Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που κυκλοφορεί η μετάφραση του βιβλίου μου στα ελληνικά. Η ελληνική ανήκει, φυσικά, στην οικογένεια των ινοδευρωπαϊκών γλωσσών, μέσα στην οποία κατέχει ξεχωριστή θέση. Καταρχάς, είναι μια από τις παλαιότερα μαρτυρημένες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, κυριώς ύστερα από την αποκρυπτογράφηση των κειμένων της μυκηναϊκής στη γραμμική Β, τα οποία χρονολογούνται στο 1400 π.Χ.. Μόνο η χεττιτική και σανσκριτική διαθέτουν κείμενα που ανάγονται σε παλαιότερη εποχή. Επιπλέον, η αρχαία ελληνική έχει το πλεονέκτημα ότι είναι σε μεγάλο βαμθμό διαφανής. Οι εξελίξεις που μα...

Η συγγραφέας πραγματεύεται το πρόβλημα της μεταφοράς, ενός γλωσσικού φαινομένου που το συναντούμε στο σύνολο της γλωσσικής πρακτικής: από τη λογοτεχνία, που θεωρείται ο κατεξοχήν τόπος της μεταφοράς, η συζήτηση μετατοπίζεται τόσο σε μεταφορές κοινής χρήσης, όπως το να αποκαλούμε κάποιον «γάτα», «τούβλο», «μαϊντανό», όσο και σε φιλοσοφικές αλλά και σε επιστημονικές μεταφορές. Οι φιλοσοφικές ιδέες και τα επιστημονικά μοντέλα αντλούν το νόημά τους από το μηχανισμό νοηματοδότησης, τον οποίο κινητοποιεί η μεταφορά. Η στρατηγική αντιμετώπισης των προβλημάτων που εγείρονται από...

Ο Gunther Kress μέσα από το παρόν βιβλίο εξετάζει τη γλώσσα ως «κοινωνική σημειολογία», ως πηγή νοήματος που εμπλέκεται άμεσα στις διαδικασίες με τις οποίες οι άνθρωποι δομούν την κοινωνική εμπειρία τους. Αποδεικνύει ότι κάθε ανθρώπινη συναναστροφή έχει κοινωνικό νόημα, το οποίο εκφράζεται μέσα από τη γλώσσα. Εφαρμόζοντας τις αρχές της κοινωνιογλωσσολογίας σε πλήθος καταστάσεις, θεωρεί πως κάθε συναναστροφή μπορεί να μεταγραφεί σε κείμενο. Εξαιρετικά σημαντική είναι η εφαρμογή των συμπερασμάτων του στην εκπαίδευση, που διατρέχει όλο το βιβλίο. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είνα...

Ο Ώστιν ανέλυσε πρώτος, στο How to do things with words, ένα κλασικό βιβλίο της φιλοσοφίας του εικοστού αιώνα, την πρακτική διάσταση του ίδιου του λόγου -τους λόγους που οι ίδιοι είναι έργα. Όταν υποσχόμαστε, όταν ορκιζόμαστε, όταν διατάσσουμε, προειδοποιούμε, στοιχηματίζουμε... δεν περιγράφουμε αλλά πράττουμε, δεν αποτυπώνουμε ένα πράγμα, αληθώς ή ψευδώς, αλλά κάνουμε, παράγουμε ένα πράγμα, εύστοχα ή άστοχα. Η παρούσα σχολιασμένη μετάφραση αποτελεί ένα είδος άθλου όσον αφορά τη μεταφορά στα ελληνικά αναλύσεων της αγγλικής καθομιλουμένης -δεδομένου μάλιστα ότι την ανάλυση...

Σε αυτό το βιβλίο κρίνονται ο Δομισμός, οι επιστήμες του ανθρώπου, η φαινομενολογία, το θέατρο της ωμότητας, η ψυχανάλυση, η κριτική της λογοτεχνίας, μέσα από μιά ακολουθία περίπλοκων χειρισμών που απαιτούν αναφορές στους Νίτσε, Χέγκελ, Χούσσερλ, Χάιντεγκερ, Φρόυντ, Αρτώ, Μπατάιγ, Μπλανσό, Φουκώ, Ζαμπές, Λεβινάς. Ανανεώνοντας την προβληματική σχέση της ζώσας φωνής με τη γραφή (θέμα που απαντάται στον πλατωνικό Φαίδρο), ο Ντεριντά έχει τη μοναδική ευκαιρία να θέσει για άλλη μια φορά τη σκέψη προ του μείζονος καθήκοντός της: να ανα-λογιστεί τον εαυτό της μέσα από τη φωνητική...

Ο κορυφαίος Γάλλος γλωσσολόγος, υποστηρίζει πως όλοι μπορούν εύκολα να διδαχθούν μια ξένη γλώσσα, αρκεί η εκμάθησή της να αρχίσει στη σωστή ηλικία. Τα παιδιά μπορούν να ξεκινήσουν την επαφή τους με τις ευρωπαϊκές γλώσσες - προσοχή, όχι αγγλικά! - από τα 6 τους χρόνια, τότε που είναι γεμάτα περιέργεια και δίψα για μάθηση και έχουν πλήρως ανεπτυγμένη την έμφυτη ικανότητά τους να είναι ευαίσθητα και δεκτικά στα διάφορα ακούσματα. Τα αγγλικά μπορεί να περιμένουν ως το γυμνάσιο. ... Κι αυτό γιατί, υποστηρίζει ο Αζέζ, απέναντι στην ασφυκτική κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας οι Ευρω...

Το Πορ-Ρουαγιάλ του Παρισιού (1625), περίφημο μοναστήρι που συνέχισε την παράδοση του Πορ-Ρουαγιάλ ντε Σαν, υπήρξε κέντρο του ιανσενισμού και στα σχολεία του δίδαξαν προσωπικότητες σαν τον Λεμέτρ, τον Λανσελό, τον Αρνώ και τον Νικόλ. Η Γραμματική και η Λογική είναι από τα πιο θρυλικά έργα των Κυρίων της μονής, που δίδασκαν συστηματικά την αρχαία ελληνική. Μαθητές των σχολείων της μονής υπήρξαν ο Ρακίνας και ο Πασκάλ (η αδελφή του οποίου ήταν μοναχή της μονής από το 1625). Το αββαείο του Παρισιού διαλύθηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

Αναγνωρίζοντας πια την ανάγκη για πληροφόρηση και ανταλλαγή απόψεων σε θέματα μειονοτήτων στην περιοχή των Βαλκανίων, το βιβλίο εξετάζει τις γλώσσες και τα αλφάβητα ως μέσο διάδοσης μιας εθνικής ιδεολογίας. Μια μελέτη του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων. Περιέχει κείμενα των: Ευάγγελου Ζάχου-Παπαζαχαρίου, Αλεξάνδρας Ιωαννίδου και Ιακωβού Μιχαηλίδη Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δραστηριότητα του ΚΕΜΟ (Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) επισκεφτείτε το site www.kemo.gr

Οι προβληματισμοί που γεννήθηκαν στον χώρο της ελληνικής γλώσσας κατά τα τελευταία χρόνια -προβληματισμοί που εμφανίζονται έντονα ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα -ώθησαν πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων (λογοτέχνες, ιστορικούς, γλωσσολόγους κλπ) στο να σκεφτούν και να προτείνουν διάφορες κατά καιρούς λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Όμως, πολύ συχνά η αντιμετώπιση αυτή δεν πήρε τον σωστό δρόμο, ίσως εξαιτίας μια κάποιας άγνοιας πάνω στην ουσία του θέματος. Με τα δοκίμια μου αυτά -που γράφτηκαν κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1974 και 1993- πιστεύω πως μπορώ και εγώ συμβάλω...

Αν η ιστορία της μεταφυσικής είναι η ιστορία ενός καθορισμού του «είναι» ως παρουσίας, αν η περιπέτειά της συγχέεται μ' εκείνην του λογοκεντρισμού, αν ολόκληρη γεννιέται ως παραμερισμός του ίχνους, τότε νομίζουμε ότι το Δοκίμιο περί καταγωγής των γλωσσών του Ρουσώ καταλαμβάνει μιαν ιδιάζουσα θέση ανάμεσα στον Φαίδρο του Πλάτωνα και στην Εγκυκλοπαίδεια του Χέγκελ. Ζακ Ντεριντά

[...] Η έλξη είναι για τον Μπλανσό αυτό που για τον Σαντ, είναι, ασφαλώς, ο πόθος, για τον Νίτσε η δύναμη, για τον Αρτώ η υλικότητα της σκέψης, για τον Μπατάιγ η παράβαση: η καθαρή εμπειρία του έξω -και η πλέον απογυμνωμένη. Όμως, πρέπει να κατανοήσουμε σωστά τι σημαίνει η λέξη έλξη, όπως την εννοεί ο Μπλανσό: δεν στηρίζεται σε καμιά μαγεία, δεν αίρει καμιά μοναξιά, δεν θεμελιώνει καμιά θετική επικοινωνία. Να ελκύεσαι δεν σημαίνει να καλείσαι από το θέλγητρο του εξωτερικού, είναι μάλλον να νιώθεις, μέσα στο κενό και την ένδεια, την παρουσία του έξω και, συνδεδεμένος με αυτ...

Δημοσιευμένο στη Σοβιετική Ένωση το 1929 με το όνομα του Βαλεντίν Βολόσινοφ, αλλά γραμμένο σίγουρα σε στενή συνεργασία με τον Μ. Μπαχτίν, το "Μαρξισμός και Φιλοσοφία της Γλώσσας" προκαλεί και προσκαλεί σε μια καινούργια θεώρηση αναφορικά με τις σχέσεις του υποκειμένου, της εξουσίας και της ιστορίας με την ίδια τη γλώσσα, προσφέροντας ταυτόχρονα εκείνα τα πρωταρχικά υλικά για τη συγκρότηση μια υλιστικής θεωρίας της γλώσσας, που θα υπερβαίνει τόσο την ψευδαίσθηση της "αυτονομίας" όσο και το φάντασμα της "αντανάκλασης". Θεώρηση που τοποθετεί σε ένα καινούργιο διαλογικό και συζ...

Η "Φιλοσοφική γραμματική" τοποθετείται περίπου στο μέσον της εξελικτικής πορείας της σκέψης του Wittgenstein. Ανήκει, μαζί με τις "Φιλοσοφικές παρατηρήσεις", στα λεγόμενα μεταβατικά κείμενα, στα οποία λαμβάνει χώρα η μεταστοιχείωση της φιλοσοφίας του λογικού ατομισμού του Tractatus στη γλωσσαναλυτική μέθοδο που βρίσκει την πιο ολοκληρωμένη της έκφραση στις "Φιλοσοφικές έρευνες". Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο ασχολείται με τη φιλοσοφία της γλώσσας και το δεύτερο με τη φιλοσοφία των μαθηματικών. Και τα δύο μέρη τα συνδέει η ιδέα ότι το νόημα των σημείων πρέ...

Στο πολυσυζητημένο τούτο βιβλίο του ο Ντερριντά επιδιώκει να θεμελιώσει την γραμματολογία, δηλαδή την επιστήμη της γραφής, πάνω σε νέες φιλοσοφικές βάσεις. Διαπιστώνει ότι η μέχρι τώρα κυρίαρχη αντίληψη πάνω στις σχέσεις ομιλίας και γραφής στάθηκε δέσμια της λογοκεντρικής και ευρωκεντρικής μεταφυσικής και συνδέει την καινούργια ερμηνεία του φαινομένου της γραφής με τα προβλήματα που παρουσιάζει το ξεπέρασμα της μεταφυσικής τούτης. Συνάμα εκθέτει τις απόψεις του ανοίγοντας ένα ζωντανό διάλογο τόσο με τα σύγχρονα ρεύματα της γλωσσολογίας και της εθνολογίας, ιδιαίτερα με τον Σ...