Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι δοσίλογοι της Κατοχής ήρθαν, τελικά, αντιμέτωποι με τον νόμο. Τα δικαστικά αρχεία, που έχουν περιέλθει σταδιακά στη διάθεση της ιστορικής έρευνας, φέρνουν στο φως έναν μηχανισμό που εξέτασε δεκάδες χιλιάδες καταγγελίες και διεξήγαγε χιλιάδες δίκες. Μέσα από τις δίκες αναδύεται ένας ολόκληρος κόσμος, με τις αντιτιθέμενες μνήμες, μαρτυρίες και αντιλήψεις του περί δικαίου και αδίκου. Με το ένα πόδι σταθερά μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων και το άλλο έξω από αυτές, στις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες που επηρέασαν το έργο της Δικαιοσύνης, o συγγραφέας τού ανά χείρας...

Αναγνώστη, έγραψα και αναφέρθηκα στα κλέη και τα πάθη της γενιάς μου. Της γενιάς του 1940. Της γενιάς που από νωρίς μπήκε στις μεγάλες περιπέτειες της χώρας. Της γενιάς που απότομα, μέσα σε μια μέρα, οι έφηβοι έγιναν άντρες και αγωνιστές, στρατευμένοι στο χρέος για την υπεράσπιση της πατρίδας. Έγραψα για την αντίσταση του έθνους, όταν ενωμένος ο Ελληνικός Λαός, οι πατριώτες, αγωνίζονταν για τη Λευτεριά, την επιβίωση και την Ανεξαρτησία. Όταν η Ελλάδα είχε ανέβει στα ουράνια. Μίλησα, έγραψα μετά, για την πτώση στα Τάρταρα, για τον ξεπεσμό και τον αδελφοκτόνο διχασμό. Όταν...

Το πρωί της 26ης Ιουλίου 1944 το πτώμα μιας άγνωστης γυναίκας μεταφέρεται στο νεκροτομείο. Σύμφωνα με το συνοδευτικό έγγραφο, ήταν ένα από τα πολλά θύματα του "σφαγείου" που λειτουργούσε επί Κατοχής στο επιταγμένο ξενοδοχείο "Κρυστάλ". Η ιατροδικαστική έκθεση πιστοποίησε ότι το σώμα της γυναίκας έφερε εγκαύματα και είχε υποστεί φριχτές παραμορφώσεις και κακώσεις από χτυπήματα με διάφορα όργανα. Η δολοφονημένη γυναίκα είχε συλληφθεί το πρωί της προηγούμενης ημέρας στη διασταύρωση των οδών Ιθάκης και Γ΄ Σεπτεμβρίου από γκεσταπίτες. Η Αντίσταση είχε χάσει ένα από τα πιο ευγε...

Το "Ημερολόγιο κατοχής της Μαρίκας Αντωνοπούλου" σώθηκε χάρη στη φροντίδα της οικογένειας του Αλέξανδρου Μάτσα. Καλύπτει το χρονικό διάστημα από την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα έως την αποχώρησή τους από αυτήν. Η πρώτη εγγραφή έχει την ημερομηνία 26 Απριλίου 1941 και η τελευταία 19 Οκτωβρίου 1944. Η Μαρίκα, κόρη της Αφροδίτης Καμπά, αδελφής του πατριάρχη της οικογένειας και ιδρυτή της γνωστής Οινοποιίας, Ανδρέα Καμπά, εγγράμματη και με λογοτεχνικές ανησυχίες, καταγράφει σχεδόν καθημερινά τα γεγονότα της περιόδου με εντυπωσιακή ακρίβεια. Ενημερώνεται συστηματικά από όλα...

Φωνάζει ένας: «Σαν να άκουσα μέσα στο γραφείο αλυσίδες». «Σε λίγο θα βγει ο ήλιος» λέει ένας άλλος. Ανοίγει επιτέλους η πόρτα και μπαίνουν στην αρχή του θαλάμου ένας αξιωματικός των Ες Ες, δύο Γερμανοί, ο λοχίας και ένας διερμηνέας, ο οποίος λέει: "Όποιος ακούσει το όνομά του να περάσει μέσα στο γραφείο". Αρχίζουν, απ’ ό,τι θυμάμαι, Γιώργος Μαντέλης, Νίκος Πολυμερόπουλος, Δημήτριος Πολυδωρόπουλος, Χρήστος Πολυδωρόπουλος (πρώτα ξαδέλφια). Μέσα στο γραφείο τρεις τρεις τους έβαζαν στα χέρια τις αλυσίδες. Ένας στη μέση και από δεξιά κι αριστερά τους έδεναν και τους έβαζαν στα φ...

Ένα μικρό ημιεπίσημο κατάστιχο, ένα τετράδιο άγνωστου συντάκτη, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε φωριαμό του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, καταγράφει όλα όσα διαδραματίστηκαν σ' ένα τραπεζικό κατάστημα των Αθηνών, αλλά και στον ευρύτερο χώρο του λεκανοπεδίου Αττικής, και αφορούσαν την καθημερινή ζωή της υπηρεσίας και τους αγώνες των τραπεζοϋπαλλήλων για την επιβίωση στα τόσο κρίσιμα και πυκνά σε γεγονότα χρόνια της Κατοχής και της Αντίστασης μέχρι τον αιματηρό Δεκέμβρη του '44. Ο Ζήσιμος Χ. Συνοδινός, αναδιφώντας στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας, κατάφερε να τα...

Λεύκωμα της έκθεσης που σχεδίασε το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών, με προϊστάμενο τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη, με τη συνεργασία αρχιτεκτόνων του Υπουργείου Ανασυγκροτήσεως, και παρουσιάστηκε στην κυβέρνηση μετά την Απελευθέρωση, τον Νοέμβριο του 1944, και, ακολούθως, τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Διάσκεψη του ΟΗΕ στο Σαν Φρανσίσκο.

Λεύκωμα της έκθεσης που σχεδίασε το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών, με προϊστάμενο τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη, με τη συνεργασία αρχιτεκτόνων του Υπουργείου Ανασυγκροτήσεως, και παρουσιάστηκε στην κυβέρνηση μετά την Απελευθέρωση, τον Νοέμβριο του 1944, και, ακολούθως, τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στη Διάσκεψη του ΟΗΕ στο Σαν Φρανσίσκο.

Τα γεγονότα της Μάχης της Κρήτης της Κατοχής και της Αντίστασης στην Ελλάδα, σημάδεψαν όχι μόνο την εποχή τους, αλλά και τη μετέπειτα πορεία του Έθνους και του λαού μας μέχρι σήμερα. Μέσα στην Κρητική Αντίσταση εξέχουσα θέση κατέχει η Εθνική Αντίσταση του Κρουσώνα, ο οποίος είναι ένα καπετανοχώρι του Ψηλορείτη, με αγωνιστική παράδοση σπουδαία και κατά τα χρόνια των επαναστάσεων κατά των Τούρκων. Αρχηγός του Κρουσώνα ήταν ο καπετάν Αντώνης Γρηγοράκης ή Σατανάς. Συναρχηγός ήταν ο Νίκος Βιδάκης ή Τσικαλάς. Ένας ηρωικός, ωραίος λαϊκός ηγέτης, χαμηλών τόνων, με εξαιρετικό χιο...

Το πολύκροτο αλλά ανεπαρκώς ερευνημένο ζήτημα των ελληνογερμανικών σχέσεων μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Η Τσέχα ιστορικός Κατερίνα Κράλοβα εξετάζει την πρόσληψη της κληρονομιάς της ναζιστικής κατοχής από την ελληνική κοινωνία, εστιάζοντας στο επίμαχο θέμα της δίωξης των εγκληματιών πολέμου, όπως και στα επίκαιρα θέματα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Τα θέματα αυτά αναλύονται από πολιτική, κοινωνικοπολιτιστική, οικονομική και νομική άποψη, ενώ υπογραμμίζεται ο καθοριστικός ρόλος των οικονομικών επιδιώξ...

Φωνάζει ένας: "Σαν να άκουσα μέσα στο γραφείο αλυσίδες". "Σε λίγο θα βγει ο ήλιος" λέει ένας άλλος. Ανοίγει επιτέλους η πόρτα και μπαίνουν στην αρχή του θαλάμου ένας αξιωματικός των Ες Ες, δύο Γερμανοί, ο λοχίας και ένας διερμηνέας, ο οποίος λέει: "Όποιος ακούσει το όνομά του να περάσει μέσα στο γραφείο". Αρχίζουν, απ’ ό,τι θυμάμαι, Γιώργος Μαντέλης, Νίκος Πολυμερόπουλος, Δημήτριος Πολυδωρόπουλος, Χρήστος Πολυδωρόπουλος (πρώτα ξαδέλφια). Μέσα στο γραφείο τρεις τρεις τους έβαζαν στα χέρια τις αλυσίδες. Ένας στη μέση και από δεξιά κι αριστερά τους έδεναν και τους έβαζαν στα φ...

...Μέσα από τη συμμετοχή στο κομμουνιστικό και το αντιστασιακό κίνημα ο Κώστας Πασχαλούδης ξεκινά μια νέα, εντελώς απρόβλεπτη, ζωή, δημιουργεί έναν νέο εαυτό: το ψευδώνυμο "Νίκος" σηματοδοτεί αυτή τη νέα ζωή που ξεκινά μέσα στην Κατοχή και αφιερώνεται στην καθημερινή πολιτική δουλειά από χωριό σε χωριό. Μέσα από τις σελίδες της μαρτυρίας του ανασυντίθεται η οργάνωση και η δράση του κόμματος και της Αντίστασης στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες ονόματα στελεχών και των θέσεων που κατείχαν... ... Σήμερα, ο τρόπος ζωής του θα ταίριαζε περισσότερο με αυτόν εν...

Τα γεγονότα που δημιούργησαν τραγικές αλλαγές και μεγάλες ανατροπές, στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων τα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής, προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε στους δύο πρώτους τόμους (Ι και II), της "Καθημερινότητας της Κατοχής", στηριζόμενοι σε έγγραφα και ποικίλα τεκμήρια της εποχής. Στις σελίδες των δύο πρώτων τόμων καταγράψαμε τις αγριότητες των κατακτητών, την πείνα, τον τρομερό λιμό του χειμώνα 1941-42, τον θάνατο, με τους χιλιάδες νεκρούς στους δρόμους της Αθήνας, αλλά και τις μοναδικές, σε όλη την Ευρώπη, εκδηλώσεις και πράξεις αντίστασης του λαού, ενάντια σ...

Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί τις διαδρομές ανθρώπων από τα χρόνια του Μεσοπολέμου ως το τέλος της Κατοχής. Καταγράφει τις συνέπειες της Κατοχής, όπως την κατάρρευση της οικονομίας, την τρομοκρατία των κατακτητών, το λιμό, και τον αντίκτυπο που είχαν στις ζωές τους. Μέσα από τις μαρτυρίες τους, εμβαθύνει στους λόγους για τους οποίους έλαβαν την απόφαση να ενταχθούν στην Αντίσταση. Η μελέτη εστιάζει στο εαμικό αντιστασιακό κίνημα στην Αθήνα, ιδιαίτερα στις προσφυγικές συνοικίες, και εξηγεί γιατί οι πρόσφυγες της Καισαριανής και του Βύρωνα, με τη συνδρομή συναγωνιστών τους α...

Είναι πολύ πιθανό να σκεφτούν οι αναγνώστες των ιστοριών που ακολουθούν πως ό,τι θα διαβάσουν βρίσκονται στο πλαίσιο μιας πιθανής ψυχαγωγικής ανάγνωσης, να είναι αποκυήματα κάποιας νοσηρής φαντασίας. Στις σκέψεις αυτές ο συγγραφέας του παρόντος δεν πρόκειται να προβάλει αντίλογο, σε όλους εκείνους που τυχόν σκέπτονται έτσι, αφού η χρονική απόσταση που με χωρίζει από τα τεκταινόμενα απέχει... αιώνες! ... Για όλες αυτές τις βασανιστικές περιπέτειες που τεχνηέντως ξεχάστηκαν από τους μεγαλύτερους στα χρόνια, που πέρασαν στα χρονοντούλαπα της ιστορίας και της πολιτικής λήθης...

Η Κούλα Ξηραδάκη είχε το πάθος των ανθρώπων που δεν συνηθίζουν (δεν τους αρέσει ίσως) να περπατούν στις πλατιές άνετες λεωφόρους, αλλά προτιμούν να εξερευνούν, να ανακαλύπτουν ή/και να ανοίγουν νέα μονοπάτια. Ως ιστορικός ήθελε να ερευνήσει το παρελθόν όχι για να το χρησιμοποιήσει επαγγελματικά, αλλά γιατί την ενδιέφερε προσωπικά. Ασχολιόταν με την Ιστορία από προσωπική "ανάγκη", όπως οι ποιητές γράφουν πονήματα. Και της άρεσαν τα ποιήματα. Όλα της τα βιβλία έχουν στίχους... ...Προσωπικά, δούλεψα την αυτοβιογραφία της Κούλας Ξηραδάκη πιστή στο σύνθημα της: Δεν αφήνουμε σ...

Μια συλλογή από παιδικές και εφηβικές μνήμες που αναφέρονται στη δεκαετία του 1940 -1950 αποτελεί το βιβλίο "Μ' ολάνοιχτα μάτια". Και οι εννιά συγγραφείς αυτής της συλλογής, οκτώ Σαμιώτες και μία Ικαριώτησσα, ήταν παιδιά και έφηβοι την εποχή στην οποία αναφέρονται οι μαρτυρίες - αφηγήσεις τους, που έζησαν με κατάπληξη, με φόβο και θλίψη, τα όσα συνέβαιναν γύρω τους και τα όσα βίωναν, τα οποία χαράχτηκαν ανεξίτηλα στις ευαίσθητες παιδικές ψυχές τους. Οι έντονα βιωμένες και με αμεσότητα δοσμένες μνήμες τους, διαβάζονται με κομμένη την ανάσα. Οι μαρτυρίες - αφηγήσεις...

"Το αίµα των µαρτύρων" αποτελεί τον καρπό πολύχρονης και πολύµοχθης έρευνας στα γερµανικά και ελληνικά αρχεία σχετικά µε τη σφαγή 317 κατοίκων στο Κοµµένο της Άρτας, µεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, στις 16 Αυγούστου 1943. Ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήµατα πολέµου που διέπραξε ο τακτικός στρατός της Βέρµαχτ όχι µόνο στον ελλαδικό αλλά και στον ευρωπαϊκό χώρο. Στα χρόνια της γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, έμελλε στον νομό της Άρτας να γραφτεί μία από τις τραγικότερες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας. Ο τόπος είναι το μαρτυρικό Κομμένο της Άρτας, που γνώρισε τ...

Η διαδικασία της αφήγησης δομείται, όπως έχει δείξει ο Gerard Genette, στη βάση της θεμελιακής διάκρισης του "χρόνου της ιστορίας", της φυσικής δηλαδή διαδοχής των γεγονότων, και του "χρόνου της αφήγησης", που γίνεται αντιληπτός ως "η ακολουθία των γλωσσικών σημείων που αναπαριστά τα γεγονότα αυτά". Το κομβικό σημείο για την κατανόηση της αφήγησης ως διαδικασίας είναι η αποκρυπτογράφηση της έννοιας του "λόγου" (discourse). Ως "λόγος" δε νοείται απλώς η διατύπωση της ομιλίας, αλλά ταυτόχρονα και ένα "σώμα γνώσεων" και επιπλέον ένα "σύστημα στρατηγικών επικοινωνίας", με τι...