δεν τον αφήνει να την ξεχάσει. Στο γνωστότερο και,...

Γινόταν λόγος για ένα καινούριο πρόσωπο που είχε φανεί στην προκυμαία: μια κυρία μ' ένα σκυλάκι. Ο Ντμίτρι Ντμίτριτς Γκούροφ, που ήδη είχε περάσει δύο εβδομάδες στη Γιάλτα και την είχε συνηθίσει, άρχιζε κι αυτός να ενδιαφέρεται για καινούρια πρόσωπα. Καθισμένος σ' ένα κιόσκι στο ζαχαροπλαστείο Βερνέτ, είδε μια νέα γυναίκα, όχι πολύ ψηλή, ξανθιά, με μπερέ, να βαδίζει κατά μήκος της προκυμαίας· πίσω της έτρεχε ένα λευκό πομεράνιαν. Αργότερα, τη συναντούσε αρκετές φορές την ημέρα στο πάρκο της πόλης ή στην πλατεία. Σεργιάνιζε μόνη, με το ίδιο μπερέ, μαζί με το λευκό πομεράν...

Η ιστορία αυτή εξελίσσεται στην Αγία Πετρούπολη, την περίοδο που η πόλη κατακλυζόταν από πολυέξοδους και φαύλους γραφειοκράτες, η μόνη έννοια των οποίων ήταν η αύξηση των ήδη τεράστιων περιουσιών τους. Εκείνη την περίοδο, μια μυστική οργάνωση αποφασίζει να διεισδύσει στο σπίτι ενός τέτοιου ισχυρού γραφειοκράτη. "Η ιστορία ενός ανώνυμου ανθρώπου" του Τσέχωφ, είναι ένα βαθύ και συγκινητικό έργο, που συνδυάζει την ατμόσφαιρα των πολιτικών εντάσεων της εποχής με μια ιστορία ιδιαίτερης καυστικότητας και θλίψης.

Ο Αντρέγιεφ εξερευνά με όλους τους τρόπους τις πένθιμες και λυπημένες πλευρές της ανθρώπινης ψυχής και φτάνει στα πιο μεγάλα και τρομερά συμπεράσματα οι αναλύσεις του είναι λεπτές και δυνατές. Ρομαντικός απ' τη φόρμα, ειρωνεύεται στα διηγήματά του μ' έναν πρωτότυπο τρόπο. Τεχνίτης στο στυλ και στη διακόσμηση της σκέψης, είναι επίσης ένας βαθύς ψυχολόγος του πάθους και της αθλιότητας.

Το διήγημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι "Η γυναίκα ενός άλλου και ο άντρας κάτω από το κρεβάτι" ανήκει στον κύκλο διηγημάτων με τίτλο: "Από τις σημειώσεις του αγνώστου" και το χαρακτηρίζει η καθαρή σφραγίδα του στυλ Βοντεβίλ. Τα τυπικά χαρακτηριστικά του Βοντεβίλ εκφράζονται στην κωμική εικόνα του προσβεβλημένου ζηλιάρη συζύγου, η ζήλεια του οποίου, σαν ελατήριο κινεί όλες τις πράξεις του. Βρίσκονται επίσης και στη σκηνή που αυτός ο σύζυγος στρέφεται προς τον εραστή της γυναίκας του, ζητώντας βοήθεια από αυτόν. Τα χαρακτηριστικά αυτά γίνονται εμφανή στην κωμικοτρ...

Σ΄ αυτό το σπαρταριστό διήγημα ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι περιγράφει τα παθήματα ενός ζηλόφθονου συζύγου, που παίρνει τους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης για να συλλάβει επ` αυτοφώρω την άπιστη. Εκείνη, αν έχει πράγματι εραστές, πως τα καταφέρνει κάθε φορά να τους καλύπτει; Κι εκείνος; Πως καταφέρνει τη μια φορά να βρίσκεται ενώπιον των δύο εραστών της, σχεδόν ανυποψίαστος, και την άλλη κάτω από το κρεββάτι ενός άγνωστου αντρόγυνου με οδυνηρή κατάληξη του επεισοδίου τον στραγγαλισμό ενός σκύλου; Θανάσης Ντόκος Οι κοινοτομίες του Ντοστογιέφσκι - εργοβιογραφία

Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι λογοτέχνες, κάποια στιγμή της ζωής τους, ενέδωσαν στον πειρασμό της "πορνογραφίας" και έγραψαν ερωτικά διηγήματα με μια γλώσσα που δεν υποκύπτει στον πουριτανικό καθωσπρεπισμό, αποδεικνύοντας πως η μεγάλη λογοτεχνία δεν γνωρίζει σύνορα μεταξύ των ειδών, των σχολών, των χωρών και των λαών. Στο βιβλίο αυτό έχουμε τρία ερωτογραφήματα γραμμένα από δύο μεγάλους Ρώσους κλασικούς λογοτέχνες: τον Άντον Τσέχοφ (παρά τη δυσπιστία πολλών, το διήγημα "Η Γκαλτσόνκα" θεωρείται δικό του έργο) και τον Σεργκέι Γεσένιν. Τρεις ιστορίες γραμμένες για να ψυχαγωγήσουν και...

Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι λογοτέχνες, κάποια στιγμή της ζωής τους, ενέδωσαν στον πειρασμό της "πορνογραφίας" και έγραψαν ερωτικά διηγήματα με μια γλώσσα που δεν υποκύπτει στον πουριτανικό καθωσπρεπισμό, αποδεικνύοντας πως η μεγάλη λογοτεχνία δεν γνωρίζει σύνορα μεταξύ των ειδών, των σχολών, των χωρών και των λαών. Στο βιβλίο αυτό έχουμε τρία ερωτογραφήματα γραμμένα από δύο μεγάλους Ρώσους κλασικούς λογοτέχνες: τον Άντον Τσέχοφ (παρά τη δυσπιστία πολλών, το διήγημα "Η Γκαλτσόνκα" θεωρείται δικό του έργο) και τον Σεργκέι Γεσένιν. Τρεις ιστορίες γραμμένες για να ψυχαγωγήσουν και...

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην "Άβυσσο" (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα "Μέσα στην καταχνιά" (ένας γόνος καλής οικογένειας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην "Κατάρα του Θεού". Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ...