Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ολοκληρωμένη σειρά (200) από τα καλύτερα και πιο γνωστά διηγήματα του Αντόν Τσέχωφ.

- Το σπίτι της Ματριόνα - Για το καλό της υπόθεσης - Περιστατικό στο σταθμό Κρεστσότοβκα - Ζαχάρ Καλιτά - Σχέδια και μικρά διηγήματα

Γεννήθηκε δουλοπάροικος ο Τάρας Σιεβτσιένκο. Αλλά και ποιητής και ζωγράφος. Κι όταν κάποτε απελευθερώθηκε κι ο ελεύθερος λόγος του αντηχούσε σ' ολόκληρη την Ουκρανία κι ο στίχος του ξεσήκωνε τη συνείδηση των δουλοπάροικων, ο Τ.Σ. βρέθηκε εξόριστος στο φοβερό Μαγκισλάκ. Χωρίς μολύβι και χαρτί, η διαταγή του τσάρου. Η ποίηση του "μουζίκου", τρομοκράτησε την απολυταρχία. Εκεί, στη νεκρή στέπα, "περπατούσε η παγωνιά" στην καρδιά του ποιητή που ο στίχος του τραγούδησε τα βάσανα του ρώσικου λαού.

Άλογο που καλπάζει στον αέρα, διάβολος που κλέβει το φεγγάρι, δαιμονικά που παίζουν χαρτιά μ' έναν Κοζάκο δεν είναι παρά μερικά από τα επεισόδια στο «Μαγικό κύκλο», μια επιλογή από διηγήματα του Γκόγκολ, βασισμένα στις ουκρανικές λαϊκές παραδόσεις. Γραμμένα με το γνωστό σπινθηροβόλο χιούμορ του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, είναι τόσο αστεία και απολαυστικά, που μικροί και μεγάλοι τα διαβάζουν με το ίδιο ενδιαφέρον.

Πρόκειται για δυο από τα πιο έξοχα διηγήματα του διάσημου κιργιζιανού συγγραφέα, που εντυπωσιάζουν με τη δύναμη της περιγραφής. Με μυθοπλαστική δεινότητα, ο Αϊτμάτοβ αποκαλύπτει την ειλικρίνεια, την ευγένεια, την ανθρωπιά των χαρακτήρων του, που κινούνται ηρωικά στην αμείλικτη τροχιά της μοίρας τους. Ο έρωτας και το καθήκον απέναντι στην εργασία και στην οικογένεια έρχονται σε αναπόφευκτη σύγκρουση μέσα σ' ένα πολιτισμένο σκηνικό, όπου και θριαμβεύει η λογική του κοινού νου.

Το διεισδυτικό μάτι του συγγραφέα, φτάνει βαθιά στη ρώσικη κοινωνία της εποχής του και ξεπετάει στην επιφάνεια καταστάσεις κωμικοτραγικές. Τα δέκα διηγήματα αυτού του τόμου, αντιπροσωπεύουν αντίστοιχες σκηνές της ρώσικης ζωής. Χαριτωμένες, έξυπνες, τραγικές, όπως ένας Τσέχοφ μπορεί να τις δώσει, προβληματίζουν και μαζί δροσίζουν τη σκέψη.

Η "Πρώτη αγάπη" γράφηκε στα 1860. Ο συγγραφέας γι' αυτή τη νουβέλα είχε πει επανειλημμένα: "Έχω περιγράψει ένα πραγματικό γεγονός χωρίς τίποτα να προσθέσω εκεί μέσα και, όταν το ξαναδιαβάζω, τα πρόσωπα ορθώνονται μπροστά μου, λες και ήτανε ζωντανά". Το ωμό θέλγητρο του έργου έκανε τον Φλωμπέρ να λέει: "Για μένα, είναι το τέλειο". Η νουβέλα "Αντσάρ", γράφτηκε στα 1854. Το αντσάρ είναι δέντρο φαρμακερό της στέπας. Την εποχή που ο συγγραφέας γράφει το Αντσάρ ο έρωτας γι' αυτόν ήταν "σαν τη χολέρα", μια σκλαβοποίηση, πηγή θανάτου.

Στα λίγα του διηγήματα, ο Πούσκιν είναι δωρικός στην έκφραση, ακριβής, χωρίς τίποτε το περιττό, ώριμος και με οξεία παρατηρητικότητα. Όλα είναι δείγματα της απαράμιλλης αφηγηματικής τέχνης του. Ο Πούσκιν περνώντας απ' το ρομαντισμό στο ρεαλισμό έθεσε τις βάσεις της νεώτερης ρωσικής λογοτεχνίας και είχε μεγάλη απήχηση στη λαϊκή συνείδηση τόσο το ποιητικό όσο και το αφηγηματικό γενικά έργο του.

Η γλώσσα όλων των ρώσων κλασικών είναι μαγευτική σ' όλα τα έργα τους. Αλλά η γλώσσα του Ι. Σ. Τουργκένιεφ ξεχωρίζει σε χάρη και κομψότητα. Ο συγγραφέας των "Ανοιξιάτικων νερών", του "Ρούντιν" κ.ά. κεντάει με τη ρωσική γλώσσα χαρακτήρες, την ομορφιά των ηρωίδων του, την καλοσύνη και την αφέλεια του μουζίκου, τα τοπία, την απλή, φτωχική καθημερινή ζωή στις ίζ-μπες και την πλούσια και σπάταλη ζωή του τσιφλικά στο αρχοντικό του. Ο Τ. είναι ο μάγος της γλώσσας, το πρώτο βιολί στη μουσική της, στο μεγαλείο της, στην ασύγκριτη ομορφιά της!

Και σε τούτα τα διηγήματα ο αναγνώστης χαίρεται το ρεαλισμό και την ειλικρίνεια στον τρόπο που ο Τολστόη περιγράφει τις ψυχικές καταστάσεις και τις αντιδράσεις των ηρώων του. Η παρατηρητικότητα, η βαθιά ανάλυση των συναισθημάτων - θρησκευτικών, πατριωτικών, φιλίας και συμπάθειας - είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του τολστοϊκού στοχασμού. Κάθε έργο του Τολστόη είναι κι ένας πίνακας ζωγραφικής - μικρός ή μεγάλος - όπου απεικονίζονται με ζωηρά χρώματα τα ήθη και τα έθιμα του ρωσικού λαού στην εποχή του.